[2] อีกหน้าที่ nc+
ตอนที่2 อีกหน้าที่ nc+
ตับ! ตับ! ตับๆ
สองร่างของชายหญิงคู่หนึ่งแทบจะหล่อหลอมกันเป็นหนึ่งเดียว แท่งร้อนแกร่งผลุบๆโผล่ๆเข้าออกทางช่องรักสีหวานของสาวใช้อย่างจันทร์ตรา ใช่แล้วนี่คืออีกหน้าที่ของเจ้าหล่อนเมื่อรังสิมันต์เจ้านายหนุ่มเรียกพบในยามวิกาลคืนใด คืนนั้นเป็นอันต้องจบด้วยเรื่องบนเตียง ทำเอาจันทร์ตราสลบคาอกคนเป็นนายไปในทุกๆครั้ง
“อ๊ะๆท่านขาจันทร์ไม่ไหว อ๊ะ!!”จันทร์ตรายอมพลีทั้งกายและใจให้กับรังสิมันต์แต่ก็มิอาจเปิดเผยความรู้สึกนั้นไปได้ หล่อนเจียมเนื้อเจียมตัวในเรื่องของฐานะและสถานะที่เป็นอยู่ในตอนนี้ หล่อนเป็นเพียงสาวใช้คงทำได้เพียงเก็บความรักนี้ให้มันตายไปพร้อมๆกับเธอ จันทร์ตรามีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเจ้านายหนุ่มนานร่วมสามปีแล้ว
ตับ ตับ ตับ!
เรื่องนี้จะต้องเป็นความลับถึงแม้มันจะไม่ค่อยลับก็เถอะเพราะในทุกครั้งที่ร่วมรักกันชายหนุ่มก็มักจะเสพสมร่างกายของเธอได้ตามอำเภอใจ เขาเซ็กส์จัด รุนแรงและป่าเถื่อนไม่เคยถนอมร่างกายของจันทร์ตราเลยแม้แต่น้อย
จึงทำให้มีเสียงดังเล็ดลอดออกไปอยู่บ่อยๆยังดีที่คุณหนูเป็นคนหลับลึกและอยู่ห้องถัดไปอีกหลายต่อหลายห้องเพราะรักความสงบ และอันที่จริงเหล่าแม่บ้านคนอื่นๆต่างก็รู้ดีในความสัมพันธ์ลึกซึ้งของเธอและประมุขของบ้าน แต่ก็ต้องเป็นอันเงียบเก็บไว้เพราะเรื่องคาวๆจะไม่มีทางไปถึงหูคุณหนูพิณพิกาเป็นอันขาด
“โอ๊วว!เธอนี่เด็ดจริงๆเลยน่ะจันทร์”มือหนาเคล้นคลึงเต้าอวบอิ่มไปอย่างสมอารมณ์ ใบหน้าหล่อเหลาแม้อายุจะปาเข้าไปที่เลขสี่แล้วก็ตาม รังสิมันต์ชายที่เพรียบพร้อมทั้งเงินทองและหน้าตา คนที่จันทร์ตราไม่คิดแม้แต่จะอาจเอื้อมหรือใกล้ชิดได้ถึงเพียงนี้ แต่จุดเริ่มต้นมาจากค่ำคืนนั้น เป็นวันที่รังสิมันต์ขาดสติเขาดื่มแอลกอฮอล์ในปริมาณที่มากพอสมควรจึงคร่าพรรมจรรย์ของสาวใช้ไปในชั่วข้ามคืน
@สามปีก่อน
“ตุ๊บ!”เสียงเหมือนของหล่นแต่ถ้าเป็นสิ่งของจริงก็คงจะเป็นของที่ใหญ่มากพอสมควร แต่จันทร์ตราไม่อาจเดาได้อีกต่อไปเพราะเริ่มหวาดกลัวในความมืดแบบนี้จะมีผีหรือโจรกันแน่
“...”เจ้าหล่อนออกมาหาอะไรกินในยามดึกเพราะเกิดหิวขึ้นมาเป็นประจำจนติดเป็นนิสัย นี่ก็กลัวว่าจะล้างผลาญบ้านนี้เกินไป จันทร์ตราว่าหล่อนนั้นอยู่ที่นี่ได้คุ้มดีจริงๆ ว่าเสร็จเจ้าหล่อนก็สลัดความคิดเเละตัดสินใจคลำมือคลานหาสวิตซ์ไฟเพื่อดูให้แน่ใจไปเลยว่าสิ่งมีชีวิตที่หล่นลงพื้นคืออะไรกันแน่
พรึ่บ!
“...”ดวงตากลมโตที่เบิกโพลงเพราะจินตนาการไปถึงไอ่โม่งดำหรือโจรผู้ร้าย แต่ก็ต้องปรับเปลี่ยนสีหน้าให้เรียบเฉยดังเดิม เพราะภาพที่เห็นคือเจ้านายหนุ่มกำลังนอนฟุบหน้าลงกับพื้น
“เมาอีกแล้วนะคะคุณท่าน เดี๋ยวจันทร์จะไปส่งที่ห้องหึบเดินหน่อยคะ”เมื่อเป็นหน้าที่ของตนที่จะต้องพาเจ้านายหนุ่มขึ้นไปยังชั้นบนของบ้าน จันทร์ตราก็เข้าไปพยุงตัวของรังสิมันต์ และ
คงไม่ต้องเดาก็รู้ว่าสภาพนี้คงเมาอีกเป็นแน่ เพราะกลิ่นเหล้าฟุ้งถึงขนาดนี้ราวกับอาบมาด้วยเลยทีเดียวเชียว
“ระวังค่ะท่าน ทรงตัวดีๆหน่อย เดี๋ยวตกบันไดไปจะคอหักตายได้นะคะ”ถึงแม้คนเมาจะฟังไม่ได้สับก็เถอะ แต่จันทร์ตราก็ขอพูดหน่อยเพราะในเวลาที่เขามีสติหล่อนเคยเข้าถึงตัวรังสิมันต์แบบนี้ได้ที่ไหนกันหล่ะ เขามีอิทธิพลน่าเกรงขามขนาดไหน ไม่เคยแม้แต่จะสัพเพเหระกับพวกสาวใช้อย่างหล่อนเลยสักนิด
พรึ่บ!!
“เดี๋ยวจันทร์เช็ดตัวให้นะคะ ถ้านอนในสภาพนี้คงไม่สบายตัวแน่”แต่ธาตุแท้ของจันทร์ตราก็ดีเสมอมาในฐานะพี่เลี้ยงของคุณหนูพิณพิกา ซึ่งรังสิมันต์เองก็รู้ดีจึงไว้เนื้อเชื่อใจ แต่ถึงไม่ยอม ลูกสาวของตนก็ขาดหล่อนไม่ได้อยู่ดี ด้วยความที่เด็กหญิงขาดแม่ไปตั้งแต่ยังเล็กผู้เป็นพ่อจึงยอมให้มาสุงสิงกันกับหล่อน
“อื้อ!”เมื่อความเย็นของผ้าหมาดๆเข้ามากระทบร่างกำยำ มือหนาจึงพยายามปัดป่ายเมื่อถูกรบกวน แต่อยู่ๆคนเมาก็ได้สติ
ขึ้นมาเพราะผืนผ้าเคลื่อนมาฉโลมที่ใบหน้าสาก รังสิมันต์ยังคงมึนๆและยังไม่ลืมตาตื่นขึ้นมา สมองพลันทบทวบเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าตนเองนั้นเมาและกลับมาที่บ้านได้อย่างไร
กึก!
“อ๊ะคุณท่าน”มือหนาจับเข้าที่ข้อมือบางของพี่เลี้ยงสาว คนที่เช็ดตัวให้คือจันทร์ตราสาวใช้คนนี้นี่เอง ว่าเสร็จคนหื่นกระหายก็ขึ้นคร่อมร่างบางทันทีเพราะเคยหมายตาอยากจะฟันหล่อนเล่นๆมานานแล้ว
“เป็นของฉันเถอะนะจันทร์ ฉันมองเธอมานานแล้ว” ยามใดที่มองไปยังร่างอรชรมันทำให้แก่นกายของรังสิมันต์ตั้งผงาดเลยทุกๆครั้ง จันทร์ตราเป็นสาวใช้ที่งดงามที่สุดเท่าที่เคยพบเจอมา ร่างอวบอิ่มน่าขย้ำอีกทั้งยังมีเต้าอวบที่ล้นพ้นมือแค่มองตาเดียวก็รู้ รังสิมันต์ชื่นชอบผู้หญิงเต็มไม้เต็มมือแบบหล่อน เเละค่ำคืนนี้เยื่อมาติดกับทั้งที มีหรือจะอดใจไหว