EP5.วันเกิด

EP05.วันเกิด

วันต่อมา……

แกร๊ก…..

เสียงประตูเปิดออกพร้อมกับร่างสูงของฟินิกซ์ที่เดินเข้ามาหาคารีน่า ในมือของลูกน้องหนุ่มเต็มไปด้วยถุงข้าวของอุปกรณ์สำหรับทำเค้กเยอะแยะไปหมด

คารีน่าเห็นดังนั้นก็ยิ้มกว้างออกมาอย่างพอใจ เธอเป็นคนวานให้เขาไปซื้อของทั้งหมดมาให้ เนื่องจากวันนี้คารีน่าไม่มีเรียน แต่ชาร์ลมีสอน หญิงสาวจึงจะใช้เวลาว่างนี้ในการทำเค้กให้เขา

“ของที่สั่งได้แล้วครับ” ฟินิกซ์วางของทั้งหมดเอาไว้บนเคาท์เตอร์บาร์

“ขอบคุณมากนะ^^”

“แล้ววันนี้ชาร์ลจะกลับมาตอนไหนเหรอ” หญิงสาวเดินไปสำรวจทุกอย่างพร้อมกับเอาออกมาจากถุงผ้า ก่อนจะเอ่ยถามฟินิกซ์ออกไป

“วันนี้เจ้านายมีสอนถึงเย็นเลยครับ น่าจะไม่ได้กลับมาที่นี่ก่อน”

“อืม เข้าใจแล้ว นายไปเถอะ ขอบคุณอีกครั้งนะ” คารีน่าหันไปยิ้มให้ฟินิกซ์อย่างจริงใจ ตั้งแต่เธอมาอยู่ที่นี่ เขาดูแลเธอมาดีตลอดจริงๆออกจากดีนอกเหนือจากคำสั่งของชาร์ลด้วยซ้ำ

“ครับ” ฟินิกซ์ก้มหัวลงเล็กน้อยก่อนจะเดินหมุนตัวออกไปจากห้อง ปล่อยให้คารีน่าลงมือทำเค้กคนเดียวอย่างมีความสุข

ครืดดด~

ในระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์เครื่องสวยของเธอดังขึ้น ร่างเล็กจึงผละออกการผสมแป้ง เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

‘พี่ชาย’

“พี่คริส~” เมื่อเห็นว่าคริสเตียน พี่ชายของตัวเองโทรเข้ามา หญิงสาวจึงกดรับสาย

“ฮัลโหลค่า”

‘ทำอะไรอยู่?’ น้ำเสียงเข้มเอ่ยถามขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าน้องสาวกดรับสาย

“เอ่อ กะกำลังทำขนมอยู่ค่ะ ทำไมจู่ๆถึงโทรมาล่ะคะ ช่วงนี้พี่ว่างแล้วเหรอคะ” หญิงสาวเอ่ยถามออกไป เพราะปกติคริสเตียนนั้นเป็นคนบ้างานยิ่งกว่าอะไรดี เธอถึงไม่เคยได้คุยกับพี่ชายบ่อยสักเท่าไหร่

‘อืม คุยได้ เราย้ายออกจากห้องเก่าทำไม’ นี่คือจุดประสงค์ที่เขาโทรมาหาเธอในวันนี้ คริสเตียนเพิ่งรู้ว่าคารีน่าไม่ได้อยู่ห้องเดิมแล้ว

“อะเอ่ออ คือเคทรู้สึกว่าห้องนั้นมันแคบเกินไปค่ะพี่คริส เคทก็เลยย้ายมาอยู่กับเพื่อนชั่วคราว อีกแปปเดียวเคทก็เรียนจบแล้วนี่คะ”

เธอไม่ได้บอกพี่ชายเกี่ยวกับเรื่องของชาร์ล เพราะรู้ดีถ้าบอกไปพี่ชายของเธอคงรับไม่ได้แน่และอีกอย่างสถานะของเขากับเธอ…..มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ควรป่าวประกาศเท่าไหร่นัก ยิ่งกับคริสเตียนแล้ว เขาไม่คสรที่จะรู้เรื่องนี้ดีกว่า

‘ทำไมต้องไปอยู่กับเพื่อน?’

‘เจ้านายครับมีงานด่วนเข้ามา’

เสียงของลูกน้องคนสนิทของคริสเตียนดังขึ้นแทรกในสาย ทำให้คารีน่าถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเล็กน้อยที่ตัวเองกำลังจะรอดพ้นจากการสืบสวนของพี่

‘พี่ต้องวางก่อน เดี๋ยวโทรหาใหม่’

“ค่ะ ตั้งใจทำงานนะคะ”

ติ๊ด!

“ฟู่ว! เกือบไปแล้วเรา” หญิงสาวพ่นลมหายใจระบายออกมาก่อนจะหันไปตั้งใจทำเค้กต่อ อย่างไร้ความกังวลใจ

ตกค่ำ…..

@เพอร์แมนผับ

ร่างอันอุดมสมบูรณ์ของหนุ่มวัย 35 ปีกำลังนั่งทำสีหน้าเคร่งเครียดอยู่หน้าเอกสารจำนวนมากที่เขาต้องรีบเคลียร์เพื่อกลับบ้านไปกินเค้กกับคนที่เขาสัญญาเอาไว้ แม้วันนี้จะเป็นวันเกิดของเขา แต่ว่าชาร์ลก็ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นอะไรมากมายนัก เพราะในทุกๆปีเขาไม่เคยให้ความสำคัญอะไรกับมันอยู่แล้ว เขาทำงานตามปกติดั่งเช่นทุกวัน เว้นแต่ปีนี้มีคนหนึ่งคนเข้ามาในชีวิตและเธอก็ให้ความสำคัญกับเขาเป็นอย่างมาก

“เฮ้อ ตาลายไปหมด” ร่างสูงบ่นออกมาก่อนจะทิ้งหลังลงบนเก้าอี้ตัวใหญ่ มือหนาเลื่อนมานวดขมับขับไล่ความเมื่อยล้าเบาๆ

วันนี้ตารางงานของเขาค่อนข้างที่จะหนักหนาจริงๆ มีสอนทั้งวันแถมยังต้องกลับมาเคลียร์งานที่ผับอีก

แกร๊ก…..

ร่างสูงเดินไปกระชากประตูห้องทำงานก่อนจะโผล่หน้าไปหาฟินิกซ์ลูกน้องคนสนิทของตัวเองที่ยินเฝ้าอยู่หน้าห้องตลอดเวลา

“มีอะไรให้ผมทำครับนาย” ฟินิกซ์หันมาถามอย่างรู้งาน

“ไปเอาเหล้ามาให้กูขวดนึง” สิ้นเสียงคำสั่งลูกน้องคนสนิทก็หันมารับคำอย่างว่าง่าย

“ครับ” ฟินิกส์ก้มหัวพร้อมกับเดินลงไปด้านล่างของผับที่กำลังมีเหล่านักราตรีกำลังท่องเที่ยวกันอยู่โดยไว

ตึก ตึก

เท้าหนาก้าวออกมาจากห้องทำงาน มือหนาล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อคว้านหาบุหรี่ขึ้นมาสูบแต่ในจังหวะนั้นเอง กลับมีผู้หญิงคนนึงกำลังนวยนาดเข้ามาหาเขา…..

ใบหน้าหล่อคมคายขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ชั้นนี้คนนอกห้ามเข้า ยกเว้นเขากับพวกบอร์ดี้การ์ดเท่านั้น! แล้วเธอ….มาโผล่บนนี้ได้ยังไง

“ขอโทษนะครับ ชั้นนี้คนนอกห้ามเข้า คุณควรจะ…..”

“อ่าาา คะคือฉันกำลังจะเข้าห้องน้ำแต่ว่าชั้นล่างคนเยอะมากเลย ก็เลยเผลอเดินขึ้นมาบนนี้น่ะค่ะ” ชาร์ลยังพูดไม่ทันจบ ผู้หญิงสวยหุ่นดีตรงหน้าก็ตอบกลับมาทันที

เขามองทรวดทรงองค์เอวของเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ชุดเดรสสีดำเลื่อมเล่นกับเเสงไฟส่งผลให้ร่างของคนตรงหน้าดูเย้ายวนขี้นมาถนัดตา

“งั้นเหรอ สงสัยผมคงต้องสร้างห้องน้ำเพิ่มแล้วละมั้ง” ชาร์ลยิ้มเยาะออกมาอย่างสนใจในคนตรงหน้าแบบเปิดเผย ดูเหมือนเธอเอง….ก็ไม่ได้คิดที่จะกลัวเขาเลยสักนิด

“หึ ฉันเห็นด้วยนะคะ ว่าแต่….ในห้องของคุณมีห้องน้ำให้ฉันเข้าหรือเปล่าล่ะ?” เธอเดินตรงเข้ามาหาเขาอย่างใจกล้า ก่อนจะใช้มือทำปูไต่อยู่บนอกแกร่งของเขาอย่างยั่วยวน

ชาร์ลเห็นดังนั้นก็กระตุกยิ้มมุมปาก เข้าใจในความต้องการของอีกคนทันที เธอไม่ได้….เดินขึ้นมาผิดสินะ แต่เธอตั้งใจ…

คงอยากจะโดนมาก….

“มีสิ….เธออยากปล่อยน้ำออกมาใช่หรือเปล่า” เขากดเสียงถามแหบพร่า ทำเอาท้องน้อยของสาวผมบลอนวูบหวิว

มือบางเลื่อนลงไปแตะกึ่งกลางกายของเจ้าของผับอย่างถือวิสาสะ เธอได้ยินชื่อเสียงของเขามานานมากแล้ว ไม่คิดว่าพอได้มาเจอตัวจริง…..เขาจะดูร้อนแรงได้ถึงขนาดนี้

คิดไม่ผิดเลยที่ลองเดินขึ้นมา….

“ค่ะ ฉันอยากจะปลดปล่อยน้ำจะแย่อยู่แล้ว”

พรึ่บ!

ปึง!

ร่างบอบบางของผู้หญิงที่เขาไม่รู้จักแม้แต่ชื่อถูกลากเข้าไปในห้องทำงานของเจ้าของผับทันที เข้าไปถึงได้เพียงไม่กี่ก้าว ชาร์ลก็รีบดึงเธอเข้ามาประกบจูบอย่างดุเดือด ไม่สนว่าอีกคนรับความรุนแรงจากเขาได้ไหวไหม

“อื้ออ”

จ๊วบ จ๊วบ

เสียงริมฝีปากประกบกันพร้อมกับร่างสูงที่นั่งลงไปบนโซฟารับแขก เขาดันร่างเล็กของสาวยุโรปให้ขึ้นมานั่งทับตักตัวเองเอาไว้ มังกรยักษ์ค่อยๆผงาดขึ้นมา แม้มันจะจุดติดไม่ไวเท่ากับตอนที่เขาได้สูกลิ่นกายอันหอมหวานของคารีน่า แต่ในเมื่อเธอคนนี้ยินดีที่จะเสนอตัวให้เขาแก้ขัด!

เขาก็ไม่อยากที่จะปฎิเสธน้ำใจ!

ด้านล่างของผับ…..

“ขอดัลมอร์ขวดนึง แล้วก็น้ำแข็งกับแก้ว” ฟินิกซ์ไม่รอช้าที่จะเดินตรงไปสั่งเหล้ายี่ห้อโปรดให้กับเจ้านายของตัวเอง

บาร์เทนเดอร์หนุ่มได้ยินดังนั้นก็ไม่รอช้าที่จะเดินไปจัดการให้ สายตาของบอดี้การ์ดหนุ่มกวาดมองไปรอบๆผับดั่งเช่นทุกวันในขณะที่นั่งรอ เพื่อตรวจความเรียบร้อย

แต่ร่างสูงของเขากลับต้องชะงักไปเมื่อเห็นใบหน้าสวยที่คุ้นเคยกำลังเดินฝ่าฝูงชนเข้ามาในนี้

“คุณเคท” เขาเอ่ยชื่อของเธอออกมาเบาๆ รู้สึกตกใจมากๆที่จู่ๆหญิงสาวก็โผล่มาที่นี่ แถมยังมาคนเดียวโดยปราศจากคนดูแล

ฟินิกซ์ไม่รอช้าที่จะผละตัวออกจากเก้าอี้ เดินไปหาหญิงสาว

“คุณเคท” เขาเอ่ยเรียกเธอก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ๆ

“อ้าว ฟินิกซ์^^” หญิงสาวโล่งใจที่ได้พบเข้ากับลูกน้องคนสนิทของชาร์ล

ในมือของเธอถือกล่องเค้กและเทียนเอาไว้แน่น วันนี้คารีน่าตั้งใจที่จะมาเซอร์ไพร์สเจ้าของวันเกิดถึงที่ผับ เพราะเธอไม่อาจทนรอเขาเลิกงานได้ไหวจริงๆ หญิงสาวจึงตัดสินใจนั่งแท็กซี่มาคนเดียว