หลี่หงจินหยาง&สตรีแปลกประหลาด

ณ ชายหาดของท้องทะเลอันสวยงามกว้างใหญ่ไพศาลแห่งหนึ่ง

ปรากฏร่างระหงงดงามของสตรีนางหนึ่งกำลังเดินทอดน่องด้วยท่วงท่าสวยงาม

ตามด้วยบุรุษรูปร่างสูงโปร่งงามสง่าผู้หนึ่งกำลังเดินตามหญิงสาวอยู่อย่างจำใจ....

ชายหนุ่มผู้นั้นเพียงมองตามร่างระหงงามตานั้นด้วยสายตาคมกริบนุ่มลึกฉายแววหลากหลายอารมณ์

ภาพของสตรีประหลาดนางหนึ่งผู้ซึ่งจับจูงมือของเขาให้เดินตามนางอยู่ในขณะนี้

นางทำกับเขา

คล้ายกับว่าเขาเป็นเพียงเด็กน้อยหลงทาง

ลักษณะของนางบ่งบอกชัดเจนว่ากำลังหลอกล่อเขา

นางคงกำลังหวังประโยชน์จากตัวเขาไม่ต่างจากสตรีหรือบุคคลทั้งหลายที่พยายามจะเข้าหาเขาอยู่ตลอดเวลา

เพราะว่าเขานั้น คือ หลี่หงจินหยาง

เขา...

ผู้เป็นถึงโอรสสวรรค์ของแผ่นดินใหญ่แห่งอาณาจักรต้า หลี่ที่ยิ่งใหญ่คับฟ้า

เขา...

ที่เป็นถึงผู้นำของกลุ่มอิทธิพลมืดที่ใหญ่ที่สุดของยุทธภพ

เขา...

ผู้ที่ทั้งโหดเหี้ยม โหดร้าย ทั้งยังเย็นชา

เขา...

ผู้ที่ไม่เคยสนใจใครนอกจากตัวเอง

แต่ยามนี้...

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ถึงเจตนาไม่บริสุทธิ์ของนาง

แต่ทว่าเขากลับทำอะไรไม่ได้

เขาจะทำอย่างไรได้

ในเมื่อเขาเองก็มีประสงค์ที่จะหวังประโยชน์จากนางเช่นเดียวกัน

เดิมทีเขาเพียงนั่งฝึกฝนวิชาของชาวยุทธอยู่ที่น้ำตกแห่งหนึ่งในป่าใหญ่ของเขตแคว้นต้าหลี่

ในวันนั้นเขาพบเจอกับวัตถุประหลาดชนิดหนึ่ง

รูปร่างหน้าตาของเจ้าวัตถุประหลาดนั้นดูอย่างไรก็ให้ความรู้สึกว่าไร้ค่าไร้ราคาค่างวดใดๆ

แต่ทว่า…

มันกลับเปล่งแสงระยิบระยับจนเขาต้องหรี่ตามองเนื่องจากว่าแสบตา

เขาแค่เอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาเพื่อพิศมองเพียงเท่านั้นมันกลับส่องแสงสว่างจ้าจนสายตาของเขาพร่ามัวมองไม่เห็นสิ่งอื่นใดได้อีกเลย

ชั่วขณะหนึ่งคล้ายเวลาหยุดเดินโลกหยุดหมุน

เพียงอึดใจต่อมาเขาก็ลืมตาขึ้นมา

และต้องตระหนกตกใจอย่างเหลือประมาณ

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตนเองอยู่ในอ่างอาบน้ำหน้าตาประหลาด

และ...

พบเจอกับสตรีแปลกประหลาดในอ่างอาบน้ำนั่น...

สตรีนางนั้น

อยู่ในสภาพเปลือยเปล่า

นางกำลังวาดแขนวาดขาอย่างยั่วยวนด้วยเรือนร่างเปล่าเปลือยไร้อาภรณ์แนบกาย

เขาคิดว่านางคงจะเป็นปีศาจราคะตนหนึ่งที่ใช้วิชามารจำแลงภาพลวงตาใส่เขา

แต่ความคิดนั้นพลันเปลี่ยนไป

เมื่อท่าทางของนางเองก็บ่งบอกได้ว่าตื่นตระหนกตกใจอย่างมากมายกับการปรากฏกายของเขา

นางเป็นเพียงสาวน้อยที่ท่าทางมิได้มีพิษมีภัยใดๆ

พละกำลังหรือฝีมือดังชาวยุทธ์ทั่วไปใดๆเขาสัมผัสได้ว่านางก็ไม่มีเช่นกัน

นอกจากได้พบเจอกับสตรีประหลาดไร้เสื้อผ้าอาภรณ์สวมใส่แล้ว

ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวยังประหลาดไปเสียทั้งหมด

มันประหลาดเสียจน

เขา

ผู้ที่เป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดินแห่งแคว้นต้าหลี่ที่มักจะเจอะเจออะไรมาเยอะแยะมากมายยังต้องตื่นตระหนกที่สุดในชีวิต

นี่มันเรื่องบ้าอันใดกัน!?

กับสตรีแปลกประหลาด

กับทุกสิ่งอย่างรอบตัวที่แปลกประหลาด

นี่มันเรื่องบ้าอันใดกัน!?

เขาถามตัวเองในใจซ้ำไปซ้ำมาอยู่อย่างนั้นแต่ก็หาได้มีคำตอบไม่

และ...

คำตอบในคำถามของเขา

แน่นอน…

ว่ามันอยู่ที่สตรีประหลาดผู้นี้เพียงผู้เดียว

นางผู้เดียวที่จะสามารถไขคำตอบจากคำถามมากมายให้แก่เขาได้...

นางเพียงผู้เดียวที่มีประโยชน์กับเขาในยามนี้...

ถึงแม้ว่านางจะทำท่าทางประหลาด

แต่งกายประหลาด

พูดจาประหลาดฟังไม่ได้ศัพท์

นางเอ่ยมาแต่ละคำ เขาฟังจนต้องปวดขมับในการทำความเข้าใจ

แต่นางก็ยังมีความพยายามที่จะสื่อสารกับเขา

นางบอกกล่าวแก่เขาว่าสถานที่แห่งนี้เป็นที่ใด

เป็นยุคสมัยใด

เขาพอจะทำความเข้าใจได้ไม่ยากว่ามันคล้ายกับโลกอีกโลกหนึ่ง

ซึ่งเรื่องเหลือเชื่อในใต้หล้าล้วนแล้วมีมากมายนานัปการ

หนึ่งในนั้นก็คือเรื่องนี้

และเขาก็ยังได้เข้าใจว่า

แท้จริงแล้ว

คนที่ประหลาดไม่ใช่นาง

แต่เป็นเขา...

เขาเองที่แปลกประหลาดที่สุดในชีวิตของนาง

"สนุกมั้ย รู้สึกดีขึ้นหรือไม่ วันนี้ฉันทำตัวมีประโยชน์ให้ท่าน วันหน้าท่านต้องตอบแทนข้านะ เข้าใจมั้ย" หญิงสาวที่กำลังจับมือของเขาให้เดินอยู่ตามชายหาดในยามนี้เอ่ยถามขึ้นด้วยประโยคจีนโบราณผิดๆถูกๆผสมปนเปที่ยากแก่การเข้าใจไม่เสื่อมคลาย

เขาเพียงทำได้แค่ส่งสายตามองตอบกลับไปนิ่งๆมิได้กล่าวตอบสิ่งใด

ด้วยไม่รู้ว่าควรจะตอบเป็นประโยคชนิดใด

อีกนัยหนึ่งก็คือ

หากตอบออกไปแล้วนางเข้าใจผิดจะทำอย่างไร

แต่เหมือนนางจะมิได้ใส่ใจอะไรกับท่าทางเฉยเมยของเขา

นางยังคงทำท่าทางแปลกประหลาดตามวิสัยของผู้คนในสถานที่แปลกประหลาดแห่งนี้ได้อย่างเป็นธรรมชาติ

และแล้ววันแห่งการอยู่ในสถานที่แปลกประหลาดกับสตรีแปลกประหลาด ก็หมดไปอีกหนึ่งวัน

แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่แสนจะเหลือเชื่อสำหรับเขา

แต่มันก็ได้เกิดขึ้นแล้ว

เขาผู้ที่เป็นถึงองค์รัชทายาทของแคว้นต้าหลี่ที่ยิ่งใหญ่

เขาผู้ที่เป็นถึงผู้นำกลุ่มอิทธิพลมืดที่ใหญ่ที่สุดในยุทธภพ

เขาผู้ที่วันๆเอาแต่ฆ่าคนอย่างโหดเหี้ยมและเลือดเย็น

เขาผู้ที่ถูกตราหน้าว่าเย็นชาไม่สนใจสิ่งใดนอกจากอำนาจ

กับสตรีแปลกประหลาดนางนี้

ผู้ที่ไม่มีอะไรดีนอกจากหน้าตาที่สวยสดงดงามกับรูปร่างยั่วยวนและพูดจาฟังไม่รู้เรื่อง

สวรรค์คงมีความผิดปกติอันใดซักอย่างจึงส่งเขามาให้ได้เจอกับนาง...

และ...

จนกว่าเขาจะหาทางกลับไปยังแคว้นต้าหลี่ในยุคเดิมของเขาที่จากมาได้

เขาคงต้องใช้ประโยชน์จากนาง

เขาเพียงคาดหวังอยู่ในใจว่า นางคงจะมีความสามารถพอที่จะทำประโยชน์ให้กับเขาได้

และเขาเพียงคาดหวังว่าตัวเขาเอง ว่าคงจะไม่หลงกลไปกับมารยาตื้นเขินของนางแต่อย่างใด

กับสตรีแปลกประหลาดที่สุดในชีวิตของเขา....

นางผู้มีนามว่า

หลินหลิน