บทที่5.2ภรรยาครูส

"อืม...ฉันก็เหนื่อย ยังมีอีกตั้งหลายคืนนะ แต่งงานกันแล้วนี่ ฉันไม่กลัวอะไรอีกแล้ว ยังไงเธอก็ต้องเป็นของฉัน..." น้ำเสียงเบายานคางอย่างคนละเมอขณะที่ใบหน้าคมเข้มแนบซุกเต้ากลมอวบขาว เวลาที่เหมือนจะยาวนานกับสิ้นสุด ไม่มีเสียงใดๆนอกจากเสียงลมหายใจของทั้งคู่ สองเรือนร่างหลับสนิท

เอมม่าเตรียมกระเป๋าเอกสารรอตั้งแต่เจ็ดโมง พร้อมกับกาแฟและอาหารเช้าง่ายๆที่นายใหญ่ชอบจนกระทั่งเก้าโมงกว่า นางก็ยังไม่เห็นนายใหญ่ปรากฏตัว

"เอ้...ปกตินอนดึกหรือเมาแค่ไหนก็ตื่นไปทำงานได้นี่น่า หรือว่าไม่สบาย คุณหนูขนมก็ยังไม่ตื่น นี่ทุกคนเช้านี้ที่นี่ไม่มีอะไร กลับไปได้แล้ว ถ้าจะทำอะไรเดี๋ยวฉันไปเรียก แล้วห้ามมายุ่มย่ามที่นี่เข้าใจมั้ยถ้าไม่อยากโดนไล่ออก "

"ค่ะ คุณเอมม่า " สาวใช้ตอบรับแล้วรีบเดินออกไป

ส่วนเอมม่าไม่เห็นใครลงมาก็ตัดสินใจขึ้นไปที่ห้องนายใหญ่ก่อน ท่าทางกังวลเพราะเจ้านายไม่เคยตื่นสายขนาดนี้

"พอคุณพริกไม่อยู่ คุณครูสก็ไม่ดูแลตัวเองเลย เฮ้อ..." นางหยุดยืนแล้วเคาะประตูเรียกอยู่หน้าห้อง

"คุณครูสคะ คุณครูส!! สายแล้วนะคะ...เอ้...ทำไมเงียบจัง..." นางค่อยๆเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้องใหญ่ เอมม่าเดินไปถึงเตียง

"ไม่อยู่ หรือออกไปแต่เช้า แต่กระเป๋าเอกสารยังไม่เอาไป เอ้หรือออกไปแล้ว ไปดูคุณขนมดีกว่า "

เอมม่าจัดการเตียงนอนนายใหญ่จนเป็นระเบียบเรียบร้อยแล้วเดินไปอีกทางจนถึงห้องของพริก

"คุณขนม ตื่นหรือยังคะ สายแล้วนะคะ คุณขนม!!"

ไม่มีเสียงตอบกลับ นางค่อยๆเปิดประตูกว้างแล้วเดินเข้าไปในห้องจนถึงเตียงเจ้านายคนเก่า

"ตาเถร!! " เอมม่าตาโตเท่าไข่ห่านเมื่อเห็นนายใหญ่นอนกอดร่างบางไว้ราวกับคนๆเดียวกัน แถมใบหน้าของเจ้านายยังซุกอยู่คาอกคนตัวเล็ก เสื้อยืดสีขาวเลิกขึ้นจนเกือบเห็นทั้งเต้า นางทำอะไรไม่ถูกเพราะดูเหมือนนายใหญ่จะนอนหลับสนิทและสบายมาก

"ทำไงดี...ปลุกใคร ปลุกใครดี เอาว่ะ" เอมม่าตัดสินใจปลุกเจ้านายก่อนเพราะไม่อยากให้หญิงสาวรู้สึกอาย

"คุณครูสคะ!! คุณครูส!! โถ่...คุณครูส! " นางบิดเนื้อที่แขนครูส

"อืม...เจ็บ!" เปลือกตาใต้คิ้วเรียวเข้มสะลึมสะลือ

"ค่ะเจ็บ ชู่วส์ ตื่นค่ะตื่น คุณครูสทำอะไรรู้ตัวหรือเปล่าคะ"

"อย่าบ่นน่าเอมม่า ฉันง่วง"

"สายแล้ว ไม่ทำงานเหรอคะ”

"สาย...อะไรนะนี่สายแล้วเหรอ" ครูสลืมตากว้างปะทะกับเนินเนื้ออวบกลม พร้อมกับกลิ่นหอมแปลกใหม่ คิ้วหนาเข้มเริ่มขมวด ใบหน้าครามคมออกห่าง เขาเหลือบตามองบน

"ขนม!! "

"เบาๆคะ เดี๋ยวคุณหนูตื่น "เอมม่ายืนส่งเสียงกำกับ

ทันใดนั้นครูสรีบลุกนั่ง รูดถอยจนตกเตียง ตุบ เขาหันหน้าไปหาเอมม่า

"ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะ ผมมาอยู่ห้องนี้ได้ยังไง "

"นั่นน่ะสิคะ มาได้ยังไง ติดกระดุมเสื้อแล้วออกไปก่อนดีกว่าค่ะ "

เขาก้มมองตัวเองแล้วรีบติดกระดุมเสื้อที่ปลดออกทุกเม็ดให้เข้าที่แล้วรีบออกจากห้องของพริกทันที เอมม่าส่ายหน้าแล้วดึงผ้าห่มคลุมกายหญิงสาวที่ยังหลับอยู่

" แต่งๆไปซะจะได้รู้แล้วรู้รอด จะรักเด็กก็คราวนี้ล่ะมั้งคุณครูส สวรรค์เค้าส่งมาให้คุณแล้วนะคะ ช้าเดียวก็อดอีก เฮ้อ...คงต้องวุ่นวายอีกสักพักใหญ่ "

เอมม่าบ่นมุบมิบแล้วยิ้มให้คนนอนหลับจากนั้นก็ออกไปจากห้องของคุณหนูคนเก่าทันทีนางรีบลงไปเตรียมกาแฟแก้วใหม่ อาหารชุดใหม่ และสั่งคนรถให้เตรียมพร้อม

ขนมรู้สึกตัวตื่นตอนสิบโมงเพราะเสียงโทรศัพท์โทรเข้าไม่ยอมลดละ มือบางควานหาใต้หมอน

"อื้ม...ฮ้า...ใครโทรมา รบกวนที่สุดเลย " อ้าปากหาววอดๆแล้วค่อยๆเปิดเปลือกตามองจอสมาร์ทโฟน ~พ่อ~

"ฮัลโหล"

[ขนม!! ลูกอยู่ที่ไหน สองวันแล้วนะที่ลูกไม่กลับบ้าน พ่อโทรไปตั้งหลายสายทำไม่ไม่รับ ขนม!! ทำไมลูกถึงได้ทำตัวเหลวไหล พ่ออยากให้ลูกกลับบ้านเดี๋ยวนี้ ]

"ขนมกลับวันนี้ล่ะค่ะ แต่เป็นตอนเย็นนะคะ ขนมมีเรียนช่วงบ่าย พ่อไม่ต้องห่วง ขนมนอนบ้านเพื่อนค่ะ "

[เพื่อนคนไหน พ่ออยากจะรู้นัก ]

"ก็บ้านเพื่อนคุณพ่อไงคะ "

[อะไรนะเพื่อนพ่อ ไอ้ครูส ขนม!! ลูกไปนอนที่นั่นได้ยังไง แล้วครูสทำอะไรลูกหรือเปล่า ถึงจะคบกันแต่ยังไม่แต่งงาน ขนมจะไปที่นั่นไม่ได้นะขนม]

"พ่อคะ พ่อไว้ใจขนมเถอะค่ะ ขนมไม่ทำให้พ่อขายหน้าหรอก ขนมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ "

[พ่อจะคอยขนมกลับบ้านเย็นนี้ พ่อมีเรื่องจะคุยกับลูก]

"ค่ะ แล้วเจอกันคืนนี้นะคะพ่อ" มือบางกดวางสาย แล้วลุกออกจากเตียงยืนบิดไปบิดมา พอหายเมื่อยเธอก็เดินไปที่หน้ากระจก

"หลับสบายจัง ไปอาบน้ำดีกว่า" เธอคว้าผ้าขนหนู แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ คนตัวเล็กถอดเสื้อผ้าออกจนเปลือยแล้วยืนอาบน้ำใต้ฝักบัวจนสะอาดสดชื่น แล้วหยิบผ้าขนหนูพันกายแบบหลวมๆออกมาจากห้องน้ำ ขนมเดินไปหยิบชุดนักศึกษากับชุดชั้นในในกระเป๋าเป้มาวางไว้ใกล้มือ พอเช็ดตัวจนแห้ง เธอก็ทาครีมกลิ่นที่ชอบตามเรือนร่าง มือบางลูบไล้ไปทั่วแล้วเลื่อนมาที่ลำคอจนกระทั่งเห็นความผิดปกติ

"เอ๊ะ รอยอะไร เมื่อคืนมันไม่มีนี่นา " ขนมกวาดสายตาไปทั่วหน้าอก ลำคอและหัวไหล่อีกครั้ง คนตัวเล็กเอียงตัวไปมาหันดูจากกระจก

" มีรอยเยอะขนาดนี้เลยเหรอเนี้ยะ แล้วคืนนี้จะไปทำงานพิเศษได้ยังไง ต้องใส่ชุดเกาะอกซะด้วย มดกัดฉันแน่ๆแต่ก็ไม่น่าจะมีมดนะ อืม ..." เธอเดินกลับไปสำรวจบนเตียง ใช้มือลูบบนผ้าปูที่นอนไปมาจนเกือบทั่ว ขณะที่เธอลูบ ภาพความฝันก็ลอยเข้ามาในสมอง ดวงหน้าหวานๆเริ่มร้อนผ่าว พวงแก้มสุกแดงเปล่งปลั่ง การเต้นของหัวใจเร็วผิดปกติ ท้องน้อยรู้สิกหวิวๆ มือเรียวเล็กยกขึ้นมาลูบไล้ลำคอเลื่อนลงมาถึงทรวงอก