บทที่ 2 ภรรยาที่สามีไม่รัก

"โอย... ปวดหัวจังเลย" ทันทีที่รู้สึกตัวขวัญใจก็รู้สึกปวดตุ้บๆบริเวณขมับทั้งสองข้าง ดวงตาพร่าเลือนจนต้องสะบัดศีรษะไล่ความมึนงง แต่เมื่อดวงตาสามารถปรับความชัดเจนของภาพได้ก็ต้องตกใจ เพราะยามนี้เธออยู่ที่ไหนก็ไม่อาจทราบได้

"ที่นี่มันที่ไหนกันเนี่ย!" ดวงตากวางกวาดมองไปรอบห้อง ห้องไม้แบบฉบับจีนโบราณที่เคยเห็นในซีรี่ย์จีนโบราณทำให้เธอถึงกับพูดไม่ออก 

"ฟื้นแล้วหรือเจ้าคะฮูหยิน" เสียงสาวใช้ดังขึ้นข้างกาย เมื่อหันไปมองจึงเห็นเด็กสาววัยกำดัดนั่งอยู่บนพื้นข้างเตียง กำลังส่งสายตามองมาที่เธอพร้อมคลี่ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ

"..." ขวัญใจขมวดคิ้วด้วยความสงสัย คนผู้นี้แต่งกายประหลาด สวมชุดประหนึ่งหลุดออกมาจากหนังจีนย้อนยุค

แต่ยังไม่ทันได้เอ่ยปากถาม ความทรงจำก็พรั่งพรูเข้ามา เธอจำได้ว่าเธอกำลังเดินเข้ามถนน จู่ๆก็มีรถคันหนึ่งพุ่งเข้ามาชน จากนั้นก็ได้พบเจอกับชายชราชุดขาวที่ดูเหมือนคนสติไม่ดี แต่เขาบอกว่าตนเป็นท่านเทพ และบอกว่าจะมอบชีวิตใหม่ให้ แล้วเธอก็ได้มาโผล่ในสถานที่ประหลาด หนำซ้ำยังโดนผู้ชายโรคจิตคนหนึ่งจับกดน้ำจนสลบไป

เมื่อครู่นี้เด็กสาวเรียกเธอว่าฮูหยิน... ฮูหยินของผู้ใดกัน อย่าบอกนะว่าเป็นฮูหยินของผู้ชายสันดานหยาบผู้นั้น

'ฉิxหายแล้ว! ' หญิงสาวได้แต่สบถในใจด้วยความหงุดหงิด

"ล้างหน้าล้างตาก่อนนะเจ้าคะฮูหยิน" สาวใช้คนสนิทเอ่ยอย่างอ่อนโยน ก่อนจะนำผ้าสะอาดชุบน้ำยื่นส่งให้ ขวัญใจส่ายหน้าหวือ ผลักมือของนางออก ลุกขึ้นวิ่งตรงไปยังกระจกทองเหลืองแสนเลือนราง แทบจะกัดลิ้นตายอยู่รอมร่อเมื่อเห็นว่าใบหน้าในกระจกนั้นไม่ใช่ของเธอ! 

"ฉัน เอ๊ย ข้าเป็นใคร" มือบางยกขึ้นมาลูบดวงหน้างามดุจหยก ละล่ำละลักถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

หลี่ซินขมวดคิ้วเข้าหากัน เมื่อเห็นท่าทีที่แปลกไปของเจ้านาย

"เอ่อ... ฮูหยินมีนามว่าจางเหมียวเมียว เป็นบุตรสาวของเจ้ากรมคลังเจ้าค่ะ" 

"จางเหมียวเมียว..." เสียงหวานทวนชื่อที่ตนเพิ่งได้ยิน พลันหัวใจดวงเล็กก็กระตุกวาบ

"จางเหมียวเหมียวงั้นหรือ ถ้าเช่นนั้นสามีของข้าเขามีนามว่าหวางอี้เฉิงสินะ!" 

"ถูกต้องแล้วเจ้าค่ะ" 

ดวงตาของขวัญใจเบิกกว้างเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่ทราบ ก่อนจะหงายหลังทิ้งกายล้มตึงลงไปบนเตียงกว้างอีกหน พลางกะพริบตาปริบๆ หัวสมองขาวโพลนไปหมด เมื่อทราบความจริงว่าตอนนี้ตนได้ทะลุมิติเข้ามาเป็นหนึ่งในตัวละครนิยายรักจีนโบราณ ที่น้ำมนต์เพื่อนสนิทของเธอเป็นผู้แต่งขึ้น

นิยายเรื่องนี้มีชื่อว่า 'นางร้ายเช่นข้าขอชิงตำแหน่งฮองเฮา' ตัวละครหลักของเรื่องคือนางร้ายที่ถูกบิดาทอดทิ้งเพราะเกลียดฮูหยินของตน ซึ่งมีนามว่า หวางอี้เหมย นางเป็นบุตรสาวของหวางโหวแห่งเมืองจี้หนาน แคว้นซย่งหรู มารดามีนามว่า จางเหมียวเมียว

พล็อตของเรื่องนี้ก็เหมือนนิยายทั่วๆไป นางร้ายเรื่องนี้มีปมด้อยเรื่องครอบครัว ไม่ได้รับความรักความเอาใจใส่จากบิดามารดา ทำให้กลายเป็นคนโหยหาความรัก จนได้พบกับพระเอกนามว่าหลงหลินโป ซึ่งมียศเป็นถึงโอรสสวรรค์ หลงฮ่องเต้รักหวางอี้เหมยยิ่งกว่าสิ่งใด ทว่ามีความจำเป็นบางอย่างที่ไม่อาจแต่งตั้งนางให้เป็นฮองเฮาได้ เพราะตำแหน่งนั้นฮองไทเฮาได้มอบมันให้กับหลานสาวตน คือคุณหนูสกุลลู่ แม้หลงหลินโปฮ่องเต้จะรักนาง แต่ความรักอย่างเดียวไม่พอ หวางอี้เหมยมักใหญ่ใฝ่สูง ความทะเยอทะยานทำให้ต้องการมากกว่านั้น นางต้องการเป็นใหญ่เหนือผู้คน และต้องการยืนเคียงข้างหลงหลินโปฮ่องเต้ในฐานะมารดาของแผ่นดิน!

หวางอี้เหมยมีนิสัยร้ายกาจเหมือนจางเหมียวเมียวผู้เป็นมารดา หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ นางไม่อาจทนเห็นผู้ใดได้ดีไปเกินกว่าตน ลงมือกระทำการฆ่าทุกคนที่ขวางหนทางสู่ความสำเร็จของตน

ยามนั้นนางอยู่ข้างกายของหลงฮ่องเต้ในตำแหน่งหวงกุ้ยเฟย จึงคิดวางแผนกำจัดลู่ฮองเฮา สุดท้ายโดนฮองไทเฮาจับได้ นางจึงถูกสั่งเก็บ เส้นด้ายชีวิตของหวางอี้เหมยสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้ ทว่าน่าเสียดายเป็นอย่างยิ่ง เพราะหนึ่งปีให้หลังจากนั้น ลู่ฮองเฮาก็เสด็จสวรรคตเนื่องด้วยประชวรหนักเป็นโรครักษาไม่หาย ตอนจบของนิยายเรื่องนี้ หลงหลินโปฮ่องเต้ตรอมพระทัย เพราะทนคิดถึงหวางอี้เหมยไม่ไหวจึงเสด็จสวรรคตไปอีกคน

ขวัญใจยังจำตอนที่น้ำมนต์เพื่อนสนิทของเธอเล่าเรื่องราวของนิยายให้ฟังได้เป็นอย่างดี ยามนั้นเธอได้แต่ส่ายศีรษะไปมา พลันคิดไปว่าหากนางร้ายหวางอี้เหมย ไม่กระทำการคิดวางแผนกำจัดลู่ฮองเฮา ยอมอยู่ในที่ของตน พึงพอใจในตำแหน่งที่มี ชีวิตของนางก็คงไม่ต้องจบสิ้นลงอย่างน่าอนาจเช่นนี้ เมื่อสิ้นฮองเฮาองค์ก่อน ไม่มีผู้ใดขัดขวาง ตำแหน่งฮองเฮาในอนาคตก็คงไม่แคล้วตกเป็นของนาง 

สำหรับต้นสายปลายเหตุที่หล่อหลอมให้หวางอี้เหมยกลายเป็นคนนิสัยร้ายกาจ เรื่องวุ่นวายมันเริ่มขึ้นตรงที่ คุณหนูสกุลจางหลงรักหวางอี้เฉิง ท่านโหวแห่งเมืองจี้หนาน ทว่าเขามีคู่หมายคือคุณหนูสกุลสวีอยู่แล้ว ทั้งสองกำลังจะเข้าพิธีสมรสกันในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า จางเหมียวเมียวนิสัยร้ายกาจ อีกทั้งยังเจ้าแผนการ จึงจัดการวางแผนรวบหัวรวบหางเขา หวางโหวก็ดันพลาดท่าให้กับสตรีร้ายกาจ จึงต้องเข้าพิธีวิวาห์กับนางแทน แม้หวางอี้เฉิงจะไม่ได้รักใคร่คุณหนูสกุลสวีประดุจคนรัก แต่เขาเกลียดแผนการสกปรกของจางเหมียวเมียว สตรีผู้นี้ไร้ยางอาย กระทำการเลวทรามต่ำช้าคิดผูกมัดเขาไว้กับนางตลอดชีวิตด้วยการใช้แผนการสกปรกที่คนดีๆเขาไม่ทำกัน

ในช่วงแรกเขาไม่เคยย่างกรายเข้ามาในห้องหอ เพียรภาวนาขอพรต่อองค์เทพศักดิ์สิทธิ์อย่าให้สตรีผู้นั้นตั้งครรภ์เพื่อจะได้ขอหย่าขาดจากนาง ซึ่งตามกฏหมายของแคว้นซย่งหรู สามีไม่อาจเป็นฝ่ายขอหย่ากับภรรยาก่อนได้ นอกเสียจากว่าภรรยาจะไม่สามารถมีบุตร คบชู้ หรือกระทำการชั่วช้าเช่นเข่นฆ่าผู้คน

แต่ดูเหมือนว่าองค์เทพเมินเฉยต่อคำอธิษฐานของเขา หนึ่งเดือนต่อจากนั้นจางเหมียวเมียวก็ได้ตั้งครรภ์ขึ้นมา 

คุณหนูสกุลจางรู้ว่าตนตั้งครรภ์ก็ดีใจมาก คิดจะใช้ลูกน้อยเรียกร้องความสนใจจากสามี สกุลหวางมีทายาทที่เป็นบุรุษเพียงคนเดียวคือหวางอี้เฉิง ฮูหยินผู้เฒ่าอยากได้หลานชายมากเพื่อจะได้สืบทอดสกุลหวางต่อไป

ทว่าเมื่อทารกน้อยออกมาลืมตาดูโลก ความดีใจของจางเหมียวเมียวมลายหายไปสิ้น เพราะเด็กน้อยเป็นสตรีหาใช่บุตรชายอย่างที่เคยนึกหวัง ความเสียใจและความผิดหวังเต็มตื้นขึ้นในอก แปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง นางรู้สึกชิงชังบุตรสาวในไส้ของตนมากเหลือเกิน แม้แต่น้ำนมจากเต้ายังไม่ยอมให้ทารกดื่มกิน ไม่เคยแตะต้องบุตรสาวแม้แต่ปลายนิ้วก้อย หมางเมินและเฉยชา หนักเข้าก็ถึงขั้นลงมือทุบตี สำหรับหวางอี้เฉิงแม้จะมีความรักให้กับลูก แต่ก็ตัดใจไม่เหลียวแล เพราะรู้ว่าหากตนให้ความสนใจเด็กน้อย จางเหมียวเมียวต้องนำลูกมาเป็นข้อต่อรองกับตนอย่างแน่นอน

ฝั่งฮูหยินผู้เฒ่า แม้จะรักถนอมหลานสาว แต่ก็ไม่อาจทนนิสัยร้ายกาจของลูกสะใภ้ได้ ถ้าหากตนเข้าหา นางคงใช้ประโยชน์นี้มาบีบคั้นหวางอี้เฉิง จึงได้แต่คอยตามดูแลอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆแทน

ดังนั้นชีวิตในวัยเด็กของนางร้ายจึงกลายเป็นคนที่ขาดความรักความอบอุ่นแบบขั้นสุด

"เฮ้ออ" 

ขวัญใจในร่างของจางเหมียวเมียวทอดถอนลมหายใจออกมาด้วยความกลัดกลุ้ม ตอนนี้นางได้เข้ามาอยู่ในร่างมารดาของนางร้าย ทว่าในนิยายหลังจากที่จางเหมียวเมียวกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย แต่นางไม่ตายเพราะถูกช่วยขึ้นมาได้เสียก่อน หนึ่งปีให้หลังจากนั้นนางกลายเป็นคนสติฟั่นเฟือน และโดนนำตัวไปกักขังไว้ที่เรือนเล็กหลังจวนเพื่อไม่ให้ออกมาอาละวาดทำร้ายผู้ใด 

จะว่าไปชีวิตของสองแม่ลูกก็น่าสงสารไม่น้อย คนหนึ่งพยายามขวนขวายหาความรักจากบุรุษที่ไม่มีใจรักตน ส่วนอีกคนโดนหล่อหลอมให้กลายเป็นคนร้ายกาจตั้งแต่วัยเด็ก จนทำให้ชีวิตพังไม่เป็นท่าและจบสิ้นชีวิตอย่างน่าอนาจใจ

ขวัญใจให้คำสัตย์สาบานกับตนเองอยู่ภายในใจ ในเมื่อท่านเทพเมตตามอบชีวิตใหม่ให้ และยังได้รับโอกาสได้เป็นแม่คนโดยที่ไม่ต้องเจ็บท้องคลอด เธอจะดูแลรักษาชีวิตนี้ให้ดีที่สุด รวมถึงเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของเจ้าก้อนแป้งตัวน้อยให้มีชีวิตใหม่ที่สวยงามอย่างที่ควรจะเป็น ไม่ต้องพบเจอเรื่องราวเลวร้ายเฉกเช่นในนิยาย

ขวัญใจเชื่ออย่างสนิทว่าหากหวางอี้เหมยไม่กระทำการเลวร้ายเช่นนั้น สุดท้ายนางต้องได้เคียงคู่กับหลงฮ่องเต้ในฐานะฮองเฮาอย่างแน่นอน

มารดาผู้นี้แหละที่จะเปลี่ยนให้เจ้าเป็นนางเอก!