EP : 5 มัดมือชก

“เดี๋ยวแม่ควักลูกตาออกเลยนี่” มู่จางเสี่ยวอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกโมโหขนาดนี้ แถมเธอยังหัวร้อนแบบสุดๆ อีกด้วย

เธอไม่ได้มีอคติกับพวกผู้ชายนะ แต่เห็นหน้าชายคนนี้แล้วรู้สึกขัดๆ ใจยังไงไม่รู้ อาจจะเป็นเพราะเธอไม่เคยมีแฟนมาก่อนหรือเปล่าก็เลยทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้กับอีกฝ่าย

แต่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะก่อนที่เธอจะทะลุมิติมาที่นี่ก็เคยถูกเนื้อต้องตัวกับผู้ชายนะ แต่เฉพาะเวลาซ้อมวยเท่านั้นแหละ

อีกอย่างเธออยู่แค่กับอิงอิงด้วยก็เลยโดนเข้าใจผิดอยู่บ่อยๆ ว่าเป็นแฟนกัน ซึ่งไม่ใช่เลย เธอชอบผู้ชายเหมือนกันนี่แหละ แต่ยังไม่เจอคนที่ถูกใจเท่านั้น

“เจ้าทำไม่ได้หรอก” ชายหนุ่มเอ่ยพลางอดคิดไม่ได้ว่ามู่จางเสี่ยวแสดงออกมาตรงๆ ไม่คิดจะปิดบังความคิดหน่อยหรือไง

มู่จางเสี่ยวไม่ตอบอะไรอีกฝ่ายรีบใส่ชุดทันที พลางคิดว่าถ้าหากชายคนนี้ต้องการของพวกนี้ก็เอาไปได้ง่ายๆ

แล้วที่นี้เธอจะทำยังไงดีที่ของดีๆ พวกนี้จะได้ไม่ต้องตกไปอยู่ในมือของเขาคนเดียว

“ข้าขึ้นไปได้หรือยัง” ชายหนุ่มเอ่ยถามเมื่อเขาอยู่ในน้ำนานเกินไปแล้ว

“ขึ้นมาทำไม มาทางไหนก็กลับไปทางนั้น…. นี่!” มู่จางเสี่ยวเอ่ยบอกก่อนจะเบิกตากว้างเมื่ออีกฝ่ายกระโดดขึ้นมาแถมยังมายืนต่อหน้าของเธออีกด้วย

“หือ ของดีเยอะแบบนี้นี่เองถึงได้ไล่ให้ไปนัก” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นหลังจากที่สังเกตดีๆ แถมลมปราณก็แน่นหนาอีกด้วยเหมาะแก่การดูดซับลมปราณเป็นอย่างมาก

“ถอยออกไป” มู่จางเสี่ยวเอ่ยเสียงเข้มเมื่ออีกฝ่ายขยับเข้ามาใกล้เธอมากเกินความจำเป็น

“เอาอย่างนี้สิ กลับไปข้าจะไปขอพระราชทานเรื่องงานแต่งของเรากัน เรื่องในถ้ำนี้ข้าจะไม่เอาอะไรที่เป็นของเจ้าเลย” ชายหนุ่มเอ่ยบอกพลางขยับเข้าไปใกล้เด็กสาวไปเรื่อยๆ ไม่รู้ทำไมพอเห็นอีกฝ่ายแสดงท่าทีเช่นนั้นออกมาเขาก็ยิ่งอยากเข้าใกล้

“มากไปแล้ว รู้จักกันก็ไม่แถมยังมาพูดจาเช่นนี้อีก” มู่จางเสี่ยวเอ่ยขึ้นพลางเอาดาบจ่อคออีกฝ่ายไปด้วย

เมื่อรู้สึกว่าตัวเองถูกบังคับให้แต่งงานกับใครก็ไม่รู้หน้าตาดีแล้วยังไง แค่เธอมองหน้าแล้วรู้สึกไม่ถูกชะตาด้วยก็ไม่อยากยุ่งด้วยแล้ว

“งั้นข้าก็ไม่รับรองว่าที่แห่งนี้อาจถูกค้นพบเร็วๆ นี้ก็ได้” ชายหนุ่มเอ่ยต่อเมื่อเห็นเด็กสาวยังไม่ยอม ช่างดื้อดึงจริงๆ

“เจ้ากล้าขู่ข้าหรือ” มู่จางเสี่ยวเอ่ยถามพลางกดดาบในมือมากขึ้นจนอีกฝ่ายได้เลือด

“ข้าเปล่า ข้าแค่กำลังเสนอทางออกให้กับเจ้าเท่านั้น” ชายหนุ่มปฏิเสธพลางเอ่ยตอบกลับไปด้วย ไม่ได้สนใจดาบที่จ่อคอของเขาอยู่เลยสักนิด

อันที่จริงถ้าเขาไม่ลดการป้องกันตัวออกก็อย่าหวังเลยว่านางจะทำให้เขาเลือดออกแบบนี้ได้

“แต่ไม่เห็นต้องแต่งงานกันเลยนี่ หรือว่าเจ้ามีอะไรแอบแฝง เลยมาเสนอเรื่องเช่นนี้กับข้า” มู่จางเสี่ยวเอ่ยถามพลางกดดาบแรงขึ้นไปอีก

แต่ก็ทำไม่ได้เมื่อชายหนุ่มยื้อมือของเธอเอาไว้ก่อนจะพลิกข้อมือของเธอจนเธอตกไปอยู่ในอ้อมแขนของชายคนนั้นแทน

อยากจะบ้าตาย เกิดมายังไม่เคยเสียท่าผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย

“ข้าแค่อยากรับผิดชอบเจ้า” ชายหนุ่มเอ่ยตอบพลางคิดว่านางไม่รู้จักเขาหรือไงกัน ทำไมต้องทำท่าทางราวกับว่าไม่รู้จักกัน

“ข้าไม่ต้องการ” มู่จางเสี่ยวเอ่ยตอบเพราะแค่นี้เธอก็ปวดหัวมากพอแล้ว

เดี๋ยวนะๆ ชายคนนี้บอกว่าจะไปขอพระราชทานเรื่องงานแต่ง นั่นก็หมายความว่าชายคนนี้ต้องมีตำแหน่งที่สูงมากนะสิ

แล้วชายคนนี้เป็นใครในนิยายกัน มองดูยังไงเธอก็คิดไม่ออก คิดสิณริน คิดสิชายคนนี้เขาเป็นใครกัน

“ข้าแม่ทัพกู้เฉินหยางพูดคำไหนคำนั้น” กู้เฉินหยางเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นคิ้วของเด็กสาวขมวดเป็นปม ดูก็รู้ว่ากำลังสงสัยเขาเป็นอย่างมาก

“ข้าก็พูดคำไหนคำนั้นเหมือนกัน” มู่จางเสี่ยวเอ่ยบอกพลางสะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของกู้เฉินหยางไปด้วย

เดี๋ยวนะ!!!

กู้เฉินหยาง

ไม่จริงน่า!!

นี่มันบ้าเกินไปแล้ว อย่างชายคนนี้เนี่ยนะ จะเป็นพระรองนะ ไม่มีทางๆ มันไม่เหมือนกับที่เธอคิดเอาไว้เลยสักนิด

จำได้ว่ากู้เฉินหยางหลงรักนางเอกจนไม่ยอมแต่งงานกับใครเลยนี่ แล้วนี่มันอะไรกัน!!!

“ข้าถือว่าเจ้าตกลงแล้วนะเด็กน้อย” กู้เฉินหยางที่เห็นว่ามู่จางเสี่ยวนิ่งไปนานก็เอ่ยขึ้นทันที

“ห้ะ!!” มู่จางเสี่ยวร้องตกใจ

“จูบสัญญา”

“อื้อ!” มู่จางเสี่ยวเบิกตากว้างทันทีเมื่อถูกจูบสัญญา ซึ่งเธอยังไม่ทันที่จะตั้งตัวก็ถูกกู้เฉินหยางฉวยโอกาส ไม่นะ จูบแรกของเธอถูกพรากไปเสียแล้ว

“เสร็จแล้ว อะไรกัน นี่เจ้าถึงกับเคลิ้มเลยหรือ” กู้เฉินหยางเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเด็กสาวถึงกับนิ่งไปเลยขนาดเขาถอนจูบออกมาแล้วนางก็ยังคงนิ่ง ซึ่งปกตินางต้องโวยวายแล้วเป็นแน่

“จะ…เจ้า อยากตายนักหรือไง” ทันทีที่ตั้งสติได้มู่จางเสี่ยวก็เอ่ยขึ้นทันทีด้วยความโมโห แถมคำพูดเหมือนหลงตัวเองนั้นมันคืออะไรกัน

ให้ตายเถอะ ตอนนี้เธอรู้สึกหัวร้อนจนจะระเบิดอยู่แล้วเนี่ย

“อืม เรามาเข้าเรื่องกันเถอะ” กู้เฉินหยางคร้านที่จะใส่ใจกับท่าทางของเด็กสาว อันที่จริงจูบสัญญานั้นทำได้แค่เฉพาะตระกูลของเขาเท่านั้นตระกูลอื่นทำไม่ได้หรอก

และนี่คือความลับของตระกูลของเขาด้วยและที่สำคัญกว่านั้น เขาจะไม่สามารถแต่งงานกับใครได้อีกนอกจากนางเท่านั้น

“นี่! อย่ามาพูดเองเออเองสิ” มู่จางเสี่ยวเอ่ยขึ้นยังงงอยู่ว่าจูบสัญญาเมื่อครู่นั้นมันหมายความว่ายังไง

“รู้หรือไม่จูบสัญญาเมื่อครู่นั้นก็คือเราสองคนตกลงที่จะแต่งงานกันแล้ว อีกอย่างถ้าเจ้าคิดมีคนอื่นเจ้าจะต้องตายทันที” กู้เฉินหยางเอ่ยบอกพลางมองมู่จางเสี่ยวที่อ้าปากจะเถียงเขาไปด้วย

“บ้าน่า มันมีเรื่องแบบนั้นที่ไหนกัน อีกอย่างข้าไม่ได้เต็มใจเสียหน่อย” มู่จางเสี่ยวเอ่ยบอกคิดว่าพูดแบบนั้นแล้วจะบังคับเธอได้หรือไงกัน บอกเลยว่าไม่มีทาง!!

“ถ้าเจ้าปฏิเสธ ก็ได้ แต่ข้าจำเป็นต้องฆ่าเจ้าทิ้งเพื่อปิดความลับของตระกูลของข้าแล้วล่ะ” กู้เฉินหยางเอ่ยบอกพลาง มองมู่จางเสี่ยวที่เบิกตากว้างขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับใบหน้าของนาง นั้นแดงขึ้น เพราะความโมโห