บทนำ (2)

ร่างของดาราฉายถูกกระชากไปยังห้องพักด้านใน แม้ว่าเธอจะพยายามดิ้นขัดขืนสักแค่ไหน จิกข่วนทุบตีอีกฝ่ายมากเท่าไรแต่ก็ไม่เป็นผล ก่อนที่เสียววินาทีต่อมาร่างของเธอจะถูกเหวี่ยงลงไปบนกลางเตียง ยังไม่ทันได้กระถดร่างถอยหนีร่างสูงแข็งกร้าวก็ตามมาทาบทับพร้อมกับฝ่ามือหนาที่จับตรึงแขนเรียวทั้งสองข้างกดไว้เหนือศีรษะ อีกฝ่ายใช้เพียงมือข้างเดียวก็สามารถกดข้อมือเธอสองข้างไม่ให้ขยับมาเล่นงานเขาได้อีก น้ำตาใสค่อย ๆ ไหลรินลงมาไม่ขาดสาย เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกท้อแท้และสิ้นหวังอย่างแท้จริง

ยามที่ฝ่ามือหนาร้อนระอุแตะต้องบนเรือนร่างก็คล้ายกับมีเปลวไฟลากผ่านไปในทุก ๆ จุด ความรู้สึกอันน่าประหลาดก่อเกิดขึ้นบนตัวเธอ ด้านหนึ่งคือความรู้สึกกลัว ส่วนอีกด้านฝักใฝ่ที่จะเรียนรู้อย่างห้ามใจไม่อยู่ การรุกรานเข้าช่วงชิงพื้นที่ดูจะเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขา ริมฝีปากอิ่มถูกดูดเม้มไล่เล็มจนชอกช้ำ ใบหูถูกหยอกล้ออย่างสนิทสนมขับกล่อมให้เจ้าของร่างตัวสั่นสะท้านยอมจำนนอยู่ภายใต้การบงการของเขา

ดวงตาคู่สวยปรือขึ้นมองใบหน้าคมคายภายใต้ความมืดมิด ดวงตาคมกล้าเร่าร้อนฉายแววร้อนรนไม่เป็นตัวของตัวเองจนเธอสัมผัสได้ถึงความทรมานเครียดขึ้งใต้เรือนร่างของเขา ไม่ว่าเขาจะโดนอะไรมา แต่นั่นไม่ใช่เรื่องที่เธอจะต้องมาสนใจนอกจากหาทางทำทุกวิถีทางให้ตัวเองหลุดพ้นไปจากสถานการณ์นี้

ทว่า...เรี่ยวแรงของเธอกลับหดหาย แรงที่จะใช้ต่อต้านก็ยังไม่มี ยิ่งไม่ต้องหวังร้องตะโกนให้คนอื่นมาช่วย ห้องนี้เป็นห้องพักระดับวีไอพีจึงมีความเป็นส่วนตัวมาก ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากแขกที่เข้าพักใครหน้าไหนก็ไม่สามารถเข้าในห้องได้

เนื้อตัวของดาราฉายสั่นระริก หากแต่ไม่ใช่เกิดขึ้นเพราะความกลัว หญิงสาวไม่อยากยอมรับว่าอาการสั่นเทาอยู่ใต้ร่างของเขาเป็นเพียงความร้อนวูบวาบ หายใจไม่ทั่วท้องราวกับมีผีเสื้อนับร้อยนับพันกำลังกระพือปีกบินวนอยู่ในท้องของเธอ

เสื้อผ้าชิ้นแล้วชิ้นเล่าถูกฉีกกระชากด้วยความใจร้อนจากคนด้านบน มือหนาสั่นเทาลูบไล้ไปทั่วร่างบอบบาง ผิวสัมผัสเนียนนุ่มทำให้เขาเผลอบีบขยำหนักมือ ดาราฉายเบี่ยงหน้าซบลงกับหมอนหลุดเสียงครางน่าอับอายออกมาไม่หยุด ทรวงอกนุ่มหยุ่นถูกเคล้นคลึงเดี๋ยวหนักเดี๋ยวเบาปั่นป่วนอารมณ์หญิงสาวจนแทบหยุดหายใจ

ใบหน้าคมคายก้มลงเกลือกกลั้วกับเต้าอวบของสาววัยแรกแย้ม ตวัดปลายลิ้นเข้ารวบรับผลเชอรี่เข้าสู่อุ้งปากดูดกลืนหนักหน่วงราวกับอดอยากปากแห้งมานานจนต้องดูดกลืนซ้ำแล้วซ้ำเล่านำพาความเสียวซ่านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเข้าโจมตีหญิงสาว จมูกโด่งสันกดลงบนผิวเนื้อ ก่อนจะถูไถกดไรเคราอ่อน ๆ ครูดไปมาจนเสียงหวานหวีดร้อง สองมือตวัดขึ้นกอดรั้งศีรษะร่างสูงให้โน้มลงมาดื่มกินความอวบอัดละลานตาของตัวเองอย่างลืมตัว

ตอนนี้ดาราฉายคิดอะไรไม่ออกทั้งนั้น ความร้อนรุ่มแผ่ขยายเป็นวงกว้างกัดกินเรือนร่างเธอให้ทรมาน สองมือเอื้อมขึ้นไขว่คว้าตวัดรัดร่างกำยำหนั่นแน่น ก่อนจะสำลักความสุขที่ชายหนุ่มปรนเปรอให้อย่างถึงอกถึงใจ ความรู้สึกนี้เธอไม่เคยพานพบมาก่อน มันทั้งสุขล้ำและเสียวซ่านทรมานจนแทบจะขาดใจลงเสียให้ได้ ปากอิ่มเปล่งเสียงครางด้วยความรัญจวนใจลืมไปเสียสนิทว่าก่อนหน้านั้นเธอคิดจะทำอะไร

จนกระทั่งความแกร่งร้อนบุกทะลวงเข้ามาชำแรกกลีบเนื้อสาวเข้าสู่ด้านใน สวรรค์วิมานที่ลอยคว้างอยู่ตรงหน้าก็มีอันหายไปแทนที่ด้วยการถูกมือมัจจุราชฉุกกระชากให้ตกสู่ขุมนรก ความเจ็บปวดที่ก่อเกิดขึ้นมันมากเกินกว่าที่หญิงสาวจะยอมรับได้ ปฏิกิริยาทางกายจึงเร่งเร้าผลักดันสิ่งแปลกปลอมให้ถอยออกไป

ความปรารถนาที่รออยู่ไม่ไกลกลับถูกขัดจังหวะด้วยเพราะหญิงสาวยังบริสุทธิ์อยู่ ทำเอาคนร่างสูงถึงกับหยุดชะงัก ดวงตาฉายแววประหลาดใจ ทว่า...ถึงอีกฝ่ายจะเจ็บปวดทรมานแค่ไหน เขาก็ไม่อาจหยุดยั้งร่างกายไม่ให้สานสัมพันธ์กับเธอ วิธีเดียวที่จะทำให้หญิงสาวคลายความเจ็บปวดได้คือเบี่ยงเบนความสนใจด้วยการปลุกเร้าสัดส่วนในร่างกายจุดอื่น

เมื่อคิดได้ดังนั้นลิ้นร้อนจึงตวัดเลียยอดอกสีชมพูระเรื่อ ลิ้มรสความหวานล้ำถูกปากที่เขาต้องลิ้มลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าด้วยความพอใจ สองมือหยาบกระด้างลูบไล้เรือนกายบอบบางลากฝ่ามือข้างหนึ่งลงมานวดคลึงตรงจุดที่เชื่อมต่อกัน อาศัยช่วงจังหวะที่หญิงสาวเผลอผลักดันความแข็งแกร่งเข้าสอดลึกถึงด้านใน

ดาราฉายถึงกับกรีดร้องในลำคอ เมื่อริมฝีปากถูกปิดกั้น เสียงครางด้วยความเจ็บปวดจึงดังอื้ออึงอยู่ในลำคอเท่านั้น เธอเจ็บจนน้ำตาไหลอาบแก้ม สองมือจิกลงบนบ่าแกร่งฝังเล็บแหลมคมลงไปอย่างระบายความรู้สึกที่อัดแน่นในตอนนี้ สิ่งหนึ่งที่เธอเพิ่งเคยสัมผัสและมีโอกาสได้เรียนรู้ หลังจากที่ผ่านเข้ามาได้แล้วจะมีความสุขสมรออยู่ แม้ว่านั่นจะแลกมาด้วยหยดน้ำตาก่อนก็ได้

ดวงตาสองคู่ประสานกันอย่างไม่ตั้งใจ มองเห็นแววตาของอีกฝ่ายที่สะท้อนอารมณ์พิศวาส เปลวไฟร้อนระอุกำลังแผดร่างพวกเขาจนต้องขยับเรือนกายเสียดสีกันจนเกิดคลื่นอารมณ์บางอย่าง เรียวขาสวยถูกจับแยกให้กว้างออกจากกันพร้อมกับเนื้อตัวที่โยกขยับสั่นคลอนไปตามแรงขับเคลื่อนความเร่าร้อนเข้าออกสู่กายเธอ เสียงหวานครางระงมดังกึกก้องไปทั่วห้อง เรือนร่างบิดส่ายไปมาอย่างเย้ายวนไม่อาจห้ามตัวเองให้หยุดยั้งหรือหยุดการกระทำที่นำมาซึ่งความสูญเสียให้กับตัวเอง

เมื่อทุกอย่างจบลงดาราฉายจึงได้สติและรู้ว่าอะไรเป็นอะไร แต่ถึงอย่างนั้นร่างกายที่เพิ่งผ่านสมรภูมิรบจนบอบช้ำไปทั้งตัวก็ไม่อาจหนีไปจากอ้อมแขนแข็งแรงได้ ร่างของเธอถูกกอดรัดเอาไว้แน่นหนา เสียงทุ้มต่ำคำรามอย่างพอใจ

“ปล่อย...ปล่อยฉัน” เสียงของเธอสั่นระริกปนแหบแห้งพูดออกมา เสียงน่าเกลียดแบบนั้นทำให้เธอไม่อยากเชื่อหูว่าจะเป็นเสียงของตัวเอง ขณะเดียวกันก็ยกสองมืออ่อนแรงขึ้นยันแผงอกของคนด้านบนเอาไว้ หากแต่แรงที่อีกฝ่ายจงใจกดทับลงมาก็ทำให้แขนของเธอพับงอลง มือเรียวถูกปัดทิ้งไปด้านข้าง ก่อนที่กล้ามอกกำยำจะเสียดสีบดเบียดกับทรวงอกนุ่ม ประกายตาร้อนแรงฉายแววชื่นชมกับความอวบหยุ่นที่ขนาดพอดีมือ

“เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ฉันนัดไว้” เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบชิดขอบปาก ขณะที่ดวงตาไม่ละออกจากใบหน้าสวยหวานบิดเบี้ยวเพราะแรงกระตุ้นจากเขา

“ก็ไม่...ไม่ใช่น่ะสิ คุณ! ยะ...หยุดก่อนได้ไหม ฉันเจ็บ” เธอร้องขอ หากแต่อีกฝ่ายกลับเพิกเฉยไม่ยอมทำตาม ฝ่ามืออุ่นจัดลูบไล้ไปข้างสะโพกพลางบดอัดสะโพกสอบเข้าหยอกล้อกับช่อกุหลาบงาม เนื้อนุ่มด้านในตอดรัดจับตรึงกายหนาจนแทบขยับเข้าออกไม่ได้จนต้องเพิ่มแรงมากขึ้น เป็นเหตุให้ร่างเพรียวใต้อาณัติโยกขยับเคลื่อนไหวไปตามการบงการของเขา

“เจ็บจริงเหรอ” เขาถามเสียงหยอกเย้า หากแต่ดวงตากลับยิ่งทวีคูณความเร่าร้อนอีกเท่าตัว เรือนกายแกร่งกร้าวกอดรัดเรือนร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นอย่างชอบใจ อดยอมรับไม่ได้ว่าหญิงสาวตาดุในอ้อมแขนน่ากอดน่าฟัดไปทั้งตัว เธอทำให้เขาประหลาดใจกับความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาที่หาได้ยากจากสถานที่แห่งนี้ ไม่มีใครไม่รู้ว่าเดอะวันทำงานเกี่ยวกับอะไร การที่จะหาหญิงสาวที่หลุดรอดจากกรงเล็บเสือจึงเป็นไปได้ยาก ส่วนใหญ่แล้วผู้หญิงที่ทำงานในนี้ก็มักขายบริการด้วยกันทั้งนั้น...

ก็คงมีแต่หญิงสาวในอ้อมแขนเขาที่ยังบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่ แน่นอนว่าเพิ่งถูกเขาพรากผลาญไปเมื่อครู่นี้เอง

“ยังเจ็บอยู่อีกเหรอ” เขาถาม เสียงทุ้มแหบพร่ากระซิบหยอกอยู่ข้างหูทำเอาคนร่างเล็กตวัดดวงตาฉุนเฉียวค้อนขวักเข้าให้ ดาราฉายพยายามผลักดันร่างหนาออกห่างแต่วงแขนแข็งแกร่งก็กักกอดเธอไว้แน่นหนาจนขยับเขยื้อนไมได้

“ปล่อยฉันได้แล้ว ในเมื่อคุณก็ได้ในสิ่งที่ต้องการไปแล้วก็ปล่อยฉันสักที!” เธอตะคอกอย่างเหลืออด เธอกับเขาไม่เคยรู้จักกัน ทำไมถึงต้องมาทำร้ายกันด้วย โดยเฉพาะเพื่อนตัวแสบที่กล้าขายเธอให้กับคนแปลกหน้า ถ้าหากว่าเธอเจอหน้าอีกฝ่ายเธอจะต่อว่าให้เสียผู้เสียคนเลย อ้อ ไม่ใช่แค่ต่อว่าเท่านั้นนะ เธอยังจะชกให้หน้าแหกไปเลย หมดสิทธิ์แล้วคำว่าเพื่อน ถ้าหากว่าต้องมีเพื่อนแบบนี้ เธอขอไม่มีดีกว่า

เธอรู้ว่าสิ่งที่เสียไปแล้วมันเรียกร้องอะไรไม่ได้ แต่มันใช่แล้วเหรอที่เธอต้องมาเสียตัวให้กับใครก็ไม่รู้ หมดตัวพอว่า นี่ยังต้องมาเสียความบริสุทธิ์อีก ชีวิตเธออะไรจะอาภัพได้ขนาดนี้

“ยายังไม่หมดฤทธิ์”

แล้วดูเอาเถอะ แค่เขาตอบกลับมาเท่านี้ก็แทบอยากจะกัดลิ้นตายแล้ว เวลาหมดไปเกือบสองชั่วโมงตายนรกแตกนั่นกลับยังไม่หมดฤทธิ์ นี่เธอต้องโดนสูบเลือดสูบเนื้อไปอีกนานแค่ไหนทุกอย่างถึงจะจบลง ถ้าทุกคนคิดว่าเธอสามารถต่อต้านได้ บอกเลยคำเดียวว่าไม่ แล้วถ้าทุกคนกำลังคิดว่าเธอจะขัดขืนไหม ก็ตอบได้อีกว่าไม่นั่นแหละ

เมื่ออารมณ์พิศวาสถูกจุดขึ้นอีกครั้ง เธอก็ลืมเลือนสิ้นทุกอย่าง เสียงหวานหวีดร้องอย่างรัญจวนเมื่อเรือนกายหนาถาโถมเข้าใส่ ท่ามกลางไฟราคะที่กำลังโหมกระพือ ดวงตาสองคู่สบประสานกันนิ่งนาน ใบหน้าเคลื่อนเข้าหากัน ก่อนที่ริมฝีปากของพวกเขาจะประกบเข้าหากันดูดกลืนเสียงครางระงมของกันและกัน...

ในเช้าวันถัดมาดาราฉายกลับต้องตกใจเมื่อพบว่าบนเตียงว่างเปล่าปราศจากเรือนร่างกำยำที่กกกอดเธอเอาไว้ทั้งคืน ราวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพียงความฝันไป ดวงตาเรียวสวยกวาดมองแรอบห้องพยายามมองหาร่องรอยของการมีอยู่ของอีกฝ่าย หากแต่ก็พบกับความผิดหวัง เมื่อห้องทั้งห้องยังไร้ร่างของเขา ทั้งเสียง ทั้งสัมผัสที่เขาฝากไว้ยังปรากฏอยู่บนร่างเธอมันยังตอกย้ำให้รู้ว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้น เพียงแต่เช้านี้เขากลับไม่อยู่แล้ว

ดาราฉายก้มหน้าลงมองมือที่ผสานกันบนตัก พยายามปัดเรื่องไม่สบายใจออกไป ต่อให้เขาจะอยู่หรือไม่อยู่มีค่าต่างกันอย่างไร ในเมื่อเขามองเธอเป็นผู้หญิงขายบริการ แค่เห็นเธอทำงานอยู่ที่นี่ ใครต่อใครก็คิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้แล้ว

เสียงท้องที่ร้องขึ้นทำให้เธอนิ่วหน้า กว่าที่ฤทธิ์ยาจะหมดก็ปาไปตีสาม ซึ่งเธอมั่นใจว่าฤทธิ์ยามันน่าจะหมดก่อนหน้านั้น แต่ถ้าถามว่าทำไมเขาไม่หยุดก็คงเป็นเหตุผลเดียวกับเธอ

เพราะหยุดมันไม่ได้อย่างไรล่ะ พวกเขาถึงยังถาโถมเข้าใส่กัน

ในช่วงจังหวะที่ร่างเพรียวกำลังหย่อนขาลงจากเตียง สายตาก็ดันเหลือบไปเห็นโพสต์อิตแปะไว้ที่หัวเตียง มือเรียวเอื้อมไปกระชากมันมาดูอย่างหัวเสีย เมื่อพบเพียงข้อความสั้น ๆ ที่ไม่ได้ทำให้อะไรมันดีขึ้นเลย

‘แล้วฉันจะกลับมา’

เหอะ คิดว่าเธอจะเชื่อคำเขาหรือไง!