Ch.5 ลาออก

[Feno]

วันนี้ผมแต่งตัวแบบสบายๆ เพื่อที่ตั้งใจจะมาลาออกจากบริษัทแห่งนี้เพราะเบื่อเต็มทนกับการต้องเป็นพนักงานเงินเดือน ทั้งๆที่ตัวเองก็มีเงินมากพอที่จะใช้ชีวิตไปทั้งชีวิต เลยตัดสินใจที่จะกลับไปตั้งใจเรียนเหมือนแต่ก่อน เพราะห่างหายการเรียนไปก็นานแล้วครั้งนี้จึงเป็นโอกาสดีที่ผมจะได้กลับไปเรียนอย่างเต็มที่ ซึ่งพี่ชายผมก็เห็นดีเห็นงามด้วยก็ไม่อยากให้ผมทำงานเองช่วงนี้พี่ชายผมมีนิสัยแปลกๆ ที่ตัวของผมเองรับรู้มาว่าเขามีอาการผิดปกติแต่ไม่รู้ว่าปกติปกติของเขาคืออะไร ไม่แน่ว่าอาการผิดปกติของเขาอาจเกิดมาจากอะไรบางอย่าง ที่อาจคาดไม่ถึงก็ได้แต่ถ้าพี่เขายังไม่ได้พูดอะไรผมก็ไม่กล้าที่จะบูมบามพูดสารภาพอะไรออกไป

"พี่เดียร์สวัสดีครับ"

"สวัสดีจ้า วันนี้แต่งตัวหล่อมากเลยนะ"

"ขอบคุณครับพี่พี่ครับงานที่ผมทำเอาไว้แล้วผมมามอบให้พี่แล้วนะครับ"

"โอเคจ้า ขอบคุณมาก พี่ก็นึกว่าเธอยังทำงานไม่เสร็จที่ไหนได้ทำงานเสร็จแล้วนี่เอง"

"ผมแค่ไม่อยากให้มันเป็นปัญหาในการทำงานนะครับก็เลยรีบทำงานไว้ก่อนว่าแต่ทำไมพี่ถึงลาออกแล้วครับ"

"ก็พี่ก็มีเหตุผลนั้นแหละ"

"หรือว่าจะลาออกไปแต่งงาน"

"พี่ไม่มีแฟนจะแต่งงานได้ยังไงถึงแม้ว่าเมื่อตอนแรกที่เราเจอกันพี่แจกการ์ดงานแต่งไปแล้วก็ตามต้องขอโทษด้วยนะ"

"ทำไมถึงไม่ได้แต่งงานเหรอครับหรือว่า"

"ไม่ต้องพูดหรอกจ้ะแค่รู้ว่าเป็นตามที่น้องโน่คิดก็พอ"

"อย่าบอกนะครับว่าพี่เดียร์รู้เรื่อง ที่แฟนของพี่เดียร์นอกใจแล้ว"

"น้องโน่ก็รู้ใช่ไหม แล้วรู้นานหรือยัง"

"ผมพึ่งรู้แค่ไม่กี่วันก่อนนี่เองครับเกิดเรื่องนิดหน่อยเลยไม่ได้โทรมาบอกพี่กลัวพี่จะเสียใจ"

แสดงว่าเธอกับพี่ก็รู้ใกล้ๆกัน"

"แล้วพี่โอเคกับเขาหรือยังครับ"

"คนเรา มีพบกันมีคบกันแล้วก็มีเลิกกันเป็นเรื่องปกติแล้วธรรมดาในเมื่อเขากล้านอกใจเราใครจะกล้าไปแต่งงานด้วยล่ะขนาดเป็นแฟนกันยังนอกใจกันขนาดนี้ถ้าแต่งงานกันไปจะนอกใจกันขนาดไหน"

"ก็จริงของพี่ถ้าแฟนเรา นอกใจโลเลไม่เลือกใครสักคนเราก็ไม่สามารถอยู่กับเขาได้"

"เรื่องที่น้องโน่จะลาออกที่บอกกับเจ้านายแล้วนะ"

"เจ้านายว่ายังไงบ้างครับ"

"เจ้านายก็ไม่ได้พูดอะไรนะก็แค่บอกเพิ่มเงินให้กับน้องโน่เท่านั้นเอง"

"อ๋ออย่างนี้นี่เองขอบคุณนะครับผมต้องไปที่ฝ่ายไหนล่ะครับ"

"ใบลาออกส่งที่พี่นะแล้วก็พี่จะโทรไปติดต่อทางฝ่ายการเงิน ให้เขาโอนเงินเข้าบัญชีให้น้องโน่"

"ขอบคุณครับ"

"น่าจะ 2 ชั่วโมงถึงจะได้เงินนะพอดีเมื่อวานนี้พี่อยู่ที่ฝ่ายการเงินพอดี ก็เลยเปรยๆเรื่องนี้เอาไว้แล้วว่าน้องจะลาออก แถมเมื่อวานนี้เจ้านายก็ยังอยู่ที่ฝ่ายการเงินเลยเดือนฝ่ายการเงินให้เตรียมเงินเอาไว้ให้รอให้น้องมาส่งหนังสือลาออกค่อยโอนเงินให้นะใช้เวลา 2 ชั่วโมงเองรอได้ใช่ไหม"

"รอได้ครับขอบคุณมากนะครับที่คอยเป็นธุระให้ตลอดเลย"

"ไม่เป็นไรจ้ะงั้นเย็นนี้เราไปกินชาบูกันดีไหมพี่อยากกินนานแล้วไม่ได้กินมาตั้งเดือนนึงแล้วอ่ะ"

"ได้สิครับเดี๋ยวมื้อนี้ผมเป็นคนเลี้ยงเอง"

"ได้เลยจ้ะงั้นรอสักครู่นะเดี๋ยวพี่เก็บงานส่งให้กับแต่ละฝ่ายก่อนน้องโน่ก็รอพี่อยู่ที่ห้องทำงานก็แล้วกัน"

"ได้ครับ"

ผมนั่งรอพี่เดียร์ทำงานแล้วเคลียร์งาน แล้วก็รอเงินเข้าบัญชี ประมาณเกือบ 2 ชั่วโมง เงินก็เด้งเข้ามา ทาง Line เป็นการแจ้งยอดว่าในบัญชีมีเงิน โอนเข้ามา เงินจำนวน 300,000 บาท ที่ได้เยอะเกิน เงินของพนักงานทั่วไปทำให้ผมเข้าใจแล้วว่า พี่เขา โอนเงินให้เยอะขนาดนี้ เพื่ออะไร ถ้าไม่ใช่ว่าเพื่อให้เราจบกันอย่างสมบูรณ์แบบ แต่ก็ช่างเถอะในเมื่อโอนมาแล้วผมก็จะเอาเงินนี้ไปทำอย่างอื่นที่มีประโยชน์

พี่เดียร์เดินมาหาผม เพราะทำงานส่งงานเสร็จเรียบร้อยแล้วเราสองคนก็เลยได้มีโอกาสไปทานอาหารร่วมกัน

"พี่เดียร์พี่มีงานใหม่หรือยังครับ"

"ยังเลยพี่ลาออกตอนแรกตัวไหนก็ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่เพราะพี่ทำงานมานานแล้ว แต่พี่ก็บอกเหตุผลเขาไป ตามตรงนั่นแหละ"

"แสดงว่าเขาก็รู้แล้วสิครับว่าแฟนของเขานอกใจ"

"ทำไมโง่เกินไปก็น่าจะรู้แล้วแหละ"

"พี่ก็พูดเกินไป"

"ไม่เกินไปหรอกถ้าคนเราฉลาดจริงก็น่าจะรู้แล้วพี่บอกตามตรงนะพี่ได้ยินครั้งแรกที่โคตรรับไม่ได้เลยว่ะ"

"พี่เดียร์เป็นคนเก่งนะครับเป็นผู้หญิงที่สวยและเก่งแค่ผู้ชายคนเดียว พี่หาใหม่ได้สบายๆอยู่แล้ว"

"ก็อย่างว่าแหละ มีคนตายถึงอย่างน้องโน่ ก็ดีถมไปแล้วจ้ะ พี่ก็จะไปหางานที่อื่นทำนั่นแหละ อยู่ที่เดิมแล้ว ทำใจยากนิดนึง"

"ไปทำงานกับผมไหมครับ"

"ไม่กลัวพี่ล้วงข้อมูลหรือไง"

"ไม่หรอกครับผมรู้จักพี่เดียร์ดีตลอด 1 เดือนที่ผ่านมาที่เราได้รู้จักกัน พี่เป็นคนยังไงทำไมผมจะไม่รู้ล่ะครับ"

"จริงจังใช่ไหมอ่ะนี่พี่ถามจริง ถ้าน้องโน่ มีบริษัทของตัวเองจริงๆ แล้วทำไมถึงมาสมัครงานเป็นเลขาชั่วคราวให้กับเจ้านายล่ะ"

"ผมอ่ะที่สมัครเข้ามาทำงานเพราะว่าตามจีบเจ้านายของพี่อยู่ไง"

"เฮ้ยจริงดิ ตามจีบเจ้านายพี่นะ เขาชอบผู้หญิงไม่ใช่หรอ"

"ก่อนหน้านั้นแล้วมาครับ แต่ผม เจอเขาครั้งหนึ่ง แล้วรู้สึกว่าชอบเขาได้ตามจีบเขานะครับ แต่สุดท้ายก็จีบไม่ติด แต่ก็ไม่เสียใจนะครับ"

"ทุ่มเทขนาดนั้นเลยหรอกับความรัก แล้วสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรกลับคืน"

"ได้สิครับทำไมจะไม่ได้กลับคืนมา"

"การเติบโต ที่เราได้รับกลับคืนมาใช่ไหม"

"ใช่ครับเราได้รับการเติบโตที่ดีกับคืนมา ได้รับประสบการณ์ชีวิตเกี่ยวกับความรักมากขึ้นเราจะได้รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ สิ่งที่ไม่ควรทำก็คือยื้อเขาเอาไว้ครับ"

พี่เดียร์หัวเราะออกมาทันที หัวเราะอยู่นานจนพี่เดียร์หยุดหัวเราะไปจงมองผมอย่างจริงจังแล้วก็พยักหน้าเข้าใจผมในทันที ผมงงกับพฤติกรรมของพี่เดียร์มากเลยครับแต่ก็ไม่พูดอะไรว่าทำไมเธอถึงได้ทำตัวอะไรแปลกๆแบบนั้นแต่ก็อย่างว่าแหละครับผู้หญิงก็ต้องมีอะไรแปลกๆแบบนี้อยู่แล้วไม่น่าแปลกใจอะไร

"พี่เข้าใจแล้ว แต่พี่ดูไม่ออกเลยนะว่าน้องอ่ะจะเป็นคนรวยขนาดนี้"

"ผมไม่ได้รวยหรอกค่ะพี่พี่ชายผมต้องหาที่รวยผมก็พี่ชายกินพี่ไม่รู้หรอ"

"เด็กคนนี้ งั้นเอาอย่างนี้แล้วกัน พี่เคลียร์งานเสร็จแล้วพี่จะไปลองสัมภาษณ์แล้วก็สมัครงานที่บริษัทของเราก็แล้วกัน"

"แน่นอนครับถือว่าผมแนะนำที่ก็แล้วกันแล้วก็ยินดีต้อนรับล่วงหน้าด้วยนะครับ"

"โอเคจ้า"

"งั้นก็เชิญขึ้นรถได้เลยครับ"

ผมเชิญให้พี่เดียร์ขึ้นรถสปอร์ตคันหรูที่ผมขับมาทำเอาพี่เดียร์ช็อคตาค้างไปในทันทีแถมยังมองหน้าผมแบบงงๆเพราะผมขับรถสปอร์ตมาที่ทำงานทำไมแล้วก็เป็นเพราะผมด้วยจริงๆละมั้งถึงได้ขับรถคันโตมาขนาดนี้ผมมาถึง ร้านชาบูสุดหรูที่เป็นร้านส่วนตั๊วส่วนตัว ที่ผมชอบมากินเวลาเบื่อๆแต่ร้านนี้เป็นร้านเด็ด เนื้อของเขาก็ส่งมาจากต่างประเทศอย่างดีก็อยากใช้ชีวิตแบบรวยๆบ้างทำตัวจนมานานแล้วมีผู้หญิงให้เปย์ก็จะเปย์พี่เดียร์คนแรกนี่แหละ

"น้องโน่ ได้มันใหญ่เกินไปหรือเปล่า"

"ไม่หรอกครับเชิญข้างในเลยผมโทรจองร้านเอาไว้ตั้งแต่ 2 ชั่วโมงที่แล้ว"

"งั้นก็ได้แต่แพงมากเลยนะทำไมไม่ทานร้านถูกล่ะ"

"เป็นการเชิญชวนให้ไปทำงานด้วยกันหรือเปล่าก็ไม่แน่นะครับ"

"จ้าเอาของกินมาอวดกันแบบนี้พี่ก็รีบไปทำงานเลยสิ"

"พี่ชายผมอ่ะเลขาเขาไปลาคลอดลูกครับแล้วก็จะไปเป็นแม่บ้านอย่างเต็มตัวก็เลยจะหาเลขาคนใหม่ซึ่งพี่ก็ลาออกพอดีพี่มีความสามารถทำงานมาหลายปีก็เลยอยากให้พี่มาช่วยงานในตรงนี้ครับ"

"อย่างนี้นี่เองอีก 3 วันก็จะสิ้นเดือนหลังจาก 3 วันพี่ก็ต้องออกจากงานแล้ว พี่จ๋าลองไปสมัครดู"

"ได้เลยครับพี่ แล้วก็อยากทานอะไรก็เชิญตามสบายครับมื้อนี้ผมเลี้ยงเต็มที่"

"ได้เลยพี่จะกินให้เต็มที่ให้สมกับน้องเลี้ยงพี่ในวันนี้นะคะ"

เราก็ทานอาหารกันไปแต่เพียงไม่นานก็พูดเกี่ยวกับเรื่องของเจ้านายตัวเองกำลังจะกลายเป็นเจ้านายเก่าผมก็ไม่ได้พูดอะไรจนถึงตอนที่พี่พูดเกี่ยวกับแฟนเก่า

"เมื่อสองสามวันก่อนเจ้านายรีบกลับมาที่บริษัทอย่างรีบมากเดี๋ยวก็เข้าไปคุยอะไรกันกับแฟนของเจ้านายก็ไม่รู้จะใส่ของเจ้านายร้องไห้และก็เจ้านายก็บอกเลิกคุณซายูริไปเลยจ้า"

"บอกเลิกแล้วหรอครับ"

"ใช่เจ้านายอ่ะอยู่ๆก็รีบกลับมาเคลียร์งานแล้วก็นัดแฟนเก่าของพี่และคุณซายูริมาที่บริษัท แล้วก็บอกเลิกต่อหน้าต่อตาเลย พอเจ้าหล่อนตกใจเมื่อโดนบอกเลิกก็ร้องไห้คร่ำครวญ ถามหาเหตุผลว่ามันต้องโดนบอกเลิกด้วย ในใจพี่นะอยากเดินเข้าไปกระชากหัวตบ 4-5 ทีเอาให้หายโง่ ไม่โดนผู้ชายฆ่าทิ้งก็บุญแล้วแอบนอกใจเขาแบบนี้นี่เจ้านายพี่ถือว่าใจดีมากแล้วนะ ที่ไม่ได้ทำอะไรนางเลยน่ะ"

"เขาเลิกกันแล้วพี่เดียร์จ้าพูดขึ้นมาทำไมหรอครับ"

"ก็ถ้าเผื่อเปลี่ยนใจอยากจะตามจีบเจ้านายเก่าพี่อีกครั้งก็จะได้มีโอกาสไงไม่มีเมียแล้วไม่ต้องกลัว"

"ไม่แล้วล่ะครับถ้าเขาไม่มาตามตื๊อผมผมก็ไม่ตามตื๊อเขาแล้วผมเหนื่อยผมไม่อยากที่จะตามตื๊อใครให้เสียเวลาอีกแล้ว"

"มันต้องอย่างนี้สิน้องรัก 555"

ถึงแม้ปากตรงผมจะพูดไปแบบนั้นแต่เมื่อได้ยินคำพูดว่าเขาเลิกกันกับแฟนแล้วในช่วงที่เขากลับมาที่บ้านก่อนผมทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นแต่ก็ไม่ได้ถึงขนาดว่าดีใจเกินหน้าเกินตาเพราะสุดท้ายมึงก็ยังเป็นตัวเลือกที่เขาไม่ต้องการอยู่ดี

ตื๊ดดดดดดดดดดด

ตื๊ดดดดดดดดดดด

"ฮัลโหลสวัสดีค่ะ"

"..."

"ตอนนี้อยู่ที่ร้านชาบูค่ะ ชื่อร้านxxx ค่ะ"

"...."

"พึ่งเริ่มทานอาหารค่ะ ได้ค่ะ"

"มีอะไรหรอครับพี่"

"ก็มีใครบางคนจะมาง้อเด็กแถวนี้แหละ"

"พี่คุยกับเจ้านายพี่หรอ"

"ใช่"

"แล้วเขาจะมาที่นี่งั้นหรอครับ"

"ใช่แล้ว อีกอย่างเขามาถึงแล้วนะนั้นไงเดินมาแล้ว"

ร่างสูงใหญ่ที่ผมคนึงหาในตอนนั้นกลับเดินเข้ามาใกล้ๆผมภาพยิ่งเด่นชัดเมื่อเจ้าของร่างสูงนั้นเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงที่ผมนั่งทานชาบูอยู่เพราะที่นี่เป็นส่วนตัวมาก ถ้าคุณจะเข้ามาได้ต้องเป็นคนที่รู้จถกที่นี้ดีกว่าคนอื่นทั่วไป

"ในเมื่ออยากลาออกฉันก็ให้ลาออกแล้วแต่เธอต้องให้โอกาสฉันได้พิสูจน์ตัวเอง"

"อยู่ๆคุณมาพูดเรื่องอะไรเนี่ย"

ฉันขอโทษที่ฉันทิ้งนายมาก่อน ฉันเพื่อต้องการมาเคลียร์ปัญหาที่ฉันให้เงิน ฉันก็กลัวนายกลับบ้านไม่ได้ไม่มีเงินจะกลับก็เลยเอาเงินไว้ให้ ฉันไม่คิดว่านายจะโกรธฉันขอโทษ ฉันอยากจะเป็นแฟนกับนายจึงรีบเคลียร์ตัวเองให้เร็วที่สุดขอโทษและอยากขอโอกาสอีกสักครั้ง

"คุณคูการ์"

"อย่าเรียกห่างเหินกับมันได้ไหมฉันแค่รู้สึกสับสนในตอนนั้นแต่ว่าหลังจากคืนนั้นของเราฉันก็ได้รู้แล้วว่าฉันอยากอยู่กับนาย"

"ทำไมถึงไม่บอกผมสักคำไม่เขียนอะไรไว้ให้ผมเลย"

"ฉันเขียนจดหมายเล็กๆเอาไว้บอกนายอยู่นะแต่ไม่รู้ทำไมนายถึงจะมาลาออกจากฉันไปแบบนี้"

"ผมไม่เห็นจดหมายนั้นเลยคุณอย่ามาโกหกผมให้ยากเลยตอนนี้คุณเลิกกันกับแฟนคงจะต้องการใครสักคนเข้ามาปลอบใจใช่ไหมล่ะถึงได้เลือกผมแบบนี้"

"เปล่านะฉันเลือกนายตั้งแต่วันแรกที่ฉันรู้ความจริงเกี่ยวกับแฟนฉันแล้วฉันรู้สึกผิดที่ฉันไม่เชื่อใจนายแถมยังทำร้ายจิตใจนายด้วย ขอโทษนะ"

"ที่คุณต้องการไม่ใช่ความรักจากผมหรอกคุณแค่ต้องการเอาชนะผมเท่านั้นเอง อย่ามายุ่งกับผมอีกเลย"

"ฉันรักนาย รักนายจริงๆ อย่าทอดทิ้งความรักของฉันไปเลยนะ"

"คูการ์ คุณบอกว่าผมไม่ให้ผมทอดทิ้งความรักของคุณแต่คุณทอดทิ้งความรักของผมเนี่ยนะประสาทผมไม่ยอมรับหรอก"

"ได้โปรดให้โอกาสฉันอีกสักครั้ง ให้โอกาสฉันได้รักเธออีกสักครั้งเถอะนะ"

ผมมองไปรอบๆก็เจอกับพี่เดียร์มือใช้ตะเกียบคีบเนื้อกำลังจะเข้าปากอ้าปากค้างตกใจแล้วก็ช็อกไปเลยในทันทีเมื่ออยู่ๆเจ้านาย สุดเคร่งขรึมของเขา กล้าที่จะสารภาพรักผู้ชายต่อที่สาธารณะแบบนี้ทำเอาเธออ้าปากค้างไปในทันทีผมเองก็รู้สึกอับอายนิดหน่อย แต่ก็พอเข้าใจได้ เพราะตอนนี้จากหัวใจที่แห้งแล้งของผมกลับคลองโตขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดและผมก็เริ่มรู้สึกเขินอายกับพฤติกรรมของเขา แต่พอมองดูแล้วดูน่ารักน่าเอ็นดูมากจนผมเริ่มหน้าแดงขึ้นมาจึงได้ชุดเขาให้ลุกขึ้นมาจากการคุกเข่า ทำตัวอย่างกับตะขอคนอื่นแต่งงานอย่างนั้นแหละทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้คิดจะขอเขาแต่งงานสักหน่อย

"ให้โอกาสพี่นะครับ"

"รอดูพฤติกรรมก่อน"

"ทำไมอ่ะเด็กดี"

"อย่ามาพูดมาก"

"หายโกรธแล้วนะ จะกลับมาทำงานกับพี่หรือเปล่า"

"ไม่แล้วลาออกก็คือลาออกได้เงินมาแล้วด้วย"

"ผมจะกลับไปตั้งใจเรียนแล้ว"

ผมพูดต่อก่อนจะหันไปคีบหมูมานั่งกินส่วนพี่เขาก็รีบเข้ามานั่งข้างๆผมคอยลวกเนื้อลวกผักให้ผมอยากเอาอกเอาใจ พี่เดียร์ยิ่งอ้าปากค้างไปมากกว่าเดิมซะอีก ผมแอบยิ้มในใจของตัวเองก็ใช่สิในเมื่อเด็กมันอยากจะคืนดีก็ต้องทำตัวดีๆหน่อย หลังจากอาหารมื้อนั้น เสร็จผมก็จ่ายเงินพี่เดียร์ก็ขอตัว กลับบ้านส่วนตัวผมเองก็กำลังจะกลับแต่นายคูการ์คนเดิมเพิ่มเติมคือทำตัวเป็นเด็กเกาะติดผมจนผมเริ่งสับสนกับการกระทำแบบนั้นของเขา

"คืนนี้ ไปนอนบ้านพี่นะ"

"ทำไมผมต้องไปอ่ะ"

"ก็พี่อยากให้โน่ไป"

"ไม่ไปหรอก"

"ไปเถอะนะครับ พี่ไม่อยากนอนคนเดียว"

สุดท้ายตัวผมก็ถูกลากกลับไปที่บ้านของพี่คูการ์ อยู่ดีเพราะสุดท้ายตัวเองก็ตามใจเขาจนได้ทั้งๆที่ว่าตั้งใจจะเลิกรักผู้ชายคนนี้แล้วแท้ๆ แต่ก็ไม่อาจบอกได้ว่าผมรู้สึกดีมากที่เขามาขอคืนดีผมแบบนี้ จนเผลอตัวเผลอใจไปนอนที่บ้านเขาแล้วผมว่าคืนนี้ก็คงจะไม่จบแค่คืนเดียวของเราแน่นอนเพราะดูท่าว่าพี่คูการ์เขาจะไม่ยอมให้ผมนอนแน่นอนคืนนี้ ผมมาถึงก็อาบน้ำชำระร่างกายให้เรียบร้อยก่อนจะออกมานั่งเล่นกับพี่คูการ์ที่ตอนนี้แทบจะกลือนกินผมไปทั้งตัวแล้ว เพราะในระหว่างที่เรานั่งคุยกันพี่เขาก็เริ่มที่จะมืออยู่ไม่สุขจูบมือผมหอมแก้มผมนั่งอยู่ข้างๆไม่ห่างมันลูกติดแม่ยังไงยังงั้น

แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเขาหรอกนะครับ เพราะเขาเป็นแบบนี้ดูน่ารักและขี้อ้อนกว่าปกติ เมื่อผมได้กลิ่นหอมจากตัวของเขายิ่งทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้นมา ยังบอกไม่ถูกเพราะอะไรไม่รู้แต่ที่รู้ๆคือ ผมรู้สึกดีมากกับสัมผัสที่เขา สัมผัสผมมือใหญ่ๆของเขาเริ่มลูบไล้ร่างกายของผมส่วนปากของเขาก็จูบลงมาที่ริมฝีปากของผมนุ่มนวลและร้อนแรงในคราวเดียวกัน ร่างกายของผมเริ่มสั่นระริก มือของผมก็เริ่มอยู่ไม่สุขเริ่มลูบไล้ร่างกายของเขาเช่นเดียวกันและผมก็เริ่มครางออกมาเสียงแผ่วเบาเราก็ต้องการใครสักคนก็มาเติมเต็มอารมณ์ทางเพศของผม เริ่มมาเต็มแล้วครับ

ไม่รู้เพราะอะไรช่วงนี้มีความต้องการมากขึ้นกว่าปกติ เพราะโดยปกติแล้วผมไม่ค่อยมีอารมณ์ทางเพศกับใครเลย แต่มีพี่เขาคนนี้นี่แหละที่กระตุ้นความต้องการของผมได้แม้กระทั่งกลิ่นกายที่หอมของเขา ผมสูดดมที่ซอกคอของเขาบ้างกลิ่นตัวที่มีกลิ่นหอมรู้สึกสดชื่นขึ้นมาผมค่อยๆพบกันที่บริเวณคอของเขาเพื่อสร้างรอยรักเอาไว้เพื่อเป็นการตีตราจอง ให้คนที่พบเห็นรู้ว่าคนคนนี้มีเจ้าของแล้วผมเริ่มลูบไล้ไปที่หน้าอกของเขา ค่อยๆปลดกระดุมออกมาสายตาของเขารู้สึกว่าจะเหมือนเก็บกด อารมณ์เอาไว้ ไม่ให้เข้ามาขย้ำผมซึ่งตัวผมเองก็รู้ว่าผู้ชายเวลาต้องการมันมีความรู้สึกยังไงเพราะผมเองก็เป็นผู้ชายเหมือนกันต่อให้มีร่างกายที่พิเศษก็เถอะ

"พี่อยาก อื้ม !"

ผลเริ่มใช้ลิ้นค่อยๆแตะไล่เลียหน้าอกของเขาที่มีมัดกล้ามสวยงามตรงหน้าเขาเลยปล่อยให้ผมกระทำตามใจตัวเองมากขึ้นขบกัดยอดอก มือของพี่เขาก็กดหัวผมเอาไว้อย่างแผ่วเบา

"ซี๊ด อ่าาาา ~ โน่ อ๊าาาา!!!"

"อืมมมม"

[cougars]

เราทั้งสองคนทั้งจูบลูบไล้กันฟีโน่กขบกัดที่หน้าอกผม ผมได้แต่ครวญครางอย่างมีความสุขเมื่อฟีโน่ขบกัดหน้าอกผมอย่างดูดดื่ม ผมมองฟีโน่ที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาลูบไล้ผมอย่างต้องการ แล้วยิ่งฟีโน่เริ่มมีอารมณ์ก็ยิ่งรุนแรงกับผมมากขึ้นฟีโน่ล้วงแก่นกายออกมา แล้วก้มลงชิมแก่นกายผมดูดขบกัดผมแม้ว่าจะไม่ได้กัดแรงแต่ก็เจ็บและเสียวไปพร้อมๆกัน

"เสียวขนาดนั้นเลยเหรอครับ"

"อื้อออ เสียวววว"

"พี่...อุ๊ก....ผล็อบ..บ"

ผมกดหัวฟีโน่ให้ลึกกว่าเดิมมือของฟีโน่ก็รูดรั้งแก่นกายผมแน่นเร็วและรัวผมลูบมือก่อนผมจะจับหัวฟีโน่กระแทกแก่นกายเข้าออกจนสุดแก่นกาย

"อุ๊บ..บ.อ๊อก.."

"อึ้ม...ม..อืมม....มมม"

ผมพลิกน้องเขานอนหงายแล้วดูดนมน้องเขา ไซร้คอ ขบเบาๆที่ติ่งหูฟีโน่ครางเสียงดังผมยกขาน้องขึ้นทำให้ผมเห็นช่องทางสีชมพูนั้นทำเอาผมก้มหน้าไปกัดก้นฟีโน่อย่าหมั่นเขี้ยวที่สุด

ป๊าบ!!!!!

ฟีโน่ตบหัวของผมจนผมปวดหัวไปหมดก็แหงและตบแรงขนาดนั้นไม่ปวดก็ไม่ใช่แล้วครับคงเพราะผมกัดก้นฟีโน่พอเจ็บเลยโมโหผม ผมเลยเลียตรงที่ผมกัดเพื่อเอาใจฟีโน่ ต้องรีบเอาใจไม่งั้นผมอดกินฟีโน่แน่เลยครับ วันนี้จะง้อหนักๆเอาให้หายงอนผมไปเลยฟีโน่จะได้ยอมตกลงคบกับผมสักที วันนั้นผมได้รีบโทรศัพท์จากลูกน้องผมให้กลับมาที่ทำงานด่วนมีคนมางัดบริษัทเพื่อเอาข้อมูลของบริษัทไปให้คนอื่นดีที่ลูกน้องผมอีกคนที่ดูแลอยู่เก็บข้อมูลไว้ที่บ้านของผมส่วนบริษัทไม่มีอะไรครับแต่ก็กลับไปจัดการคน ผมจึงต้องกลับไปด้วยกลัวว่าฟีโน่จะไม่มีเงินติดตัวและไม่กล้าปลุกเลยเอาเงินไว้ให้เป็นค่ารถและยังเขียนโน๊ตแปะไว้ให้ แต่พอกลับมาได้วันเดียวก็วุ่นงานไปหมดแถมยังต้องเคลียร์ปัญหากับซายูริเพื่อจะได้จบกันแบบสวยๆโดยไม่มีอะไรติดค้างอะไรกันอีกแต่พอจะโทรหาฟีโน่เดียร์ที่มาขอลาออกและยังบอกผมอีกว่าฟีโน่จะมาขอลาออกผมนี้ช็อคไปเลยครับต้องตามง้อฟีโน่อีกเฮ้อ มีแฟนเด็กนี้เอาใจยากจังเลยนะเนี่ย