ตอนที่4 จูบทางอ้อม

ชายหนุ่มผลักประตูกระจกเข้าไปในห้อง เพื่อนร่วมคลาสที่กำลังคุยจ้อกันอยู่ต่างหันมามอง เพราะคิดว่าอาจารย์มาแล้ว แต่ในเมื่อไม่ใช่ ก็พากันหันกลับไปคุยกันต่อ

วินาทีนั้นจั๊มพ์ที่นั่งอยู่แถวหลังสุดตรงท้ายห้องโบกมือเรียกคนเพิ่งเข้ามา เขาจ้ำอ้าวไปหาเพื่อนทันที และแถวรองจากท้ายยังมีสามสาวนั่งอยู่ด้านหน้า ทั้งหมดกำลังหันไปคุยกับจั๊มพ์ในมือต่างถือโทรศัพท์ของตน

ปาร์ตี้นั่งเก้าอี้เลคเชอร์ตัวที่ติดกับจั๊มพ์ ซึ่งด้านหน้ามีสมายด์นั่งอยู่

“หายร้อนไหมตี้” สมายด์ส่งยิ้มให้ จะบอกได้ไงว่าเห็นแค่รอยยิ้มเธอ เขาก็เย็นถึงขั้วหัวใจแล้ว

“ก็ดี” เสียงเรียบตอบ

“ขอเบอร์ตี้หน่อยสิ พวกเราแลกเบอร์กับไลน์กันหมดแล้ว”

“อืม ๆ”

สมายด์ส่งโทรศัพท์มือถือตัวเองให้ ซึ่งด้านหน้าเป็นรูปเธอถ่ายคู่กับแฟน เป็นผู้ชายคนเดียวกับที่ปาร์ตี้เจอเมื่อตอนนั้น ที่ถืออยู่ไม่ใช่โทรศัพท์หรอก แต่เป็นมีดที่กำลังกรีดหัวใจเขาอยู่ต่างหาก

“ตี้! เป็นไรไหม” สมายด์เห็นเขาเงียบไป เลยเรียกซ้ำ ทำให้เจ้าของชื่อได้สติ หันไปมองคนถาม

“อ่ะ ไม่เป็นไร ๆ” เขากดเบอร์ตัวเองในมือถือ แล้วส่งกลับไปให้เธอ

“พวกเราแลกไลน์กันแล้วนะ” สมายด์ไม่ได้พูดกับปาร์ตี้เพียงคนเดียว แต่หันไปส่งยิ้มให้กับรอบวง เธอไม่ได้คิดอะไรพิเศษกับเขาสักนิด ก็แค่เห็นเป็นเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้น ปาร์ตี้รู้ดี...เพราะนัยน์ตาเธอมันฟ้อง

“น้ำแดงมึงครับคุณเพื่อน” จั๊มพ์ส่งแก้วน้ำแดงมาวางหน้าโต๊ะให้ปาร์ตี้ ทำเอาสามสาวต่างทำหน้าฉงน ก็เพิ่งจะเคยเห็นผู้ชายกินน้ำแดง

“เอ๊ะ! กินน้ำแดงด้วยเหรอ” ลูก้าเป็นคนแรกที่ถาม

“อืม” ปาร์ตี้ตอบเสียงในลำคอ ยกแก้วน้ำแดงขึ้นดูด จะบอกว่าเขาชอบน้ำแดงมากเหรอ...ไม่ใช่อย่างงั้นหรอก ก็แค่กินน้ำแดงแล้วทำให้ริมฝีปากแดง ลิ้นแดง โพรงปากก็แดง มันดูเท่ดี ความนิยมติดมาตั้งแต่ตอนมัธยมต้น จนถึงป่านนี้แล้ว พวกเขาทั้งสองคนก็ยังกินอยู่

พอชายหนุ่มวางแก้วน้ำแดงที่เหลือครึ่งแก้วไว้บนโต๊ะ มันก็ถูกคว้าไปโดยผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้า

“ขอฉันลองชิมหน่อยสิ” เธอเอ่ยจบก็ดูด ซึ่งหลอดนั้นเป็นอันเดียวกับที่ปาร์ตี้ดูดไปเมื่อครู่

จูบทางอ้อม...

ตึกตัก!

หัวใจชายหนุ่มเต้นโครมคราม ตื่นเต้นจนถึงขั้นเขินอาย เขาก็มีแฟนมาแล้วหลายคนนะ จูบก็เป็น เยก็เป็น แต่กับเธอมันรู้สึกราวกับเป็นวัยละอ่อนที่เพิ่งมีความรักยังไงก็ไม่รู้

ผิดกับสมายด์ที่เธอไม่คิดอะไรเลย ดื่มเสร็จก็วางแก้วลงที่เดิม

“ก็แค่แฟนต้าไม่เห็นจะพิเศษตรงไหน”

ลิปสติกสีแดงยังติดอยู่ที่ปลายหลอด ปาร์ตี้เห็นเต็มตา เขารีบคว้าแก้วมาถือไว้ เพราะกลัวคนอื่นจะคว้าไปกินอีก

“เออ ก็แค่น้ำแดง” เสียงกดต่ำตอบ แล้วยกแก้วน้ำขึ้นดูดซ้ำ

น้ำแดงวันนี้...หวานที่สุดในชีวิต

สักพักอาจารย์ก็เข้ามา สามสาวหันกลับไป พวกเธอนั่งกระซิบกระซาบไม่รู้ว่าคุยอะไรกัน ส่วนปาร์ตี้ได้แต่นั่งมองแผ่นหลังบางตลอด เนื้อหาที่อาจารย์สอนไม่ได้เข้าหัวเขาสักนิด

ช่วงบ่าย...

ปีหนึ่งมีเรียนแค่ช่วงเช้า ส่วนช่วงบ่ายพวกรุ่นพี่ก็เรียกอีก คราวนี้เป็นกิจกรรมหาพี่รหัสโดยการจับฉลาก แต่ก่อนหน้านั้นนักศึกษาปีหนึ่งทุกคนต้องมีบัดดี้กันก่อน โดยให้หากันเอง

แน่นอนว่าสมายด์เป็นถึงดาวสาขา ผู้ชายในคลาสเลยพากันไปรุมล้อมอยากขอเป็นบัดดี้ด้วย ปาร์ตี้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ยืนล้วงกระเป๋ากางเกงพร้อมกับใช้ลิ้นดุนกระพุ้งแก้ม ท่าทางของเขาอยู่ในสายตาเพื่อนสนิทตลอด

จั๊มพ์อดไม่ได้ที่จะแขนกำยำวางบนบ่าเพื่อน แล้วเอ่ย

“มึงอยากเป็นบัดดี้กับสมายด์ ทำไมไม่ไปขอล่ะวะ”

ขวับ!

ปาร์ตี้หันหาเจ้าของเสียงคอแทบเคล็ด เขาสะพรึงที่เพื่อนรักเดาความคิดได้ แต่ก็รีบเปลี่ยนสีหน้าเป็นปกติ ผลักแขนเพื่อนออก

“กูเนี่ยนะ! ทำไมต้องเป็นบัดดี้กับยัยนั่นด้วย”

“ไม่รู้สิ กูเห็นมึงเอาแต่มองเธอ”

“มองบ้าอะไรล่ะ กูแค่กวาดสายตามองหาคนว่างอยู่ต่างหาก”

“มองทำไม กูไงจะเป็นบัดดี้ให้มึง”

“เหอะ”

ระหว่างที่สองหนุ่มกำลังคุยเล่นกันอยู่ ร่างบางแหวกกลุ่มฝูงชนออกมา พวกผู้ชายได้แต่มองตามหลัง สงสัยว่าคนสวยอย่างสมายด์ไปไหน เธอมาหยุดยืนตรงหน้าปาร์ตี้

“ตี้มีบัดดี้ยัง เป็นบัดดี้กับฉันไหม”

ขวับ!

สองหนุ่มแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เพราะจู่ ๆ เธอก็เป็นฝ่ายเดินมาขอเขาเอง แทนที่จะเป็นหนึ่งในที่ยืนล้อมเธอ

“เรื่องนั้น...” ปาร์ตี้เอ่ยเบา ๆ ชำเลืองมองเพื่อนบอกเป็นนัย จั๊มพ์รู้ว่าเพื่อนคิดยังไง เลยเอ่ยแทรกขึ้นทันที

“กูคู่กับไอ้หลงนะตี้ มึงก็คู่กับสมายด์ไปก็แล้วกัน” เจ้าตัวเอ่ยจบก็เดินไปหาเพื่อนร่วมคลาสอีกคน ปล่อยให้พวกเขายืนกันอยู่ตามลำพัง

“ตี้ว่าไง ไม่คู่กับฉันก็ได้นะ ไม่เป็นไร” เจ้าตัวบอกว่าไม่เป็นไร แต่สีหน้าออกจะผิดหวังเล็ก ๆ ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยาก...แต่จะให้แสดงออกได้ไง

“ก็ได้ ๆ กูจำใจเป็นบัดดี้กับมึงก็ได้ แต่อย่ามาทำตัวน่ารำคาญล่ะ”

“เย้! มีตี้เป็นบัดดี้ดีกว่าคนอื่นตั้งเยอะ” หน้าเศร้าเมื่อครู่กลายเป็นยิ้มแฉ่ง พาลให้ปาร์ตี้เผลอยิ้มตาม แต่เขาเบือนหน้าไปทางอื่น เพื่อไม่ให้เธอเห็น

และแล้วกิจกรรมตามหาพี่รหัสก็เริ่มต้นขึ้น ดาวสาขาอย่างสมายด์ได้จับฉลากเป็นคนแรก พวกรุ่นพี่ต่างพากันลุ้นว่าเป็นตัวเองหรือไม่ แต่ผลออกมาสมายด์ได้พี่รหัสเป็นผู้หญิง ปาร์ตี้ถึงกับโล่งใจ

นักศึกษาคนอื่นทยอยกันจับฉลาก จนมาถึงคราวของปาร์ตี้เป็นลำดับรองสุดท้าย ทุกคนต่างพากันลุ้นเพราะพี่รหัสที่เหลืออยู่ คือพี่เอและพี่ผู้หญิงอีกคน พอเปิดกระดาษออกมา ทุกคนต่างพากันโห่ร้อง บ้างก็หัวเราะชอบใจ เพราะคนที่ได้เป็นพี่รหัสของปาร์ตี้คือ พี่เอ คนที่เกือบจะมีเรื่องกันเมื่อตอนเช้า

เขาถึงว่าเกลียดสิ่งไหนก็ยิ่งเจอ แถมเปลี่ยนไม่ได้แล้วด้วย...รับรองคู่นี้ต้องมีแต่ทะเลาะกันแน่ ๆ

ตอนนี้รู้กันแล้วว่าใครเป็นพี่รหัส ทุกคนก็ต่างพากันไปพูดคุยทำความรู้จัก แลกเบอร์โทร แลกไลน์ตามประสา แต่ไม่ใช่กับคู่ดุเดือดที่ต่างฝ่ายต่างยืนนิ่งเงียบ แทบไม่มองหน้ากันด้วยซ้ำ จนมีรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งมาเป็นตัวเชื่อมให้ทั้งคู่แลกเบอร์และไลน์ไว้ติดต่อหากัน ถึงจะไม่เต็มใจ แต่การเป็นพี่รหัสต้องอยู่ไปถึงสี่ปีทั้งคู่เลยต้องจำใจยอมรับ...