บทที่ 8

“พ่อครับงานเสร็จหมดแล้ววันนี้ช่วงบ่ายผมขอกลับเลยนะครับ” แดนเหนือเดินเข้ามาในห้องทำงาน ซึ้งมีนาวินช่วยพ่อทำงานอยู่อีกมุมห้อง

“อืม อย่าลืมแวะไปเอาของให้พ่อด้วย ทางผ่านพอดี” ดินแดนเงยหน้าขึ้นจากเอกสารตรงหน้า

“ครับ พ่อจะฝากอะไรผมอีกไหม เดี๋ยววันนี้ผมจะพาแก้มเข้าเมืองสักหน่อยครับ”

“ไม่เป็นไร นานๆ พาน้องไปเที่ยวบ้างก็ดี คนท้องจะได้ไม่อึดอัด อยู่แต่ในบ้าน” ดินแดนหันหน้ามาสนใจเอกสารของตัวเองอีกครั้ง

“ครับ”

แดนเหนือเดินออกจากห้องไป ดินแดนวางปากกาในมือลง เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้นวมตัวใหญ่ถอนหายใจออกมาแรงๆ เขายังคิดถึงสัมผัสปลายนิ้วของแก้มใสในวันนั้นได้ดี นาวินที่นั่งทำงานอยู่อีกมุมห้องสังเกตเห็นใบหน้าของเจ้านาย อดสงสัยไม่ได้จึงถามขึ้น

“พ่อเลี้ยงเป็นอะไรหรือเปล่าครับ ไม่สบายตรงไหนใช่ไหมครับ สีหน้าดูไม่ดีเลย”

“อืม เหมือนจะเป็นไข้” เขาเอามือแตะหน้าผากตัวเอง บาดแผลเมื่อวานทำให้เขาอาการไม่สู้ดีนัก “งานเสร็จหรือยัง มีอะไรต้องให้ทำอีกไหม”

“ไม่มีแล้วครับ พ่อเลี้ยงจะกลับไปพักผ่อนเลยไหมครับ”

“อืม” ดินแดนเก็บเอกสารสำคัญเข้าลิ้นชัก

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้น ไม่นานก็ถูกเปิดออก ร่างบางของแขไขเดินเข้ามาด้านในพร้อมถุงผ้าที่ด้านในมีอาหารกลางวัน บรรจุอยู่

“แขเอาข้าวเที่ยงมาให้ค่ะ” เธอพูดขึ้นมาด้วยเสียงอ่อนหวาน พร้อมส่งสายตาหวานเยิ้มให้กับดินแดนโดยไม่สนใจนาวินที่อยู่ภายในห้อง

“ฉันไม่กิน เอากลับไป” เขาพูดแค่นั้นก็เดินออกจากห้องไป

“พ่อเลี้ยงเป็นอะไร” เธอหันหน้ามาถามนาวิน แต่กลับได้เพียงความเงียบกลับมาแทน แขไขทำสีหน้าไม่พอใจเดินออกจากห้องไปด้วยอาการไม่พอใจนัก

“ว่าไงจ๊ะ เมียจ๋า” เสียงกระซิบข้างหูของต้อมดังขึ้น แขไขหันหน้าไปมองพร้อมถลึงตาใส่

“แกหยุดเลยนะ เดี๋ยวคนอื่นก็มาได้ยินหรอก ใครเป็นเมียแก” เธอกัดฟันพูดเสียงเบา ส่งสายตาไม่พอใจให้อีกฝ่าย

“ตามกูมาที่ห้องน้ำ ถ้ามึงไม่มา กูจะประกาศให้คนอื่นรู้ว่ามึงเป็นเมียกู” ต้อมเดินเข้ามาใกล้พร้อมยิ้มมุมปากก่อนที่เขาจะเดินผละออกไป

แขไขมองซ้ายมองขวา เธอเดินเอาข้าวเที่ยงของดินแดนมาไว้ที่รถ ก่อนเดินตามต้อมมายังห้องน้ำ เธอรู้ว่าเขาต้องการอะไร เมื่อพลาดแล้วจะทำยังไงได้

“ฉันมีเรื่องจะตกลงกับแก” เธอพูดขึ้นเมื่อมายืนอยู่หน้าห้องน้ำ

“เข้ามาข้างใน” เสียงของเขาดังขึ้น แขไขถอนหายใจ ก่อนเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป ทันทีที่เธอก้าวเข้ามา ต้อมไม่รอช้า ดึงเธอเข้ามากอดพร้อมซุกไซ้ใบหน้าเข้าหาซอกคอขาวของอีกฝ่าย

“ปล่อยฉันนะ หยุด!! ” เสียงของเธอดังขึ้น ต้อมหยุดการกระทำของตัวเอง จ้องหน้าของแขไขอย่างอารมณ์เสีย

“มีอะไรอีก”

“ฉันมีข้อเสนอ”

“ว่ามา”

“แกอยากได้เงินเท่าไหร่ว่ามา แล้วเลิกยุ่งกับฉันสักที”

“กูไม่ได้ขาดเงิน แต่กูขาดผู้หญิง และตอนนี้กูต้องการมึง อ้าขาให้กูก็พอ เรื่องนี้กูจะปิดเป็นความลับให้ แต่ถ้ามึงไม่ทำตามที่กูบอก เรื่องของเราคงไม่เป็นความลับ” เขาถือไพ่เหนือกว่าเธอมาก แขไขกัดริมฝีปากตัวเอง มองสิ่งที่อยู่ภายใต้กางเกงอย่างหวาดกลัว สิ่งนั้นมันทำให้เธอเป็นไข้ไปสองวันเต็มๆ

“ไม่ ฉันรับของแกไม่ไหวหรอก วันนั้นก็ทำให้ฉันเป็นไข้เลยนะ ไม่เอาฉันกลัว!! ”

“เชื่อกูครั้งนี้มึงจะมัน ไม่เหมือนครั้งก่อนหรอก” ต้อมพูดพร้อมปลดเข็มขัดของตัวเองออก เผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่กำลังพองตัวขึ้น แขไขกลืนน้ำลายลงคอ เธอได้แต่ทำใจจะทำอย่างไรดี ถ้าพ่อเลี้ยงรู้เรื่องที่เธอกับต้อมมีอะไรกัน เขาคงเฉกหัวเธอออกจากบ้าน หรือไม่ก็ไม่สนใจเธออีก แค่คิดเธอก็เจ็บปวด เพราะตอนนี้เธอได้หลงรักดินแดนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ต้อมดึงแขไขเข้ามาจูบเขาพยายามสอดปลายลิ้นเข้ามาในปากของเธอ กลิ่นบุรีฟุ้งกระจายไปทั่วปาก มันทำให้เธอแทบอาเจียน สองเต้าถันถูกมือของเขาบีบเคล้นด้วยความแรง

“อ๊าา” แขไขรับรู้ได้ถึงอาการรุ่มร้อนของตัวเอง เธอจับแก่นกายใหญ่ที่มีเม็ดมุกอยู่รอบลำชักมันขึ้นลงอย่างว่าง่าย

“อ๊า มือมึงโคตรนุ่มเลย อ๊าา” ต้อมสอดมือเข้าไปในกางเกงของเธอ ปลายนิ้วกรีดกรายลงบนสองกลีบแยกหยอกเย้าเข้ากับเม็ดเนื้อ

“อ๊าาา” เสียงครางของแขไขทำให้เขายิ่งพอใจ น้ำหล่อลื่นของหญิงสาวไหลอาบนิ้วของเขา ก่อนชายหนุ่มจะสอดนิ้วเข้าไปในร่องสาว “อ๊าา เร็วหน่อย เดี๋ยวมีคนมาเห็นหรอก” เธอแยกขาออกเล็กน้อย เพื่อนให้เขาสอดนิ้วเข้ามาง่ายยิ่งขึ้น

“มึงจะรีบไปไหน ว่าแต่กูจะไปหามึงที่ห้องได้ไหม”

“จะบ้าหรือไง ถ้าพ่อเลี้ยงรู้ได้เอาฉันตายแน่”

“หึ รักมันมากสินะ ถึงได้หลงมันขนาดนี้ ของมันดีสู้กูหรือไง”

แขไขไม่ตอบอะไรออกมา เธอเอาแต่ครางกระเซ้าด้วยความเสียวซ่าน กางเกงขาสั้นถูกดึงลงมาไว้ที่หัวเข่า ต้อมจับเธอขึ้นนั่งบนขอบอ่าง แก่นกายของเขาถูไถตรงร่องที่เปียก

“อ๊า เอาเข้ามาสักที อ๊าา” หญิงสาวครางออกมาด้วยความเสียวซ่านทุกครั้งที่เม็ดมุกเลื่อนผ่านเม็ดเนื้อของเธอมันทำให้ยิ่งมีอารมณ์กระสันอยากมากยิ่งขึ้น

ต้อมกดหัวลำเข้ามาโดยแขไขไม่ได้ตั้งตัว เธอสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ความเจ็บแสบวิ่งพล่านไปทั่วร่าง เธอมองแก่นกายของเขาที่เข้ามาในตัวเธอดวงตาเบิกกว้าง สองกลีบแคมปริ้นออกมาจนน่าตกใจ

“อ๊าา ของมึงตอดดีจริงๆ อ๊าา”

“เบาก่อนเจ็บ อ๊าา” แขไขปรามขึ้น เมื่อต้อมเริ่มขยับเอวสอบอัดกระแทกแรง ความเจ็บมาพร้อมความเสียว เธอเอามือจับขอบอ่างเอาไว้แน่น ก่อนที่เธอจะเปลี่ยนเป็นโอบกอดรอบลำคอของเขาแทน กางเกงขาสั้นถูกดึงออกทางปลายเท้า ชายหนุ่มดันเรียวขาของเธอแยกออกจากกัน

ร่างบางถูกอุ้มขึ้นมาทั้งที่แก่นกายของเขายังสอดใส่อยู่ในตัวของเธอ แก่นกายถูกกระแทกเข้าออกเร็ว เสียงกระทบกันของเนื้อดังก้องไปทั่วห้องน้ำ

“อ๊าา จะเสร็จแล้วอ๊าา” ร่างของเธอกระตุกเกร็ง สั่นเท่าหายใจแรง แขไขถึงฝั่งฝันเห็นความสุขอีกครั้ง “อ๊าา มันลึกเกิน อย่าดันแรง อ๊าา ของฉันแหกหมดแล้ว อ๊าา” เสียงครางพร้อมเสียงห้ามดังขึ้นมา แต่ต้อมก็หาได้สนใจเสียงของแขไข เขาทำตามอารมณ์ของตัวเอง

“อ๊าา กูจะเสร็จแล้ว อ๊าา” แขไขถูกวางลงบนพื้นก้อนที่เขาจะจัดท่าให้เธอหันบั้นท้ายก่อนสอดใส่แก่นกายของตัวเองอีกครั้ง “อ๊าา ของมึงแน่นดีจริงๆ อ๊าา”

แขไขจับขอบอ่างเอาไว้แน่น พร้อมกัดฟันสู้ความเจ็บปนความเสียวซ่านที่มาพร้อมกัน เม็ดมุขที่กำลังขูดกับมดลูกของเธอมันช่างเร่าร้อน เธอเจอความสุขครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“อ๊าา//อร๊าาสส”

“กูขออีกรอบ แล้วจะปล่อยมึงไป”

“พะ พอแล้ว ฉันไม่ไหว ฉันมีงานต้องทำต่อ” แขไขห้ามทันควัน เธอดันตัวเองออกห่างหยิบกางเกงขึ้นมาสวมอย่างรวดเร็ว

“คืนนี้กูจะไปหามึง เปิดห้องให้กูด้วย”

“ฉันไม่อยู่ห้อง คืนนี้ฉันต้องไปดูแลพ่อเลี้ยง” แขไขเอ่ยขึ้นอีกครั้ง

“หึ ดีนิ เอากับกูตอนกลางวันส่วนกลางคือไปเอากับอีกคน มึงนี้ร่านได้ใจกูจริงๆ แต่กูชอบนะ ของร่านๆ แบบมึง” ต้อมเชยคางของเธอขึ้นมาก่อนกดริมฝีปากจูบเธอไปหนึ่งที แขไขผลักเขาออกก่อนเดินออกมาจากห้องน้ำ สภาพร่างกายของเธอเจ็บแปล๊บไม่ต่างจากครั้งแรก เธอพยายามข่มความเจ็บตรงกลางใจสาว แต่มันก็ช่างยากเหลือเกิน