บทที่1.เด็กหญิงในความทรงจำ... 5/5

เขาไม่เน้นรูปทรงใหญ่เทอะทะ แค่มีลอนกล้ามขึ้นชัดๆ แค่นั้นพอ ไรขนสีอ่อนๆ เรียงตัวเป็นระเบียบไล่ลงไปตั้งแต่เนินหน้าอก จนถึงกึ่งกลางร่างกาย กับอาวุธความเป็นชายที่หากได้เห็นเต็มตาอาจจะต้องอุทานเสียงหลง

ตูม!! ซ่า!!

เสียงผิวน้ำในสระแตกกระจาย ตามด้วยเสียงน้ำดังจ๋อมๆ แจ๋มๆ มันเหมือนกับมีใครบางคนใช้สระน้ำส่วนตัวของเขาอยู่ ชายหนุ่มขมวดคิ้ว!! เขาเกือบจะเดินไปชะโงกหน้าดู แต่ก็ต้องรีบเปลี่ยนใจ เพราะตัวเองไม่มีผ้าพันกายสักชิ้นเดียว ชายหนุ่มหมุนตัวกลับเดินมากระชากชุดคลุมที่วางไว้ปลายเตียงขึ้นมาสวมลวกๆ บนร่างกาย ก่อนจะเดินกระแทกเท้าปังๆ ไปกระชากประตูเลื่อนที่ระเบียงห้อง อยากรู้เหมือนกันว่าใครกันแน่ที่ล้ำเส้น เข้าไปยุ่มย่ามในอาณาบริเวณที่เขาหวง!!

ใครว่ะ!!

สิ่งที่เห็นแทบจะทำให้คาลิกซ์โต้กระโจนลงไปร่วมเล่นน้ำในสระด้วยเลย ผู้หญิงคนหนึ่ง...หล่อนหุ่นดีชะมัดยาด!! จนแม้แต่มองไกลๆ ยังน้ำลายสอ ขนแขนชายหนุ่มลุกชัน เลือดในกายร้อนระอุวิ่งพลุ่งพล่าน เมื่อสองตาตัวเองมองเห็นเงือกน้อยแสนสวยในสระกำลังแหวกว่ายอย่างสนุกสนาน ภาพเงาที่เห็นปนกับระลอกคลื่น เจ้าหล่อนกำลังดำผุด ดำว่าย สนุกกับสายน้ำเย็นฉ่ำ ชุดว่ายน้ำสีขาว ยังขาวไม่เท่าผิวพรรณผุดผาดของเจ้าหล่อน ยิ่งถูกสายน้ำโลมลูบ ความนวลผ่องลออตาก็ยิ่งเห็นเด่นชัด แผ่นท้องแบนราบ กับแอ่งสะดือบุ๋มๆ ที่ชวนให้ชิดเชย เนินอกอวบอิ่มที่เกือบล้นกรวยผ้าแคบๆ มันทำให้ชายหนุ่มหายใจติดขัด เขาไล่สายตาไปเรื่อยๆ ตั้งแต่บนลงล่าง จนมาสะดุดกับเรียวขายาวๆ ที่ชวนมองตาม ทุกอย่างในร่างกายสาวเจ้า ทำให้เขาร้อนพรึ่บ!! ได้อย่างง่ายดาย

กริ้ก!!

เสียงประตูห้องนอนเปิดเข้ามา จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากโจเซ่ บอดี้การ์ดคู่ใจ

“เห้!! หยิบกล้องส่องทางไกลตรงชั้นติดมือเข้ามาด้วยนะโจเซ่ เอามาเร็วๆ ฉันอยากรู้ว่าแม่สาวหุ่นทลายกรุงโรม นั่นคือใคร?”

ลูกน้องคนสนิททำตามคำสั่ง เจ้าตัวคันปากยิบๆ อยากจะบอกให้เจ้านายทราบเหลือเกิน แต่เมื่อเจ้านายหนุ่มไม่ได้สนใจ เขาจึงวางเฉย

“อูย!! แม่คุณเอ๋ย พกมาทำไมเยอะแยะนักล่ะ” เสียงครางแหบโหยของคาลิกซ์โต้ดังไม่หยุด เขาวิจารณ์หุ่นสะท้านทรวงของเมยานี โดยที่เจ้าหล่อนยังไม่รู้ว่ามีสายตาเจ้าชู้คอยแอบมอง

กล้องส่องทางไกลได้ใช้งานคุ้มค่าก็วันนี้ ชายหนุ่มไล่จากบนลง ล่าง ก่อนจะย้อนขึ้นไปวนเวียนแถวเนินอก...แล้วก็วนอยู่อย่างนั้นไม่คิดจะเปลี่ยนที่ไปทางไหน เมื่อดอกบัวตูมเต่งลอยปริ่มน้ำยั่วเย้าสายตา หากเวลานี้คาลิกซ์เลือกได้ เขาอยากให้ตัวเองเป็นยกทรงชิ้นนั้นเหลือเกิน อยากโอบประคองเต่งเต้าอวบอึ๋มนั้น ด้วยสองมือตัวเอง

“ใครว่ะโจเซ่...ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร? แล้วมาอยู่ในบ้านฉันได้ไงกัน...ลูกหลานคนงานในบ้านเหรอไงว่ะ?”

ปากถามแต่ตาไม่ได้ละไปจากทรวดทรงอรชรอ้อนแอ่น...เขาต้องรู้เสียก่อนว่าเจ้าหล่อนคือใคร? เพราะยังไม่อยากเสียการปกครอง หากจะด่วนลงไปทาบ มันจะทำให้พิคเจอร์ของเขาดูไม่ดีในสายตาคนงาน ถ้าเป็นลูกหลานคนงานในบ้าน จะได้เจรจาทาบทามเสียก่อน ชายหนุ่มไม่ต้องการให้เกิดปัญหาในชีวิต ไม่เคยมีรอยด่างพร้อยในเส้นทางนักรัก...นับตั้งแต่ริเป็นคนเจ้าชู้...

“บอสลืมคุณเมย่าไปแล้วหรือครับ”

อะไรน่ะ!! ชายหนุ่มลดกล้องส่องทางไกลในมือลง เขารีบสูดน้ำลายที่ไหลเอ่อมาจ่อที่มุมปากกลับเข้าไปในอุ้งปากเช่นกัน ใบหน้าคมคายกึ่งบึ้ง กึ่งยิ้ม...ตกลงเงือกน้อยในสระ นั่นคือเมยานี ลูกสาวของเฮียเมฆา อย่างนั้นเหรอ? เด็กนั่นโตเป็นสาว แล้วทำให้เขาพลุ่งพล่านได้ขนาดนี้เชียว...

“ลูกสาวเฮียเมฆาเหรอ?...โห!!”

ชายหนุ่มมือเย็นเฉียบ เขาเดินคอตก เดินย้อนกลับเข้าไปในห้องนอน แล้วจึงทรุดนั่งที่โซฟาตัวใหญ่ พร้อมกับยกมือคลึงที่ข้างขมับ พยายามไม่นึกถึงความอวบอิ่มที่พึ่งเห็นมาหมาดๆ น่าเสียดายโว้ย!!