๑ คนใกล้มือ (๒)

ก็แค่เพื่อนที่นอนด้วยกัน ไม่มีความรู้สึกหรือสถานะมากกว่านั้น...

“เธอทำงานไป ฉันจะดูดเงียบๆ ไม่กระโตกกระตาก” พูดจบก็รีบนอนบนตักเธอทันที จนหล่อนกลัวว่าหัวเขาจะโขกโต๊ะจึงขยับถอยห่างจากโต๊ะตัวเล็ก อาการทางกายเหมือนยินยอมพร้อมใจเต็มที่ แต่ยังคงบอกเขาเสียงแข็ง

“ห้ามเกินเลยนะ ขี้เกียจล้าง” ก้มมองใบหน้าคนที่นอนบนตักของตน พอเห็นเขาพยักหน้าก็เลือกจะถอดเสื้อยืดออกทางศีรษะ แล้วปลดตะขอชั้นในที่ห่อหุ้มทรวงอกเอาไว้ เพียงไม่นานท่อนบนก็เปลือยเปล่าเป็นไปตามความต้องการของคุณหนูคนเล็กของบ้านภิรมย์เดชา

เขายอมรับว่าชอบหน้าอกของเธอมาก ให้ดูดกลืนทั้งวันก็ไม่เบื่อ

คนตัวสูงกลายเป็นเด็กทารกผู้หิวโหยทันที เธอโน้มกายลงมาเล็กน้อยเพื่อให้เขาได้สัมผัสง่ายขึ้น ปากอุ่นครอบครองยอดถันแทบจะทันที ดูดเสียงดังแล้วใช้ลิ้นหยอกล้ออย่างสนุกสนาน เพลิดเพลินจนอดไม่ไหวที่จะใช้มืออีกข้างบีบดอกบัวงามข้างที่ยังไม่ถูกแตะต้อง

ไม่ได้คิดเลยว่าสมาธิของหล่อนจะกระเจิง ใครบ้างจะสามารถทำงานระหว่างที่โดนโอ้โลมได้ สมองของเธอขาวโพลนคิดงานแทบไม่ออก วางมือบนแป้นพิมพ์โดยไม่ได้กดสักตัวอักษร ส่งเสียงคราวแผ่วยามปลายนิ้วเรียวปัดผ่านปทุมถันจนมันชูช่อ

“ฉันทำขนาดนี้แล้ว เธอยังทำงานได้จริงเหรอ” สายตาของหล่อนยังคงจ้องหน้าจอสี่เหลี่ยมไม่สั่นไหวสักนิดจนเขาถึงกับขมวดคิ้ว

“อือ” ตอบไม่ตรงกับความจริง

เธอแทบจะทิ้งงานในมือแล้วร่วมรักกับเขาเสียเดี๋ยวนั้น ทว่าไม่อยากเสียหน้าจึงยังคงนิ่งเหมือนเดิม แล้วคนที่ทนไม่ไหวกลับเป็นร่างสูงที่ต้องการกลั่นแกล้งหล่อนแต่ไม่สำเร็จ เขาจึงลุกนั่งพลางขยับกายไปนั่งซ้อนหลังแทน

“เอากันเหอะ อยาก...” พูดเพียงแค่นั้นก่อนจะกุมทรวงอกของหล่อนเอาไว้ทั้งสองข้าง บีบเคล้นอย่างมันมือก่อนขยี้ปลายถันที่แข็งเป็นไต

“อย่า อื้อ อื้ม...ไม่ ไม่เอา อ่า” พยายามปฏิเสธแต่ระหว่างประโยคก็หลุดเสียงครางมาจนได้ พยายามจะดื้นให้หลุดแต่เขากลับเลือกจะเอาขามาทับขาเธอไว้

“ไม่ได้สอดใส่มาสี่วันแล้วนะ ฉันอดอยากปากแห้งมากเลย ขอเถอะ...นะ” ยอมบอกความต้องการแต่โดยดี ทั้งที่ตอนแรกตั้งใจให้เธอเป็นคนเอ่ยปากแท้ๆ

“แค่ แค่สิบนาที”

“ได้เลย...แต่เธอต้องออนท็อป!” ไม่พูดเปล่า เขาดึงเธอให้ลุกยืนพลางจัดการถอดกางเกงบนร่างแบบบางออกพร้อมรั้งกางเกงชั้นในให้หลุดเช่นเดียวกัน เกสรจึงเปลือยกายอีกครั้งโดยโต้แย้งไม่ได้ ก่อนชายหนุ่มจะจัดการถอดอาภรณ์บนร่างของตนออกบ้าง

ความจริงถูกกระตุ้นก็ทำให้เธอมีความต้องการ รีบทำให้เสร็จก็คงไม่เป็นไรหรอก...คิดแบบนั้นจึงไม่ได้ห้ามปรามอีกฝ่าย

อย่างไรงานตรงหน้าก็ไม่ได้เร่งรีบมากนัก

“สวมถุงยาง” เขานั่งลงแล้วหมายจะรั้งเธอให้นั่งตาม แต่กลายเป็นว่าเกสรท้วงรวดเร็ว อชิราได้แต่ถอนหายใจแล้วดึงเธอนั่งลงบนตัก “สวมอยู่แล้วน่า ไม่ลืมหรอก...แต่ออรัลให้ก่อนสิ ทำความสะอาดมาแล้วรับรองว่ากลิ่นหอมชัวร์” คิดถึงปากอวบอิ่มยามครอบครองกายของเขา ไม่ว่าจะโพรงปากอุ่นนุ่ม ลิ้นที่กระตุ้นความต้องการทางเพศอย่างดีเยี่ยม

เธอค้อนเขาวงโตกับความเอาแต่ใจ ไหนจะขอดื่มนมไหนจะให้บริการอีก เอาแต่ใจสมกับเป็นลูกคนเล็ก กระนั้นหล่อนก็ยอมตามใจเขา ขยับกายออกห่างเล็กน้อยแล้วโน้มใบหน้าลงไปใช้ลิ้นเลียแท่งยาวที่ขยายตัวใหญ่ขึ้นพร้อมชี้มาตรงหน้าหล่อนราวรู้งาน

มือนุ่มจับส่วนโคนเอาไว้ แล้วเริ่มใช้ปากครอบโดยระมัดระวังฟันไม่ให้ครูดไปกับผิวบอบบาง ดูดขึ้นลงทำราวกับว่ามันคือไอศกรีมแท่งโปรดก็ไม่ปาน ก่อนใช้น้ำลายช่วยเพื่อให้เปียกลดการเสียดสี ปลายนิ้วเรียวก็คลึงส่วนโขนไล่ไปยังลูกทรงกลมทั้งสอง

“อึก ดีชะมัด ปากเธอตอดดีมากเลย โคตรนุ่ม อ่า” คล้ายกับว่าได้เข้าไปในช่องทางอุ่นนุ่มเพียงแค่ไม่ได้คับแน่นก็เท่านั้น เขาแหงนใบหน้าแล้วเปล่งเสียงครางพึงพอใจ พลางลูบศีรษะมนด้วยความเสียวกระสัน มือหนาเอื้อมไปหยิบกล่องถุงยางอนามัยที่ใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง หยิบถุงสีแดงออกมาเปิดโดยใช้มือเพียงข้างเดียวจับแล้วใช้ปากช่วยในการเปิด

“เอาปากออกไปก่อน” ยอมทำตามอย่างว่าง่าย มองเขาสวมถุงยางอนามัยในเวลาอันรวดเร็วด้วยใบหน้าแดงซ่าน ยังคงไม่ชินอยู่ดีถึงจะพยายามทำตัวให้ชินก็ตาม

“เข้ามาเร็ว จะแตกอยู่แล้ว” เพราะไม่อยากแตกใส่ปากกลัวว่าเธอจะคาวจึงได้บอกให้หญิงสาวถอยออก แล้วรีบเรียกให้หล่อนขึ้นมานั่งอย่างรวดเร็ว เธอก็จับแก่นกายชายเอาไว้แล้วจ่อเข้ามายังช่องทางของตน ค่อยนั่งทับอย่างเชื่องช้าจนสุด

ได้สบดวงตาคมที่มีแววปรารถนาล้นเปี่ยมซึ่งเธอก็รู้สึกไม่ต่างกัน ความต้องการของร่างกายไม่เกี่ยวกับจิตใจ...

สิ่งที่เขาระบายคือเซ็กส์ไม่ใช่การร่วมรักอย่างที่หล่อนรู้สึก

“อ่า...แน่นชะมัด ขยับอีกหน่อย เร็วขึ้นหน่อย” เขาประคองบั้นท้ายงามแล้วเอนกายพิงโซฟา จ้องมองหญิงสาวที่ขย่มตนอยู่บนตัก ทรวงอกสองข้างของเธอเคลื่อนไหวอย่างอิสระ ก่อนที่ลำแขนเรียวจะโอบคอเขาเอาไว้ ต้องการใกล้ชิดมากกว่าเดิม

“อื้อ ดูดนมหน่อย เอาเสียงดังๆ” โน้มกายเข้าไปใกล้เขา ดอกบัวคู่งามทั้งสองแทบจะถูกยัดเข้าปากหยัก คนตัวโตได้ยินอย่างนั้นก็ยิ่งกว่าเต็มใจทำให้เสียอีก ดูดกลืนยอดถันสีสวยแล้วปล่อย เผลอกัดอย่างหมั่นเขี้ยวสลับทั้งสองข้าง

“ไม่ไหวแล้ว จะแตกแล้ว...อ่า!” เสียงกระทบกันของสองร่างเร่งเร้าอารมณ์ให้เพิ่มมากขึ้น ก่อนที่เขาจะถึงฝั่งฝันในเวลาต่อมา ส่วนหญิงสาวก็ตามมาติดๆ จนต้องซบลงที่อกแกร่งพลางหอบหายใจถี่เหมือนวิ่งสิบกิโลเมตร

แช่กายไว้เช่นนั้นสักพักก่อนที่เธอจะลุกจากตัวเขา แล้วหยิบกางเกงชั้นในขึ้นมาสวมโดยหันหลังให้คนที่ยังนั่งนิ่งไม่ลุกไปไหน

ติ้งน่อง ติ้งน่อง...

แต่เสียงออดหน้าห้องทำเอาพวกเขาทั้งสองแตกตื่น หล่อนรีบหยิบเสื้อผ้ามาสวมรวดเร็ว ขณะที่อชิราก็รีบถอดถุงยางอนามัยออก หยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาสวมเช่นเดียวกัน

“ใคร ใครมา”

“ฉันไม่รู้!” คอนโดมิเนียมที่มีระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม คงไม่ใช่ตาสีตาสาขึ้นมากดออดหน้าห้องหรอก เมื่อจัดการตัวเองเรียบร้อยก็รีบเดินไปหน้าประตู ส่องตาแมวเพื่อดูว่าใครมาหาในยามนี้ ก่อนตกตะลึงเมื่อเห็นคนที่อยู่หลังประตู

“แม่นายมา” บอกคนที่หันรีหันขว้างด้วยความตกใจ เขาได้ยินเช่นนั้นก็ทำตัวไม่ถูก จัดข้าวของทั้งหมดให้กลับสู่สภาพเดิม แล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ

เกสรสูดลมหายใจลึกเพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเอง เพิ่งเสร็จกิจกรรมกับลูกชายของท่านมาหมาดๆ ตอนนี้คนเป็นแม่มาเยือนถึงหน้าห้อง...

“สวัสดีค่ะคุณป้า” ประตูเปิดออกพร้อมกับที่หล่อนยกมือไหว้ท่านด้วยความเคารพ

ผู้หญิงตรงหน้าแม้จะอยู่ในวัยหกสิบเอ็ดปีแต่ความสวยก็เป็นที่ประจักษ์ คุณปรางทิพย์ ภิรมย์เดชา นางเอกตลอดกาลที่ยังถูกยกย่องถึงความงามไม่สร่างซา รอยยิ้มของท่านอ่อนโยนเป็นอย่างยิ่ง ทั้งแววตาที่เอื้อเอ็นดูจนหล่อนรู้สึกผิดที่ทำเรื่องไม่ควรกับลูกชายของท่าน

“ป้าเอากับข้าวมาให้อชิ แต่ไม่เห็นอยู่ห้องเลยมาหาที่ห้องของหนู อยู่ด้วยกันใช่ไหมจ๊ะ” คำถามเรียบง่ายแต่คนฟังกลับแตกตื่น เผลอกำกางเกงตัวเองแน่นไม่รู้ว่าควรตอบอย่างไรดี เพราะลูกชายที่ท่านถามถึง

อยู่ในห้องของหล่อนเอง