VIP 0

“ก็ยินดีด้วยที่จิมมี่เขาจะดำเนินเรื่องบริษัทให้นะ” ผมกล่าวเมื่อมาส่งจีอาเป็นคนสุดท้าย ซึ่งหลังจากที่เราพูดคุยกันพอสมควร จิมมี่ก็ต้องไปคุยงานต่ออีกโต๊ะนึง พวกเราก็เลยกลับกัน

“ไม่สิ ต้องขอบคุณนายต่างหากล่ะเจเค” จีอากล่าวก่อนจะลงไปจากรถพร้อมกับเอกสารมากมาย และแมวก็ขับรถพาผมไปที่ไดมอนด์ทันที เพราะได้ยินว่าเอ็กเซลมันดื่มเหล้าแล้วเมาหนักมาก ผมจะไปเตือนสติมันสักนิด

ณ ไดมอนด์คลับ

“อ่าว…” เมื่อผมเปิดประตูรถออกไปก็ได้เจอกับสามสาวที่ผมเคยไปขึ้นที่เลานจ์ของอาพจมา

“เอ้ย หน้าตาคุ้นๆนะเนี่ย?” คนที่เคยชวนผมคุยมากที่สุดกล่าวทักทายและอีกสองคนก็มองหน้าผมทันที

“มาเที่ยวกันเหรอครับ?” ผมกล่าวถามก่อนที่แมวจะมอบกุญแจรถให้พนักงานและเธอก็มายืนข้างหลังผม

“มาสมัครงานน่ะ ได้ยินมาว่าที่นี่เขาดูแลเด็กดริ้งดีมาก” หนึ่งในสามสาวกล่าวผมจึงพยักหน้าตอบรับ

“เหรอ พร้อมรับงานเอ็นเลยไหมล่ะ?” ผมกล่าวก่อนที่จะก้าวท้าวขึ้นไปบนบันไดเพื่อขึ้นไปสู่ผับไดมอนด์

“เดี๋ยวสิยังไม่ได้สมัครงานเลย เธอก็รีบจังนะ” พวกเธอกล่าวและเดินตามผมมา

“ยินดีต้อนรับครับ/ค่ะ” และเมื่อผมเดินใกล้ถึงหน้าประตู ก็มีพนักงานหลายสิบคนเดินมาก้มหัวเคารพให้กับผม

“อืม…” ผมส่งเสียงตอบรับและทำให้สามสาวตกใจมาก

“ท่านครับ เดี๋ยวนำทางไปให้ครับ” เฟรมกล่าว เขาคืออีกหนึ่งเลขาของผม เป็นคนที่ทำงานสีดำให้กับผม

“ว่าแต่ผู้หญิงสามคนนี้คือ?” เฟรมกล่าวถามถึงสามสาวที่อยู่เบื้องหลังผม

“มาสมัครงาน รับเข้ามาเลยฉันทดสอบกับตัวมาแล้ว” ผมกล่าวและทำให้ทั้งสามตกใจมากกว่าเดิม ผมคงเป็นคนที่มีอิทธิพลมากๆที่นี่อย่างแน่นอน ถ้าไม่ใช่ระดับผู้จัดการ ก็คงเป็นหุ้นส่วน เพราะเจ้าของก็คือชื่อเอ็กเซลและจิมมี่ ซึ่งไม่ใช่ผมอย่างแน่นอน

“ครับผม” เฟรมกล่าวจบก็เดินนำพวกเราไปทันที

“แล้วเจอกันนะคะ” สามสาวกล่าวเมื่อเราเดินมาถึงลิฟต์

“อะไร เริ่มงานเลยสิ” ผมกล่าวและดึงมือทั้งสามเข้ามาในลิฟต์ด้วย

“เอาบัตรประชาชนให้กับผู้หญิงคนนี้ได้เลย” ผมกล่าวและหันไปมองแมว ซึ่งแมวก็รู้หน้าที่ทันที ผมต้องการให้เธอไปคุยกับแม่เล้าให้ และผมจะพาพวกเธอมาดื่มที่ห้อง VIP ของเอ็กเซล

ซึ่งห้อง VIP ของผับไดมอนด์ จะมีแต่ VIP ตามชื่อเลย มันเป็นผับห้องเล็กๆ แต่มี DJ มาเปิดเพลงให้ตลอดยันเช้า และในวันนี้เอ็กเซลมันก็นั่งดื่มกับกลุ่มของมัน หรือก็คือกลุ่มที่ช่วยมันทำงาน ซึ่งวินเซนต์เองก็อยู่ในนั้นด้วย และก็ยังมีเพื่อนของเพื่อนเอ็กเซลอีก ซึ่งผมได้ยินมาจากเฟรมว่าเอ็กเซลมันเมาแล้วอาละวาด ซึ่งก็ไม่มีใครกล้าหยุดมันสักคน

เว้นแต่ผมล่ะนะ

ติ้ง

“ดะ-!”

“ยินดีต้อนรับครับ!” เมื่อลิฟต์เปิด ผมก็จะเดินออกไปทันทีแต่ก็มีบอดี้การ์ดมายืนขวางเอาไว้ตั้งแต่ทางออกลิฟต์ ซึ่งพวกเขาพยายามจะหยุดผมด้วย แต่เมื่อเห็นรอยสักที่คอของผม พวกเขาถึงกับรีบเก็บมือและทำความเคารพผมทันที

“โห ผับมีลิฟต์ซะด้วย" สามสาวกล่าว ผมจึงเดาว่าพวกเธอน่าจะไม่เคยมาผับหรูสุดๆแบบนี้มาก่อน และพวกเราก็เดินเข้าไปในผับห้อง VIP0 ทันที

ฟึบ

“ไปเข้าห้องน้ำเฉยๆน่า ไม่ได้เมา” แต่ก่อนที่เฟรมจะเปิดประตูให้ผม ปรากฏว่าเอ็กเซลมันเปิดประตูออกมาก่อนแล้ว ผมจึงเดินนำหน้าเฟรมไปคว้าคอเสื้อของเอ็กเซลเข้าไปในห้องทันที

ฟุบ พึ่บ ฟึบๆ

“อะไรวะ!?” เอ็กเซลตกใจมากที่อยู่ๆก็โดนจับโยนเข้ามาในห้อง ซึ่งร่างของมันน่าจะไม่ใช่คนที่ใช้แรงจากมือเดียวโยนได้ แต่คนคนนั้นมันคือผมไง

“ท่านเจเค!” และทุกคนที่รู้จักผมต่างยืนขึ้นและก้มหัวเคารพผม ส่วนพวกสาวๆที่เป็นเพื่อนของเพื่อนพวกเธอตกใจมากที่เกิดการใช้ความรุนแรงขึ้นในผับ แต่เมื่อได้เห็นทุกคนทำความเคารพผมแบบนี้ต้องเปลี่ยนความคิดใหม่ว่าผมน่าจะเป็นคนที่มีอำนาจมากกว่าเอ็กเซลที่เป็นเจ้าของผับซะอีก

“นายจะทำอะไรน่ะ?” สามสาวกล่าวถาม เพราะผมเพิ่งจะจับเจ้าของผับที่หรูที่สุดในกรุงเทพโยนเป็นของเล่น

“ไม่มีอะไรหรอก แค่คุยกันนิดหน่อย” ผมกล่าวก่อนจะหยิบบุหรี่ไฟฟ้าขึ้นมาสูบและถอดสูทออกเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตข้างในที่มีปืนเหน็บอยู่ตรงเอว

“พาสามคนนี้ไปนั่งดื่มหน่อยนะ แล้วก็ DJ เปิดเพลงมันส์ๆต่อได้เลย” ผมกล่าวพร้อมกับมอบปืนให้กับเฟรม

“ครับท่าน” เฟรมกล่าวพร้อมกับเดินนำทั้งสามไปนั่งที่โซฟา

“มาพอดีเลยไอเวร" เอ็กเซลกล่าว

“เออแล้วมึงจะทำไมวะ” ผมกล่าวก่อนที่เราทั้งสองจะเดินไปเผชิญหน้ากันและก็เป็นเอ็กเซลที่พุ่งเข้าหาผมก่อน ซึ่งผมก็รับร่างมันไว้ทันและจับมันทุ่มลงพื้นพร้อมกับเตะไปที่หน้าท้องของมันจนทำให้มันสำลักน้ำเหล้าออกมาและร่างของมันก็กระเด็นกลับไปที่เดิม

“ทำไม มึงกับกูจะทำไม?” ผมกล่าว เพราะได้ยินมาว่ามันไม่พอใจที่ผมให้ไอจัสตินไปสงบเกิน ไม่สั่งให้มันซ้อมมากกว่านี้

ผลั๊วะ!

“หมัดมึงเบาลงเพราะเสียใจหรือเพราะฤทธิ์เหล้าวะ?” ผมกล่าวถามก่อนจะหันกลับมา ที่จริงหมัดของมันก็หนักเอาเรื่องเลยแหละ แต่ผมกวนประสาทไปงั้น ปากผมแตกด้วย

“ปากดีนะเจเคไอเวร!” เอ็กเซลด่าผมก่อนที่เราจะยืนแลกหมัดกันอีกหลายหมัดจนทำให้หลายคนเริ่มกลัว เพราะการปะทะของเรามันรุนแรงมาก

“หยุด! หยุดเลย” คนที่เพิ่งจะรีบวิ่งเข้ามาในห้องกล่าว ซึ่งเขาก็คือจิมมี่

“ท่านเจเคครับ ท่านก็รู้ว่าเอ็กเซลเมาแล้วพูดไปเรื่อย”

“ถ้าอยากจะเล่นสนุกกันโปรดไปที่ยิมได้ไหมครับ” จิมมี่กล่าว และทุกคนก็ลุกขึ้นทำความเคารพจิมมี่อีกครั้ง

“แล้วสามสาวนี่ใครล่ะเนี่ย?” เมื่อจิมมี่หันไปเห็นผู้หญิงที่ไม่คุ้นหน้าเขาจึงกล่าวถาม

“ผู้หญิงที่ท่านเจเครับเข้าทำงานค่ะ” แมวเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารสามใบ เธอนำมันมามอบให้กับทั้งสามสาว

“หนึ่งวันพันเรื่องเลยไหมครับท่านเจเค” จิมมี่กล่าวก่อนจะยกมือขึ้นมากุมขมับ

“แม่งเจ็บมือฉิบหายชกหน้าด้านๆของมึงอ่ะ” ผมกล่าวก่อนจะสะบัดมือข้างขวา และทำให้ทุกคนคิดว่าเราคงจะต่อยกสองกันแน่ๆ

“มึงก็เป็นซะแบบนี้ไง กูล่ะอยากจะซัดหน้ามึงอีก”

“แต่รู้สึกสบายใจขึ้นมาแล้วว่ะ” เอ็กเซลกล่าวก่อนจะถอนหายใจยาว

“ขออภัยท่านเจเคด้วยครับ” เอ็กเซลกล่าวอีกครั้ง และในครั้งนี้ดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย เขาก้มหัวเคารพผมด้วยความนอบน้อม

“ไปเหอะ ดื่มเหล้ากัน” ผมกล่าวก่อนจะเกี่ยวคอเอ็กเซลขึ้นมาและพาไปนั่งกับสามสาวทำให้ทุกคนสับสนกันมาก นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน อยู่ดีๆก็มีชายลึกลับโผล่มาซัดกับเจ้าของผับหรู แต่สุดท้ายก็จบที่เจ้าของผับหรูทำความเคารพเขาและมานั่งดื่มด้วยกัน

“คุณคือใครกันแน่เนี่ย?” สามสาวกล่าวถามด้วยความสงสัย เพราะทั้งสองชื่อที่เป็นคนใหญ่คนโตเอ็กเซล และจิมมี่ ต่างทำความเคารพผม แต่พวกเขาทั้งคู่เป็นถึงเจ้าของธุรกิจใหญ่เลยไม่ใช่รึไง?

“เอ่อ ถ้าเป็นไปได้รบกวนอย่าถามเบื้องหลังของท่านเจเคนะครับ” จิมมี่กล่าวทำให้พวกเธอนั่งเกร็งกันไปหมด

“ไม่เป็นไรหรอก พวกเธอทั้งสามคนนี้เป็นคนที่ทำให้ฉันเริ่มเข้าใจวัยรุ่น” ผมกล่าวและทำให้จิมมี่พยักหน้ารับรู้

“ท่านครับตำรวจขึ้นมาครับ” บอดี้การ์ดเข้ามาบอกในห้อง ซึ่งมันทำให้พวกเราถอนหายใจด้วยความเซ็ง

“นี่ไง มึงเปิดห้อง VIP0 ไงเอ็กเซล”

“เวรจริงๆ” ผมกล่าวก่อนจะลุกขึ้นจากที่นั่งและเดินออกไปข้างนอกห้อง

“สวัสดีครับลุงเข้ม” ผมกล่าวทักทาย ผบตร.

“อ่าวเจเคก็อยู่เหรอ?”

“ได้ยินว่าช่วงนี้มีเรื่องเกิดขึ้นที่นี่บ่อยนะ”

“วันนี้เปิดห้อง VIP0 ด้วยไม่ชวนกันเลย” ลุงเข้มกล่าว ซึ่งเขาก็ไม่ได้มาด้วยชุดของตำรวจ และเขาก็พารองผู้บังคับการมาด้วย เขาน่าจะมาให้ผมเลี้ยงเพื่อปิดปากเงียบ

“มันเกิดเรื่องจริงๆแหละครับ แต่ผมจัดการไปเรียบร้อยแล้ว”

“เอ็กเซลมันก็มีปัญหานิดหน่อยผมเพิ่งรู้เรื่องที่มันเปิดห้อง 0 เหมือนกันครับ”

“ถ้าลุงเข้มว่างก็มาดื่มด้วยกันได้เลยครับเราเพิ่งจะเริ่ม” ผมกล่าวและยิ้มให้กับลุงเข้ม ซึ่งเขาก็มีสีหน้าที่พอใจเป็นอย่างมาก

“โอ้ ยินดีมากครับ” ลุงเข้มกล่าวและเดินตามผมเข้ามาในห้อง

“อึก…” แต่เมื่อเขาเข้ามาในห้อง เขาถึงกับหยุดชะงักทันที เพราะตัวอันตรายทั้งหลายมันรวมอยู่ในห้องนี้หมดเลยไง เฟรม เอ็กเซลที่ทำงานสายดำและพบเจอกันบ่อย จิมมี่ที่เจ้าเล่ห์สุดๆ แมวเลขาส่วนตัวรวมถึงวินเซนต์ที่เป็นคนเก็บกวาดหลายๆอย่างให้ผม

“เข้ามาสิครับ วันนี้ผมเลี้ยงเองแทนคำขอโทษที่ไม่ได้ชวนก่อนครับ” ผมกล่าวและหันไปหาสามสาวที่เพิ่งรับเข้ามาทำงาน

“ฝากดูแลท่าน ผบตร. ด้วยนะคืนนี้” ผมกล่าวกับพวกเธอและทำให้พวกเธอตกใจมาก เพราะระดับ ผบตร. ยังรู้จักกับผมแถมดูแล้วเขาเกรงกลัวพวกเราด้วยซ้ำ ไม่แปลกใจเลยที่คนพูดกันว่าที่นี่ปลอดภัยมาก เพราะมี ผบตร. คอยคุมสถานการณ์ให้นี่เอง

“สาวสวยสามคนนี้ผมเพิ่งรับเข้ามาทำงานวันนี้เมื่อกี้เลยครับ”

“ขอบอกเลยว่าน้องๆเอ็นเตอเทรนด์ดีมาก” ผมกล่าวก่อนที่พนักงานจะยื่นใบเช็คมาให้ผมเซ็นว่าผมได้ซื้อดริ้งทั้งสามคนแล้ว

“สวยทุกคนเลยครับ ต้องมีของขวัญต้อนรับทำงานวันแรกแล้วล่ะแบบนี้” ลุงเข้มกล่าวก่อนจะหยิบกระเป๋าตังค์ของตัวเองออกมาและหยิบแบงค์พันสามใบแบ่งให้ทั้งสามคนก่อนจะเข้าไปนั่งตรงกลาง ส่วนรองผู้บังคับการก็มานั่งข้างเอ็กเซล

“ได้ยินมาว่าตำรวจไปเจอเจเคที่เกษตร”

“ไปทำอะไรล่ะ?” ลุงเข้มกล่าวถามผม

“ไปดื่มกับเพื่อนๆครับ” และเมื่อผมกล่าวจบ ลุงเข้มก็หันมามองผมด้วยสายตาแปลกๆทันที

“ลุงอย่าบูลลี่ผมสิครับ”

“ผมก็มีเพื่อนเหมือนกันนะ สามคนนี้ก็อาจจะนับเป็นเพื่อนได้เหมือนกัน” ผมกล่าวถึงสามสาวที่เพิ่งจะรับเข้าทำงาน แต่ที่จริงน่าจะมากกว่าเพื่อนไปแล้วแหละ เพราะพวกเราดืมด่ำกันยันเช้าเลย

“เดี๋ยวสิลุงยังไม่ได้ว่าอะไรเลย” ลุงเข้มกล่าวก่อนจะหัวเราะแห้งออกมา เขาไม่กล้าทำอะไรมากเพราะเลขาผมอยู่เกือบครบเลยทีเดียว แถมทุกคนยังไม่กลัวเขาด้วย แต่ละคนก็มีอำนาจทั้งในโลกภายนอกและในเงามืดกันหมด

“เออเจเคได้ยินว่ามึงใส่นาฬิกาที่กูให้ไปร้านเหล้าด้วยหนิ” เอ็กเซลกล่าว

“ใช่ นาฬิกากูไม่มีถูกกว่านี้แล้วไง” ผมกล่าว มันก็เรื่องจริงนั่นแหละ เพราะเรือนนี้ที่ผมใส่อยู่ก็ราคาเกือบยี่สิบล้าน

“แหม หรือมึงจะเอาแลมโบสักคันเดี๋ยวกูซื้อให้เลย” เอ็กเซลกล่าว

“ไม่ว่ะ แต่สิ่งที่กูอยากได้ตอนนี้มีอย่างเดียวเลย”

“คือ รองผู้บังคับการต้องเมาในคืนนี้” ผมกล่าว ทำให้คนที่ผมกล่าวถึงกับกลืนน้ำลายดังอึกทันที

“โห ไม่ยากเลยแบบนั้นอ่ะ” เอ็กเซลกล่าวก่อนจะยื่นแก้วไปตรงหน้ารองผู้บังคับการ นี่ไม่ใช่การขอชนแก้ว แต่เป็นบังคับชนแก้วซะมากกว่า และมันทำให้ทุกคนอึ้งมาก นี่พวกเขากล้ามอมเหล้าตำรวจเลยงั้นเหรอ? แถมหัวหน้าตำรวจยังไม่มีท่าทีว่าจะช่วยลูกน้องซะด้วย

“ดื่มเลย คืนนี้เจเคเขาเลี้ยง” ลุงเข้มกล่าว และทำให้รองผู้บังคับการคนนั้นต้องยอมดื่ม ถ้าหากจะมาสะกิดกันก็มาผิดวันแล้วล่ะ เพราะวันนี้มีแต่ตัวอันตรายอยู่ทั้งนั้นเลย จะหนีออกไปก็ไม่ได้อีก ถ้าหนีกลับเสียหน้าแน่นอน แถมเจ้าตัวยังออกปากพูดว่าดีมากด้วยที่ชวนกันไปดื่ม

หึ…