EP6.เซอร์ไพรส์

EP06.เซอร์ไพรส์

“คุณเคทมาที่นี่ได้ยังไงครับ” ฟินิกซ์เอ่ยถามคนตรงหน้า สายตาหลุบลงต่ำมองกล่องเค้กที่อยู่ในมือของหญิงสาว

“ฉันอยากมาเซอร์ไพร์สชาร์ลน่ะ ขอโทษนะที่ไม่ได้บอกก่อน ว่าแต่ตอนนี้เขาอยู่ไหนเหรอ” คนตัวเล็กเอ่ยตอบสีหน้ายิ้มๆ ตามสไตล์ของเธอ

“อยู่ด้านบนครับ เจ้านายกำลังทำงานอยู่ เดี๋ยวคุณรออยู่ตรงนี้แปปนึงนะครับ ผมขอไปเอาของให้นายก่อน”

“อื้ม” คารีน่าพนักหน้าตอบกลับ เธอยืนรอฟินิกซ์อยู่ไม่นานนัก ลูกน้องคนสนิทของชาร์ลก็เดินกลับมาพร้อมกับเหล้าสีอำพันในมือ

“ของชาร์ลเหรอ?” หญิงสาวร้องถาม

“ครับ เดินตามผม”

หลังจากบทสนทนาจบลง คารีน่าก็เดินตามลูกน้องคนสนิทของคนที่เธอรักไปเงียบๆ ก่อนที่เขาจะพาเธอเดินขึ้นมาถึงชั้นสาม ซึ่งเป็นชั้นห้องทำงานของชาร์ลโดยเฉพาะ คารีน่าเคยมาที่นี่สองสามครั้งเพราะชาร์ลพาเธอมา แต่เนื่องจากหญิงสาวไม่ชอบความเสียงดังและความวุ่นวายเธอเลยเลือกที่จะรอเขาอยู่ที่ห้องเป็นส่วนใหญ่

“ให้ผมช่วยจุดเทียนเลยไหมครับ” ฟินิกซ์วางขวดเหล้าลงบนโต๊ะบริเวณนั้นก่อนจะหันมาถามร่างบาง

“โอเค รบกวนหน่อยนะ” คารีน่ายิ้มกว้างก่อนจะแกะกล่องเค้กที่ถูกริบบิ้นพันไว้อย่างสวยงามออกมา หญิงสาวบรรจงปักเทียนไปบนเค้กช็อกโกแลต ก่อนที่จะยื่นไปให้ฟินิกซ์หยิบไฟแช็คขึ้นมาจุดไฟ

ในระหว่างนั้นคารีน่าก็ได้แต่ตื่นเต้น เธอจิตนาการไปถึงใบหน้าของชาร์ล เดาไปต่างๆนานาว่าหากเขาได้เห็นว่าเธอยกเค้กมาเซอร์ไพร์สถึงที่นี่! เขาจะทำหน้ายังไงนะ? จะดีใจหรือเปล่า?

“เรียบร้อยครับ เดี๋ยวผมเปิดประตูให้” ฟินิกซ์ตอบก่อนที่จะเดินไปหาประตูบานใหญ่ เขาเลือกที่จะไม่เคาะห้องเหมือนทุกครั้งเพราะเขาอยากให้เซอร์ไพร์สนี้สำเร็จไปด้วยดี

เเต่ดูเหมือนลูกน้องหนุ่มจะคิดผิด!

ผลัก!

“ฮะ…..ชาร์ล!” รอยยิ้มของเธอแปรเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงอย่างรวดเร็ว คำว่าแฮปปี้เบิร์ดเดย์ยังไม่ทันหลุดออกจากปากของเธอด้วยซ้ำ ดวงตาเฉี่ยวก็จำต้องเบิกกว้าง มองภาพตรงหน้าด้วยความตกตะลึง

เพียงแค่ประตูกว้างถูกผลักเข้าไป ภาพหญิงชายที่กำลังนั่งนัวเนียกันอยู่บนโซฟากลับกำลังฉายชัดอยู่ตรงหน้าเธอและผู้ชายที่กำลังนั่งอยู่ตรงนั้นก็คงจะเป็นใครหน้าไหนไปไม่ได้นอกจาก…..เขา!

“ว้ายย!”

“เคท!?”

ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วไปหมด ผู้หญิงคนนั้นอยู่ในสภาพชุดเดรสถลกขึ้นไปถึงอกอวบอิ่มโดยที่มีร่างสูงของเจ้าของผับกำลังหยอกล้อเล่นกับอกนั่นอย่างหื่นกระหาย เมื่อมีบุคคลแปลกหน้าโผล่เข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัว ผู้หญิงคนนั้นก็รีบผละออกจากตักแกร่งของเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับรีบจัดการเสื้อผ้าของตัวเองให้อยู่ในสภาพปกติ

ในระหว่างที่ชาร์ลกำลังอึ้งไปเมื่อได้เห็นคู่นอนคนโปรดยืนอยู่เบื้องหน้า พร้อมกับเค้กก่อนใหญ่ที่ถูกจุดเทียนให้สว่างสไวอยู่ภายในกล่อง มือของคารีน่าสั่นเทาเล็กน้อย ไม่ต้องถามว่าตอนนี้เธอกำลังรู้สึกยังไง

เหมือนหัวใจของเธอถูกเหยียบย้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากผู้ชายคนนี้ ขอบตาของหญิงสาวร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างง่ายดาย หัวใจบีบรัดเจ็บปวดถึงขั้นที่แทบจะพูดอะไรไม่ออก เธอตั้งใจมาฉลองวันเกิดของเขากับเขาที่นี่! ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะได้มาเจอบาดที่บาดตาบาดใจขนาดนี้

เธอรู้ว่าเขาน่ะมันมั่วไม่เลือก! แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นตำตาตัวเอง

เช่นเดียวกับฟินิกซ์ที่ทำสีหน้าไม่ถูก เขาลงไปแค่เเป๊ปเดียว ไม่คิดว่าเจ้านายหนุ่มจะไปคว้าเอาผู้หญิงมานัวด้วยไวขนาดนี้

“เธอมาที่นี่ได้ยังไง?” ท่ามกลางความเงียบงัน คนที่ได้สติก่อนเอ่ยถามออกมา เขาลุกขึ้นยืน ลืมสนใจผู้หญิงที่ตัวเองกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มไปก่อนหน้าเสียสนิท

คารีน่ากลืนน้ำตาของตัวเองลงไปหมดสิ้น เธอสะกดกลั้นทุกอารมณ์ความรู้สึกเอาไว้ เพราะไม่อยากจะงี่เง่าให้เขาได้เห็น ทั้งๆที่หัวใจของเธอมันกำลังแตกสลายไปทั้งดวง

“ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะนะคะ เชิญคุณทำธุระต่อให้เสร็จเถอะค่ะ” เธอกัดฟันพูด ไม่สามารถฝืนยิ้มใดๆออกมาได้ ก่อนจะรีบสาวเท้าก้าวเดินออกไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับแสงไฟบนเทียนที่ค่อยๆดับลง

“เคท! เดี๋ยวก่อน” ชาร์ลกำลังจะก้าวตามเธอไป เขารู้ว่าเธอโกรธ เขาไม่อยากทะเลาะกับเธอ ซึ่งอีกใจชายหนุ่มก็งุนงงเป็นอย่างมาก เขาไม่รู้ว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไง แต่ก็พอจะเดาได้ว่าเธอคงตั้งใจมาเซอร์ไพรส์เค้กนั่นกับเขา

ร่างสูงไม่รอช้าที่จะวิ่งตามคนตัวเล็กลงไป! แม้จะไม่ได้รักเธอ แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะปล่อยคนที่รักเขาไปแบบนั้นได้จริงๆ

“เดี๋ยวสิคะ คุณจะไปไหน” ผู้หญิงคนนั้นคว้าแขนของชาร์ลเอาไว้ เมื่อกี้เธอยังอารมณ์ค้างจากเขาอยู่เลย

“ปล่อยฉัน!” ร่างสูงหันไปตอบกลับเสียงเข้มก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงานแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น!

ตึก ตึก ตึก

“โอ้ย! เสียเวลาชะมัด!” เธอเอ่ยออกมาอย่างหัวเสียก่อนจะชะงักเมื่อหันไปเห็นสายตาคมกริบของฟินิกซ์ยืนมองอยู่

“เชิญคุณลงไปชั้นล่างดีกว่านะครับ” ดวงตาเข้มของบอดี้การ์ดหนุ่มจ้องคนตรงหน้าด้วยสีหน้าราบเรียบ

“นายก็หล่อดีเหมือนกันนะ” เมื่อเห็นว่าอีกคนหล่อบึกบึนไม่แพ้ชาร์ล หญิงสาวจึงเปลี่ยเป้าหมาย หันมามองร่างสูงด้วยแววตาเต็มเปี่ยมไปด้วยความใคร่

“ขอโทษด้วยครับ ผมเลือก….” ฟินิกซ์ตอบกลับด้วยสายตาเย็นชา

“นี่นาย!!”

อีกด้าน…..

คารีน่าเดินออกมาจากห้องทำงานของชาร์ลด้วยหัวใจที่หนึบหน่วงไปหมด ภาพของเขาที่กำลังลูบไล้ซุกไซร้เนื้อตัวของผู้หญิงคนนั้น ฉายวนเข้ามาในหัวของเธอซ้ำๆราวกับว่ามันต้องการตอกย้ำให้เธอจมดิ่งไปเรื่อยๆ

หญิงสาวเดินฝ่าม่านน้ำตามาจนถึงบริเวณหน้าผับ เธอหยุดมองถังขยะที่เรียงรายกันอยู่ด้านหน้า ก่อนจะตัดสินใจวางเค้กไว้ข้างๆถังขยะสีดำด้วยหัวใจที่บอบช้ำ

มันคงไม่มีความหมายอะไรทั้งนั้นสำหรับเขา!

“เคท!”

น้ำเสียงของคนตัวโตดังไล่ตามหลังเธอ หญิงสาวไม่รอช้าที่จะสาวเท้าออกไปจากตรงนั้นอย่างไว เพราะไม่อยากเห็นหน้าของเขาในตอนนี้ ชาร์ลวิ่งลงมาจากชั้นสามด้วยท่าทางกระหืดกระหอบ

เขามองเห็นหลังเธอไวๆ พยายามจะเดินตามไปแต่ทว่าในตอนนั้นเขาก็ได้มองเห็นเค้กก้อนโตที่เธอตั้งใจจะทำมาให้เขาวางอยู่ใกล้กับถังขยะ

‘HAPPY BIRTHDAY TO CHARLES’

ข้อความบนก้อนเค้กนั้นทำให้เขาสะอึกอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมีก้อนกลมๆไหลมากองรวมกันอยู่ที่ลำคอหนา เขาพูดอะไรไม่ออกเลยจริงๆ…..

เธอไม่ควรมาเห็นภาพนั้น…..

“Shit!” เขาสบถขึ้นมาอย่างหัวเสียแบบไม่ทราบสาเหตุ

“เกิดอะไรขึ้นครับนาย” ไม่กี่วิหลังจากนั้น ก็มีการ์ดเกือบๆห้าคนวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหาเขา เพราะเห็นว่าเจ้านายวิ่งลงมาจากชั้นบนราวกับกำลังเกิดเรื่องอะไรบางอย่าง

“ไปเอารถมาให้กู! กูจะกลับคอนโด!” เขาตอบออกมาเสียงดังฟังชัด ก่อนจะก้มลงไปเก็บเค้กก้อนนั้นมาถือเอาไว้

เขารู้ดีว่าคนทำตั้งใจทำมันแค่ไหน……

แต่สันดานของเขามันก็ไม่ได้เปลี่ยนกันง่ายขนาดนั้น!