มนต์พ่อเลี้ยงขุนเขา

ภายในเร่าร้อนเหมือนกำลังถูกเปลวเพลิงแผดเผา สองมือยกขึ้นลูบแขนและลำตัวแรงๆ หวังให้อาการที่เป็นอยู่จะหายไป

“กรี๊ดดดดดด” เสียงกรีดร้องดังก้องไปทั่วห้อง ร่างเล็กลงไปดิ้นอยู่บนพื้นเพราะทนความร้อนที่เพิ่มขึ้นต่อไปไม่ไหว

“แม่เลี้ยง แม่เลี้ยงเป็นอะไรคะ” แม่บ้านรีบวิ่งขึ้นมาด้านบน พอเปิดประตูเข้าไปเจอแม่เลี้ยงก็ตกใจปรี่เข้าไปถามว่าเกิดอะไรขึ้น

“ร้อน เหมือนกำลังจะตายเลยค่ะป้านวล” นวลหันไปมองเครื่องปรับอากาศใหม่เอี่ยมที่เปิดอยู่และหลุบตามองแม่เลี้ยงอีกครั้ง เนื้อตัวแดงเป็นจ้ำจนน่ากลัวทำให้คนแก่วัยหกสิบห้าเริ่มใจไม่ดี

“แม่เลี้ยงไปโดนอะไรมาคะ ทำไมเนื้อตัวแดงแบบนี้”

“ไม่รู้ค่ะ เอมไม่รู้ ป้านวลช่วยเอมด้วย เอมร้อน”

“รอก่อนนะคะ อดทนก่อนนะคะป้าจะไปตามพ่อเลี้ยงเดี๋ยวนี้เลย” แม่บ้านรีบวิ่งลืมอายุเพราะอาการของแม่เลี้ยงน่าเป็นห่วง

ชะเอมพยายามพาตัวเองเข้าไปในห้องน้ำหวังความเย็นจากสายน้ำจะช่วยลดอาการทรมานที่เป็นอยู่ได้

ซ่า ~~

ความพยายามของเธอสำเร็จแต่มันไม่เกิดผล เนื้อตัวเป็นรอยแดงมากกว่าเดิม ความร้อนไม่ได้ทุเลาลงเลยด้วยซ้ำ

“แม่เลี้ยง แม่เลี้ยงอยู่ไหนคะ”

“อยู่ในห้องน้ำค่ะป้านวล”

ปัง!

หญิงสาวเงยหน้ามองที่ประตูที่เปิดเข้ามา ปรากฏร่างสูงที่มีเหงื่อโชกเต็มใบหน้าอยู่ในชุดทำงานที่สวมออกไปเมื่อเช้า เธอเป็นคนเตรียมให้เขากับมือเพราะวันนี้เขาบอกกับเธอว่า มีแขกสำคัญมาเยี่ยมชมไร่ชาก็เลยต้องแต่งตัวให้สุภาพสักหน่อย

“พี่ขุน” เอ่ยเรียกด้วยน้ำเสียงใกล้หมดแรงเต็มทน

“เป็นอะไร” ขุนเขารีบปรี่เข้าไปช้อนร่างภรรยาขึ้นมาจากพื้นห้องน้ำแล้วมองสำรวจร่างกายของเธอตั้งแต่ใบหน้าจรดปลายเท้า

“เอมร้อน อยู่ๆ ก็ร้อน ทรมานมากๆ เลยค่ะ”

“ป้านวลผมขอผ้าขนหนู”

“ดะ ได้ค่ะ” แม่บ้านรีบไปหยิบผ้าขนหนูมายื่นให้กับพ่อเลี้ยงตามคำขอ

“ไหนว่ามีงานสำคัญไงคะ”

“อย่าเพิ่งถามมาก”

“พ่อเลี้ยง ป้าว่าไม่ใช่เรื่องดีแล้วนะคะ ป้ากลัวว่าแม่เลี้ยง” คนแก่วัยหกสิบห้าผู้ซึ่งอาบน้ำร้อนมาก่อนย่อมรู้ดีว่าอาการของแม่เลี้ยงหมอคนคงรักษาไม่หายแน่ อาการแบบนี้ต้องหมอผีเท่านั้น

“ผมจะจัดการเอง ป้าไปเรียกไอ้ทิวมาให้ผมหน่อย”

“ได้ค่ะๆ แม่เลี้ยง อดทนหน่อยนะคะ” แม่บ้านร้อนรนและเป็นกังวลเกี่ยวกับอาหารแปลกประหลาดที่เกิดขึ้นกับแม่เลี้ยงอย่างที่สุด

“ฮึก ฮื่อ เอมไม่ไหวแล้ว” เอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง ชะเอมรู้สึกว่าตัวเองกำลังต่อต้านกับอะไรบางอย่างที่ไม่ใช่ตัวเอง ยิ่งขัดขืนดื้อรั้นความร้อนในกายก็ยิ่งพุ่งสูงจนอยากจะกรีดร้องให้สุดเสียง

“เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่ให้ออกไปไหนคนเดียว”

“เกิดอะไรขึ้นกับเอมคะ”

“ทรมานหน่อยนะ แต่เธอจะหาย”

“กรี๊ดดดดดดดด” ปลายมีดหมอกดลงกลางหน้าผากพร้อมร่ายบทสวดทำให้ผีร้ายในกายสาวกรีดร้องทรมาน

“ถ้ามึงยังไม่ออก กูจะทำมากกว่านี้” สิ้นเสียงพ่อเลี้ยงร่างเล็กในอ้อมกอดก็หมดแรงทำให้เขาต้องรีบอุ้มเธอมาวางลงบนเตียง

“พ่อเลี้ยง มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ” ไม่นานลูกน้องที่เขาต้องการตัวก็โผล่เข้ามา

“มึงไปหาของต่ำที่ฝังไว้รอบบ้านกูให้เจอ”

“แม่เลี้ยง โดนของเหรอครับ”

“เสน่ห์ยาแฝด”

------------------