บทที่ 2

เหตุการณ์ต่อจากตอนนั้น ตอนที่เขากระซิบใกล้ ..ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เจ้านายของพี่สาว เธอสาบานได้เลยว่า ป่านนี้เขาคงไปฟื้นที่โรงพยาบาลแล้ว หญิงสาวทำได้แค่กัดฟันไว้ ไม่ใช่ว่าผู้หญิงทุกคนจะชอบคนหล่อรวยเสมอไปสะที่ไหน

เพราะคนพวกนี้ ยังไงเธอก็เอื้อมไม่ถึงอยู่แล้ว จะไปชอบให้เสียเวลาชีวิตทำไม..

"ผู้หญิงคนนี้ เป็นน้องสาวของเลขาเราไม่ใช่เหรอ"

"ทำการบ้านมาดีนี่ครับ..รู้เร็วจัง"

"คฑา! อย่ามาเล่นลิ้นกับพี่นะ"

"ผมรู้ว่างานโรงแรมคืนนี้แม่เป็นคนจัดฉากขึ้นมา เดี๋ยวก็หาผู้หญิงมาประเคนให้ผมอีก พี่รู้ไหมว่าผม.."

"แต่เราก็ต้องมีคู่ครองได้แล้ว" คนเป็นพี่พูดแทรกขึ้นมาในทันที

"พี่พูดแบบนี้ไม่สงสาร เมียผมบ้างเหรอครับ"

มะ? เมีย?? เอาแล้วไง หนักกว่าที่คิดอีก ..หญิงสาวที่ถูกเขาโอบกอดไว้ ทำได้แค่คิดอยู่ในใจ

"แกอย่ามาใช้คำว่าเมีย ผู้หญิงคนนี้เป็นใครมาจากไหนก็ยังไม่รู้"

"พี่ไม่ใช่เหรอครับที่บอกผมว่าเธอเป็นน้องสาวของเลขา"

"คฑาอย่าย้อนพี่ได้ไหม คืนนี้ยังไงเราต้องไปทานข้าวที่โรงแรมให้ได้ ลูกสาวของคุณหญิงมาลัย เพิ่งบินมาจากยุโรป"

"แล้วไงครับ พี่ก็แต่งเองเลยสิ"

"คฑา!!" เรามารู้จักพี่ของท่านประธานคฑากันบ้าง ..เธอเป็นผู้หญิง และเป็นผู้บริหารโรงแรมที่กล่าวอ้างมาว่ามีงานเลี้ยง และเธอก็มีสามีแล้ว แต่.. เธอไม่สามารถที่จะมีหลานให้ยายอุ้มได้ เพราะอุบัติเหตุในสมัยนั้น ทำให้ถูกตัดอวัยวะที่สำคัญที่สุดส่วนนั้นออกไป ความหวังเดียวของวงตระกูลก็เลยตกมาอยู่ที่คฑา

"ฉันว่าเธอออกไปก่อนดีกว่าไหม ฉันขอคุยส่วนตัวกับน้องชายหน่อย" กัลยาไม่คิดว่าน้องชายจะจริงจังกับผู้หญิงแบบนี้ เพราะเขารู้จักน้องชายดีกว่าใคร

"ค่ะ" คนตัวเล็กรีบยันกายลุกขึ้น แต่ก็ไม่มีแรงมากพอที่จะทำให้เขาปล่อยได้ สะโพกของเธอก็เลยต้องได้ทิ้งลงที่เดิม เพิ่มเติมคือตอนนี้ รู้สึกว่ามีพลังงานอะไรบางอย่างดัน สะโพกของเธออยู่ "????"

"ผมว่าพี่นั่นแหละครับออกไป ตอนนี้ผมพร้อมที่จะทำหลานให้กับคุณแม่แล้วครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองต่ำลงไปที่น้องชาย..