3| แค่เมียร่วมเตียง 1/3

มืออ่อนนุ่มถูกผงซักฟอกกัดจนเกิดรอยแดงแต่เธอก็ไม่ปริปากบ่นและแสดงอาการออกมาแต่อย่างใด

“ป้านวล กลับไปพักได้เลย”

“ให้ป้าอยู่ต่ออีกสักหน่อยก็ได้ค่ะ” นวลไม่รู้ว่าทำไมพ่อเลี้ยงถึงได้ใจร้ายกับเมียตัวเองนัก ตั้งใจไปฉุดเขากลับมาแต่ก็ไม่แสดงความรักและเป็นห่วงให้รับรู้บ้างเลย

“ป้านวลกลับเถอะค่ะ เอมจัดการคนเดียวได้ค่ะ”

“อย่าลืมทานข้าวด้วยนะคะแม่เลี้ยง”

“ค่ะ กลับดีๆ นะคะ” ชะเอมเตรียมมื้อเย็นขึ้นโต๊ะให้กับสามี จากนั้นตนเองก็เดินกลับเข้าครัวเพื่อเก็บล้างทำความสะอาดอุปกรณ์ทุกอย่างให้เหมือนเดิม

อยู่ๆ ก็รู้สึกเวียนหัวจนต้องรีบเกาะขอบอ่างล้างจานเอาไว้เพื่อพยุงตัวไม่ให้ล้ม

“ฉันอิ่มแล้ว”

“ค่ะ”

“มาเก็บไปสิ”

พรึบ!

เงียบ! คำสั่งของเขาไร้การตอบรับและการปฏิบัติจึงทำให้ร่างสูงยันตัวลุกจากเก้าอี้และก้าวเท้ายาวๆ ไปที่ห้องครัว

“ชะเอม ชะเอม ได้ยินพี่มั้ย ชะเอม” เธอยังมีสติ ยังได้ยินเสียงเรียกที่เขาเคยใช้เรียกเธอเมื่อนานมาแล้ว

“เอมกำลังจะเดินไป แต่ว่า” ร่างกายไม่ชินงานหนัก แค่หยิบจับงานบ้านไม่กี่อย่างก็หมดแรงคงเป็นเพราะโรคประจำด้วยก็เลยทำให้ร่างกายอ่อนแออย่างที่เห็น

“ให้มันได้แบบนี้สิวะ” ร่างบางหมดสติอยู่ในอ้อมกอดของเขา ขุนเขาจึงรีบอุ้มเธอขึ้นมาแล้วพากลับห้องทันที

อากาศที่ร้อนอบอ้าวภายในห้องทำให้เขาต้องเปิดหน้าต่างเพื่อให้อากาศถ่ายเทหายใจได้สะดวก  เพราะไม่มีเครื่องปรับอากาศก็เลยต้องทำแบบนี้

ลมเย็นพัดโชยเข้ามาเป็นระยะทำให้รู้สึกดี แต่ทำไมเขาไม่ได้สึกแบบนั้น  รู้สึกเหมือนมีบางอย่างแอบแฝงเข้ามาด้วย

-------------------