Ep.4(ความลับของหมอกันต์)

​ยัยตัวร้าย(กับ)ผู้ชายสองบุคลิก

Ep.4(ความลับของหมอกันต์)

•โมรี•

"หมอโมคือหมอเจ้าของไข้ของผมในคืนนั้นใช่ไหมครับ !?"

หมอกันต์เอ่ยถาม หลังจากที่ลากฉันมาตรงซอกตึกของโรงพยาบาลที่ลับหูลับตาคน

ใจเย็นๆนะคะเบบี๋ ขอเตรียมความพร้อมก่อน นี่คือสิ่งที่ใจคิด

"ไอ้-อ่ะ-โอ-เอง(ใช่ค่ะโมเอง)"

ตัดมาสู่ความเป็นจริง ฉันส่งเสียงอู้อี้ตอบเขา ก็เขาน่ะยังไม่ได้เอามือที่ปิดปากฉันไว้ออกเลยน่ะสิ  แต่ไม่เป็นไร มือหมอกันต์น่ะทั้งนุ่มทั้งหอมให้ปิดไว้ทั้งวันฉันก็ยอม

"ผมขอร้องอะไรหมอโมเรื่องนึงได้มั้ยครับ?"

หมอกันต์ถามพร้อมกับส่งสายตาออดอ้อนมาให้  ทำเอาฉันใจละลายเลยเหอะ แววตาของเขามันใสซื่อและน่าเอ็นดูเป็นที่สุด(เปล่าหรอก จริงๆมันคือสายตาอ้อนวอนต่างหากเล่า)

หมอกันต์จะขอโมเป็นแฟนใช่มั้ย แบบรักแรกพบ หรือไม่ก็บุพเพอาละวาดไง ไรงี้ แล้วหลังจากคืนนั้นหมอกันต์ก็ตามหาฉันจนเจอ แล้วย้ายมาทำงานที่นี่ อะไรประมาณนี้ (มโนไปอีกอีโม มโนต่อไป)

"โมตกลงค่ะหมอกันต์"

ด้วยความขี้ตู่ มโนเก่ง ทำให้ฉันรีบตบปากรับคำหมอกันต์ก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมาจนจบซะอีก

"อย่าบอกใครเรื่องคืนนั้นได้มั้ยครับ"

เพล้ง !!

". . . .หาาา !"

เหมือนได้ยินเสียงของหน้าตัวเองที่แหลกละเอียด

สรุปอีโมเพ้อเจ้อไปเอง

''หมอกันต์ว่ายังไงนะคะ โมได้ยินไม่ถนัดเลยค่ะ"

ฉันหันไปถามเขาเพื่อความแน่ใจ โธ่ !! นี่ไม่ได้จะขอฉันเป็นแฟนหรอกเหรอ

"ผมบอกว่า อย่าบอกเรื่องคืนนั้นกับใครนะครับ"

"ทำไมล่ะคะ?"

ฉันอดที่จะถามออกไปไม่ได้ แต่หมอกันต์กลับขยับเข้ามาใกล้ฉัน พร้อมกับโน้มใบหน้าลงมาหา !

อร๊ายย ! จะจูบใช่มั้ย !? คราวนี้นี่ของจริงแล้วใช่มั้ยเบบี๋ !? นี่แหล่ะที่อีโมรอคอย(ความมโนยังมีต่อ)

"ถ้าผมบอกแล้ว หมอโมอย่าไปบอกใครนะครั้บ ผมขอร้อง ให้เรื่องนี้เป็นความลับระหว่างเราสองคน นะครับ"

หมอกันต์ไม่ได้จะจูบอย่างที่ฉันมโน แต่กลับกระซิบที่ข้างหูของฉันแทนค่าาา แล้วพอเขาเงยหน้าขึ้นมาสบตากับฉันเท่านั้นแหล่ะ สายตาอ้อนวอน แววตาใสซื่อ หน้าตาน่าเอ็นดู แค่นี้อีโมก็ยอมจ่ะ ยอมแพ้ราบคาบเลย

"ดะ. . .ได้สิคะ โมจะเก็บเป็นความลับค่ะ"

ฉันตอบเขาเสียงสั่น มีความเขินด้วยนิดหน่อย ใกล้ขนาดนี้หัวใจพาลเต้นแรงจนรวนไปหมดแล้วเนี่ย(>_