พ่ายรักครั้งที่2(2)

“เอาไงดีเจ้ บุกเข้าไปข้างในเลยไหม ให้รู้ไปเลยเราไม่ได้โง่ จะมาหยามเจ้อีฟของโด้ไม่ได้เว้ย” ดีโด้เดือดแทนพี่สาว

“บุกทำไม เจ้กับมันเป็นแค่เพื่อนกัน มันกำลังจะมีครอบครัวที่น่ารัก เจ้ก็ต้องยินดีด้วยสิถึงจะถูก” ไอยดาเจื่อนยิ้ม ในเมื่อความเป็นจริงนั้นเจ็บจุกจนพูดไม่ออก อยู่ด้วยกันตลอดแล้วเอาเวลาไหนไปทำแบบนั้น ผู้ชายนี่ไว้ใจไม่ได้เลยสินะ เผลอเป็นไข่ทิ้งเรี่ยราด

“เพื่อนกันเอากันแบบนี้เรียกเพื่อนเหรอเจ้ แล้วพูดเลยผู้หญิงคนนั้นขี้เหร่มาก เจ้ของโด้สวยกว่าร้อยเท่า เฮียอั๋นแม่งตาถั่ว ทำกับเจ้แบบนี้ได้ไงวะ” ขึ้นเว้ยขึ้น มีคนมาหยามเจ้อีฟแบบนี้ไอ้โด้น้องรักทนไม่ได้ อยากจะเข้าไปกระทืบให้มันกระอักเลือดตาย

“กลับบ้านกัน กินเหล้าท้ายตลาดกันสักหน่อยน่าจะดี” ความสัมพันธ์ที่มันซับซ้อนพูดไปก็เปล่าประโยชน์ เหล้าต่างหากไม่มีซับไม่มีซ้อน กินยังไงก็เมาแน่ ๆ

“ยายษาตีกระบาลอีก”

“อืม ไม่หรอกน่า ปะ ๆ” ร้องไห้เหรอ ไม่หรอก เธอจะต้องไม่ร้องไห้ คนที่เคยสูญเสียมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เสียคนที่รักไปอีกสักคนจะเป็นไรไป อย่างน้อยการเสียไปครั้งนี้เขาก็ยังมีลมหายใจ มีชีวิตที่ดี มีครอบครัวที่เพียบพร้อม ก็แค่กลับไปเป็นเพื่อนกันจริง ๆ

วงเหล้าหลังตลาดเช้า

ไอยดานั่งขลุกอยู่ที่ม้าหินอ่อนด้านหลังตลาดเช้ามืดในเวลาตีสอง ก่อนจะเมาเธอฝากฝังให้ดีโด้เอาบัญชีเงินเดือนลูกน้องที่ทำเสร็จเรียบร้อยไปส่งร้านทวีทรัพย์ในวันพรุ่งนี้ ใครถามหาก็บอกว่าเธอมีธุระด่วนมาไม่ได้ และให้ดีโด้ไปแปะป้ายที่ร้านเหล้าด้วยว่าหยุดยาว ไม่มีกำหนดเปิด

ไอ้โด้รับปากเรียบร้อย แบบนี้วางใจเมาได้สบาย

“เจ้อีฟมาเองแบบนี้ต้องยันหว่างดิค้าบ” เด็กในตลาดต่างรู้จักมักจี่กับเจ้อีฟเป็นอย่างดี ช่วงที่เธอเสียใจหนักก็ได้เด็กกลุ่มนี้คอยอยู่เป็นเพื่อน เจ้อีฟขวัญใจเด็กน้อย

“ยันหว่างเดะเลี้ยงเองยาวไปจ้า กับแกล้มไปซื้อมาเลยนะ เอาให้อิ่ม หมดซื้อใหม่” ควักเงินให้ดีโด้สองพันบาท ของในตลาดไปหามา อย่าได้ขาด ถ้าไม่พอก็มาขอใหม่

เหล้าเป็นปัจจัยที่ 5 สำหรับไอยดา เธอชื่นชอบมากถึงได้เปิดร้านเหล้า ใจจริงอยากเปิดนั่งชิวใหญ่ ๆ ทว่าโดนยายษาเบรกล้อลาก จึงทำได้แค่เหล้าเล็ก ๆ น่ารัก ๆ ถึงจะชอบแอลกอฮอล์ ชอบกลิ่นที่ชวนลุ่มหลง ทว่าเธอก็ไม่ได้เมาพร่ำเพรื่อ การจะเมาแต่ละครั้งต้องมีปัญหาเกินจะแบกรับไหว ที่ว่าชอบเหล้าหมายถึงเธอชอบกลิ่นของมัน ชอบที่ได้มองได้เห็นสีของมัน เป็นความชอบส่วนตัวคนไม่ชอบไม่มีทางเข้าใจ