5

รถเริ่มเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ เข็มทิศรู้สึกตงิดใจมิน้อย

“ไม่ต้องขับเร็วขนาดนี้ก็ได้ค่ะ หรือว่ากลัวผี” หล่อนแซว เพราะรู้ว่าโชคช่วยเก่งทุกอย่างแต่ปอดแหกเรื่องความมืดและสิ่งลี้ลับจนหล่อนแอบเซ็ง

โชคช่วยไม่ได้เอ่ยอะไร เขาเพียงแต่เร่งเครื่องและพาหล่อนมุ่งหน้าต่อ เมื่อหญิงสาวกลัวพลัดตกจากเบาะเลยขยับชิดแผ่นหลังเขา หล่อนเกาะเอวอีกฝ่ายหมับ เกาะหลวมๆ โดยที่ไม่ได้มีความตั้งใจให้เกิดความพิศวาสหวามใจ แต่ดูเหมือนโชคช่วยคิดตรงข้ามหล่อน

เขาจับมือเรียวสวยและนุ่มนิ่ม ออกแรงบีบเบาๆ ปากก็พร่ำพูดบางอย่าง แต่สายลมซึ่งพัดผ่านร่างทั้งคู่ ผสมเสียงเครื่องยนต์ที่ครางกระหึ่มไม่ได้ส่งเสริมให้โมงยามดังกล่าวโรแมนติก

“อะไรนะค้า...เข็มไม่ได้ยิน” หล่อนถาม ด้วยได้ยินเขาเอ่ยงึมงำพักมาใหญ่แล้ว

“พี่อยากบอกเข็มว่า...”

ขณะที่เขาจะเอ่ยก็เป็นจังหวะเดียวกันที่ฟ้าแลบแปลบปลาบ เข็มทิศไม่ใช่คนตกใจอะไรง่ายๆ ผิดกับโชคช่วยที่หลุดเสียงร้องออกมา

“ฉิบหาย! ตกใจหมดเลย”เขาเอ่ย แล้วส่งสัมผัสอบอุ่นผ่านมือใหญ่ถึงเข็มทิศ

“จักจี้ พี่โชคทำแบบนี้ทำไม แล้วขับรถอยู่อย่าปล่อยมือ!” หล่อนท้วง พยายามดึงมือตัวเองกลับ แต่เขายื้อเอาไว้

“คือพี่...ชอบเข็มมาก มันเริ่มตั้งแต่ในค่ายรับน้องตอนซัมเมอร์...”

เข็มทิศได้ยินถ้อยคำของโชคช่วยถึงไม่ชัดเจน แต่หล่อนตัวแข็งทื่อ ในหัวย้อนคิดถึงหลายสิ่งที่ผ่านมาแล้วปะติดปะต่อเข้าด้วยกัน ทำให้รู้ว่าตลอดระยะเวลาที่เขาทำดีด้วย คงเพราะหวังคว้าหัวใจหล่อน และตอนนี้มันไม่ใช่แค่หัวใจแล้ว ดูท่าทางเขาคงหวังอุ้มหล่อนขึ้นเตียงแน่นอน แต่เข็มทิศพยายามไม่กระโตกกระตาก หรือโวยวาย ไหนๆ ก็มาถึงสะพานแดง หล่อนขอทำในสิ่งที่ตั้งใจให้สำเร็จเสียก่อน

เมื่อรถมอเตอร์ไซค์กำลังจะบ่ายหน้าขึ้นสะพานแดง หล่อนจึงตั้งจิตอธิษฐาน มันเป็นความคิดแตกเนื้อสาว หล่อนอยากพบผู้ชายสักคน คนที่เป็นมากกว่าผู้ชายในฝัน เขาต้องเหมาะสมกับหล่อนในทุกๆ ด้าน และจะว่าไปแล้วคนที่เคยอยากให้เป็น ก็คือ...มหาสมุทร แต่พอเขาคว้าปานดาวเป็นผู้หญิงข้างกาย สวรรค์ของหล่อนก็พังครืน

เข็มทิศหลับตา กลั้นหายใจ หล่อนต้องหาผู้ชายคนอื่นให้ได้ คนที่ดีกว่ามหาสมุทร ในหัววิ่งวุ่นไปต่างๆ นานา แต่เป็นตอนนั้นที่เกิดความรู้สึกแปลกๆ ดูเหมือนโชคช่วยกำลังทำบางสิ่ง ไม่นานรถจักรยานยนต์ก็หยุดเคลื่อนที่ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่หล่อนกำลังกลั้นหายใจ

“พี่อยากคุยกับเข็มตรงๆ” โชคช่วยจอดรถและหันหน้ามาหาหล่อน

เข็มทิศทุบหลังเขาแรงๆ และทำท่าบุ้ยใบ้บอกให้เขารู้ว่ากำลังกลั้นหายใจ แต่โชคช่วยดูเหมือนไม่อยากรับรู้ ชายหนุ่มจับมือทั้งสองข้างหล่อนไว้ก่อนลงไปนั่งคุกเข่าบนพื้นถนน

“พี่โสดมานาน ทุกอย่างที่ทำให้เข็มล้วนออกมาจากความรู้สึกข้างใน”

ตอนนั้นเข็มทิศตาเหลือกค้าง ใบหน้าแดงก่ำ หล่อนต้องการอากาศหายใจ ทว่าการขอพรยังไม่สิ้นสุด จึงต้องกลั้นไว้ไม่อย่างนั้นสิ่งที่ขออาจกลายเป็นหายนะ!!

โชคช่วยยิ้มหวาน เขาจุมพิตที่หลังมือข้างหนึ่งของเข็มทิศ จุมพิตแผ่วเบาอ่อนหวาน

“เรามาเป็นแฟนกัน พี่สัญญาว่าจะดูแลเข็มอย่างดี ทำให้เข็มลืมไอ้หล่อมหาสมุทรนั่น!” สิ้นคำพูด ชายหนุ่มก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองหญิงสาว แต่เขาต้องช็อกจัด เมื่อมีน้ำสีแดงๆ หยดติ๋งลงมาถูกแขนเขา สีแดงเข้มข้นเดียวกันนี้เปรอะใบหน้าครึ่งล่างของเข็มทิศ สภาพหล่อนเลยไม่ต่างจากผีดิบดูดเลือด อันเป็นตำนานสยองขวัญคู่กับสะพานแดงสุดเฮี้ยน

“เฮ้ย! ชะ เชี่ยแล้ว ผะ ผีหลอก” โชคช่วยเอ่ยจบจึงดีดตัวลุกยืน พอเข็มทิศยื่นมือมาข้างหน้าตั้งใจขอความช่วยเหลือ เขากลับเข้าใจว่าหล่อนเป็นผีดิบที่หมายจะพุ่งมาบีบคอ

“ไปสู่ที่ชอบที่ชอบเถอะแม่คุณ อย่ามาหลอกมาหลอนกันเลย” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างคนขาดสติ สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวคือต้องรีบหนีจากสะพานแดงสุดเฮี้ยนโดยด่วน

เข็มทิศหัวหมุนไปหมด เลือดกำเดาที่ไหลออกมาทำให้หล่อนมีอาการวูบจนเกือบเป็นลมล้มพับ แถมรู้สึกขมคอและลมในท้องตีขึ้นมา

สุดท้ายคำอธิษฐานของหล่อนล้มเหลวไม่เป็นท่า หล่อนไม่อาจกลั้นหายใจต่อได้อีก เข็มทิศสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ ตะโกนเรียกโชคช่วยแต่แสงไฟท้ายของเขาหายลับตาไปแล้ว กระทั่งหมุนตัวกลับหล่อนต้องรีบยกมือบังแสงไฟที่สาดกระทบใบหน้า ก่อนมีเสียงเบรกรถดังลั่นและตามด้วยกลิ่นเหม็นไหม้!!

“ฉันจะตายทั้งที่ยัง ‘นก’ แบบนี้ไม่ได้!!” เข็มทิศหวีดเสียงโหยหวน จากนั้นสติที่มีพลันวูบดับ

มหาสมุทรเหยียบเบรกสุดฝีเท้า ภาพที่เห็นคือหญิงสาวผมยาวในชุดกระโปรงสั้น ใบหน้าหล่อนเปรอะไปด้วยเลือดสดๆ มันดูไม่ต่างจากซอมบี้หรือผีดิบในภาพยนตร์สยองขวัญ

เมื่อก้าวลงจากรถสิ่งแรกคือเข้าไปดูอีกฝ่ายว่าได้รับอันตรายหรือไม่

“เจ็บตรงไหนหรือเปล่า” เขาถามและไม่ได้แตะต้องตัวหล่อน กลัวว่ามีส่วนไหนได้รับบาดเจ็บ แต่พอพิศให้ดีจึงรู้ว่าอีกฝ่ายแค่สลบ เลือดที่อาบใบหน้าไม่ได้เกิดจากบาดแผล

“ลุก...ไม่งั้นเดี๋ยวได้เป็นศพเฮี้ยนแถวนี้แน่ๆ” เขาบอกและใช้นิ้วเรียวยาวสะกิดแขนหล่อน เป็นตอนนั้นที่คนเมาจัด ส่งฝ่ามือหมายจะตบลงใบหน้าคมคาย โชคดีที่เขาหลบทัน แต่หล่อนไม่หยุดเท่านั้น ตบไม่ได้ยังจะจัดการเขาด้วยการเตะผ่าหมากแทน

“ฤทธิ์เยอะ!”มหาสมุทรที่อารมณ์เดือดอยู่ก่อนหน้า เกิดความฉุนเฉียว เพราะหลังการตบและหวังแตะผ่าหมากเขา หล่อนก็โผเข้ามาหาแล้วมิวายกัดที่ใบหูเขา

“อยากโดนดีนักใช่ไหม” เขาเอ่ยเสียงดังก่อนล็อกแขนหญิงสาวไว้ จากนั้นจึงถอดเข็มขัด แล้วใช้รัดข้อมือหล่อนทั้งสองข้างโดยการไพล่หลัง

หล่อนดิ้นสุดแรงจนหน้าอกหน้าใจในชุดวาบหวิวสั่นสะท้านเด้งไปมาอวดความอวบอัด จนเขาต้องรีบสลัดความคิดเลื่อนเปื้อนออกจากหัว

ทว่ามือใหญ่ดันเผลอกระทำบางสิ่งที่ไวกว่าสมองสั่งการ เขาแตะบนยอดหน้าอกหล่อน แตะแล้วออกแรงบีบน้อยๆ ด้วยความมันเขี้ยว

ดวงตากลมโตเบิกค้าง มองเขาและขยับปากอยู่สองสามครั้ง แต่ไร้เสียงออกมา

“ชอบใช่ไหม ผมคิดไว้แล้วไม่มีผิด คุณอยากสินะ อย่าทำเป็นหวงเนื้อหวงตัวเลย”

เข็มทิศหลุดเสียงหวานแหลม ก่อนดิ้นอีกครั้ง คราวนี้หล่อนดิ้นแรงสุดตัวเลยเซเสียหลักลงไปทับร่างเขา ก่อนหวีดร้องเสียงหลง ด้วยริมฝีปากอวบอิ่มจุ๊บที่ริมฝีปากหยักสวย หน้าอกอวบๆ ก็แนบเนื้อกับกายแกร่ง แต่ที่ทำให้หญิงสาวช็อกตาค้างคือ ไออุ่นจากเป้ากางเกงมหาสมุทรที่มันแข็งจัดและกำลังทักทายหน้าขาหญิงสาว

“ไอ้บ้า...คิดจะข่มเหงกันใช่ไหม หล่อนหวีดร้อง หล่อนดิ้นขลุกขลักไปมา จากนั้นด้วยความลื่นของถนนที่ฝนเริ่มลงเม็ดบางๆ จึงทำให้ร่างสมส่วนเซแซดๆ ก่อนพลัดตกไหล่ทาง กลิ้งลงไปตามทางลาด

มหาสมุทรได้สติอย่างเร็ว จึงรีบช่วยเหลือหล่อนให้กลับขึ้นมาอยู่บนถนนอีกครั้ง แต่สภาพหล่อนชวนให้น่าสงสาร ทั้งหนาวสั่น และโป๊มาก กระโปรงเลิกสูงเผยให้เห็นต้นขาและหน้าอกไหวสะท้านขึ้นลงอย่างแรง

ซึ่งในยามนั้นเข็มทิศหลับตาพริ้ม หล่อนช็อกจนสลบไปนั่นเอง

“ทำตัวก๋ากั๋นเป็นเมรีขี้เมาไม่พอ ยังนอนหลับไม่รู้เรื่องอีกต่างหาก เฮ้อ...แบบนี้ใครเขาจะอยากได้ไปเป็นแม่ของลูก”เขาบ่นเสร็จจึงอุ้มร่างที่สลบไปขึ้นรถ

ชายหนุ่มโทร.หาน้องสาวที่รู้จัก ฝ่ายนั้นเป็นคนบอกให้ออกตามหาเข็มทิศ เพราะหล่อนเมาแล้วยังต้องการมาที่สะพานแดงเพื่อขอพร

“เจอตัวแล้วน้องแล้ว ต้องใจก็หมดห่วงล่ะค่ะ”

“ได้ไง พี่ไม่ได้อยากช่วยยายบ๊องนี่สักหน่อย”

“ทำตัวเป็นสุภาพบุรุษบ้างพี่ไค ไหนๆ ยายเข็มก็ปลื้มพี่มาตลอด” ลลิตาบอกและหัวเราะชอบใจ