บท
ตั้งค่า

ความสัมพันธ์ที่เกินเลย(2)

“คุณหญิงคะ แพรอยากจะขอลางานสักหนึ่งอาทิตย์ งานทั้งหมดที่คุณหญิงมอบหมายให้ทำ แพรทำจนเสร็จหมดแล้วนะคะ”

หญิงสาวเอ่ย เธออยากใช้เวลาเพื่อพักผ่อนหย่อนใจบ้าง หลังจากที่เคร่งเครียดมานานหลายเดือน เนื่องจากเธอต้องรับผิดชอบงานสำคัญหลายอย่าง ทำให้เธอนั้นรู้สึกเครียดจนปวดหัวเกือบทุกวัน หญิงสาวเห็นว่าถึงเวลาแล้วที่เธอควรจะพักผ่อนบ้าง จึงได้ตัดสินใจลางานกับอีกฝ่าย

โชคดีที่คุณหญิงอรัญญานั้นเมตตา เธออนุญาตให้แพรทองลางานถึง 1 เดือน ทั้งยังมอบบัตรของขวัญโรงเเรมเเละเรือสำราญให้อีกต่างหาก

“ขอบใจมากที่ทำงานให้ฉันมาตลอด เธอไปพักผ่อนเถอะ ถ้ามีงานด่วนอะไรฉันจะโทรหา”

คุณหญิงอรัญญาเอ่ย เธอรู้ว่าแพรทองทำงานหนักมาตั้งแต่เล็กจนโต แม้จะเป็นงานที่ใช้สมองเป็นส่วนใหญ่ แต่ถึงอย่างนั้นก็กัดกินพลังกายและพลังใจไม่ต่างจากงานที่ใช้แรงเลย

หญิงวัยกลางคนที่เอ็นดูแพรทองเป็นทุนเดิม เมื่อย้อนนึกถึงอดีตที่เธอนั้นใช้งานอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วงก็รู้สึกผิดลึกๆในใจ

“ไม่ต้องห่วงงานนะแพรทอง ฉันอยากให้เธอพักผ่อนเยอะๆ ที่ผ่านมาเธอทำงานแบบถวายชีวิต ฉันเองก็อยากขอบคุณที่เธอนั้นเป็นคนซื่อสัตย์มาโดยตลอด”

หญิงวัยกลางคนลูบศีรษะหญิงสาว โดยมีสายตาของลูกชายนั้นคอยมองอยู่ตลอดเวลา น่าแปลกที่อัครานั้นไม่ได้รู้สึกอิจฉาริษยาเลย กลับกันเขายังรู้สึกตื้นตันใจแทนแพรทองที่ได้รับความรัก ความเอ็นดูจากแม่ของเขา

เย็นวันนั้นแพรทองตัดสินใจไปล่องเรือ เธอสวมชุดราตรียาวสีดำ ผมยาวสยายเต็มแผ่นหลังก่อนนั่งลงที่เก้าอี้ริมระเบียง ระหว่างนั้นนักธุรกิจหนุ่มคนหนึ่งรู้สึกสะดุดตาในความสวยของหญิงสาว เขาไม่รอช้าที่จะตีตัวออกห่างจากผู้หญิงอีกคนและชักชวนแพรทองพูดคุยด้วย

“สวัสดีครับ ชื่ออะไรหรือครับ”

แพรทองชำเลืองมองผู้หญิงอีกคนซึ่งมีท่าทางไม่พอใจ เธอยกยิ้มก่อนจะเอ่ยกับอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“ขอโทษค่ะ พอดีฉันมีสามีแล้ว เอาเป็นว่าเราอย่าคุยกันเลยนะคะ ฉันกลัวสามีจะไม่สบายใจ”

หญิงสาวปฏิเสธอย่างไม่อ้อมค้อม เธอไม่ต้องการที่จะเป็นเหยื่อของใคร นักธุรกิจเหล่านี้ไม่ค่อยจริงจังกับผู้หญิงมากเท่าไหร่ ดีไม่ดีอาจมีภรรยารออยู่ที่บ้านแต่ออกมาหาเศษหาเลยข้างนอก

“พูดตรงๆแบบนี้ผมอายแย่เลย จะว่าไปก็อิจฉาสามีคุณนะครับที่มีภรรยาสวยขนาดนี้”

ชายหนุ่มไม่ลดละความพยายาม เขาเห็นว่าหญิงสาวมาคนเดียวอาจจะกำลังมีปัญหากับสามี จึงอยากที่จะอาสาช่วยดามใจ แต่ก็ถูกหญิงสาวปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“อย่าพยายามเลยค่ะ ฉันกับสามีไม่ได้มีปัญหากัน ฉันกำลังรอเขาอยู่และคงไม่ดีแน่ถ้าเขามาเห็นฉันกับคุณกำลังคุยกัน”

หญิงสาวเอ่ยขึ้น เธอรู้สึกรำคาญชายหนุ่มเป็นอย่างมาก และไม่ชอบใจที่เขานั้นพยายามเข้าหาผู้หญิงที่มีสามีแล้ว ผู้ชายดีๆที่ไหนจะมาแทรกกลางความสัมพันธ์ของผู้อื่น มีแต่คนที่คิดไม่ได้เท่านั้น

ชายหนุ่มหน้าเสียเมื่อหญิงสาวเอาแต่ปฏิเสธ เขาตัดสินใจเดินเลี่ยงลงไปด้านล่าง และไม่กลับขึ้นมาอีกเลย

แพรทองรู้สึกสบายใจขึ้น เธอจิบค็อกเทลพร้อมทั้งกินอาหาร ระหว่างนั้นก็มองดูวิวริมเเม่น้ำยามค่ำคืน หญิงสาวไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตของเธอจะมีโอกาสได้ขึ้นเรือสำราญหรูหรา เธอเป็นเพียงแค่เด็กกำพร้า ในตอนนั้นเธอไม่คิดว่าชีวิตตัวเองจะมาไกลถึงขนาดนี้ หากไม่ได้อรัญญาช่วยอุปการะเลี้ยงดู ชีวิตของเธอจะเป็นยังไง

หญิงสาวครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา บางทีเธออาจจะเป็นแค่คนใช้แรงงานเพราะเรียนไม่จบ บ้านเด็กกำพร้ามีเด็กมากมาย คงไม่มีทุนรอนที่จะส่งเธอให้เรียนสูงๆได้

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel