2 ภรรยาที่แสนดี

“ดา ขอบคุณมากที่ยังไม่หลับ”

“ต่อให้คุณกลับดึกแค่ไหน ดาก็ไม่หลับหรอกค่ะ รอคุณทั้งคืน”

“โถ ผมไม่น่าทรมานคุณเลย”

“ไม่เป็นไรค่ะ ดาเต็มใจทำ เพื่อคนที่รัก แค่เห็นคุณกลับบ้านก็ดีใจแล้วค่ะ กินอะไรมาหรือยัง ดามีอาหารเตรียมเอาไว้นะคะ”

เพียงได้ยินคำนี้ หนุ่มใหญ่รับรู้ถึงขอบตาที่ร้อนผ่าว น้ำตาแทบจะไหลออกมาเสียเดี๋ยวนั้น รู้สึกผิดที่แอบนอกกายไปกับผู้หญิงขายบริการ

ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมถึงต้องทำอย่างนั้น ทั้งที่มีภรรยาที่แสนดีอยู่ทั้งคน เธอสวย สาว รูปร่างหน้าตาดี สะอาด เขากลับไปคลุกอยู่กับอาจม เกลียดตัวเองที่สุด แต่ไม่อาจแสดงความรู้สึกออกมาได้ ทำตัวตามปกติเข้ามาโอบเอวคอดของภรรยาพากันเดินเข้าไปข้างใน เมื่อผ่านพ้นประตู ไปแล้ว ปลายจมูกจรดลงบนแก้มเบาๆ

“ลูกหลับแล้วสิ”

“ค่ะ ก่อนหลับ น้องดรีมกับน้องดาวยังถามหาคุณอยู่เลย ว่าเมื่อไหร่พ่อจะกลับ”

“ผมเป็นพ่อที่แย่มาก ไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกเลย เห็นทีว่าวันหยุดนี้จะต้องพาไปเที่ยวบ้างแล้ว ทะเลดีไหม”

“รู้นะ ว่าไปทะเล เพื่ออะไร”

“อะไร อย่าทำหน้าเจ้าเล่ห์อย่างนั้นสิ อ๋อ คิดว่าผมไปส่องสาวๆ นุ่งบิกินี่เหรอ ไม่มีหรอก ผมเก็บความเจ้าชู้ใส่เอาไว้ในลิ้นชักในลิ้นชักเป็นเวลาถึงสิบสองปี ถ้าเป็นเมื่อก่อนยอมรับว่าใช่”

“ค่ะ คุณเจ้าชู้มาก แต่ช่างเถอะ ในเมื่อผ่านมาแล้ว ปล่อยให้เลือนไปกับกาลเวลา รู้แต่เพียงว่าตอนนี้กินข้าวก่อนนะคะ”

ความน่ารักของภรรยาที่แสนดีอยู่ตรงนี้เอง ช่างเอาอกเอาใจ กลัวว่าจะหิว ทั้งที่เขาอิ่มแปล้มาจากข้างนอก แต่ก็จำใจรับประทานอีกครั้ง ซึ่งก็รู้ว่าเป็นอาหารที่อร่อยมาก จากที่คิดว่าจะรับประทานแค่เพียงจานเดียว บัดนี้เบิ้ลเป็นสอง

เมื่อถึงเวลาเข้านอน ดารินทร์ส่งยิ้มให้ ดวงตาพราวระยับราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า ริมฝีปากจิ้มลิ้มเผยอเพียงเล็กน้อย ลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารดต้นคอ ธามรับรู้ถึงความปรารถนาแห่งหัวใจ ก้มลงไปหาใบหน้าสวย ริมฝีปากนุ่มประทับลงที่พวงแก้มขาวอิ่ม พร้อมกับรั้งร่างงามให้ทอดลงเคียงข้าง ฝ่ามือลูบไล้ลงบนต้นแขนเพียงพลิ้วแผ่ว

“วันนี้ผมเพลียมาก งานเยอะ ต้อนรับลูกค้าหลายคน”

“ความจริงคุณไม่จำเป็นต้องเหนื่อยถึงขนาดนั้นเลย ลูกน้องก็มีตั้งเยอะแยะ ให้เขาช่วยก็ได้นี่คะ”

“ไม่ได้หรอก ผมเป็นเจ้าของบริษัทจะต้องรู้เห็นงานทุกอย่าง ถ้าหากว่าส่วนตรงไหนพอจะปล่อยได้ก็ยอมให้ลูกน้องจัดการ”

ระหว่างที่พูดคุยกันอยู่นั้น ฝ่ามือภรรยาสอดเข้าไปภายในเสื้อ ไล้ลงไปที่หน้าอกไปมา กระตุ้นความรู้สึกให้หวั่นหวาม ทว่า ธามอิ่มมาจากข้างนอกมาแล้ว ต้องการพักผ่อนเพียงอย่างเดียว ตัดสินใจหอมแก้มภรรยาหนึ่งครั้งแล้วหลับตานิ่งๆ อากัปกิริยาเช่นนี้เป็นที่รู้กันดีว่าเขาไม่แยแสที่จะกระทำสิ่งใดๆ ดารินทร์ไม่เยื้อต่อ ดึงผ้าห่มคลุมร่างให้ส่วนชายด้านบนอยู่เสมอหน้าอก เพียงครู่เดียวเสียงหายใจแรงๆ ดังขึ้น เธอยิ้มด้วยความรักพร้อมกับหลับตาลงเช่นกัน

ตุ๊กตาบาร์บี้สองตัว สวยหรูอยู่ในชุดนางฟ้าถูกยื่นมาตรงหน้าพร้อมกัน ธามมองดรีมกับดาวบุตรสาวทั้งสองที่แต่งตัวเหมือนกัน แก้มยุ้ยขาวเนียนที่เอียงเข้าหา สื่อความหมายว่าเขาจะต้องทำบางสิ่งบางอย่าง

“เร็วสิคะพ่อ”

“อะไรล่ะน้องดรีม”

“หอมแก้มไงคะแล้วก็ต้องหอมน้องดาวพร้อมกับบาร์บี้ทั้งสองตัวด้วย เห็นไหมวันนี้เราใส่ชุดนางฟ้าแสนสวยให้ด้วย”

“พ่อจ๋า เมื่อคืนน้องดาวกับพี่ดรีมรอพ่อจนหลับไป พ่อก็ยังไม่กลับ”

เสียงอ้อนๆ จากลูกสาวดังขึ้น หนุ่มใหญ่เจ็บปลาบลงไปกลางอก บอกกับตัวเองว่าทำไมถึงเป็นคนสารเลวได้ถึงเพียงนี้ ลูกกับภรรยารออยู่ที่บ้าน แต่เขากลับไปแสวงหาความสุขส่วนตัว มัวเมาอยู่กับผู้หญิงนอกบ้าน

รู้สึกผิดอย่างมหันต์ กอดร่างลูกสาวทั้งสองเข้ามาอยู่ในอ้อมอก หอมแก้มซ้ายขวาคนละทีรวมทั้งตุ๊กตาแสนสวยสองตัวนั่นอีก

“พ่อขอโทษ ลูกค้าเยอะมาก พ่อจะต้องไปดูแล ถ้าไม่มีพวกเขา เราก็ไม่มีเงินซื้อของกินของใช้ รวมทั้งเสื้อผ้าและของเล่นพวกนี้”

“พ่อจะต้องออกไปจากบ้านบ่อยๆ หรือเปล่าคะ”

“ไม่หรอกน้องดรีม พ่อก็แค่ไปคุยกับเขา เวลามาดูสินค้าของเราเท่านั้น”

“พ่อลูกคะ ได้เวลารับประทานอาหารเช้าแล้วค่ะ เดี๋ยวจะสาย วันนี้แม่ทำข้าวต้มปลากะพง โรยด้วยหอมเจียวที่ลูกชอบไงคะ”

“เย้! ดีใจจังเลย วันนี้น้องดาวได้กินของอร่อยแล้ว ขอบคุณค่ะแม่”