4

สะพานแดงดังกล่าวมีเรื่องเล่าถึงความเฮี้ยนของผีสาวที่เสียชีวิตก่อนแต่งงาน นอกเหนือจากนั้นยังมีความเชื่อเกี่ยวกับการอธิษฐานขอพร หากใครกลั้นหายใจสำเร็จตั้งแต่หัวสะพานยันตีนสะพานได้ พรที่ขอจะสำเร็จ ซึ่งส่วนมากมักได้ผลในเรื่องความรัก ดังนั้นเข็มทิศผู้ซึ่งนกมาตลอดตั้งแต่มัธยมต้นจึงมุ่งมั่นเข้ามาศึกษาที่นี่ก็เพื่อจะได้มีโอกาสใช้สะพานแดงค้นหาผู้ชายที่จะเป็นพ่อของลูกในอนาคต ซึ่งแน่นอนหล่อนต้องได้ผู้ชายที่ดีพร้อม!!

ในร้านอาหารกึ่งผับแห่งนั้น เข็มทิศเต้นยักย้ายส่ายสะโพกพองาม แต่หล่อนดันไปสะดุดเท้าผู้ชายตัวสูงที่มีดวงตาคมกริบ ท่าทางดูดีอยู่หรอก แต่ใบหน้าบึ้งตึง และคิ้วเข้มที่เลิกสูงมองหล่อนอย่างเหยียดๆ สร้างความโมโหให้หล่อนจนเปิดศึกกับเขา ซึ่งอีกฝ่ายก็คือ มหาสมุทร อนันตาภักดี

“ก็คนเมาจะเอาอะไรนักหนา” หล่อนแยกเขี้ยวใส่มหาสมุทร

“ผมเข้าใจ แต่เมาแล้วทำตัวไม่น่ารักมันดูไม่งาม” คำพูดเรียบๆ แต่เจ็บลึก มาพร้อมน้ำเสียงเย็นชา

“ไม่งาม!” เข็มทิศทวนคำคนตัวสูง ซึ่งหน้าอกแน่นๆ อัดอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวเนื้อผ้าดีดูหรูหรา มันคงแพงกว่าเครื่องสำอางหล่อนเสียอีก และอาจแพงกว่าชุดที่หล่อนใส่เสียด้วยซ้ำ!!

“ใช่ คุณทำตัวแบบนี้ดูถูกตัวเองรู้ไหม” ถ้อยคำเรียกขานหล่อนดูห่างเหิน แต่อาการและสายตาที่มองเข็มทิศซ่อนความนัย ซึ่งหล่อนยากคาดเดา

“หมายความว่าไงหา!” หล่อนโวยวายอารมณ์เดือดกว่าเดิมหลายเท่า

“ก็ผู้หญิงดีๆ ที่ไหนเขาจะเต้นยั่วๆ อ่อยผู้ชายแบบนี้” สิ้นคำพูดจากริมฝีปากสีสด หล่อนก็ง้างมือเตรียมตบลงบนใบหน้าหล่อเหลา และเขามิได้กลัว หากยังท้าทายจนหน้าหมั่นไส้

“ถ้าตบ ผมจะจูบคุณกลับตรงนี้ จูบแบบแลกลิ้นด้วยนะ” เขาโพล่งเสียงดัง แบบไม่มียางอาย มหาสมุทรในยามนี้กลับกลายเป็นคนละคนไม่ใช่พี่ชายคนเก่าที่หล่อนสนิทสนม

“เฮอะ งั้นเข็มไม่ตบคุณให้เสียมือหรอก เชิญมโนไปเถอะ ผู้ชายปากหมา ใจดำอย่างคุณ ถึงหล่อแค่ไหน เข็มก็ไม่อยากกิน!”

“อืม มั่นใจเหรอที่พูดแบบนี้ เฮ้อ...ผมว่าคุณต้องไปตรวจสายตาสักหน่อย ผมไม่ใช่แค่น่าหม่ำ แต่ยังมีอะไรดีๆ กว่านั้น แยะโดยเฉพาะ...” มหาสมุทรว่าและจงใจใช้สายตาคมๆ เชิญชวนให้หล่อนมองไปยังกึ่งกลางลำตัว ถึงมันไม่ได้แข็งขัน แต่หล่อนต้องตาโตด้วยภาพที่ประจักษ์แก่สายตามันเด่นชัดเหลือเกิน

เป็นวินาทีนั้นที่เข็มทิศยั้งใจไม่ไหว แทนที่จะตบเขา หล่อนกลับเปลี่ยนใจเอื้อมมือไปคว้าถังน้ำแข็ง แล้วสาดใส่หน้ามหาสมุทรโครมใหญ่!

เข็มทิศรู้ว่าสิ่งที่ทำนั้นไม่สมควร แต่หล่อนเกลียดขี้หน้าเขานี่นา สาเหตุคือมหาสมุทรทำให้หล่อนเจ็บช้ำใจ ซึ่งไม่ใช่แค่หลงรักอีกฝ่ายข้างเดียว แต่เขาเย็นชาต่อความรู้สึกหล่อน เรื่องนี้มันเกิดขึ้นต่อเนื่องหลายครั้งหลาย นับแต่มหาสมุทรโผล่มาหาหล่อน แล้วแสร้งทำเป็นพี่ชายที่อยากรู้จักน้องสาวขี้เหงา พอหล่อนมีใจด้วย จู่ๆ ข้างกายเขาก็มีพี่สาวคนส่วยโผล่มา

จากนั้นก็เกิดเรื่องชวนให้น่าสงสัย เมื่อผู้หญิงข้างกายเขาหายตัวไป

เข็มทิศได้ข้อมูลจากลลิตาว่า การที่คู่ควงเขาหายไป เพราะเธอรู้สึกไม่เป็นอิสระ และไม่อยากอยู่กับผู้ชายที่มีหลายบุคลิกอย่างมหาสมุทร แรกๆ เข็มทิศเป็นห่วง จึงเพียรเอาข้าวและขนมไปส่งที่ลอบบี้คอนโดหรูของเขา แต่อีกฝ่ายกลับเมินใส่ ซ้ำร้ายเวลาเมาหนักๆ ก็ไล่หล่อนไปให้พ้นๆ หน้าอย่างไม่ใยดี

แต่ที่ร้ายแรงที่สุด คงจะเป็นเหตุการณ์ในงานประจำปีของมหา’ลัย ช่วงลอยกระทง เข็มทิศต้องไปเป็นสาวน้อยตกน้ำ และมหาสมุทรไปพบหล่อนในสภาพใส่เสื้อแขนกุด กางเกงขาสั้น ซึ่งมันไม่น่าจะมีเรื่องร้ายแรงใดๆ ถ้าหากเขาไม่ตัวเป็นทำอันธพาลกับกลุ่มนักศึกษาจากมหา’ลัยอื่นที่เข้ามาเที่ยวงาน ทั้งที่หนุ่มๆ กลุ่มดังกล่าวแค่อยากถ่ายรูปกับหล่อน แต่มหาสมุทรพาลพาโล ไล่ตะเพิดคนจนหวิดมีเรื่องชกต่อยกัน พลอยให้เข็มทิศต้องขายหน้า ด้วยใครต่อใครต่างมองว่าหล่อนโปรยเสน่ห์ ทำตัวเกินงามจนทำให้ผู้ชายวิวาทกันจนซุ้มของคณะฯ ถูกฝ่ายบริหารของมหาวิทยาลัยสั่งยกเลิก จากนั้นชื่อเสียงหล่อนจึงเป็นที่กระฉ่อนถูกไส้ร้ายป้ายสีไปต่างๆ นานา ว่าเป็นเด็กของเจ้าพ่อไค...บุรุษที่นามสกุลของเขาเป็นชื่อของถนนสายโลกีย์!

หลังเหตุการณ์ร้อนแรงในผับ โชคช่วยพี่รหัสปีสามอาสาพาเข็มทิศไปสงบสติพร้อมมีนและมะนาว ทั้งหมดออกมานั่งสังสรรค์กันต่อ พอสองสาวเริ่มเมารั่วจึงขอตัวขึ้นคอนโด มีนบอกให้หล่อนพักด้วยกัน แต่เข็มทิศยืนยันว่าอยากไปสะพานแดง ยามต้องการความสบายใจหล่อนมักไปปลดปล่อยความเครียดที่นั่น มีนเลยโทร.หาลลิตาเพื่อให้ตามไปสมทบ จากนั้นเข็มทิศจึงบอกโชคช่วยพาหล่อนขับรถจักรยานยนตร์นำหน้าไปก่อน ซึ่งโชคช่วยรับปากว่าจะดูแลเข็มทิศอย่างดี

เมื่อเข็มทิศอยู่กับโชคช่วยสองต่อสอง เพื่อนรุ่นพี่ก็ทั้งปลอบและเตือนสติ เพื่อไม่ให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล โดยเฉพาะการที่มีปัญหากับมหาสมุทร

“เข็มไม่ได้อยากมีเรื่อง ก็แค่เผลอไปเหยียบตีนไอ้ขี้เก๊ก” หล่อนแก้ตัว ความจริงเข็มทิศมักแสดงอาการแปลกๆ เมื่อแอลกอฮฮล์เข้าปาก

“ตอนแรกแค่เหยียบเท้าเฉยๆ มันน่าจะจบง่ายๆ แต่เข็มดันไปสาดน้ำใส่หน้าเขาอีก พี่ว่ามันเกินกว่าเหตุ”

“ก็เขายั่วเข็มก่อน!” หล่อนกัดฟันกรอด พอคิดถึงหน้าหล่อเหลากับคิ้วหนาเข้มของอีกฝ่ายยามที่เลิกสูงมองหล่อนอย่างเหยียดหยาม อารมณ์ก็ปรี๊ดขึ้นอีกระรอก

“ใจเย็นๆ นะเข็ม”

“ฮึ เย็นได้แค่นี้ล่ะค่ะ”

โชคช่วยส่ายหน้า เขาเป็นที่รองรับอารมณ์หล่อนเสมอ และคืนนี้คงถึงเวลาสิ้นสุดสถานการณ์ชวนอึดใจ เขาวางแผนกระทำบางอย่างให้สำเร็จ เพื่อสถานะระหว่างเขากับเข็มทิศจะได้ชัดเจน และนั่นคงทำให้เข็มทิศเลิกบ่นถึงมหาสมุทรให้เขาฟังเสียที

“ยังไงคืนนี้เข็มต้องได้ไปสะพานแดง…” หล่อนเอ่ยย้ำถึงความตั้งใจ

“แต่มันทั้งเปลี่ยว น่ากลัว แถมผีดุ...”

“คนลือเกินจริงไปทั้งนั้น อีกอย่างคืนนี้อากาศดี ลมเย็นๆ สบายตัว”

“โอเค ถ้าไม่ใช่เข็มขอร้องยังไงพี่ก็ไม่ไป อีกอย่างมันไม่ใช่อากาศดี ฝนใกล้จะตกต่างหาก” โชคช่วยอธิบายสภาพอากาศให้หล่อนทราบ

เข็มทิศยักไหล่ไม่ยี่หระ แล้วปิดปากเงียบนั่งซ้อนท้ายจักรยานยนต์หนุ่มร่างสูงโปร่งไป และอากาศคืนนี้เย็นแปลกๆ ทางที่มุ่งหน้าไม่ถึงกับเปลี่ยว และสะพานดังกล่าวมีเรื่องลี้ลับ แต่เข็มทิศไม่นำพา จิตใจหล่อนมุ่งมั่นอยากขอพร เพื่อลบความซวยที่เจอหน้ามหาสมุทร