บทที่3

เมื่อมาถึงคฤหาสน์ของอเลน เขาก็อุ้มรียาลงจากรถแล้วเดินตรงขึ้นไปชั้นบนที่ห้องนอนแขกที่อยู่ติดกับห้องนอนของเขา ก่อนจะวางเธอลงบนเตียงอย่างเบามือ

"มึงไปตามป้าแมรี่มาที"อเลนสั่งแดนที่เดินถือกระเป๋าของรียาเข้ามาในห้อง

"คับนาย"แดนรับคำแล้วเดินออกไป

สักพักแดนก็เข้ามาพร้อมกับหญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง

"มีอะไรคะคุณหนู?"ป้าแมรี่ถามอเลนที่นั่งอยู่ข้างๆหญิงสาวคนหนึ่งที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง

"ป้าช่วยทำความสะอาดตัวของเธอแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ด้วยนะคับ..เธอจะได้หลับสบาย"อเลนบอกเสียงเรียบๆเพราะป้าแมรี่เป็นแม่นมของเขา

"เธอเป็นใครหรือคะคุณหนู!?"ป้าแมรี่ถามอย่างสงสัยเพราะคุณหนูของเธอไม่เคยพาสาวคนไหนมาที่บ้านมาก่อน

"เธอกำลังจะมาเป็นนายหญิงของที่นี่...แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้คับป้าแมรี่"

อเลนบอกอย่างจริงจังแต่ทำเอาคนฟังทั้งสองคนคือแดนกับป้าแมรี่ถึงกับอึ้ง โดยเฉพาะแดนเพราะเจ้านายของเขาเพิ่งจะเจอกับรียาเมื่อไม่ถึงชั่วโมงแต่กลับบอกว่ารียาจะมาเป็นนายหญิงของที่นี่

ป้าแมรี่ยิ้มด้วยความดีใจที่คุณหนูของเธอจะมีครอบครัวเสียทีเพราะอเลนเอาแต่ทำงานไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนถึงจะมีก็แค่ฉาบฉวยไม่เคยออกปากแบบนี้มาก่อน แต่ก็ดีนะเพราะเท่าที่เธอเห็นสาวน้อยคนนี้หน้าตาสะสวยน่ารักดีไม่แต่งหน้า แต่งตัวเรียบร้อยมิดชิด ไม่ได้นุ่งน้อยห่มน้อยเหมือนสาวๆสมัยนี้

"ค่ะคุณหนู..เดี๋ยวป้าจัดการให้"ป้าแมรี่ยิ้ม

อเลนจึงเดินออกไปจากห้องพร้อมกับแดน พอป้าแมรี่เช็ดตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับรียาแล้วก็เดินออกมา

"เรียบร้อยแล้วค่ะ..คุณหนู.เธอสวยน่ารักมากเลยนะคะ..แต่คุณหนูไม่ได้ไปทำอะไรเธอใช่มั้ยคะ..ป้าเห็นหน้าของเธอมีแต่คราบน้ำตาอ่ะค่ะ"ป้าแมรี่ถามตรงๆ

"ป่าวคับ..ป้าเห็นผมเป็นคนยังไงคับเนี่ย!..ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอร้องไห้ทำไม..กำลังให้แดนไปสืบอยู่คับ"อเลนรีบบอกเพราะป้าแมรี่ก็เหมือนแม่คนที่สองของเขา

"ค่ะ..ป้าก็แค่ถาม..แล้วคนนี้นี่ตัวจริงใช่มั้ยคะ?"ป้าแมรี่ถามเพื่อความแน่ใจเพราะเธอจะได้โทรไปรายงานให้คุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายที่อยู่ต่างประเทศได้รับรู้

"คับ..แต่เธอยังไม่รู้จักผมเลยนะคับ..แต่ผมมั่นใจว่าจะทำให้เธอรักผมให้ได้"อเลนบอกยิ้มๆ

"ค่ะ...ป้าเอาใจช่วยนะคะ"ป้าแมรี่บอกแล้วเดินกลับไป

อเลนเดินเข้าไปข้างในห้องที่รียานอนอยู่ เขามองดูเธอแล้วยกยิ้มมุมปาก แค่เห็นเธอเขาก็มีความสุขแล้วและจะให้เขาปล่อยเธอไปงั้นเหรอ! ไม่มีทางบอกเลย เขานั่งลงข้างๆเธอพลางเอามือลูบผมของเธอเบาๆ

"จุ๊บ!!ฝันดีนะคับ..เด็กน้อย"อเลนจูบหน้าผากของรียาเบาๆ ที่เขาเรียกเธอว่าเด็กน้อยเพราะดูตามบัตรแล้วเธออายุน้อยกว่าเขาถึง8ปี

"พ่อขา..แม่ขา..รียาขอโทษ"รียาละเมอเบาๆ

อเลนเมื่อได้ยินที่รียาพูดก็ยิ่งอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเธอถึงต้องขอโทษพ่อกับแม่ของเธอตั้งแต่อยู่บนสะพานแล้ว

เมื่อเห็นว่ารียาหลับสนิทดีแล้ว อเลนก็เดินไปนอนลงที่โซฟายาวข้างในห้อง เขาไม่อยากทิ้งเธอไว้คนเดียวเพราะกลัวว่าถ้าเธอเกิดตื่นขึ้นมากลางดึกแล้วไม่เจอใครจะยิ่งกลัว

เช้ามืดอเลนนั่งอยู่ในห้องทำงานที่อยู่ข้างๆห้องนอนของเขาและกำลังฟังแดนพูดถึงเรื่องที่เขาสั่งไปเมื่อคืน

"คุณรียาเป็นลูกสาวคนเดียวของคุณรีเจนท์กับภรรยาคับ..เธอถูกส่งให้ไปเรียนดีไซเนอร์ที่ฝรั่งเศสตั้งแต่จบม.ปลาย..เธอมีคนรักแล้วตั้งแต่ก่อนจะไปเรียนที่ฝรั่งเศสชื่อว่า"คริส"ซึ่งตั้งใจว่าจะแต่งงานกันเมื่อคุณรียากลับมาจากฝรั่งเศส.."แดนพูดไปพลางมองหน้าเจ้านายไปด้วยเพราะเขารู้ว่าเจ้านายชอบรียามากแต่เธอก็มีคนรักอยู่แล้ว

"แล้วไงต่อ..ว่ามาสิจะเงียบทำเหี้..!อะไรวะ!อเลนเริ่มหงุดหงิดเมื่อรู้ว่ารียามีคนรักอยู่แล้ว

"คุณรียาเพิ่งกลับมาจากฝรั่งเศสเมื่อวานตอนเช้า..เธอไม่รู้ว่าพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตแล้วและครอบครัวถูกฟ้องล้มละลายจนเธอไปถึงที่บ้าน..คุณแมคทนายความเป็นคนบอกเธอ..หลังจากนั้นคุณรียาก็ไปที่หลุมฝังศพก่อนจะกลับไปที่คอนโดของนายคริส..พนักงานของคอนโดบอกว่าเห็นคุณรียาขึ้นไปสักครึ่งชั่วโมงก็กลับลงมาแต่ตอนที่คุณรียาลงมาเหมือนคนเหม่อลอย..มีน้ำตาไหลเต็มหน้า..แล้วก็เดินออกจากคอนโดไปโดยไม่ได้พูดอะไรเลยคับ"แดนเล่า

"แล้วนายคริสล่ะ!ไม่ได้ลงมาด้วยเหรอวะ!"อเลนถาม

"พนักงานบอกว่าคุณรียาลงมาคนเดียวคับ..แต่นายคริสลงมาในตอนเย็นแล้ว..ซึ่งนายคริสลงมาพร้อมกับคุณกีวี่ที่เป็นลูกสาวของนายวิกเตอร์เจ้าของบริษัทMและคุณกีวี่ยังเป็นเพื่อนสนิทของคุณรียาอีกด้วย"แดนบอก

อเลนที่นั่งฟังอยู่ก็พอจะเดาได้ว่ารียาคงต้องไปเห็นหรือรับรู้อะไรมาแน่ๆถึงได้เสียใจขนาดนั้น

"มีอะไรอีกมั้ยวะ!?"อเลนถาม

"มีข่าววงในพูดกันว่าคนที่โกงบริษัทของนายรีเจนท์ก็คือนายคริสคับ..โดยร่วมมือกับนายวิกเตอร์พ่อของคุณกีวี่เพราะนายคริสทำงานอยู่ที่บริษัทของนายรีเจนท์แถมได้รับความไว้วางใจเป็นอย่างมากอีกด้วย"แดนเล่า ตอนนี้เขาเริ่มกลัวเจ้านายแล้วเพราะสีหน้าและแววตาของเจ้านายน่ากลัวมากๆ

"หึหึ..งั้นกูก็พอจะรู้แล้วว่าเด็กน้อยร้องไห้ขนาดนั้นได้ยังไง..คนรักโกงบริษัทของพ่อจนถูกฟ้องล้มละลาย..พ่อแม่ก็ฆ่าตัวตาย.. แถมคนรักยังนอกใจไปเอากับเพื่อนสนิทอีกด้วย..แม่ง!เหี้..!ได้ใจจริงๆ..แต่กูยังสงสัยว่าทำไมเด็กน้อยถึงต้องบอกขอโทษพ่อกับแม่ด้วยวะ!..มันไม่ใช่ความผิดของเธอเสียหน่อย?"อเลนพูดอย่างไม่เข้าใจ

"คะ..คือ..ที่นายคริสได้เข้าไปทำงานที่บริษัทของนายรีเจนท์ก็เพราะคุณรียาเป็นคนขอให้นายรีเจนท์รับเข้าไปน่ะคับ..เธอคงเสียใจและคิดว่าถ้านายคริสไม่ได้เข้าไปในบริษัทเรื่องทั้งหมดคงจะไม่เป็นแบบนี้"แดนกลัวกับน้ำเสียงของเจ้านายตอนนี้มากลองถ้าเป็นแบบนี้เจ้านายของเขาคงไม่ปล่อยคนพวกนั้นไว้แน่ๆ

"มึงส่งคนของเราไปจับตาดูไอ้คริสกับยายกีวี่และไอ้วิกเตอร์ไว้ให้ดี..กูจะทำให้พวกมันได้ชดใช้อย่างสาสมเลยทีเดียว..แล้วถ้ามีอะไรเพิ่มเติมรีบรายงานกูทันที..เข้าใจมั้ย!?"อเลนสั่ง

"คับนาย"แดนรับคำสั่ง

"มึงไปได้แล้ว..อ้อ!เรื่องนี้ห้ามให้เด็กน้อยรู้เป็นอันขาด"อเลนสั่งกำชับ

"คับนาย"แดนรับคำแล้วเดินออกไป