[3/1]

[3/1]

“อ่ะ อื้มม! พี่นาฟหยุดก่อนค่ะ ไปอาบน้ำก่อนเลย” หลังจากที่กลับมาจากทานอาหารร้านของธาดาแล้ว ทั้งสองก็กลับคอนโดของปิ่นหยก

“จ๊วบบ จ่วบ! อืมมมม” ทันทีที่ก้าวเข้ามาในห้องคนตัวโตกว่าก็เริ่มคลอเคลียอยู่กับซอกคอเรียวขาวลามไปถึงริมฝีปากบางเล็กได้รูป

“บอกให้ไปอาบน้ำไง นี่! ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะ” ร่างบางพยายามดันอกคนตัวใหญ่ออกจากตัวเอง ก่อนที่เขาจะทำอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้

“อ่าส์ ขัดใจชะมัด!” ภัทรกาฬเริ่มรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ต้องยอมเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำก่อน

วันนี้วันทั้งวันตั้งแต่มาถึงที่คอนโดของปิ่นหยก ใจจริงภัทรกาฬนั้นอยากจะเข้าจู่โจมเธอตั้งแต่เปิดประตูเข้าห้องมาแล้วด้วยซ้ำ แปลกที่เขารู้สึกว่าตัวเองโหยหาสัมผัสอันหวานชื่นจากหญิงสาวมาตลอดเวลา

หรืออาจจะเป็นเพราะว่าความเคยชินที่มีปิ่นหยกเคยอยู่ข้างกายเขามาโดยตลอดยามที่เขาต้องการ

แกร่ก!!!

ร่างสูงเดินพันผ้าขนหนูรอบเอวเข้ามาด้านหน้าตู้เสื้อผ้า ก่อนจะเปิดออกเลือกชุดที่คิดว่าตัวเองพอจะใส่ได้ก่อน แต่แล้วก็แปลกใจที่เห็นเสื้อผ้าบางตัวมันยังคงถูกแขวนไว้ที่นี่อยู่ ทั้งที่ก็นานมากแล้วเธอควรจะทิ้งมันได้แล้ว

‘หนูเพิ่งรู้เลยนะเนี่ย ว่าพี่เกิดวันเดียวกันกับหนูอ่ะตอนวันเกิดหนูปีที่แล้วพี่ไม่เห็นบอกหนูบ้างเลย..... หู้ยย พรหมลิขิตอ่ะแบบนี้ต้องมีของขวัญมาแลกกันแล้ว’

‘ก็แค่ความบังเอิญ’

‘หึ! ไม่นะ มันคือโชคชะตาต่างหาก’

‘แล้วนี่ตกลงจะให้จอดตรงไหน?’

‘หนูจะไปห้างค่ะ ไปซื้อของขวัญให้พี่ ไปด้วยกันไหมคะ?’

‘ไม่ล่ะ มีนัดกับพลอยไว้แล้วเย็นนี้ก็ไม่ว่าง’

‘งั้น ไม่เป็นไรค่ะ พี่ไปเถอะ’

เขาจำได้ว่าวันเกิดปิ่นหยกและวันเกิดของเขาตรงกับตอนช่วงรับปริญญาจบการศึกษาบัณฑิตใหม่ และเขาเองก็เป็นบัณฑิตใหม่เพิ่งเรียนจบเพื่อนทุกคนต่างก็มีงานฉลองจัดเลี้ยงสังสรรค์กันยกใหญ่ตามสถานบันเทิงร้านต่างๆ หนึ่งในงานที่เขาจะไปร่วมวันนั้นมีแพรพลอยอยู่ด้วย

ภัทรกาฬไม่รอช้าที่จะไปร่วมงานนี้โอกาสที่จะได้เจอเธอมันมีไม่มากแล้วเขาเองก็ได้ข่าวว่าเธอจะบินไปเรียนต่อที่ต่างประเทศซึ่งเป็นบ้านเกิดของพ่อเลี้ยงของเธอ

ตั้งแต่เกิดเรื่องคราวก่อนที่คลับแห่งหนึ่งแล้วเธอบอกเลิกกับเขาไปแม้จะเรียนในคลาสเดียวกันแต่แพรพลอยกลับไม่มานั่งใกล้เขาเหมือนเดิมอย่างที่ผ่านมาแถมยังตีตัวออกห่างไม่ยอมพูดจากับเขาเลย

วันนั้นทั้งวันเขาก็เลยไม่ได้กลับไปฉลองวันเกิดกับปิ่นหยก ทั้งที่เจ้าหล่อนคาดหวังกับงานวันเกิดของเราทั้งสองคนมาก

“ยังเก็บไว้อยู่อีกหรอชุดนี้ คราวก่อนกลับมายังไม่เห็นว่ามันแขวนอยู่เลย” มือหนาหยิบเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้มออกมาจากตู้เสื้อผ้า แล้ววางมันวางไว้ปลายเตียงนอนนุ่ม

“พี่จะถามทำไม?” หญิงสาวที่กำลังจะถือผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำบ้างหันหน้ามาถามภัทรกาฬ

ร่างสูงจำได้ว่ามันเคยอยู่ในกล่องนี้เมื่อ 4 ปีที่แล้วนี่ ปิ่นหยกเป็นคนซื้อเสื้อตัวนี้ให้เขาเองแต่หลังจากกลับมาจากปาร์ตี้ฉลองรับปริญญากับเพื่อนวันนั้น

เขากลับมาหาหญิงสาวที่คอนโดพร้อมกับกล่องของขวัญแต่กลับไม่ได้สนใจมันเลย พลางนึกถึงแต่เหตุการณ์ในงานเลี้ยงที่มีแพรพลอยอยู่ในนั้นด้วย

“ก็แค่ถามเฉยๆ ไม่ได้สำคัญอะไร ปกติเห็นมันอยู่ในกล่อง”

“อ่อ! งั้นหรอ พอดีว่ามาร์วินเขามาที่นี่แล้วไม่มีเสื้อใส่น่ะก็เลยต้องใส่ชุดนี้” คำตอบของภัทรกาฬทำให้คนที่ฟังแอบไม่พอใจอยู่บ้าง ไม่ได้สำคัญงั้นหรอ? ....ก็ใช่สิ มันไม่สำคัญอะไรเลย

“แล้วหนูก็ให้มันใส่!? ดีจังนะเป็นเพื่อนกันแต่เข้านอกออกในคอนโดได้อย่างกับเจ้าของห้อง แถมยังให้มันใส่เสื้อผัวตัวเองอีก” ภัทรกาฬเริ่มโมโห ก่อนจะกระชากแขนร่างบางดึงตัวเธอเข้ามาหาเขา

“พี่จะอะไรนักหนา พี่เองไม่ใช่หรอที่ไม่สนใจไอ้กล่องของขวัญนั้นเลย มันจะในตู้นานแค่ไหนก็ไม่ได้คิดจะหยิบมาดูหรือสนใจมันเลย”

“อ่ออ หนูก็เลยให้มันใส่ของของพี่งั้นหรอ!?”

“มันไม่ใช่ของพี่แล้ว มันไม่ใช่ของพี่ตั้งแต่วันที่พี่ไปหาพี่พลอยแล้ว อ๊ะ อื้มมม….!!” ร่างสูงไม่ได้สนใจคำพูดของหญิงสาวอีกต่อไป แขนแกร่งสอดเข้าโอบเอวร่างบางเข้าแนบชิดลำตัวแกร่ง ก่อนจะแนบริมฝีปากหยักลงบนปากของเธอ

“ปล่อยหนู! อื้ม อย่า! อื้มมม” ปิ่นหยกคงจะขัดขืนได้ยากแล้ว เพราะคนตัวสูงที่เอาแต่ใจเริ่มเลื่อนมือลงไปด้านล่างและสอดนิ้วแกร่งเข้าไปด้านในแกนกลางความเป็นสาวของคนร่างบางจนอดที่จะครางออกมาไม่ได้

“อย่าให้มันมาทับรอยพี่ จ๊วบ!!” ใบหน้าหล่อผละริมฝีปากของตัวเองออกก่อนจะหันมาพูดข่มหญิงสาว แล้วหลังจากนั้นริมฝีปากหยักจึงเข้าครอบครองดูดดื่มลำคอขาวหวังจะทำให้เกิดรอย

ผลั่ก!!! “ทำไม!? เราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อยนี่พี่ลืมแล้วหรอ อ่อ! หรือเป็นเพราะเรื่องแฟนเก่าพี่”

“อย่าพูดถึงพลอย พลอยไม่เกี่ยว!” เออ แตะต้องไม่ได้เลยนะเรื่องแฟนเก่าเนี่ย

“อื้มมม อ๊ะ! พี่นาฟ อ๊ะ อืมม”

“อ่าส์ หยก...จับมันออกมาสิ”

มือหนาอีกข้างจับมือเรียวบางของหญิงสาวเอาไว้ แล้วบังคับมันเข้าลูบไล้ตรงแก่นกายความเป็นชายผ่านกางเกงตัวโปรดที่ตอนนี้กำลังมีอะไรบางอย่างดุนดันอยู่ภายใต้กางเกงหนา