ข้อเสนอรักเมียตีทะเบียน บทที่2.มันคืออดีต

“แกฟิตหุ่นหรือไงยะ ทำไมอกแกตึงๆ” มือเรียวเล็กลูบสะเปะสะปะไปทั่ว แถมยังเลยเถิดชอนไชเข้าไปใต้อกเสื้อผ้ายืดนั่นด้วย

“โห...” ริมฝีปากสีฉ่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์เกินขนาดห่อเป็นวงกลม มือลูบแผ่นอกที่มีกล้ามท้องแน่นปั๋งพร้อมกับชมไม่หยุด

“แกหุ่นดีแบบนี้ฉันโคตรเสียดายเลยภูมิ ผู้ชายที่ไหนจะจะสนใจแกหะ หุ่นแกยังกับนักมวยปล้ำแบบนี้”

ใช่เลยภูมิคือผู้ชายที่ชอบเพศชายเหมือนกัน แต่เท่าที่จำได้เพื่อนของเธอหุ่นกล้องแกล้งไม่ได้แน่นปึ๋งเหมือนตอนนี้ มันอาจจะเป็นเพราะเธอกับเพื่อนห่างกันหลายปีก็ได้ มิลาเลยสำรวจความเปลี่ยนแปลงของเพื่อนต่อ โดยไม่รู้ว่าตนเองกำลังปลุกปีศาจร้ายให้ตื่นขึ้นมา

เพราะคนที่มิลาลูบไล้อยู่นั่นไม่ใช่ภูมิ แต่คือเอเดน

เอเดนจิปากเกือบสบถออกมาแล้ว หากไม่ก้มมองร่างเล็กบางในอ้อมกอด ผู้หญิงขี้เมาที่ไหนไม่รู้โผเข้าใส่เขาตอนที่กำลังเดินออกไปจากผับแห่งนี้ เขารำคาญเสียงกรีดร้องไม่ต่างจากฝูงเปรตเท่าไหร่นัก เอเดนเลยลุกหนีออกมาดื้อๆ

เขาอุตส่าห์สลัดการ์ดจนหลุด และหนีมาเที่ยวให้สบายใจแท้ๆ

แต่กลับไม่ได้ความสนุกอย่างที่ต้องการ ผับนี้ไม่ใช่สถานที่เที่ยวของเขา เป็นผับระดับกลางที่คนแออัดและน่ารำคาญที่สุด

ผู้หญิงพวกนั้นจ้องเขาจนน่าเกลียด เขาถูกลวนลามจนรำคาญแทบบ้า

ตอนที่ลุกหนีมา คนเหล่านั้นพยายามรั้งเขาไว้ “อย่าแตะฉันอีก ไม่อย่างนั้นฉันคงต้องทำอะไรโง่ๆ ดูบ้าง” เขาสกัดคนเหล่านั้นไว้ได้ ไม่มีใครตามมาสักคน ยกเว้นผู้หญิงคนนี้ หล่อนโผเขามากอดเขาและลูบไล้เขาเหมือนเจอขุมทรัพย์

เอเดนเกือบผลักหล่อนออกไปแล้ว

แต่ทว่า...เมื่อก้มมอง แววตาฉ่ำหวาน ริมฝีปากฉ่ำวาวนั่น ทำให้เขาเปลี่ยนใจ

เขายอมเป็นตุ๊กตาให้หล่อนลูบคลำและฟังหล่อนบ่นพึมพำแบบไม่นึกเบื่อ

เสียงหล่อนหงุงหงิงเหมือนเสียงแมว กลิ่นตัวหล่อนไม่ฉุนเหมือนที่คิดไว้ ผมหล่อนที่คลอเคลียอยู่ที่หัวไหล่ก็นุ่มมือดีเหลือเกิน

เอเดนตัดสินใจพาหญิงนิรนามคนนี้กลับมาที่ห้องพัก

คืนนั้นเขามีความสุขเหมือนฝัน เขาดื่มด่ำกับความอ่อนหวานเย้ายวนของสาวแปลกหน้า มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับหล่อนหลายครั้งจนขี้เกียจนับ เขาทำลายสถิติทั้งหมดของตัวเอง

คอนดอมที่พกไว้สองกล่องไม่พอใช้ทีเดียว

เอเดนจำได้ครั้งสุดท้ายก่อนตะวันขึ้น เขาควานหาคอนดอมที่วางไว้หัวเตียงแต่กลับไม่เจอ ชายหนุ่มสบถด้วยความหัวเสีย เขาชะเง้อมองเศษซากที่ทิ้งไว้เกลื่อนบนพื้น ก่อนจะตัดสินใจ ‘สด’

ใช่...นั่นเป็นครั้งแรกที่เขานอนกับผู้หญิงโดยไร้อุปกรณ์ป้องกัน

มิลากลืนน้ำลายลงคอฝืดๆ รีบสำรวมท่าทางหลังตั้งสติได้ ผู้ชายคนนั้นเดินผ่านเธอไปด้วยท่าทางเฉยเมย หญิงสาวก้มหน้าต่ำลง หัวใจเต้นระทึก เธอแอบภาวนาในใจ มันหลายปีมาแล้ว เธอกับเขาไม่มีอะไรที่น่าจดจำ เขามีผู้หญิงผลัดเปลี่ยนแทบไม่ถ้วน เขาไม่น่าจำผู้หญิงที่ ‘วันไนต์แสตนด์’ กับเขาคืนเดียวได้หรอก

‘พระเจ้าเล่นตลกอะไรวะ’

มิลาถามตัวเอง ห้าปีที่ผ่านมาผู้ชายคนนี้ไม่เคยโผล่มาให้เธอเห็นเลยสักครั้ง

ทำไมวันนี้เขาถึงมาที่นี่ มาในฐานะที่เธอเลี่ยงไม่ได้อีก

“มิลาทำไมบอสถึงหล่อขนาดนี้นะ ฉันตายไปแล้วใช่ไหม ฉันถึงได้เจอกับเทวดาอยู่ตอนนี้”

เสียงเบญจาสั่นพร่า อาการตกประหม่าของเพื่อนเธอเหมือนๆ กับผู้หญิงทุกคนในที่นี้

มิลากรอกตามองบน เขาหล่อ...ไม่เถียง เอเดนมีเสน่ห์ชวนให้หลงละเมอนั่นก็จริง ที่สำคัญ เขาคือผู้ชายคนนั้น คนที่เธอมีอะไรด้วยเมื่อห้าปีก่อน

คนที่ทำให้มิลินเกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้

อยากจะบ้า...

พอเอเดนนั่งลง เขาเหลือบมองมาทางเธอ จนมิลาต้องรีบหลบตา เธอหายใจไม่ทั่วท้อง กลัวเหลือเกินว่าความลับของตนเองจะไปสะกิดใจเขา ช่วงเวลาที่เผชิญหน้ากันบนเวทีนั่น มิลาเกือบเป็นลม เธอกลั้นลมหายใจจนแทบทรุด โชคดีที่ชายผู้นั้นไม่สะกิดใจ เขาไม่มองหน้าเธอด้วยซ้ำ ตอนที่กลัดเข็มกลัดที่คอเสื้อเธอ