ความแค้น(3)

“คุณภพ! อย่าสิคะ”

หญิงสาวพยายามขัดขืน ก่อนที่เธอนั้นจะตีชายหนุ่มเบาๆ วรภพหัวเราะเมื่อเห็นใบหน้า คนรักเเดงระเรื่อ เขาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ก่อนจะยอมปล่อยแต่โดยดี

“ผมจะรอจนกว่าคุณเข้าไปข้างใน”

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกค่ะที่นี่มียามนะ”

“ยามก็ไม่น่าไว้ใจ คุณรีบไปพักผ่อนเถอะ ผมจะคอยมองคุณอยู่ตรงนี้”

ทั้งสองยิ้มให้กันก่อนที่หญิงสาวจะเดินออกไป โดยไม่ลืมโบกไม้โบกมือให้คนรัก

เข้าวันต่อมาพลอยไพลินติดต่อชายหนุ่มไม่ได้ เธอโทรเข้าไปที่บริษัทแต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าวรภพไปไหน พลอยไพลินเป็นกังวลรู้สึกเป็นห่วงชายหนุ่ม เพราะตอนนี้ไม่มีใครติดต่อเขาได้เลย

หญิงสาวโทรไปที่สถานีตำรวจและโรงพยาบาลทั่วกรุงเทพฯ แต่ก็ไม่ได้เบาะแสอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว พลอยไพลินลังเลว่าเธอนั้นควรจะเดินทางไปที่บ้านของชายหนุ่มดีหรือไม่ แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ล้มเลิกความตั้งใจ เนื่องจากเธอและเขาคบหากันอย่างเงียบๆไม่ได้เปิดเผยความสัมพันธ์ให้ใครรู้ หากเธอโผล่ไปต้องมีคนสงสัยอย่างแน่นอน หญิงสาวคิดไม่ตกไม่รู้จะทำยังไง เธอร้อนรนกระวนกระวายกลัวว่าจะเกิดเรื่องร้ายกับชายคนรัก

ค่ำคืนนั้นหญิงสาวนอนไม่หลับ เธอได้ยินเสียงโทรศัพท์ภายในห้องดังขึ้นจึงได้เดินไปรับสาย ทางพนักงานด้านล่างโทรขึ้นมาแจ้งว่ามีคนมาขอพบ พอรู้ว่าเป็นชายหนุ่มเธอก็รีบให้เขาขึ้นมาทันที

วรภพเดินเข้ามาในห้อง เขาดูเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด ขณะที่หญิงสาวกำลังยืนมองอยู่นั้น เขาก็รั้งเธอเข้ามาใกล้ก่อนจะสวมกอดแนบแน่นและซบลงบนหน้าท้องเธอพลางถอนหายใจยาว

“มีเรื่องอะไรหรอคะ คุณหายไปไหนมา รู้ไหมว่าฉันเป็นห่วงมากแค่ไหน”

ชายหนุ่มเงียบๆไม่ได้พูดอะไร เขากอด หญิงสาวอยู่แบบนั้นพักใหญ่ก่อนที่จะปล่อยเธอเป็นอิสระ

“พ่อผมเข้าโรงพยาบาล เส้นเลือดในสมองแตกเพราะความเครียด”

พลอยไพลินได้ยินแบบนั้นก็ตกใจ รีบถามทันที“เกิดอะไรขึ้นคะ”

“พ่อโดนโกงหุ้น หุ้นบริษัทที่พ่อถืออยู่โดนโกงไปจนหมด”

ชายหนุ่มเอ่ยด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น เขาไม่อยากจะเชื่อว่าเพื่อนสนิทของพ่อที่เขาเห็นมาตั้งแต่ตัวเขายังเด็ก จะกลายเป็นคนทรยศ ละโมบโลภมาก อยากได้ของคนอื่นจนไม่สนใจมิตรภาพ

“ใครหรือคะที่ทำแบบนั้น”

“คนที่พ่อผมไว้ใจมากที่สุด คนที่เป็นเพื่อนสนิท คนที่โตมาด้วยกัน ฟังดูแล้วก็ไม่น่าเชื่อ ผมไม่คิดเลยว่าเรื่องเงินจะทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้”

ชายหนุ่มเอ่ย หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้เขาก็รู้สึกแค้นใจเป็นอย่างมากและครุ่นคิดหาวิธีที่จะทวงคืนหุ้นกลับมาให้พ่อ

พลอยไพลินสังเกตวรภพอยู่ห่างๆ เธอไม่สบายใจเพราะรู้จักนิสัยของอีกฝ่ายดี วรภพเป็นคนไม่ยอมใคร เขาจะต้องหาทางเอาหุ้นกลับคืนมาให้ได้ไม่ว่าจะวิธีไหนก็ตาม