ขอโทษ

ตอนที่ 3

ขอโทษ

เนตรทรายตื่นขึ้นมาในช่วงสายเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น หญิงสาวล้วงเข้าไปในกระเป๋าที่อยู่ข้างเตียงโดยที่ยังไม่ทันได้ลืมตา ก่อนจะรีบกดรับสาย

“สวัสดีค่ะ”

คนที่โทรมาเป็นพนักงานในบริษัท ทางนั้นต้องการย้ำเตือนเวลานัดตามคำสั่งของเนตรทราย

“วันนี้มีนัดกับลูกค้านะคะคุณเนตร”

พนักงานเห็นว่าอีก 2 ชั่วโมงก็จะถึงเวลานัดแล้วแต่เนตรทรายยังมาไม่ถึงบริษัท เธอจึงได้รีบโทรมาตาม เพราะกลัวว่าหากลูกค้ามาถึงก่อนจะต้องนั่งรอนาน

“เดี๋ยวพี่รีบไป”

หญิงสาวหย่อนโทรศัพท์ใส่กระเป๋าไว้เหมือนเดิม เนตรทรายยืดร่างกายเล็กน้อยเพื่อไล่ความเมื่อย แต่แล้วแขนของเธอก็สัมผัสโดนอะไรบางอย่าง หญิงสาวค่อยๆลืมตาก่อนที่จะหันไปมองข้างๆ

“พี่จิรัสย์!”

หญิงสาวลุกขึ้นด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าเธอนั้นกำลังนอนอยู่ข้างๆคู่ปรับสมัยมัธยม ที่สำคัญทั้งเธอและเขาต่างก็เปลือยเปล่าด้วยกันทั้งคู่ หญิงสาวจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ดูจากสภาพแล้วก็พอจะเดาได้

เนตรทรายพยายามตั้งสติเธอกวาดตามองหาเสื้อผ้า แต่เมื่อเห็นสภาพเสื้อและกระโปรงของตัวเองแล้วหญิงสาวก็ตัดสินใจคว้าเสื้อและรีบเข้าไปยังห้องน้ำ หลังจากที่ตั้งสติได้แล้วเธอก็เริ่มคิดหาทางที่จะจัดการกับเรื่องนี้ หญิงสาวไม่รอช้ารีบสวมเสื้อก่อนจะเดินออกมานั่งรอชายหนุ่มอยู่ที่เก้าอี้

เนตรทรายจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น เธอจำได้ลางๆว่าก่อนที่สติจะดับไปเธอได้พูดคุยกับนักดนตรีหนุ่มคนหนึ่ง และเขาได้ยื่นแก้วให้กับเธอ

หญิงสาวพยายามปะติดปะต่อเรื่องราว แต่ก็คาดเดาไม่ได้ว่าสุดท้ายแล้วมันลงเอยแบบนี้ได้ยังไง

อีก 1 ชั่วโมงเธอจะต้องเดินทางถึงบริษัท แต่หญิงสาวรู้สึกค้างคาใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจึงได้รอเจอหน้าจิรัสย์ เพื่อถามความจริงจากเขา

ชายหนุ่มขยับตัวตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงอะไรบางอย่างตกกระแทกพื้น เขามองไปรอบๆเมื่อไม่เห็นเนตรทรายนอนอยู่ข้างกายก็รีบลุกขึ้นทันที

เสื้อผ้าเธอยังคงกองอยู่ที่เดิมมีเพียงเสื้อของเขาที่หายไป ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบคว้ากางเกงมาสวมใส่ก่อนจะเดินออกมานอกห้องและเห็นว่าหญิงสาวนั้นกำลังนั่งรอเขาอยู่

“เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นคะ”

เนตรทรายเอ่ยถามเสียงเรียบ เธอคาดหวังคำตอบที่ตรงข้ามกับสถานการณ์ในตอนนี้ แต่ดูเหมือนว่าจะทำได้แค่คิดเท่านั้น เพราะสุดท้ายแล้วชายหนุ่มก็ยอมสารภาพสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

“พี่ขอโทษ พี่ผิดเองที่ห้ามตัวเองไว้ไม่ได้”

เนตรทรายสุดลมหายใจลึก รู้อยู่แล้วว่าต้องได้ยินคำตอบแบบนี้แต่ถึงอย่างนั้นก็ทำใจไม่ได้ที่จู่ๆเธอต้องเสียตัวให้กับผู้ชายที่ไม่ใช่สามีตัวเอง ทั้งเขายังเป็นคู่ปรับที่เธอนั้นไม่ค่อยชอบหน้าอีกด้วย

“เนตรไม่คิดเลยนะว่าพี่จิรัสย์จะเป็นคนแบบนี้ ทั้งๆที่รู้ว่าเนตรไม่มีสติแต่ก็ยัง..”

หญิงสาวพูดอะไรไม่ออก เธอพยายามสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะเดินไปตรงระเบียง แม้ว่าที่ผ่านมาเขามักจะแกล้งเธออยู่เสมอ แต่ครั้งนี้มันรุนแรงเกินกว่าที่เขาจะให้อภัยตัวเองได้ ชายหนุ่มรู้สึกผิดและ ขอโทษหญิงสาว จากที่เคยพูดจายียวนกวนประสาทเธอ วันนี้เขากลับดูนิ่งสงบผิดปกติ

“จะให้พี่รับผิดชอบยังไงบอกมาได้เลย พี่ยินดีรับผิดชอบ จะให้พี่แต่งงานกับเนตรก็ได้ หรือจะให้พี่ทำยังไงก็บอก”

หญิงสาวหันหลังกลับมาก่อนเลิกคิ้ว การที่คนเราได้เสียกันจะต้องแต่งงานกันเพื่อรับผิดชอบเลยงั้นรึ เธอมองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่ความรับผิดชอบจากชายหนุ่ม แต่เธออยากให้เขารู้สึกผิดและสำนึกกับสิ่งที่ทำลงไป

“เนตรไม่ได้อยากแต่งงานกับพี่จิรัสย์”

“แต่เรื่องนี้เนตรเสียหาย ถ้าเนตรไม่แต่งงานกับพี่แล้วจะให้พี่รับผิดชอบยังไง”

เขายินดีทำทุกอย่างที่เธอต้องการ หากทำให้เนตรทรายรู้สึกดีขึ้นเขาก็จะทำ หญิงสาวส่ายหน้าเธอไม่ได้ต้องการอะไรจากชายหนุ่ม เพียงแค่นี้เธอก็ไม่อยากมองหน้าเขาแล้ว ถึงจะจำอะไรไม่ได้เลยแต่เธอก็พอรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น เนตรทรายไม่ใช่คน ไร้เดียงสาขนาดนั้น ใช่ว่าเธอไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ของชายหญิงว่ามันเริ่มต้นแบบไหนแล้วจบยังไง