2/3 จุดเริ่มต้น

ตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย ชัชนนท์ก็เริ่มห่างจากน้องสาว จึงไม่ค่อยติดน้องเท่าไหร่ แต่สำหรับหนูนิด เธอยังรักพี่ชายคนนี้ที่สุด

ถึงจะรักพี่ชายแค่ไหน แต่ในที่สุดหนูนิดก็ต้องยอมปล่อยให้ชัชนนท์ไปเรียนต่อที่ประเทศอเมริกา

หนูนิดอยู่ทางนี้ ก็ได้แต่รอคอยการกลับมาของพี่ชาย นานๆครั้งถึงจะได้คุยแชทกัน เพราะชัชนนท์ไม่ค่อยว่าง และเวลาของที่ประเทศไทยกับอเมริกาก็ต่างกันมาก

“หนูนิด หนูรู้ใช่ไหม ว่าหนูไม่ใช่หลานของปู่แท้ๆ”

เมื่อเห็นว่าหลานสาวอายุสิบสองปีแล้ว และตัวเขาเองก็อายุมากขึ้นทุกวัน เขาจึงอยากคุยทุกเรื่องกับหลานให้สบายใจ

“หนูนิดรู้ค่ะ แต่หนูนิดก็รักคุณปู่เหมือนเป็นปู่แท้ๆ”

“ปู่ก็ทั้งรัก ทั้งห่วงเราเลย พี่ชัชเขาโตแล้ว กลับมาเขาก็จะได้เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ปู่ก็หายห่วงเขา ห่วงก็แต่เรา”

ความรักที่มีให้หลานทั้งคู่ไม่เคยลดน้อยลงเลย แต่สิ่งที่คนสูงอายุเป็นห่วง คือยิ่งโตขึ้นชัชนนท์ก็เริ่มห่างออกจากครอบครัวไป

ตอนนี้ก็ไปอยู่ต่างประเทศ และยังไม่เคยกลับมา รอกลับเมื่อเรียนจบเลยทีเดียว ชายสูงอายุก็อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าความผูกพันระหว่างหลานทั้งสองคนจะห่างหายไป กลัวว่าสักวัน ชัชนนท์จะมีครอบครัวแล้วทิ้งน้อง

“ถ้าวันหนึ่งปู่อยากให้หลานทำอะไรสักอย่าง เพื่อให้ปู่ได้นอนตายตาหลับ หนูนิดจะทำให้ปู่ไหม”

“คุณปู่อย่าพูดแบบนี้สิคะ คุณปู่ยังต้องอยู่กับหนูนิดอีกนาน ”

เด็กน้อยทำท่าจะร้องไห้ เพราะสำหรับหนูนิดแล้ว ชีวิตของเธอมีปู่แค่คนเดียว

“ปู่ถามเฉยๆ ปู่ยังไม่ตายง่ายหรอก”

“ได้ค่ะ หนูนิดจะทำให้คุณปู่ทุกอย่างเลย”

เด็กน้อยโผเข้ากอดคุณปู่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ที่สนามหน้าบ้าน ด้วยความรักที่มันออกจากหัวใจของเด็กน้อย

ความอ่อนโยนของหลานสาวตัวน้อยในสายของคุณปู่ ที่ไม่มีวันไหนที่ชายแก่จะรู้สึกสบายใจเลยแค่คิดว่าต้องจากโลกนี้ไป การตัดสินใจครั้งนี้ผ่านการคิดไตร่ตรองมาหลายครั้งแล้ว ก่อนที่ชายแก่ที่แสนอบอุ่นของหลานจะพูดกับชัชนนท์