พ่ายรักครั้งที่ 1(2)

“ทำอะไร” อนุการถามหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังกดจิ้มสมาร์ตโฟนของเขาพร้อมยิ้มอย่างมีความสุข

“พี่อั๋น!” กันยารีบแอบไว้ด้านหลังอย่างไว ไม่คิดว่าพี่อั๋นจะออกจากห้องน้ำเร็วแบบนี้ ปกติเห็นเข้าห้องน้ำนานจะตายไป

“โทรศัพท์พี่? เอามานี่” อนุการยื่นมือไป กันยายืนนิ่ง ใจเต้นตุบ ตุบ อนุการจึงตะคอกเสียงอีกรอบ “บอกให้เอามาให้พี่!”

“ค่ะ” กันยายื่นคืนให้อย่างไม่เต็มใจ จะตะคอกทำไม ไม่ทันแล้วแหละ ป่านนี้เห็นหมดแล้ว ไม่เห็นเองแน่ ๆ แต่เพื่อนยังไงก็ต้องคาบข่าวไปบอก

“ทำบ้าอะไรของเธอ ใครให้ทำ” ชายหนุ่มเดือดขึ้นมาทันทีที่ได้เห็นสิ่งที่อยู่หน้าจอ เพื่อนในเฟซบุ๊กกดถูกใจมากมาย แสดงความยินดีกันอย่างล้นหลาม บางคนก็คอมเมนต์สงสัย

“ทำไมจะทำไม่ได้ก็ในท้องยาอะลูกพี่ ยาไม่โพสต์รูปยาก็ดีเท่าไหร่แล้ว”

“เธอ!” เขาพยายามสะกดอารมณ์ไม่ให้โมโหคนท้อง ท้องลูกของเขาอีกต่างหาก อนุการกดลบโพสต์นั้นอย่างเร็วกลัวว่าใครอีกคนจะเห็นเข้าแล้วเขาจะเสียเธอไป ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่ได้อยากเสียผู้หญิงคนนั้น

ผู้หญิงที่เขาให้ใจ

“กดลบทำไมคะ กดไปใช่ว่าท้องยาจะเล็กลง ความจริงยังไงก็คือความจริง แล้วเดี๋ยวเราก็แต่งงานกันอยู่ดี ใช่ว่าเพื่อนของพี่จะไม่…”

“หุบปาก!” เขาเผลอตวาดลั่นเมื่อนึกถึงใบหน้าใครอีกคนที่ผูกพันมานาน ถ้าเธอคนนั้นรู้ว่าเขาทำผู้หญิงอื่นท้อง ความสัมพันธ์ของเขาและเธอจบลงแน่

“ชิ” กันยาเบะปากแล้วเดินออกมาจากห้องนอน ลับหลังอนุการกันยาแสยะยิ้มอย่างภูมิใจ คนมีความรับผิดชอบต้องเลือกลูกอยู่แล้ว ลูกยังไงก็ต้องมาก่อน

ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด

ภายในห้องนอนอนุการกำลังต่อสายหาใครคนนั้น เขาอยากหยั่งเชิงว่าเธอเห็นหรือเปล่า ถ้าเห็นเธอจะว่ายังไง

(ว่า)

“ทำไรอยู่”

(ขายของไง ลูกค้าเยอะดีวันนี้ สงสัยอากาศมันร้อนมั้ง ทำไมเหรอ อั๋นจะชวนอีฟไปไหน) เสียงหวานที่ตอบมาทำให้อนุการยิ้มออก อีฟคงมัวขายของ คงยังไม่รู้เรื่อง

“เปล่า อั๋นแค่จะซื้อข้าวไปกินด้วยกัน ถ้าอีฟยุ่งแสดงว่ายังไม่ได้กินข้าวใช่ไหมครับ”

(อืม ยังเลย อั๋นอยู่ร้านเหรอ)

“อั๋นออกมาทำธุระ กำลังจะกลับ ขากลับจะแวะหาอีฟก่อนไง เดี๋ยวอั๋นซื้อข้าวไปกินด้วยนะ”

(ค่า แค่นี้ก่อนนะอั๋น อีฟยุ่งมากเลย) เมื่อไอยดากดวางสายอนุการลอบหายใจอย่างโล่งอก เธอไม่รู้หรอก เขามั่นใจเพราะหากไอยดารู้เธอโวยวายไปแล้ว นิสัยของไอยดาเขารู้ดีว่าไม่ยอมคน เป็นคนพูดตรง ๆ แฟร์กับทุกอย่าง เคลียร์ใจกันหมดเปลือกไม่ให้เหลือเรื่องค้างคาใจ

อนุการลุกจากฟูกนอนของกันยา เขาหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วเดินออกจากห้องนอนของหญิงสาว

“พี่อั๋นจะไปไหนคะ” กันยานั่งดูรายการทีวีอยู่รีบลุกขึ้น

“กลับบ้านสิ”

“แล้วยา…”

“พี่จะไปคุยกับแม่กับพ่อก่อน เธอจะโผล่ไปให้โดนต่อว่าหรือไง พ่อแม่พี่ยังไม่รู้เรื่องของเธอนะ”

“เข้าใจแล้วค่ะ” กันยาทำหน้าเศร้าลง ทำให้อนุการเกิดความสงสาร ถึงไม่รักแต่เธอก็กำลังท้องลูกของเขา

“รอพี่อยู่ที่ห้องนี่แหละ”

“ถ้าเป็นไปได้ กลับมานอนกับยานะคะ ยาไม่อยากนอนคนเดียว ยากลัวค่ะเผื่อเจ็บท้องขึ้นมาจะไม่มีใครช่วย”

“ไปนะ” อนุการไม่ได้ให้คำตอบและไม่คิดว่าจะมา เขาไม่เคยนอนค้างคืนกับกันยา สำหรับเด็กผู้หญิงคนนี้มันคือความผิดพลาด ซึ่งพลาดซ้ำ ๆ จนเกิดเรื่องใหญ่โต

อั๋น หรืออนุการชายหนุ่มอายุ 24 ปี ที่บ้านของเขาเปิดร้านขายอุปกรณ์ก่อสร้าง เขาเป็นลูกชายคนเดียว ธุรกิจที่บ้านใหญ่โต อีกทั้งยังเป็นร้านแรกร้านเดียวในตำบลนี้ อนุการช่วยพ่อแม่ทำงานที่ร้าน และใครอีกคนก็มาช่วยเขาที่ร้านด้วย พ่อแม่ปลื้มผู้หญิงคนนี้มาก เขาเองก็ชอบเธอก็ไม่ต่างกัน