19 เสร็จพี่เสือ

พยัคฆ์ยังคงใช้ชิวหาละเลียดไล้ไปตามกลีบบัวให้แยกออกจากกันพร้อมกับตวัดทักทายเกสรตรงกลาง บัดนี้เป่งด้วยแรงกระตุ้น เขาลากลิ้นช้าๆ แต่เน้นหนักแล้วกดเข้าไปในร่องกลางอันชุ่มฉ่ำ สอดเข้าไปทักทายแค่เพียงตื้นๆ เท่ากับกระชากอารมณ์แห่งความเป็นยิ่งใหญ่กระเจิงยิ่งขึ้น

ใบหน้าสวยส่ายเริดไปมา เส้นผมยาวยุ่งเหยิงไร้ระเบียบ ริมฝีปากรูปกระจับเผยอตามแรงเร่งเร้าจากชายหนุ่มที่ยังคงใช้ความเร็วของลิ้นแบบระรัว

มือทั้งสองข้างของหญิงสาวกดลงที่บ่าบึกบึนด้วยความลืมตัว กล้าที่จะขยับสะโพกขึ้นสู้ สู้กับเขาอย่างสิ้นอาย ลิ้นไร้กระดูกแต่มากด้วยพิษสงยังคงไล้และลากขึ้นจากยอดบนแล้วรูดลงจนสุดปลายกลีบบัวเบื้องล่าง มณีรับรู้ว่าทนไม่ไหวอีกต่อไป ความสุขที่กักเก็บเอาไว้เต็มปรี่ใกล้ที่จะทลาย

เหลือแค่เพียงนิดเดียวเท่านั้นที่จะถึงจุดแห่งปรารถนา ทว่าพยัคฆ์ผละใบหน้าออกจากส่วนตรงนั้น หญิงสาวผ่อนลมหายใจช้าๆ มองเขาด้วยสายตาเว้าวอน

“พี่รู้ว่ามณีรักพี่มาก”

หญิงสาวไม่ตอบ ได้แต่ค่อนในใจว่า มาพูดเรื่องรักอะไรตอนนี้ เขาน่าจะช่วยให้เธอถุงจุดหมายแห่งความสุข การนิ่งของเธอทำให้เขาโน้มตัวลงมากอดรัด จูบที่ริมฝีปากแล้วทาบทับลำตัวใหญ่ลงมาพร้อมๆ กับแยกขาเรียวให้ออกจากกัน

โดยไม่ทันจะส่งเสียงห้าม เขากดส่วนปลายแก่นกายให้แทรกเข้ามาในกลีบบัวแล้วหมุนส่วนปลายวนเวียนช้าๆ ทว่าซ่านเสียวอย่างที่สุด

ไม่...ไม่ ไม่ทำอย่างนี้ เธอร้องห้ามเขาด้วยเสียงอึกอักอยู่ในลำคอ แต่เขาหาได้สนใจแต่อย่างใด ประกบปากบดขยี้อย่างชำนาญการ หน้าอกของเธอสั่นไหวด้วยมือใหญ่ยังคงคลำเคล้นเบาๆ ส่วนเบื้องล่างกำลังถูกรุกพื้นที่ด้วยแก่นกายแกร่ง กดย้ำลงไปทีละนิด

เจ็บแทบขาดใจ หญิงสาวเกร็งไปทั้งตัว เท่ากับทำให้การสอดแทรกเข้าไปด้วยความยากลำบาก

“อย่าเกร็งสิจ๊ะมณี ปล่อยตัวตามสบาย”

“พี่เสือผิดสัญญา ว่าจะไม่...”

“พี่ทนไม่ไหวจริงๆ มณี ขอพี่เถอะนะ”

“พี่เสือ ไม่ อย่า”

ไม่ว่าจะห้ามปรามอย่างไร พยัคฆ์หาได้รับฟังแต่อย่างใด กดแก่นกายเข้าไปอย่างมีชั้นเชิง มณีใช้มือดันร่างใหญ่ออกไป แต่ไม่สำเร็จ เขากดน้ำหนักลงมาอีก ทำให้เธอหมดแรง สุดท้ายปล่อยให้เสือทำตามความต้องการ ร่างบางขยับเคลื่อนไหวไปมาตามแรงขยับจากเขา

เน้นเฉพาะจุดตรงนั้นถี่ๆ มณีทั้งเจ็บและซาบซ่านในเวลาเดียวกัน รู้แล้วว่ารสชาติของการเสียสาวครั้งแรกเป็นอย่างไร แต่ยังไม่ถึงที่สุดเมื่อเขาเพิ่มน้ำหนักขยับเร็วกว่าเดิมทำให้แก่นกายเสียดสีกับร่องน้ำแรงและเร็ว ความซาบซ่านก่อตัวทีละนิดๆ

“พี่เสือ อืม พี่เสือจ๋า”

“พี่...พี่ก็ใกล้แล้ว ทนอีกนิดนะ”

“พี่เสือ พี่เสือ โอ”

ร่างบางกระตุกแล้วเกร็งตัวอยู่ครู่หนึ่ง เมื่อความสุขเสียวสุดขีดเกิดขึ้น แม้แค่ไม่กี่วินาทีแต่หญิงสาวมีความรู้สึกว่ากำลังท่องอยู่บนดินแดนแห่งสรวงสวรรค์ กอดร่างใหญ่เอาไว้แน่น เขาเร่งความเร็วติดๆ กัน ก่อนที่จะตวัดร่างบางให้แนบแน่น ซบหน้าลงมาพรมจูบที่แก้มนวลแล้วสงบนิ่ง เสียงหายใจแรงๆ ตามมา มณีมองหลังคาจากด้วยความรู้สึกเสียใจต่อการเสียพรหมจรรย์ให้กับคนรัก

มณีเป็นคนเก็บความลับเก่งมาก ไม่มีใครรู้เลยว่าตลอดเวลาสามปีที่ผ่านมา เธอคบหากับพยัคฆ์และมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน ในสายตาคนทั่วไปมองเธอว่าเป็นกุลสตรี เรียบร้อย มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือน ไม่สุงสิงกับผู้ชายคนไหน

กำนันพูนคิดว่าสมควรแก่เวลาที่ลูกสาวทั้งสองจะต้องแต่งงานมีครอบครัวและเขามองผู้ชายดีๆ เอาไว้หลายคนเพื่อให้ลูกสาวเลือกคบหา หลังจากรับประทานอาหารมื้อเย็นเรียบร้อยแล้ว กำนันพูนจึงเรียกทุกคนมาคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้

“กับข้าววันนี้ถูกปากดี พ่อชอบ มณีนี่ฝีมือไม่ตกเลยนะ ถ้าใครได้เป็นเมียคงโชคดี”

“พ่อ พูดอย่างนี้ฉันเขินแย่ ความจริงพี่เพชรก็ทำผัดผักอร่อยนะ”

“พ่อรู้ว่าลูกสาวแต่ละคนเป็นอย่างไร มีดีคนละอย่าง เพชรสวย เก่งในเรื่องเข้าสังคม คนอย่างนี้ต้องแต่งงานกับผู้ชายที่เป็นนักธุรกิจ เพชรจะช่วยเชิดชูเขาได้ดี”

“พ่อพูดยังกับว่าจะหาผู้ชายรวยๆ แบบนั้นง่าย คนแบบนั้นจะรอดมาถึงมือฉันหรือ ผู้หญิงจ้องตะครุบอยู่แล้ว”

“เพชร พูดน่าเกลียดเราเป็นผู้หญิงนะ” แก้วติงอย่างไม่ชอบใจนักต่อคำพูดตรงๆ ของบุตรสาว ต่างจากกำนันที่หัวเราะชอบใจ

“แม่แก้ว อย่าว่าลูกเลยนะ คนตรงพูดโผงผางอย่างนี้แหละดี ไม่ซ่อนความร้ายกาจเอาไว้ เพชรพ่อคิดว่ามีนะผู้ชายแบบนั้นน่ะ ถ้าสนใจพ่อจะพามากินข้าวที่บ้าน”

“พ่อจะเป็นกามเทพหรือไง อย่าเลยเรื่องผัวฉันหาเองได้”

“ตายแล้วเพชร ไม่เอาลูกอย่าพูดอย่างนี้ ดูสิมณีอายจนหน้าแดงแล้ว”

“มณีเรียบร้อยอยู่แล้วนี่แม่พูดอะไรหน่อยก็อาย อย่างนี้น่าห่วง กลัวว่าจะถูกหลอก มณีถ้ารักชอบผู้ชายคนไหนดูให้ดีๆ อย่าด่วนตัดสินใจ เหมือนพี่ที่เคยเจอมาแล้ว”

“จ้ะพี่เพชร”