ความสัมพันธ์ที่เกินเลย

ตอนที่ 3

ความสัมพันธ์ที่เกินเลย

แพรทองไม่ได้สนใจแม้ว่าอัครานั้นจะดูโกรธเคืองเธอไม่น้อยไปกว่าที่เขาโกรธเคืองผู้เป็นแม่ ชายหนุ่มพูดจาแดกดันหญิงสาวเมื่อพบหน้า แต่ก็ถูกแพรทองตอบกลับทุกครั้งอย่างไม่เกรงใจ

หญิงสาวรู้สึกว่าเธอไม่ได้ทำอะไรผิดและไม่สมควรที่จะยอมรับถ้อยคำร้ายๆจากอีกฝ่าย หญิงสาวเตรียมเอกสารก่อนจะลงมารอคุณหญิงอรัญญาด้านล่าง ระหว่างนั้นอัคราก็นั่งลงตรงข้ามเธอและขอดูสิ่งที่อยู่ในมือ

“ฉันขอดูเอกสารหน่อยได้ไหม”

แพรทองส่ายหน้า แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นลูกชายของคุณหญิงก็ตามแต่ถึงอย่างนั้นเอกสารเหล่านี้ก็สำคัญเกินกว่าที่เธอจะให้ดูได้

อัครารู้สึกโกรธ เขากัดกรามแน่นก่อนจะผุดลุกขึ้นหมายจะเดินไปแย่งสิ่งที่อยู่ในมือหญิงสาว แต่กลับโดนคุณหญิงอรัญญาต่อว่า

“อย่ายุ่งกับเอกสารของแม่ นั่นเป็นเอกสารสำคัญมากและแม่ไม่ต้องการให้ลูกยุ่งเกี่ยว”

อรัญญากลัวว่าลูกชายนั้นจะนำความโกรธไปลงกับงานของเธอ หญิงวัยกลางคนจึงปกป้องเอกสารเต็มที่ หลังจากที่อ่านทุกอย่างเสร็จสิ้นเธอก็ฉีกทิ้งเป็นชิ้นเล็กๆก่อนโยนลงถังขยะ

“นี่แม่ไม่ไว้ใจผมหรือครับ”

คุณหญิงอรัญญาพยักหน้า ลูกชายของเธอเข้าใจถูกแล้ว ในเวลานี้เธอไม่ควรไว้ใจเขา อัครากำลังโกรธเคืองเรื่องที่เธอนั้นสั่งให้ส่งสินค้ากลับไปยังต้นทาง และความโกรธของมนุษย์จะทำให้ไม่สามารถยับยั้งชั่งใจได้

เธอจึงกลัวว่าอัครานั้นจะมาทำลายแผนการที่เธอคิดจะทำอยู่

แม้จะเป็นแม่ลูกกันแต่ใช่ว่าเธอจะไว้ใจลูกชายตัวแสบ อัคราอยู่กับปู่และย่ามานานหลายปีย่อมซึมซับความเจ้าเล่ห์มาไม่น้อย เธอจึงต้องคอยดูอีกฝ่ายอย่างใกล้ชิด

“แม่ไว้ใจแพรทองมากกว่าผม ทั้งๆที่ผมเป็น ลูกชายแท้ๆ น่าน้อยใจนะครับ ไม่คิดเลยว่าแม่จะรักคนอื่นมากกว่าลูกแท้ๆของตัวเอง”

มาเฟียหนุ่มในยามนี้ไม่ต่างอะไรจากเด็กน้อย เขารู้สึกขุ่นเคืองที่ผู้เป็นแม่เข้าข้างแต่แพรทอง

หญิงสาวแอบถอนหายใจเมื่อเห็นท่าทางนั้นก่อนที่เธอจะเลี่ยงมายืนอยู่ที่มุมห้อง

“สวัสดีครับ ผมเป็นผู้ช่วยของคุณอัครา”

หญิงสาวยกยิ้มบางก่อนที่เธอนั้นจะแนะนำตัวกับอีกฝ่าย

“ฉันชื่อแพรทองค่ะ เป็นผู้ช่วยคุณหญิง ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”

สเตฟานยกยิ้ม เขามาที่เมืองไทยครั้งแรกและยังไม่รู้จักใครเลย คงจะดีไม่น้อยถ้าหากได้แพรทองเป็นเพื่อนคนแรกของเขา ทั้งสองพูดคุยกระซิบกระซาบ พลางชำเลืองมองสองแม่ลูกที่ถกเถียงกัน

“เจ้านายคุณงี่เง่ามาก อย่าไปบอกเขานะคะว่าฉันพูดแบบนี้”

สเตฟานกลั้นยิ้ม อันที่จริงเขาก็คิดเหมือน หญิงสาวแต่แค่ไม่กล้าพูดออกมา แม้ว่าบางครั้งอัคราจะชอบทำตัวไม่มีเหตุผลแต่ลึกๆแล้วก็เป็นคนที่จิตใจดี

“ผมไม่บอกหรอกครับ”

ชายหนุ่มให้คำมั่นสัญญา เขารู้สึกขบขันเล็กน้อยและพยายามปั้นหน้านิ่งเมื่อเจ้านายหนุ่มเดินเข้ามาใกล้

“คุยอะไรกัน”

อัครารู้สึกไม่ชอบใจที่สเตฟานกับแพรทองนั้นมีท่าทีสนิทสนมกันทั้งที่เจอกันได้ไม่กี่วัน หญิงสาวเดินเลี่ยงไปหาคุณหญิงอรัญญาก่อนที่เธอนั้นจะนั่งลงที่บนพื้นใกล้ๆอีกฝ่าย

“คุณหญิงคะ แพรอยากจะขอลางานสักหนึ่งอาทิตย์ งานทั้งหมดที่คุณหญิงมอบหมายให้ทำ แพรทำจนเสร็จหมดแล้วนะคะ”

หญิงสาวเอ่ย เธออยากใช้เวลาเพื่อพักผ่อนหย่อนใจบ้าง หลังจากที่เคร่งเครียดมานานหลายเดือน เนื่องจากเธอต้องรับผิดชอบงานสำคัญหลายอย่าง ทำให้เธอนั้นรู้สึกเครียดจนปวดหัวเกือบทุกวัน หญิงสาวเห็นว่าถึงเวลาแล้วที่เธอควรจะพักผ่อนบ้าง จึงได้ตัดสินใจลางานกับอีกฝ่าย

โชคดีที่คุณหญิงอรัญญานั้นเมตตา เธออนุญาตให้แพรทองลางานถึง 1 เดือน ทั้งยังมอบบัตรของขวัญโรงเเรมเเละเรือสำราญให้อีกต่างหาก

“ขอบใจมากที่ทำงานให้ฉันมาตลอด เธอไปพักผ่อนเถอะ ถ้ามีงานด่วนอะไรฉันจะโทรหา”

คุณหญิงอรัญญาเอ่ย เธอรู้ว่าแพรทองทำงานหนักมาตั้งแต่เล็กจนโต แม้จะเป็นงานที่ใช้สมองเป็นส่วนใหญ่ แต่ถึงอย่างนั้นก็กัดกินพลังกายและพลังใจไม่ต่างจากงานที่ใช้แรงเลย