Ep.7(แต่มึงจะเอาในรถไม่ได้!)

​ยัยตัวร้าย(กับ)ผู้ชายสองบุคลิก

Ep.7(แตมึงจะเอาในรถไม่ได้!)

•โมรี•

"อื้อ ! อื้อ !"

หมอกันต์เบิกตาโพลงและพยายามที่จะขัดขืน ฉันเดาว่าเขาคงจะตกใจและอายน่ะแหล่ะ แต่ตอนนี้อีโมหน้ามืแล้ว มันหยุดไม่ได้ !

เมื่อถึงเวลาอันสมควร ฉันก็ถอนเรียวปากออกจากปากนุ่มนิ่มของหมอกันต์ที่ทั้งหวานมันและหอมอร่อย(ไม่ใช่นมข้นหวาน)

แต่พอฉันจะหันหน้ากลับมาหาทุกคน หมอกันต์กลับจับใบหน้าของฉันให้หันกลับไปหาเขาอีกครั้ง !

"บี๋ ! มึงวอนหาเรื่องเองนะ"

ว่าแล้วหมอกันต์ก็ประกบปากลงมาใหม่อีกครั้งอย่างดูดดื่ม !

"อุ๊ป !!"

หน้าอีโมถึงกับเปลี่ยนสี !ในขณะที่ทุกคนถึงกับอ้าปากค้าง !!

อึ้งกันล่ะสิ !

ว่าแต่. . .ทำไมอยู่ๆมึงก็มา ! ถึงจะมีบี๋นำหน้าก็เหอะ ! นี่อย่าบอกนะว่าอาการหมอกันต์. . . กำเริบ !!!

งื้อออออ ! นี่ไปแอบกินเหล้าตอนไหนวะเนี่ย

"แฮ่ก ! แฮ่ก !"

ฉันหอบหายใจอย่างเหนื่อยหอบเหมือนไปวิ่งมาซักสิบรอบสนาม เมื่อหมอกันต์ในโหมดเถื่อนปล่อยเรียวปากของฉันให้เป็นอิสระ อีโมแทบจะขาดใจ

"ป่ะ ! ไปกัน"

ไม่ทันหายเหนื่อย หมอกันต์ก็คว้าแขนฉันพร้อมกับฉุดกระชากให้ลุกขึ้น ขอย้ำว่าฉุดกระชากจริงๆ มึงไม่มีความอ่อนโยนเลย

"เดี๋ยวบี๋ ! มึงจะพากูไปไหน? แล้วนี่มึงกินเหล้าตั้งแต่เมื่อไหร่ กูว่ากูเฝ้ามึงอยู่ตลอดเลยนะ"

อีนี่ก็บ้าจี้มึง-กูตามเขาไป อารมณ์มันได้

"จากปากมึงไง ที่มึงจูบกูอ่ะ กูห้ามมึงแล้วนะ ไม่ฟัง"

ไอ้บี๋เถื่อนมันตอบกลับมาอย่างหงุดหงิด

เดี๋ยว. .บี๋. .เดี๋ยว มึงห้ามกูตอนไหน !?

"ห้ามตอนไหน ไม่เห็นรู้เรื่องเลย"

"ก็ตอนที่กูบอกมึงว่า อื้อ. . อื้อ. .ไง"

เอ้า ! นั่นมึงห้ามเหรอ ไอ้กูก็นึกว่ามึงตกใจ

สรุปไอ้บี๋เถื่อนก็ลากฉันออกไปที่รถของเขาจนได้ โดยที่ไม่มีใครรั้งฉันกับเขาไว้เลยสักคน เพราะในขณะนี้ทุกคนกำลังอึ้ง ! กับสิ่งที่ได้เห็น

แหงล่ะ ! มันจะมีใครกล้ามาจูบโชว์ให้คนอื่นเห็นเหมือนอีสองคนนี้เล่า

พอเข้ามาในรถได้หมอกันต์มันก็จู่โจมฉันทันที ทั้งจูบทั้งไซร์ ทั้งล้วง ตอนนี้มือมันล้วงเข้ามาที่หน่มน๊มฉันแล้วเนี่ย !

โอ๊ยยย ! นอกจากจะเถื่อนแล้วยังจะหื่นอีกด้วยเหรออ !

"ด่ะ. .เดี๋ยวบี๋ ! มึงใจเย็นๆนะ ใจเย็นๆก่อน"

ฉันพยายามผลักเขาออก แล้วคิดว่าเขาฟังมั้ย ไม่เลย ! เขายังคงตั้งหน้าตั้งตาเข้ามาคลุกวงในกับฉันอย่างเอาเป็นเอาตาย

โอ๊ยยย ! อีโมไม่ไหวจะเคลีย !

พลั่ก !

ฉันงอเข่าขึ้นและยันแรงๆจนหมอกัตน์กระเด็นไปจนติดประตูรถ พอตั้งหลักได้เขาก็เงยหน้าขึ้นมองฉันตาขวาง !

ตายๆ อีโมตายแน่คราวนี้

"บี๋ ! มึงอย่าลีลา กูเงี่-ยน !"

กรี๊ดดดดดด ! ไอ้เถื่อน ไอ้หยาบคาย พูดตรงๆอย่างนี้เลยก็ได้เหรอ

"บี๋ ! มึงเงี่-ยนไม่ได้ !"

"กูเงี่-ยน ! และกูจะเอามึงตอนนี้ให้ได้ !"

"แต่ครั้งแรกของกู มึงจะเอาในรถไม่ได้ !"

เท่านั้นแหล่ะค่ะหมอกันต์มันชะงักทันที รอดแล้วฉัน

"ครั้งแรกของมึงเหรอบี๋?"

"อื้อ ! ใช่. ."

"เออ ! งั้นไปเอาที่คอนโดกู"

เออ ! ได้ยินอย่างนี้อีโมก็สบายใจ อย่างน้อยบนเตียงก็กว้างกว่าในรถนี่. . . .ใช่ซะที่ไหนกันเล่า !

แล้วหมอกันต์ก็กระชากรถออกจากร้านอาหาร ส่วนฉันก็นั่งตัวเกร็งเหมือนรอเวลาเข้าสู่แดนประหารยังไงยังงั้นเลยน่ะสิ

•โมรี•