ตอน 3

อีกเหตุผลในความเรื่องมากประจำตัวเหมือนแพร ทุกสิ่งทุกอย่างเธอน่ารักจับใจ แต่ติตรงที่ไม่ค่อยยอมง่ายๆ ทว่ามีหรือบทออดอ้อนอันน่าเบื่อของเหมือนแพร จะสามารถรั้งเขาไว้ได้ มังกรโบกแท็กซี่เขียวเหลืองได้ ไม่รอช้าโยนถุงเข้าไปก่อน รีบคว้าร่างเหมือนแพรยัดตามเข้าไป

แม้อีกฝ่ายยังฝืนกาย หากแต่แพ้ความตั้งใจในตัวของมังกรได้ยาก เขาต้องรีบส่งหญิงสาวให้ไปพ้นๆ หน้าที่กับอีกคนรอเขาอยู่ สาวลูกครึ่งอเมริกัน ไทยหน้าตาน่ารัก ผิวขาวใสผุดผ่อง ราวกับวิปปิ้งครีม กลิ่นคาลาเมล แหม...นึกถึงพานให้หัวใจหนุ่มเร่าร้อน ผู้สนิทเสน่หาในรสสวาทกระตุกไหว

เหมือนแพรสะบัดร้อนสะบัดหนาวอยู่ตรงเบาะหลังรถแท็กซี่ หลังจากเอ่ยบอกเป้าหมายของตัวเอง ส่วนมังกร เดินย้อนกลับเข้าไปในห้างฯ เดินเร็วๆ ไปยังลานจอดรถ

ขณะก้มมองหน้าปัดนาฬิกาข้อมือที่เขาเพิ่งถอยมาไม่กี่วัน เพราะเรือนเก่าไม่รู้ไปลืมไว้ที่ไหน ทำไงได้เขาคบหาผู้หญิงหลายราย แต่ละราย เขายังไปนอนค้างยังห้องพวกเธอแล้วทั้งนั้น เขาไม่อาจลำดับเหตุการณ์ไปลืมไว้ที่ไหน

ทันใดนั้นร่างสูงปะทะกับบางสิ่งที่นุ่มนิ่ม กลิ่นหอมสิ่งหนึ่ง เธอคนนั้นวุ่นอยู่กับถุงข้าวของแบรนด์เนมมากมาย ไม่ทันได้มองร่างสูงซึ่งโผล่พรวดจากตรงมุมร้านค้าตรงนั้นพอดี สองร่างกระแทกกัน หญิงสาวร่างเล็กกว่ากระเด็นไปด้านหลังเล็กน้อย ถุงในมือหล่นกระจัดกระจายกองกับพื้น

ทันทีที่ถุงในมือหล่นกองกระจาย หล่อนร้อนรนกระวีกระวาด ควานหาถึงพวกนั้น ต้นเหตุคือของพวกนั้นล้วนราคาแพง ประจวบเหมาะมังกรแสดงความรับผิดชอบ ด้วยการช่วยหญิงสาวเก็บ

“ว้าย...โอ๊ย” เสียงหวานร้องลั่นคือเสียงเล็กแหลมของสตรี ศีรษะทั้งคู่ชนกัน ร่างบางหงายเท้งเต้ง ยกมือลูบหน้าผากปรอยๆ จังหวะเงยหน้ามองต้นตอของความเจ็บครั้งนี้ พอดีกับชายหนุ่มเองก้มมองเพื่อช่วยเธอ

มังกรยื่นมือช่วยพยุงหญิงสาว เขายกมืออีกข้างกุมหน้าผากตัวเองตรงที่กระแทกกัน ครานั้นดวงตารัตติกาลประสานกับดวงตาสีชา ทั้งคู่ต่างนิ่งงัน อาการของหญิงสาวราวมนต์คาถานะจังงัง ยากในการขยับกาย

มังกรจ้องมองใบหน้าสวยด้วยท่าทางราวกับอยากกลืนกินทั้งร่างบางลงไปในลำคอแกร่ง ลอบกลืนน้ำลาย หญิงสาวรู้สึกร้อนวูบวาบ รังสีแผ่กระจายทั่วทั้งร่างกาย ร้อนผะผ่าวไปกับดวงตาพราวระยับสีรัตติกาลคู่คมกริบนั้น เขาจับต้องใบหน้าเธอไม่วางตา เนื้อกายชายร้อนผะผ่าว ราวกับต้องการบางอย่างจากหญิงสาว ทั้งที่เพิ่งประสานนัยน์ตากันไม่ถึงสามนาที เขาบัญญัติคำจำกัดไม่ถูกหล่อนเปรี้ยวจี๊ดถูกใจเขามาก

“เอ่อ...คุณคะเราคงไม่ต้องกันจนท้องใช่ไหมคะ”

หญิงสาวดึงสติจากความหล่อตรงหน้ากลับมา ใบหน้าขาวสะอาด ดวงตาสีรัตติกาลวาววับ ระยิบระยับ เปี่ยมเสน่ห์ที่จับจ้องมองมายังเธอช่างตรึงหัวใจสาวให้อ่อนระทดระทวยง่ายดาย

“อ้อ...ผะ...ผมขอโทษนะครับคุณเออ...” มังกรเว้นวรรคให้หญิงสาวเอ่ยบอกชื่อตัวเอง เป็นการรักษามารยาทในการถามชื่อในแบบของมังกร

“ดิฉันชินาค่ะ คุณล่ะคะ” พ่อรูปหล่อ ศัพท์บัญญัติ พ่อรูปหล่อ ถูกกลืนหายลงคอ ชินา ไม่อยากเลยสักนิดสาวสวยเอาแต่ใจ ช่างเลือก อย่างเธอต้องตกหลุมรักผู้ชายคนไหน เพียงแค่ได้พบสบตาครั้งแรกเท่านั้น ทั้งใจทั้งกายในตอนนี้อยากรู้จักเขาให้มาก มากแบบข้ามขั้นตอน เมื่อจ้องมองอ่านภาษาในสายตาคมกริบคู่นั้นบ่งบอกบางอย่างไว้ไม่น้อย

“ผมมังกรครับ ยินดีที่ได้รู้จัก ว่าแต่เมื่อครู่ผมต้องขอโทษนะครับ พอดีไม่ทันมอง เจ็บตรงไหนไหมครับ” ร่างสูงปราดเข้าไปประครองร่างรัดรึง บนเรือนร่างเนรมิตไปด้วยอาภรณ์เนื้อดี ยี่ห้อดัง บ่งบอกรสนิยมชั้นสูง ชายอื่นที่ต่ำต้อยกว่าอาจจะเอื้อมไม่ถึง เพราะดูเปลือกนอก ช่างเลิศเลอ มังกร ผ่านผู้หญิงมาเยอะ มองปราดเดียวรู้ได้ทันที หญิงสาวไม่ได้ไก่กา อีกทั้งแววตาพราวเสน่ห์ของเธอด้วยแล้วเล่นงานใจแกร่งสั่นสะท้าน

“ไม่ค่ะ ชินาไม่เจ็บ” แถมยังโชคดีมากๆอีกด้วยหล่อนแอบคิด ทั้งแอบซ่อนดวงตาวาดหวัง

“รู้ไหมครับ คุณชินาไม่เจ็บ แต่ผมเจ็บมาก”

“ตายแล้ว คุณมังกรเจ็บตรงไหนคะ ไหนๆ ชินาดูให้” ร่างรัดรึงนิ่มนวล ขยับเข้าไปลูบคลำร่างสูง ไล่ตามแขนกำยำในสูทราคาแพง เพียงแค่แตะ ชินา ก็รับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งในร่างกายเขาสมส่วนกำยำเรียกร้องความสนใจจากเธอไม่อาจหยุดยั้งนิ้วเรียวที่ไล้ตามร่างกายเขา

“เจ็บตรงนี้ครับ” ฝ่ามือหนากุมหน้าอกด้านซ้าย ทั้งที่ไม่ได้โดนชนที่ตรงนั้นซะหน่อย อารามเห่อของที่ซื้อมา จึงไม่ทันมองทางเธออาจชนหน้าอกเขาจังๆ

“ชินากระแทกโดนหน้าอกคุณมังกรหรือคะ” หญิงสาวกระวีกระวาด ลูบคลำอกด้านซ้ายในมือแกร่ง การโดนกระแทกหน้าอกอาจจะอันตรายได้

“ไม่ครับไม่ได้เจ็บหน้าอก”

“ถ้าอย่างนั้นเจ็บตรงไหนคะ ก็ชินาเห็นคุณมังกร กุมหน้าอก”

“มันลึกลงไปกว่านั้นครับ”

“หมายความว่ายังไงคะ ลึกลงไปกว่านั้น เจ็บกระดูกเลยหรือคะ” ชินาสาวสังคมชั้นสูงพาซื่อ เกิดมาก็ไม่เคยโดนจีบหรือเจอมุกเล่ห์กลแบบนี้ บางทีสาวทันคนไปทุกอย่างพาซื่อได้ง่ายดาย

“หัวใจครับ” ปากร้ายกาจเจ้ามังกรเอ่ยขึ้น แสร้างตีสีหน้าเจ็บปวดรวดร้าว โน้มกายหมดแรงถาโถมเข้าหาร่างรัดรึง ที่ส่งสีหน้าแววตาเคอะเขิน เมื่อเจอกับมุกจีบซึ่งๆหน้า หญิงสาวระบายยิ้มกว้าง ส่งให้ชายหนุ่ม ทั้งคู่ระเบิดเสียงหัวเราะประสานกันเบาๆ

“คุณมังกรก็...” ชินารู้สึกพอใจกับชายหนุ่มชื่อมังกร จนไม่อาจจะไปปล่อยเขาไปโดยไม่มีอะไรติดมือกลับบ้าน “คุณมังกรชินาอยากขอยืมโทรศัพท์คุณได้ไหมคะ พอดีของชินาแบตฯดันหมด” เธอเอ่ยขอเขา ขณะเดียวกันเขารู้ทันเกมของเธอ

“อ้อ...ได้สิครับ ทำไมจะไม่ได้กับคนสวยๆอย่างคุณชินา” สอดมือล้วงหยิบโทรศัพท์ส่งให้หญิงสาว มุกนี้เขาเจอมาเยอะมุกขอเบอร์แบบเก่าๆ ทว่าอย่างเขาไม่มีอะไรเสียนอกจากได้ โอกาสดีเช่นนี้เขาต้องคว้าไว้สิ

“ใจดีจัง” เธอรับมันมาถือไว้ ส่งประกายตาพราวเหลี่ยม ขณะมังกรก้มลงเก็บของให้เธอครบทุกถุง ถือให้เธอ ขณะชินากดตัวเลขบนหน้าจอ เพียงเสี้ยววินาที โทรศัพท์เครื่องบางในกระเป๋าสะพายบนหัวไหล่กรีดร้องขึ้น

“เรียบร้อยแล้วค่ะ เบอร์ที่โทรออก คือเบอร์ชินานะคะ” เธอส่งตาหวานพร้อมส่งโทรศัพท์คืนให้เขา

“งั้นหรือครับ ไหนบอกว่า...”

“อย่าพูดถึงมันเลยค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ หวังว่าเราคงมีโอกาสติดต่อกัน” หล่อนยิ้มหวาน นัยน์ตาเย้ายวนทิ้งเสน่ห์

ขณะทั้งคู่กำลังสนทนากันด้วยน้ำเสียงเจือสุขสุดล้ำ เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของมังกรในมือชินา ดังแทรกความสำราญขึ้น

“อุ้ย ของคุณมังกรค่ะ” ชินาลอบมองหน้าจอ ชื่อที่ปรากฏคงหนีไม่พ้นผู้หญิง อยู่ในฐานะใดกับเขาคนนี้เท่านั้น เขาหล่อมาก หัวใจคงไม่ว่างมาถึงเธอ ถ้าหากเขายังไม่แต่งงานเป็นหลักเป็นฐาน เธอยังมีสิทธิ์สอยเขาให้มานอนเตียงเดียวกันได้ในสักวัน

“ว่าไงครับ ได้ๆผมจะรีบไป” กล่าวเสร็จ เขารีบกดตัดสายในทันที เงยหน้ามองหญิงสาว ที่ยืนกอดอกมองเขาด้วยสายตานิ่งๆ ทว่าจิตใจชินาไม่นิ่ง เธออยากรู้จักเขาให้มากกว่าชื่อ และอยากรู้จักเจ้าของชื่อ ลาน่า บนหน้าจอโทรศัพท์เมื่อครู่ด้วย หล่อนคือใครกันแน่ เขาจึงได้รีบร้อนตัดสายทิ้งขณะคุยไม่กี่ประโยคเท่านั้น

“นี่ครับของคุณชินา ผมขอตัวไปทำธุระให้ม้าก่อน ว่างๆไว้โทรหา ว่าแต่อย่าเปลี่ยนเบอร์นะครับ”

“ไม่แน่นอนค่ะ โทรศัพท์ชินาเปิดรอสายตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง โดยเฉพาะเบอร์คุณมังกรด้วยแล้ว ชินาเต็มใจรับเลยค่ะ”

“ไว้เจอกันนะครับ”

หลังจากส่งถุงให้หญิงสาว เขาผละจากไปด้วยอ้อยอิ่ง เสียดายมิตรภาพ ที่อาจจะร้อนแรงไม่เบากับสาวชินาคนนี้ มังกรนั่งอยู่ในรถเฟอร์รารีสีน้ำเงินสด ด้วยใบหน้าวาดหวัง ยกมือลูบคางสาก แววตามองไปนอกกระจกรถปราดเปรียวคล่องตัว จากนั้นรีบทะยานรถยนต์โฉบเฉี่ยว จากลานจอดรถภายในชอปปิงมอลล์ชื่อดัง ทว่าระว่างเงยหน้ามองป้ายห้างฯ พลันหัวใจและแววตาเขากลับกระตุก ภาพยัยขี้เหร่ กลับย้อนเข้ามาในมโนความคิดของเขา มังกรเองรู้สึกแปลกใจ พยายามสลัดภาพใบหน้ามอมแมมกับ บรรดาชุดชั้นในหลากหลายให้พ้นจากมโนภาพทันที