บทย่อ
"สรุปจะให้อีฟกินฟรี หรือจะเอาเงินค่าตัวคะ" 'ไอยดา' เจ้าของร้านเหล้าที่เมาแทบทุกวัน อดีตบอบช้ำทำให้เธอเลือก Friend With Benefit กับเพื่อนชายคนหนึ่งในกลุ่มเป็นเวลา 3 ปีแล้ว 3 ปีที่อยู่ด้วยกันความรู้สึกเริ่มเปลี่ยนแปลง เธอและเขาแหกกฎ FWB ทว่ายังคงสถานะ มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่คนรัก แล้ววันหนึ่งก็จับได้ว่าเพื่อนชายไปทำผู้หญิงอื่นท้อง ความสัมพันธ์ทุกอย่างจึงยุติลง . . . “อั๋นขอกอดหน่อย” “อย่าเลย มึงกับกูทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว” “อีฟ” “กลับไปเถอะ อย่าทำร้ายใจกูมากกว่านี้เลย” “อั๋นไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้นะอีฟ” “แต่มึงก็เอากันจนท้องไง ช่างเหอะ…ตั้งแต่ต้นเราสองคนไม่เคยเป็นอะไรกันอยู่แล้วนอกจาก…เพื่อน” . . . "เสื้อผ้าพี่ซักไว้ให้เมื่อสองอาทิตย์ก่อน แต่มันยังหอมอยู่นะ" "ใครให้พี่ดมกางเกงในเค้า"
พ่ายรักครั้งที่ 1(1)
“อั๋นขอกอดหน่อย”
“อย่าเลย มึงกับกูทำแบบนั้นไม่ได้แล้ว”
“อีฟ”
“กลับไปเถอะ อย่าทำร้ายใจกูมากกว่านี้เลย”
“อั๋นไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้นะอีฟ”
“แต่มึงก็เอากันจนท้องไง ช่างเหอะ…ตั้งแต่ต้นเราสองคนไม่เคยเป็นอะไรกันอยู่แล้วนอกจาก…เพื่อน”
หนึ่งเดือนก่อน
@ร้าน บ้านเพื่อน
“เฮ้ย! อีฟนี่มึงเก็บซุ่มเหรอ กับเพื่อนกับฝูงเรื่องนี้ปิดกันได้ไง” ไอยดาหันมองเพื่อนคนหนึ่งที่วางมือลงตรงบ่าของเธอ มาริเป็นเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม
“ซุ่มอะไร” ถามกลับด้วยความงุนงง ไอยดาไม่ได้ทำอะไรที่พิเศษสักหน่อย ชีวิตช่วงนี้ปกติดี
“ก็นี่ไง ไอ้อั๋นมันอัปรูปนี้” มาริยื่นโทรศัพท์มือถือให้เพื่อนดู เมื่อสิบนาทีที่ผ่านมาหน้าเฟซบุ๊กของอนุการมีการโพสต์ภาพแผ่นอัลตร้าซาวด์พร้อมแคปชั่นระบุว่า
‘เพื่อหัวใจดวงน้อย อะไรยอมได้ก็ยอมครับ’
ไอยดามองแล้วนิ่งไปครู่หนึ่ง ในหัวเริ่มประมวลเหตุการณ์ต่าง ๆ
มาริมองหน้าเพื่อนที่กำลังจ้องหน้าจอโทรศัพท์ด้วยอาการนิ่งงัน ทำให้นึกคิดบางอย่างขึ้นมาได้ ความอยากรู้อยากเห็นหายไปทันที “เจ้าของภาพนี้ไม่ใช่มึง…”
“อืม ก็เป็นเพื่อนกันในเฟซนะ แต่แปลกที่ไม่เห็น” ไอยดาเปิดเฟซบุ๊กของเธอบ้าง กดไปหน้าเฟซของอนุการก็ไม่มีโพสต์อย่างที่มาริมี เจ้าของใบหน้าสวยแสยะยิ้มให้กับความต่างของรูปที่เห็นตรงหน้าจอโทรศัพท์มือถือทั้งสองเครื่อง
“สงสัยกูจะปากไม่ดีแล้วสิ” คนอยากมาอวยพรกับเพื่อนกลับกลายเป็นคาบข่าวมาบอกว่าผู้ชายของเพื่อนทำผู้หญิงอื่นท้อง
“มันเคลื่อนไหวอะไรอีกไหม มีรูปผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่า เป็นใครกันนะ” ไอยดาถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ทว่าในใจตอนนี้ว้าวุ่น
“ไม่มีเลย ถ้ามีกูจะเข้าใจว่าเป็นมึงได้ไง แล้วเอาจริงนะอีฟ ไอ้อั๋นมันก็อยู่กับมึงตลอดมันไปทำผู้หญิงท้องได้ไงวะ”
“ไม่รู้สิ” จะให้รู้ได้ไงในเมื่ออนุการไปทำผู้หญิงท้องเธอก็ยังไม่รู้เลย ไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย นึกว่าจะไม่เจอกับความเสียใจอีกแล้วแท้ ๆ อุตส่าห์เซฟความรู้สึกสุด ๆ แล้วนะ
“มึง กูขอโทษนะเว้ย ไม่น่ามาบอกมึงเลยว่ะ”
“จะขอโทษทำไม การที่อั๋นมันโพสต์อย่างนั้นก็ต้องอยากให้คนรู้อยู่แล้ว มีแต่กูที่…โง่ คิดไปไกล แต่มันก็ไม่น่าปิดกั้นกูเนอะ หรืออยากให้กูดูโง่เหรอวะ”
“กูบอกแล้วอย่าทำแบบนี้ พวกมึงสองคนก็แม่ง! คนอื่นมีให้เอาไม่เอา มาเซ็กซ์เฟรนด์กันเองทำไม แล้วพอเกิดเรื่องขึ้นมาแบบนี้จะทำไง เป็นเพื่อนกันมาตั้งเท่าไหร่ เสียเพื่อนเลยไหม จะมองหน้ากันยังไงวะเนี่ย” มาริได้โอกาสตำหนิการกระทำของเพื่อนทั้งสอง ไอยดาอนุการเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันและทั้งคู่ตกลงมีความสัมพันธ์ทางกายร่วมกันมาเป็นระยะเวลา 3 ปี ตอนนี้พวกเขาเขาอายุ 24 ปี
“บ่นอะไรนัก มา ๆ กินน้ำไรพูดมา มาแล้วต้องอุดหนุน” ไอยดายิ้มให้เพื่อนที่ดูก็รู้ว่าพูดเพราะห่วง และเรื่องนี้เธอกับอนุการเคยถูกแซวหลายต่อหลายครั้ง ทว่าทั้งคู่ไม่ได้สนใจคำพูดเพื่อน
“กีวี่โซดา” มาริส่ายหน้าเอือมระอาแล้วสั่งเมนูที่ชอบสั่งประจำ ไอยดาเปิดร้านขายน้ำปั่นหน้าบ้านของเธอ กลางวันขายเครื่องดื่มจำพวกน้ำผลไม้ต่าง ๆ กลางคืนเปิดเป็นร้านเหล้าเล็ก ๆ จ้างพนักงานเพิ่ม 5 คน เปิดให้เพื่อนได้มานั่งสังสรรค์กันอย่างสนุกสนานตามประสาวัยรุ่นรักสนุก อะไรที่ไม่เหงาก็หาทำไป