ตอนที่ 7 คู่นี้เขาน่ารัก

พวกเรานั่งคุยกันในร้านอาหารอยู่นานพอสมควร แต่ฉันก็ยังไม่เห็นว่าชายหนุ่มสองคนนั้นจะเดินไปไหนเลย 

ภูผา 

" ไอ้อาร์ม มึงเลือกเสื้อผ้าช่วยกูหน่อยสิวะ " 

หลังจากที่ผมกลับมาทำงานจากต่างเมืองผมก็ได้ชวนไอ้อาร์มมาช้อปปิ้งเป็นเพื่อน เพราะว่านานๆทีผมจะได้ออกมาเลือกเสื้อผ้าซึ่งผมเองก็ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องการเลือกเสื้อผ้าพวกนี้มากนัก ถ้าให้เลือกก็คงจะได้แต่สีดำตามประสาผู้ชายสายดาร์กอย่างผม ซึ่งต่างจากไอ้อาร์มที่เป็นคนค่อนข้างปราณีต และเลือกของทุกอย่างได้อย่างสวยงามเสมอ 

" กูว่าตัวนี้สวย "

มันหยิบเสื้อเชิ้ตสีดำมาหลายตัวและก็สีขาวสีเทาแล้วมาทาบทับไว้ที่ตัวของผมเพื่อดูว่าเข้ากับผมหรือไม่ 

" มึงเลือกให้กูหลายๆชุดเลยแล้วกันเลือกไปทีเดียวจะได้ไม่ต้องมาบ่อยๆ "

แล้วมันก็เลือกเสื้อตัวนั้นทีตัวนี้ที เอามาทาบทับที่ร่างกายกำยำของผม ผมปล่อยให้มันเป็นคนเลือกอยู่แบบนั้นซึ่งก็ใช้เวลานานพอสมควร  

" เสร็จแล้วมึงไปกินข้าวกับกูนะกูมีเรื่องอยากจะปรึกษากับมึงสักหน่อย " 

ผมเลยชวนให้มันอยู่ต่อเพราะว่าอยากจะเลี้ยงข้าวตอบแทนมันที่มันมาเป็นเพื่อนผมในวันนี้ด้วย 

" ได้สิเดี๋ยวกูจะถล่มมึงให้ยับเลย เลี้ยงกูด้วย ตอบแทนที่กูเลือกเสื้อผ้าให้มึงเหมือนกูเป็นแฟนมึงยังไงก็ไม่รู้ นี่ถ้าคนภายนอกมองมาเหมือนกูมาเลือกชุดให้แฟนใส่เลยว่ะ เสียวไส้คนเข้าใจผิดชิบหาย "

" แล้วแต่สิวะกูกับมึงไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย แค่มาเลือกเสื้อผ้าไม่ได้แปลว่าต้องเป็นแฟนกัน หรือว่ามึงจะลองมาเป็นเมียกูไหมล่ะกูไม่ติดนะ " 

" ไอ้เวร!! กูเป็นเมียใครไม่ได้หรอก กูมันทรงผัวเว้ย กูไม่ใช่เมีย กูต้องมีเมียเท่านั้น แค่คิดกูก็ไม่ไหวกับมึงละ " 

" แต่กูเด็ดนะเว้ย มึงไม่ลองดูก่อนวะ "

" หยุดเลยไอ้นี่...เดี๋ยวผีผลักหรอก "

พวกเราสองคนเลือกซื้อเสื้อผ้าไปคุยกันไปพักใหญ่จนได้ของมาเต็มไม้เต็มมือและผมก็ให้บอดี้การ์ดเอาไปไว้ตรงหลังรถ ส่วนผมกับไอ้อาร์มก็เดินไปสองคนที่ร้านอาหารรอ 

" มึงอยากกินอะไรก็เลือกเลยแล้วกัน สั่งมาเผื่อกูด้วย " 

หลังจากนั้นไอ้อาร์มก็สั่งอาหารมามากมายเต็มโต๊ะแล้วพวกเราก็นั่งกินกันอย่างเอร็ดอร่อยแล้วคุยกันเรื่องสัพเพเหระรวมไปถึงเรื่องของน้องสาวของผมด้วย 

" เมื่อเช้ามึงไปส่งน้องกูถึงบ้านหรือเปล่าวะ กูลืมถามมึงไปเลย " 

" ปล่าวหรอกว่ะ พอดีว่ากูรีบออกมาทำงานก่อนที่โรงพยาบาลมีเคสด่วนกูเลยต้องรีบไป แต่กูให้ลูกน้องดูแลแล้ว มันบอกว่าพวกเธอออกมากันแล้วพร้อมๆกันทั้งสามสาวนั่นแหละ "

" ปลอดภัยกูก็หายห่วง แต่ฟ้าตั้งแต่จบมาก็ไม่ยอมมาเรียนรู้งานที่สายการบินสักที กูพยายามพูดหว่านล้อมจนกระทั่งบังคับ ก็ยังไม่ยอมมากูล่ะเหนื่อยใจกับแม่น้องสาวตัวดี "

" มึงก็ปล่อยให้น้องมันได้พักผ่อนให้พอใจก่อนสิวะค่อยเรียกมาทำงาน มึงก็รู้ว่าน้องยังเด็กแถมยังน่ารักมากด้วย ฮ่า ฮ่า " 

" ไอ้นี่ กูขอสั่งห้ามไม่ให้มึงจีบน้องกูเลยนะเสืออย่างมึงถ้าน้องกูได้ไปเป็นแฟนปวดหัวตาย " 

" เอ้า ไอ้นี่ กูชอบของกูมาตั้งนานกูรอให้น้องเขาเรียนจบกูก็จะเดินหน้าจีบน้องเขาแล้วแต่พอน้องเขาเรียนจบมึงก็จะเป็นก้างขวางคอชิ้นใหญ่กูเลยหรอวะ กูเพื่อนมึงนะ " 

" ก็มึงเจ้าชู้รอมึงปรับปรุงตัวให้ได้ก่อนเถอะแล้วกูจะไฟเขียวให้ ถึงน้องกูจะเที่ยวเก่งชอบปาร์ตี้แต่ก็ไม่เคยทำตัวเหลวไหล " 

" เรื่องนั้นกูรู้ กูไม่เคยคิดเล่นๆกับน้องฟ้า กูจริงจังมาตลอดมึงก็รู้ " 

" เออ ถ้าจีบติดกูก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่มึงจีบให้ติดเถอะยัยฟ้าเรื่องมากจะตาย " 

" ครับ งั้นพี่เขยทานนี่ด้วยนะครับอร่อยมากเลยครับน้องเขยยินดีนำเสนอเมนูนี้เลยครับ " 

ไอ้อาร์มตักกับข้าวหลายอย่างมาวางไว้ที่จานของผมเพื่อเป็นการเอาอกเอาใจ ผมรู้ว่ามันจริงจังกับน้องผมแล้วผมก็ไม่เคยที่จะปิดโอกาสมันหรอกเพียงแต่ว่าการที่สองคนจะรักกันขอให้เขารักกันจริงๆไม่ใช่ว่ารักกันเพราะมันเป็นเพื่อนผมแล้วผมเห็นดีเห็นงามไปกับมันด้วยเรื่องของความรักผมไม่เคยบังคับใครหรอกนะแม้กระทั่งน้องสาว 

ทุกการกระทำกระหนุงกระหนิงของทั้งสองคนอยู่ในสายตาของชาไทยตลอดเวลาเธอไม่ได้ตั้งใจที่จะแอบดูหรอกนะแต่บังเอิญมันเห็นเองเพราะว่าร้านอาหารที่เขากินมันตรงข้ามกับร้านอาหารที่เธอมากินกับเพื่อนๆด้วยพอดี และร้านเสื้อผ้าที่พวกเขาสองคนไปเลือกซื้อกันก็อยู่เยื้องกันไปนิดเดียว จึงไม่แปลกที่เธอจะเห็นทุกสิ่งทุกอย่าง เธอเข้าใจดีทุกวันนี้โลกมันเปลี่ยนไปมากแล้ว การที่ผู้ชายกับผู้ชายจะรักกันก็ไม่เห็นจะเป็นเรื่องแปลกเธอยินดีด้วยซ้ำที่เห็นเขาทั้งสองคนดูรักกันมากๆ คนนึงก็ดูหล่อภูมิฐานแบบเย็นชาดูเข้าถึงยาก อีกคนนึงก็หล่อแบบสุขุมหล่อแบบสะอาดสะอ้านออกจะติดเรียบร้อย เขาดูเหมาะสมกันมาก ฉันละสายตาจากสองคนนั้นเพียงเท่านั้นหลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จฉันก็ชวนเพื่อนๆไปดูหนังและช็อปปิ้งดูอย่างอื่นต่อ กว่าที่พวกเราสามสาวจะแยกกันไปก็เวลาล่วงเลยมาเกือบสามทุ่มแล้วจากนั้นพวกเราก็พากันแยกย้ายกันกลับบ้าน ที่ยังไม่ได้พากันกลับเลยตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว