ตอนที่ 3 มังกรดั้นเมฆ 1

การเจรจาที่สำเร็จไปด้วยดีเป็นเพราะพยับเมฆยอมเปลืองตัวบ๊วบท่อนเอ็นให้นายใหญ่ฑีฆชาตินั่นไง เขาโดนจัดในห้องทำงานของอีกฝ่ายจนเจ็บหลังไปหมด เพราะหลังเปลือยเปล่าครูดไปกับโต๊ะทำงาน ริมฝีปากของพยับเมฆบวมเจ่อเพราะโดนบดจูบอย่างเร่าร้อน ในหัวขาวโพลนไปหมดเพราะโดนท่อนเอ็นใหญ่ขยับเข้าออกในรูข้างหลัง

มังกรแข็งแรงขนาดไหนทำไมเขาจะไม่รู้ พยับเมฆไม่ใช่คนตัวเล็กขนาดนั้น แต่อีกฝ่ายก็ยังอุ้มเขาวางลงบนโต๊ะทำงานได้อย่างง่ายดาย ร่างกายที่ไม่ต้องเสียเวลาเล้าโลมให้มากเพราะคุ้นเคยกันดี เพียงแค่โดนจูบ พยับเมฆก็ตัวอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่าย

กางเกงของเราทั้งคู่ต่างโดนถอดออกไปพร้อมกับชั้นใน ฑีฆชาติยืนอยู่ตรงขอบโต๊ะและรั้งสะโพกของพยับเมฆเข้าไปใกล้ ท่อนเอ็นใหญ่ถูไถรอบๆ ปากทางนุ่มสักครู่ก่อนจะสอดใส่เข้ามาจนสุดลำ

“มังกร อ๊ะ” พยับเมฆจิกแขนแกร่งของอีกฝ่ายจนเต็มแรง ยิ่งโดนกระแทกเข้ามาแรงเท่าไหร่ เมฆก็ทั้งจิกทั้งข่วนอีกฝ่ายแรงเท่านั้น แต่ฑีฆชาติไม่สะทกสะท้าน เอวแข็งแรงเสยงัดท่อนเอ็นเข้ามาเน้นๆ มือข้างหนึ่งก็รูดแท่งเนื้อของพยับเมฆไปด้วย

“อ๊า อื้อ ผมเสียว…”

“ฉันรู้ นายแฉะไปหมดขนาดนี้” ฑีฆชาติกระตุกยิ้ม ขยับมือชักท่อนเอ็นขนาดพอดีตัวของอีกฝ่ายจนน้ำอยากหลั่งเลอะเต็มมือ เขาขยับเอวกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปบดขยี้รูของพยับเมฆอย่างไม่ปรานี เมื่อมีโอกาสเรื่องอะไรเขาจะไม่ตักตวง ร่างกายของพยับเมฆสร้างมาเพื่อเขาอยู่แล้ว ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เข้ากันได้เป็นอย่างดี

“ผมยอม อ๊ะ ขนาดนี้แล้ว คุณก็อย่าผิดคำพูด” ดวงตาหวานเยิ้มมองตรงมา ฑีฆชาติเอียงคอเล็กน้อยโดยที่เอวยังไม่หยุดขยับ เอากันอยู่แท้ๆ ก็ยังจะห่วงเรื่องงานอีก อาเธอร์มันเลี้ยงเมียมายังไงถึงได้จงรักภักดีขนาดนี้

“รู้แล้วน่าที่รัก นายก็รัดของฉันให้มันแน่นๆ” ชายหนุ่มชักรูดแท่งร้อนในมือเร็วขึ้น ควบคู่ไปกับจังหวะการรัวเอวกระเด้าถี่รัว เสียงครางของพยับเมฆดังไปทั่วห้องทำงาน ร่างของคนโดนกระทำสั่นคลอนไปตามแรงกระแทก บิดกายเร่าจนแผ่นหลังแอ่นโค้งบ่งบอกถึงความเสียว

ช่องทางนุ่มที่ตอดรัดถี่ยิบทำให้ฑีฆชาติยั้งตนเองไม่ไหว ของเหลวข้นแตกทะลักใส่เต็มรูของอีกฝ่าย พอโดนหลั่งในใส่ พยับเมฆก็เสร็จออกมาทันทีเช่นเดียวกัน ช่างเป็นร่างกายที่ร่านเร่าสุดๆ

ฑีฆชาติค่อยๆ ถอนกายออกมา มองดูของเหลวสีน้ำนมที่ไหลหยดลงมาจากช่องทางบวมแดง เขาอยากจะเอาอีกฝ่ายต่ออีกสักยกสองยก เพียงแต่พยับเมฆบอกว่าวันนี้ไม่ได้มีเวลามากขนาดนั้นแล้ว

“อย่าลืมที่ตกลงกัน ห้ามผิดคำพูดกับผม” พยับเมฆย้ำเพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะผิดคำพูดจริงๆ ร่างโปร่งพาตนเองลงมาจากโต๊ะทำงานและแต่งตัวให้เรียบร้อย มองหน้าฑีฆชาติเพราะคนกวนประสาทไม่ยอมตอบรับคำพูดของเขาสักที มัวแต่ยิ้มกรุ้มกริ่มอยู่ได้

“มังกร” เพียงแค่พยับเมฆเรียกชื่อออกไป คนที่ใครๆ ต่างก็บอกว่าอารมณ์ร้อนไม่น่าเข้าใกล้ ก็เข้ามาโอบไหล่ของพยับเมฆไว้พร้อมก้มลงมาหอมแก้มทั้งสองข้างฟอดใหญ่

“ได้ยินแล้ว ฉันไม่ผิดคำพูดหรอก ย้ำบ่อยเหลือเกินนะ”

“ก็ดี หวังว่าการเปลืองตัวของผมจะไม่สูญเปล่า”

หลังจากที่พูดจบ พยับเมฆก็เดินออกไปจากห้องทำงานของเขา ฑีฆชาติมองตามด้วยรอยยิ้มมุมปาก ทั้งที่รู้ว่าทุกอย่างมันเป็นความต้องการของอาเธอร์ แต่ฑีฆชาติก็ยินดีจะทำตามที่ตกลงกับพยับเมฆเอาไว้ เหตุผลง่ายๆ ก็แค่เพราะพยับเมฆยอมเป็นเด็กดีของเขา มันก็แค่นั้น

***

อาเธอร์กำลังหงุดหงิดอย่างมากเพราะเขาเพิ่งจะพลาดของดี ปล่อยให้หลุดมือไปอย่างน่าเสียดาย ทั้งที่พูดคุยตกลงรายละเอียดเบื้องต้นกันเรียบร้อยแล้วแท้ๆ แต่สุดท้ายแม่สาวน้อยคนนั้นก็ปฏิเสธเขา โดยอ้างว่ามีคนยื่นข้อเสนอที่ดีกว่าให้ แต่พอถามว่าเป็นใครเธอก็ไม่ยอมบอก

จะไม่ให้อาเธอร์หงุดหงิดได้ยังไงเพราะเขาตั้งใจเอาไว้เป็นดิบดี ว่าช่วงแรกๆ ที่เปิดคลับคงจะมีลูกค้าไม่มากเท่าไหร่ เขาเลยจะใช้แม่พริตตี้คนนี้แหละในการเรียกแขก เพราะเธอเป็นถึงตัวท็อปของที่เก่า แต่สุดท้ายความหวังของอาเธอร์ก็หลุดลอยไป เขาต้องมานั่งคิดหาวิธีใหม่ที่จะทำให้คลับเป็นที่รู้จักให้เร็วที่สุด

“ชาครับนาย” พยับเมฆเดินเข้ามาในห้องทำงานของคนเป็นเจ้านาย พร้อมกับชาร้อนๆ ที่มักจะนำเอามาให้ทุกคืนเป็นประจำ พอวางแก้วชาลงบนโต๊ะให้เสร็จก็ยืนกุมมืออยู่หน้าโต๊ะเผื่อว่านายจะเรียกใช้อะไร ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้วแต่ก็ยังไม่ใช่เวลาเลิกงานของเขา จนกว่านายจะเข้านอนพยับเมฆถึงจะได้กลับไปพักผ่อน

“อืม ขอบใจ” อาเธอร์ยกแก้วชาขึ้นจิบ ก่อนจะถอนหายใจเล็กน้อยจากนั้นบ่นให้ฟัง

“ฉันเจอปัญหาอีกแล้ว เมฆ”

“มีเรื่องอะไรเหรอครับ”

อาเธอร์มองหน้าลูกน้องคนโปรด พยับเมฆยังคงเป็นคนที่เขาไว้ใจที่จะเล่าทุกอย่างให้ฟังมากที่สุด เผื่อว่าอีกฝ่ายจะมีความคิดดีๆ ในการช่วยเขาแก้ปัญหาได้

“เรื่องพริตตี้คนนั้นน่ะสิ อยู่ๆ ก็มีใครไม่รู้เสนอค่าจ้างแพงกว่าตัดหน้าฉัน บัดซบจริงๆ” พูดถึงเรื่องนี้อาเธอร์ก็หัวเสียอีกแล้ว หลายๆ อย่างไม่ราบรื่นจนเขาหงุดหงิด อุตส่าห์ทางสะดวกเรื่องที่ดินแล้วแท้ๆ แต่ก็ยังมีเรื่องอื่นมาคอยกวนใจอยู่อีก

“ลองหาคนอื่นก็ได้นี่ครับ ผมจะถามเพื่อนให้ มันรู้จักพริตตี้สวยๆ เยอะ เอามาปั้นเองอาจจะไม่เลวก็ได้นะครับ ไม่ต้องจ่ายค่าจ้างแพงๆ ด้วย” พยับเมฆเสนอ คงจะถูกใจอาเธอร์อยู่เหมือนกันเพราะอีกฝ่ายพยักหน้า เป็นอีกครั้งที่ความเห็นของพยับเมฆถูกใจคนเป็นนาย

ไม่ว่าจะทำงานให้ใคร พยับเมฆมักจะเป็นคนโปรดของเจ้านายเสมอ ไม่ใช่ว่าเพราะมีความคิดที่ชาญฉลาดกว่าใคร แต่เป็นเพราะพยับเมฆเก่งในการทำให้คนอื่นคล้อยตาม แค่พูดด้วยใบหน้าที่เจือรอยยิ้ม น้ำเสียงนุ่มหูน่าฟัง เท่านั้นอีกฝ่ายก็พร้อมจะยอมฟังเขาแล้ว

ขนาดมังกรยังยอมสยบให้เขาได้เลย นับประสาอะไรกับคนอื่นกัน