ตอนที่ 4-1 เด็กใหม่ของไนต์คลับ

“คงจะไม่เคยเข้ามาที่ไนต์คลับที่นี่ล่ะสิ ถึงไม่รู้กฎว่าห้ามลวนลามพนักงานผู้หญิงในคลับ แล้วที่คุณบอกว่า ผู้หญิงพวกนี้มาทำงานในคลับเพราะหวังรวยทางลัด คุณมีปมกับผู้หญิงพวกนี้เหรอครับ”

เสียงเย็นชาเอ่ยออกมาอย่างสุภาพแต่ทว่าคนฟังกลับรู้สึกถึงหวาดกลัวอยู่ภายในใจ เพราะเขาไม่มีทางรู้ได้เลยว่าคนตรงหน้านี้มีนิสัยอย่างไรกันแน่

“จะมีปมหรือไม่มีปมก็ไม่เกี่ยวพวกมึง พวกมึงจะเป็นใครก็ช่าง ปล่อยกูออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ไม่อย่างนั้นกูจะแฉให้คนนอกได้รู้ว่าที่คลับแห่งนี้มีมาเฟียคุม” หนุ่มนักเที่ยวขาจรขู่ออกมาราวกับว่าไม่ได้เกรงกลัวอันใด

“ผ่านคืนนี้ไปแล้วก็จำชื่อฉันไว้ให้ดีว่าฉันชื่อ แผ่นฟ้า นิรันนุกุล คูเวอร์” เสียงเย็นชาแต่แข็งกร้าวดังขึ้นมา

“สั่งสอนระดับหนึ่ง ถ้าพรุ่งนี้ยังโผล่มาให้ฉันเห็นหน้าแถวนี้อีก ส่งคนไปจัดการร้านขายยาของครอบครัวมันด้วย”

คนก่อเรื่องถึงกับตาโต เขารู้สึกตกใจที่อีกฝ่ายรู้ข้อมูลของเขาทุกอย่าง แต่เขากลับไม่รู้จักคนตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย แม้จะรู้สึกคุ้นหูกับนามสกุลอยู่บ้างก็ตาม

เหล่าลูกน้องพอได้ฟังเช่นนั้นก็รับคำสั่ง ร่างสูงโปร่งของฟ้า แผ่นฟ้าจึงเยื้องย่างออกจากห้องลับไปอย่างไม่เหลียวหลัง ได้ยินเสียงโวยวายดังเล็ดลอดประตูมาเพียงเล็กน้อยเขากลับแสยะยิ้มออกมา วิรุตที่เดินตามหลังมาถึงกับงุนงงอยู่ไม่น้อย ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้จะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แต่ทว่านายหนุ่มกลับไม่ได้จัดการถึงขั้นลงไม้ลงมือแบบนี้ งานนี้ดูท่าเด็กสาวคนนั้นคงจะกลายมาเป็นคนสำคัญของเจ้านายของพวกเขาอีกในไม่ช้า

ร่างระหงเดินมาที่ห้องของบอสตามคำสั่งของลุงผิน ผู้จัดการร้าน หัวใจดวงน้อยเต้นแรงเมื่อได้รู้ว่าบอสเรียกเธอไปพบ เธอเคยได้ยินจากรุ่นพี่ที่ทำงานที่นี่มาก่อนแล้วบอกว่าเขาไม่เคยเรียกพบพนักงานคนไหนเป็นการส่วนตัวเลย ทุกคนจะได้พบกับเขาเฉพาะวันแรกที่มารายงานตัวทำงานเท่านั้น จากนั้นเพียงแค่ได้เห็นเขาตอนเขามาที่ไนต์คลับเท่านั้น มือบางเคาะประตูหน้าห้องของบอสหนุ่มสามที

เสียงเย็นชาที่เอ่ยปากอนุญาตดังออกมาจากภายในห้องทำเอาดาว ดาราภัสรู้สึกขนลุกแปลก เธอเปิดประตูออกแล้วเดินไปหยุดอยู่ที่หน้าโต๊ะทำงานของบอสหนุ่ม ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสีดำ สายตาคมที่มองมาทำเอาเธอไม่กล้าที่จะสบสายตาของเขา ฟ้า แผ่นฟ้าใช้สายตาคมลอบสำรวจร่างกายของเธอก่อนที่จะรู้สึกขัดใจกับเครื่องแบบของพนักงานเสิร์ฟ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยสนใจไยดีมันมาก่อน

“มาแล้วเหรอ” เสียงทุ้มดังออกมาจากริมฝีปากแดงอมชมพูดูเป็นธรรมชาติ

“ค่ะ… บอสมีอะไรกับดาวหรือเปล่าคะ” เสียงหวานเอ่ยถามออกมา ก่อนที่จะพยายามเงยหน้าขึ้นมอง ดวงตากลมโตจ้องมองไปยังคนเบื้องหน้าทั้งที่ใจกล้าๆ กลัวๆ

“เมื่อครู่… ลูกค้าล่วงเกินเธอใช่ไหม” คำถามที่ถามออกมาจากบอสหนุ่มทำให้ดาว ดาราภัสรู้สึกแปลกๆ แต่เธอก็ตอบออกไปตามความจริง

“ค่ะ… เขาตีก้นดาว"

เธอตอบเขาตามความจริง สายตาของคนตรงหน้าทำให้เธอรู้สึกคันยุบยิบภายในหัวใจ ดวงตากลมจึงหลุบมองต่ำแทนการมองหน้าเขา ที่แม้จะดูเย็นชาแต่ทว่าสายตาของเขาที่มองมานั้นกลับดูอ่อนโยน

“ฉัน… จัดการให้เธอแล้วนะ ต้องขอโทษด้วย ที่เพิ่งจะมาทำงานใหม่ดันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้” คำพูดต่อมาทำเอาใบหน้างามต้องเงยหน้าขึ้นมามองเขาอีกที

“จะ…จัดการเหรอคะ บะ…. บอส จัดการเขายังไงคะ” เธอเอ่ยถามเขาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก

“เรื่องนั้นเธอไม่ต้องรู้หรอก แต่ฉันแค่อยากจะบอกเธอว่า ในเมื่อตัดสินใจมาทำงานกลางคืนแบบนี้แล้ว เธอต้องทนต่อการดูถูกดูแคลนจากสายตาคนนอกให้ได้” เขาตอบก่อนที่จะเอ่ยออกมาราวกับว่าอยากเตือนเธอ

“ดาวรู้เรื่องนั้นค่ะ ดาวมาทำงานเพื่ออะไรดาวรู้แก่ใจของดาวดี” แม้จะรู้สึกแปลกใจและสงสัยว่าที่ผ่านมาเขาเรียกใครมาถามไถ่ตักเตือนแบบนี้บ้างหรือเปล่า

“ดี… ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานต่อเถอะ”

เสียงเย็นชาดังออกมาอีกครั้งก่อนที่เขาจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วเดินไปหยุดที่ตรงหน้ากระจกใสที่มองผ่านทะลุเข้าไปในไนต์คลับได้อย่างทั่วถึง

เมื่อเห็นเช่นนั้นดาว ดาราภัสจึงเดินออกจากห้องของเขาไปอย่างเงียบๆ เธอผ่อนลมหายใจออกมาหนักๆ เมื่อมือบางปิดประตูลง จากนั้นจึงเดินกลับไปทำงาน พนักงานในร้านต่างพากันแอบซุบซิบนินทาพนักงานใหม่ที่เพิ่งจะเข้ามาทำงานได้ไม่นาน ก็ถูกบอสเรียกเข้าไปพบตามลำพังซึ่งผิดวิสัยของเจ้านายเย็นชามองเห็นผู้หญิงเป็นเพียงอากาศผ่านตาเท่านั้น

“พวกเธอว่าบอสเรียกน้องดาวไปพบทำไม” พนักงานสาวที่เป็นพีอาร์เอ่ยถามเพื่อนๆ ในกลุ่มของเธอ

“คงจะเรื่องที่มีคนแต๊ะอั๋งนางแหละมั้ง พนักงานคนอื่นก็เคยโดน แต่ไม่เห็นบอสจะจัดการขั้นเด็ดขาดขนาดนี้เลย หรือว่า….” พีอาร์สาวในกลุ่มเอ่ยขึ้นบ้าง แต่พอจะเอ่ยประโยคที่เธอสงสัยออกมาเพื่อนอีกคนก็รับหน้าที่เอ่ยถามแทน

“บอสสนใจยัยเด็กใหม่อย่างนั้นเหรอ”

พีอาร์สาวอีกคนในกลุ่มนี้อุทานออกมาก่อนที่จะรีบปิดปากของตนเมื่อหมิวรุ่นพี่ของเด็กใหม่เดินผ่านมาทางนี้พอดี จนเมื่อหมิวเดินผ่านไปสาวๆ จึงคุยกันต่อ

“ไม่จริงหรอก ถึงยัยเด็กใหม่นั่นจะสวย แต่บอสก็ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนมาก่อน พวกเธอไม่รู้หรือไงว่าบอสเป็นเกย์” พีอาร์สาวคนแรกกระซิบเบาๆ

“ไม่ทำงานกันหรือไง ลูกค้ามาโน่นแล้ว”

แต่แล้วเสียงเข้มของอรุณก็ดังขึ้นมา เขาเพิ่งเดินกลับมาจากจัดการคนที่มันบังอาจลวนลามผู้หญิงที่เจ้านายสนใจซึ่งเขาได้ยินประโยคที่สาวๆ ว่าเจ้านายของเขาเป็นเกย์พอดี

กลุ่มสาวพีอาร์วงแตก รีบแยกย้ายกันไปรับแขกกันอย่างรวดเร็ว อรุณส่ายหน้าไปมาก่อนที่จะมองไปยังร่างระหงของเด็กสาวต้นเหตุที่ทำให้นักเที่ยวคนนั้นต้องเจ็บตัวในคืนนี้ อรุณไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผู้หญิงตรงหน้าถึงดึงดูดสายตาของฟ้า แผ่นฟ้าได้ ก็เธอดูสดใส อ่อนหวาน แข็งกระด้างบ้างเป็นบางที แต่รวมๆ ก็ดูน่าสนใจอยู่ไม่น้อย ร่างสูงโปร่งของอรุณจึงเดินขึ้นไปรายงานฟ้า แผ่นฟ้าถึงผลของงานที่เขาสั่งให้ทำเมื่อครู่