บทที่2.เก็บอาการแทบไม่มิด...แม่คุณเอ๋ย!! 1/5

หุ่นเตะตา รูปร่างถูกใจ แต่หล่อนกลับกลายเป็นของต้องห้าม เพราะบิดาของหล่อนเป็นคนที่เขาให้ความเคารพ จะแตะเจ้าหล่อนก็กลัวว่าความสัมพันธ์อันยาวนานจะสะบั้นลง!! กิตติศัพท์เรื่องหวงลูกสาวของเมฆาดังกระฉ่อน เขาเลี้ยงเมยานีเหมือนไข่ในหิน เฝ้าตามติดไม่เคยปล่อยไกลตา สกรีนผู้ชายทุกคนที่เข้ามาใกล้บุตรสาว แต่เขาไม่คิดว่า เจ้าหล่อนจะสวยหยาดฟ้ามาดินขนาดนี้...แม่เจ้า!!

กี่ปีแล้วล่ะที่เขาไม่เคยเจอหน้าเมยานี ทุกครั้งที่แวะเวียนไปเยี่ยมเมฆาที่เมืองไทย ได้ยินแต่เสียงหวานแว่วๆ เพราะมีเหตุทำให้เขาและหญิงสาวพลัดพรากไม่ได้เจอกันอยู่ร่ำไป ไม่คิดว่าพอย้อนกลับมาเจอกันครั้งนี้ เจ้าหล่อนจะเป็นสาวเต็มตัว และสวยเสียจนเขาแอบเสียดาย เพราะคงทำได้แค่มอง ห้ามแตะ ห้ามต้อง...หากยังอยากมีลมหายใจ เพราะเมฆาคงไม่เก็บคนที่คิดจะกระชากพรหมจรรย์ของบุตรสาวไว้หรอก...

“สวยอิอาย!!...ฉันไปว่ายน้ำดีกว่า แค่ว่ายน้ำโว้ย!!...” ชายหนุ่มกระเด้งตัวขึ้นจากที่นั่ง เขาเดินตัวปลิวเข้าไปในห้องแต่งตัว ควานหากางเกงว่ายน้ำมือไม้สั่น เอาน่า แค่ดูห่างๆ แค่ชมความงามเต็มตา มันไม่สึกไม่หรอหรอกครับเฮียเมฆ...ขอน้องชายคนนี้ ชื่นชมหลานสาวใกล้ๆ สักหน่อย หวังว่าคงไม่หวงกันหรอกนะครับ

เอาล่ะสิ เจ้านายเขาเพี้ยนไปแล้ว บ่นพึมพำ งึมงำ ส่ายใบหน้าไปๆ มาๆ สลับกับพยักพเยิดใบหน้าหงึกหงัก ก่อนจะเดินลิ่วๆ มีเพียงผ้าขนหนูผืนเล็กพาดไว้บนบ่ากว้าง ทั้งร่างกายมีเพียงกางเกงว่ายน้ำตัวจิ๋ว ตัวเดียว!!

น้ำเย็นในสระชื่นใจ ใสสะอาดจนสามารถลดความขุ่นเคืองที่เกิดขึ้นเมื่อวานตอนเย็นลงได้ เมยานีสนุกสนานกับการแหวกว่ายในสายธารา เมื่อรอบตัวเงียบสงบ ไม่ได้มีสายตาวาววามของบุรุษหนุ่มคอยแอบชำเรืองมอง เหมือนตอนที่เล่นน้ำในสระของโรงแรมหรูๆ เมยานีรู้ตัวดีว่าตัวเองมีสิ่งที่พระเจ้าประทานให้ ทุกสิ่งบนร่างกายของเธอชวนมอง ไม่ว่าจะอกอวบอัด เอวคอดกิ่ว สะโพกผายแน่นตึง กับเรียวขาเพรียวสวย เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ค่อยหยิบชุดที่เปิดเผยเนื้อตัวมากนักมาใช้ แต่...ครั้งนี้บิกินนี่ชุดโปรด ถูกนำมาใช้ เพราะเป็นสถานที่เป็นส่วนตัว เธอไม่ต้องระแวดระวังสายตาคนมอง มันจึงทำให้รู้สึกปลอดโปร่ง สนุกสนานแม้จะแหวกว่ายกลางสายน้ำแค่...คนเดียว...

หญิงสาวพลิกตัวกลับ หงายหน้าขึ้นมองท้องฟ้า เธอมองก้อนเมฆาสีขาวๆ ที่ลอยละล่องเต็มท้องฟ้าด้วยดวงตาระยิบระยับ

อุต๊ะ!! ใครหว่า? มาเดินโทงๆ แก้มก้นบิดไปบิดมาอยู่ขอบสระ...

หางตาเธอเห็นใครแวบๆ ผ่านเข้ามา เขาสะดุดตาและชวนมอง เมื่อเธอมองเห็นแก้มก้นแน่นตึง เดินบิดไป บิดมา อยู่ที่ขอบสระ

เมยานีรีบพลิกตัวกลับ รีบซ่อนตัวเองลงใต้น้ำ แล้วจ้องมองคนที่เข้ามาใหม่งงๆ แต่...เมื่อมองเห็นชัดๆ เธอครางแผ่วๆ ในลำคอ อยากจะดำน้ำหนี เพราะคนหน้าเป็นที่ยืนอวดสัดส่วนอลังการไม่ใช่ใคร!! ตาแก่ คาลิกซ์โต้นี่เอง

นึกว่าหล่อตายล่ะ!! ทำเป็นยืนเชิด อวดซิคแพคกับลอนกล้ามล่ำๆ แถมยังอำพรางสายตาด้วยแว่นกันแดดสีดำสนิท ปิดนัยน์ตาจนมิด เธอเลยไม่รู้ว่าพ่อคนเจ้าชู้คิดอะไรอยู่?

“Hi เมย่า...สบายดีไหม?”

คาลิกซ์โต้เอ่ยทักทาย หลังจากควานหาคำพูดตัวเองเจอ ก็จะอะไรเสียอีกล่ะ ไอ้นมตูมๆ ลอยปริ่มน้ำ ทั้งอวบอัดและพุ่งชูชัน ไม่ให้เขาหลงเพ้อหลงละเมอได้ยังไง มันเหมือนดอกบัวตูมลอยปริ่มอยู่เหนือน้ำ รอเวลาผลิบานยามพระอาทิตย์ทอแสง เพื่อยั่วยวนแมลงหน้าโง่ให้ลงไปคลุกเคล้า…แล้วไอ้แมลงหน้าโง่ตัวนั้น มีเขารวมอยู่ด้วยนะซี!! หากบัวบานส่งกลิ่นหอม เขาก็คงไม่รอช้าที่จะกระโจนลงไปคลุกเคล้า...

หญิงสาวแอบเบ้ปาก เธออยากจะแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ชายหนุ่มเสียด้วยซ้ำ แต่เธอไม่ใช่เด็กเหมือนเมื่อก่อน จึงไม่เหมาะสมที่จะทำกริยาแบบนั้นให้ชายหนุ่มเห็น...

“ก็ดีค่ะ...ไม่ได้เจ็บได้ป่วย...คุณก็เหมือนกันนี่คะ ดูไม่แก่!! เท่าไรเลย”