บทที่ 4 นึกว่าเป็นตุ๊ด

“ เดี๋ยวก่อนฮะ รอก่อนไปด้วยคน ”

แล้วร่างเล็กของจีนก็วิ่งพรวดเข้ามาในลิฟท์ ในมือ หิ้วถุงพลาสติกใสที่มีขวดยาสระผมสูตรรักษารังแคและป้องกันผมร่วงของทางร้านของเธอ ซึ่งลูกค้าก็บังเอิ๊ญ บังเอิญเข้าไปอาบน้ำราดหัวแล้วลืมดูว่ายาสระผมหมด จึงโทรลงไปสั่งให้หล่อนเอาขึ้นมาให้นั่นเอง

“ ชั้นไหนครับ ” ปรานต์หันไปถามคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้าง ๆ และจีนก็เงยหน้าขึ้นไปมองเขาด้วยเช่นกัน ตาประสานกัน จีนรีบหลบสายตาลงทันทีก่อนจะตอบออกไป

“ ชั้นห้าฮะ ”

“ ชั้นเดียวกันพอดีเลย ”

ชายหนุ่มกดปุ่มเลือกชั้นและกดให้ลิฟท์เลื่อนขึ้นไปยังชั้นห้าพลางคิดในใจว่า เด็กผู้ชายอะไรวะหน้าหวานอย่างกับผู้หญิง ตัวก็เล็กอรชรอ้อนแอ้น เป็นตุ๊ดเป็นเกย์รึเปล่าเนี่ย แล้วก็หันไปลอบมองดูจีนโดยที่หล่อนเอาแต่ก้มหน้าอยู่อย่างนั้น

“ ขอบคุณฮะ ”

จีนพึมพำขอบคุณเขา พลางคิดในใจเช่นกัน ‘ ใครวะหล่อชิบหาย ไม่เคยเห็นหน้าสงสัยจะมาเช่าใหม่มั้ง คงจะเป็นอาหารตาบรรดาสาวๆ ที่นี่ล่ะงานนี้ หล่อๆนี่แหละอย่างร้าย ' เธอคิดอย่างเตือนใจตัวเอง

แล้วในขณะนั้นเองอยู่ดี ๆ ลิฟท์ก็หยุดลงกะทันหัน ไฟดับพรึ่บในทันทีทันใด

เอี๊ยด !

เสียงดังเอี๊ยด และไฟที่ดับลงพร้อมกับลิฟท์ที่หยุดลงอย่างกะทันหันทำให้จีนตกใจจนลืมตัว ทิ้งถุงขวดยาสระผมลงที่พื้นลิฟท์และกระโดดกอดคอคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แน่นเลยทีเดียว และให้ตายเหอะด้วยความรีบที่ต้องเอาของมาส่งลูกค้าจีนที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จหล่อนลืมใส่เสื้อรัดอกเอาไว้ หน้าอกหน้าใจเลยเบียดเข้ากับแผงอกกว้างอย่างเต็มรัก

“ ว้าย! ”

“ เฮ้ย! ”

เสียงจีนกับปรานต์อุทานขึ้นพร้อมกันด้วยความตกใจ ปรานต์กอดร่างของคนตัวเล็กที่กระโดดเข้ามากอดเขาเอาไว้แน่น ในความมืดนั้นสักครู่เขาจึงเริ่มสัมผัสถึงความนุ่มหยุ่นของสองเต้าอวบใหญ่ที่เบียดอยู่แผงอกของตัวเอง

‘ เฮ้ย อะไรวะมีนมด้วย ตายห่าชัดเลยตุ๊ดทำนมมาชัวร์ กูว่าแล้ว '

เขาคิดในใจแต่ถึงจะคิดแบบนั้นปรานต์เองกลับรู้สึกใจเต้นแรงแปลก ๆ ยิ่งได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากร่างนุ่มนิ่มในอ้อมแขนยิ่งทำให้เขาปั่นป่วนในใจ ตายห่านี่กูรู้สึกแบบนี้ไม่ได้นะโว้ยไอ้ปรานต์นี่มันตุ๊ดนะมึง เขาพยายามเตือนสติตัวเอง ก่อนที่จะพูดปลอบใจคนในอ้อมแขนที่ตกใจกลัวจนตัวสั่น

“ โอ๊ยตายแล้ว เราจะตายไหมฮะพี่ ลิฟท์จะร่วงลงไปไหม จะขาดอากาศหายใจตายแบบในหนังรึเปล่า ” หล่อนหลับหูหลับตาพึมพำกับอกกว้างเสียงอู้อี้

“ ใจเย็นไอ้น้อง เดี๋ยวพี่จะโทรบอกแม่ให้จัดการบอกตำรวจ บอกช่างให้มาแก้ไข ลิฟท์มันคงจะค้างเท่านั้น ใจเย็นก่อน ”

เขาก้มลงกระซิบบอกใกล้ ๆ กับใบหูของเธอ ทำให้จีนรู้สึกสะท้านกายจนขนลุกชันที่ต้นคอ หล่อนรู้สึกตัวได้สติ รีบปล่อยท่อนแขนที่รัดแน่นรอบลำคอเขาออกทันที

“ เอ่อ ขอโทษฮะ พอดีจีนตกใจไปหน่อยอ่ะ แหะ ๆ ”

หล่อนกล่าวขอโทษเขาพร้อมทั้งยิ้มเจื่อน ๆ ในความมืด ปรานต์หยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงเพื่อจะโทรหาแม่ แต่ก็ลืมไปว่าแม่เขาเปลี่ยนเบอร์ไปตั้งแต่ตอนที่เขาไปอยู่กับพ่อทำให้เขาติดต่อไม่ได้

“ ตายห่า พี่ไม่มีเบอร์แม่นี่หว่า ” จีนหน้าเสีย ก่อนที่จะนึกอะไรขึ้นได้

“ เอางี้พี่ เดี๋ยวพี่โทรเข้าเครื่องจีนก็ได้ ลืมหยิบโทรศัพท์มาเหมือนกัน พี่หวานคงจะรับแหละน่า ” เขาพยักหน้าและยื่นโทรศัพท์ส่งให้เธอ จีนรับมาและกดเบอร์โทรของตัวเองโทรออกไปทันที

“ ฮัลโหล ใครคะ พอดีจีนเอาของไปส่งลูกค้าค่ะ ” เสียงพี่สาวเธอรับสายและตอบกลับมาทันทีโดยคิดว่ามีคนอื่นโทรมาหาจีนนั่นเอง

“ พี่หวาน นี่จีนเอง พอดีลิฟท์มันค้างอ่ะจีนติดอยู่ในลิฟท์กับพี่ผู้ชายคนที่เป็นเจ้าของโทรศัพท์นี้น่ะ พี่ช่วยไปบอกคุณนายให้เขาเรียกช่างมาหน่อยสิ เร็ว ๆ นะพี่หวานจีนกลัว ”

หล่อนรีบบอกพี่สาวด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ เหมือนคนจะร้องไห้ แล้วก็ส่งโทรศัพท์คืนให้กับปรานต์ด้วยมือที่เย็นเยียบจนปรานต์รู้สึกได้เมื่อสัมผัสโดน

“ ไม่ต้องกลัวนะไอ้น้อง เดี๋ยวช่างก็มา เราชื่อจีนใช่มั้ย พี่ชื่อปรานต์นะ”

“ ฮะ พี่ปรานต์ ” หล่อนตอบเขาพลางฝืนยิ้มบาง ๆ เขาพยายามชวนคุยเพื่อให้หล่อนคลายความวิตกกังวลจิตตก และยกโทรศัพท์ขึ้นมาเมมชื่อเธอเอาไว้ในเครื่องทันที แสงไฟจากโทรศัพท์สาดกระทบใบหน้าหวานของจีน ทำให้เขาสังเกตเห็นลักยิ้มของเธอยามที่ยิ้ม ส่งผลกระทบจิตใจเขาอย่างจัง

‘ เชี่ย! น่ารักฉิบหาย ' ไม่ได้ๆไอ้ปรานต์ ผู้หญิงมากมายนอนแบให้เสือกเบื่อ มึงจะมาชอบตุ๊ดไม่ได้นะมึงเสียเชิงชายหมด เขารีบเตือนสติตัวเองก่อนจะเฉไฉถามเรื่องอื่นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง