บทที่ 4 เล่นของสูง

สัปดาห์ต่อมา

ด้านประกายดาว หลังจากที่ฉันเดินผ่านหน้าตึกคณะแพทย์หลายวันกับไม่เจอพี่หมอภีม

หรือเขาจะไปฝึกงานที่โรงพยาบาลกันน๊า อยากเจอ ภาวนาให้ฉันเจอเขาทีเถอะ ร่างบางครุ่นคิด ทว่าขณะที่เดินไปโรงอาหาร หาอะไรทานก่อนขึ้นเรียนนั้น สายตากับสะดุดเข้ากับร่างสูงอันคุ้นตาที่เดินผ่านหน้าไป ตรงหน้าฉันนั้น

ปลายฝันที่ไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสเจอแล้วนั้น ใบหน้าสวยระบายยิ้มขึ้นมาด้วยท่าทีตื่นเต้น และดีใจสุดๆ อยากเจอก็ได้เจอ หือ...เนื้อคู่ชัดๆ

“พี่...หมอภีม” ของฉัน ว้าววันนั้นเจอตอนเย็นว่าหล่อมากแล้ว เจอกลางวันแสกๆ แบบนี้

“โห้...นี้คนหรือเทวดา หล่อมาก ออร่าพุ่งมาแต่ไกล” ประกายดาวไม่สามารถละสายตาออกจากร่างสูงที่เดินมือล่วงกระเป๋ากางเกง ผ่านหน้าไปนั้น

“อ่า...” ฉันอุตส่าห์ โบกมือ แต่ถูกเมิน นี้เขาไม่เห็นงั้นเหรอ เศร้าจัง แต่นั้นใช่ว่าคนอยากเจอจะละความพยายาม

“พี่หมอภีม พี่จำฉันได้ไหมคะ” ประกายดาวไม่พูดเปล่า แต่ร่างบางในชุดนักศึกษาผมยาวม้วนเป็นจุกขึ้นกลางหัว นั้นวิ่งมากางแขนดักหน้าภีมภพหน้าตึกนวัตกรรมที่ติดกับคณะแพทย์

“ไม่...” เขาเอ่ยเสียงเข้ม อย่างไม่ใส่ใจอะไร แต่นั้นใช่ว่าคนถูกปฏิเสธจะสนใจ ประกายดาววิ่งตามภีมภพมา จนกระทั่งถึงโรงอาหาร

“คนนั้นไงคะ คนที่พี่ช่วยชีวิตฉันไว้เมื่อหลายวันก่อน พี่จำไม่ได้เหรอ” ประกายดาวไม่ทันได้สังเกตโต๊ะนี้ไม่ได้มีเพียงแค่เขา แต่มีอีกสามหนุ่มหล่อที่นั่งทานข้าวก่อนหน้า

“อ้าว น้องผมจุกคนสวยนี่เอง พี่ก็คิดว่าใคร” เสียงไทม์ที่เอ่ยมาจากด้านหลังของภีมภพ เมื่ออีกคนจำได้ ใบหน้าสวยระบายยิ้มด้วยสีหน้าดีอกดีใจ

“ใช่ไหมคะ พี่สุดหล่อ พี่คนนี้ยังจำฉันได้เลย แล้วทำไมพี่หมอภีมจำฉันไม่ได้ละ” ประกายดาวไม่พูดป่าว เมื่อเขาจำเธอไม่ได้นั้น ร่างบางใบหน้าสวยหวานเรียวปากจิ้มลิ้ม มือดึงยางรัดผมยาวสลวย โปรยเสน่ห์ พร้อมกับมองเขาตาพริบๆอ่อยเขา ปากนิดจมูกปลายเชิดหน่อยๆ ใบหน้าขาวใสราวกับไข่ปลอกรับกับผมสีน้ำตาลของเธอ ระบายรอยยิ้มสดใสสาดเข้านัยน์ตาคมคู่ดุของนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 4 เข้าอย่างจังๆ ภีมภพถึงกับหลุดเสียอาการเล็กน้อย ใบหน้าอันหล่อเหลาชะงัก สายตาล่อกแล่กที่เธอมองเขา

“ทีนี้พี่จำฉันได้ยัง...เอ่ย” ประกายดาวกระพริบตาถี่ๆ แต่นั้นความน่ารักสดใส ขี้เล่นของเธอกับสาดเสน่ห์เข้ากับหนุ่มรุ่นพี่ทั้ง 3 เข้าอย่างจังๆ เสียงใสๆ ของประกายดาวทำให้ภีมภพนั้นได้สติ

“เพื่อนเล่นเธอเหรอ...” เสียงนิ่งปนดุตวาดดังลั่น ทำเอาประกายดาวนั้นสะดุ้ง ใบหน้าสวยซีดเผือกลงจนอีกคนสังเกตได้

“ไป...ก็ได้”

ประกายดาวที่รู้ตัว เธอสร้างความรำคาญให้รุ่นพี่อย่างภีมภพไม่รู้ตัว ร่างบางเดินหน้าหงอยคอตกไปยังโต๊ะที่มีกลุ่มเพื่อนๆ เธอนั่ง

“ไอ้หมอ มึงก็นะ น้องมันก็แค่ทัก ทำเป็นเข้มไปได้...” ไทม์ว่าให้กับเพื่อนสนิท

“ใครหว่า น้องออกจะน่ารัก เธอรู้จักพวกมึง” ฟรอสต์ถาม

“เขารู้จักกู แต่ชัดเจนครับ น้องเขาสนใจไอ้หมอมันโว้ย ไอ้ฟรอสต์ มึงอย่า” ถึงไทม์จะต่อว่าเช่นนั้น แต่ใช่ว่าภีมภพจะสนใจ แค่บังเอิญเท่านั้น แล้วยัยนั้นเธอจะวิ่งตามผมเพื่อ

ประกายดาวหลังจากที่ถูกภีมภพ ร่างบางเดินคอตก กลับมาที่โต๊ะ และตอนนี้ฉันก็โดนเพื่อนๆ ซักใหญ่

“ยัยดาว แกรู้จัก ผู้ชายกลุ่มนั้นได้ยังไง แกรู้ไหม คนที่แกวิ่งตามเขาน่ะ ใคร” ยัยมายด์นางกล้าถามฉันแบบนี้ได้ไง

“พี่หมอภีม ภีมภพ นักศึกษาแพทยศาสตร์ชั้นปีที่ 4 จบมัธยมจากโรงเรียน xxxx ที่บ้านทำธุรกิจอุตสาหกรรม และมีโรงพยาบาลเอกชน”

สองสาวที่ฟังประกายดาว ถึงกับตาเบิกกว้าง อย่างไม่เชื่อหู

“ยัยดาว ข้อมูลแกเป๊ะ แน่นมาก” สองสาวถึงกับยอมความไวของเพื่อนสนิท ประกายดาวคนนิ่ง นางจะแอ้มพี่ของดี Bxmax เสียแล้ว เออ เอาสิเพื่อนฉันเล่นไปอ่อยรุ่นพี่ถึงโต๊ะ

“ยังไม่พอนะ ส่วนคนนั้นพี่ไทม์ ทายาทรุ่นที่ 3 มหาลัย ที่แก แก และก็ฉันเรียนอยู่ ที่นี่ยังไงละ”

“ ส่วนคนนั้นละ พี่ฟรอสต์ ที่บ้านทำธุระกิจ...”

“โห้...บอกเลย ยัยดาว ข้อมูลแกแน่นขนาดนี้ ไม่แน่ใจว่า แกสนใจพวกพี่ๆ เขาคนไหนเหรอคะ ทำไมแกถึงได้ใจกล้าเข้าไปทักพี่เขาก่อน ทั้งที่ผู้ชายกลุ่มนั้น หยิ่งจะตาย หรือแกจะเอาข้อมูลคนดังเหล่านี้ไปทำอะไรป่าว” ด้านมายด์บอกเลยยัยดาวเพื่อนฉัน พอนางอยากรู้ สนใจ นางสุดมาก สืบเก่งข้อมูลแน่นยิ่งกว่า โคนันก็ประกายดาวอะ โคนันยังเรียกนางพี่อะ

“นี้อย่าบอกนะ นี้ข้อมูลที่แกหามาเมื่อหลายวันก่อน”

“แน่นอน” ประกายดาวเอ่ยด้วยท่าทีสีหน้าเชิดๆ

“แล้วที่แกลงทุนวิ่งตามนี้ แกสนใจใคร” มายด์ถาม อย่างไม่เชื่อหู

“พี่หมอภีมภพ...” ปิ๊กเอ่ย เมื่อเพื่อนเดาถูก ประกายดาวฉีกยิ้มหวานตาเป็นประกาย สีหน้าดูมีความหวังขึ้นมาทันที

“ฉลาดมาก สมแล้วที่แกเป็นเพื่อนฉัน” ใบหน้าสวยยิ้มกริ่มเบาๆ

“พี่หมอภีม นี้แกเล่นของสูงเลยนะ รู้ตัวป่าว นอกจากจะเป็นหมอแล้ว เขายังเป็นเซเลปนายแบบด้วยนะ แกบอกเลย พี่หมอภีมภพ คนนี้ประวัติไม่ธรรมดา” ปิ๊กเอ่ยด้วยท่าทีไม่เชื่อ ยัยดาวนี้นะนางจะจีบพี่หมอภีมภพ เพื่อนฉันนางไม่ดูสารรูปตัวเองเลย

“บอกเลยค่ะ ยัยดาวแก พวกพี่ๆ เขาแต่ละคนประวัติไม่ธรรมดาเลยนะ อีกอย่าง คู่แข่งแก แค่สาวมอเราก็นับพันคนแล้ว ไหนจะเซเลป นางแบบ ดารา อินฟลู พริตตี้อีก กรุณาต่อคิวค่ะ คิวแก 99,957,689,875 และฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น ของดีได้แค่มอง มือห้ามแตะค่ะ ยูโน โอเคนะมึง”

“จะคิวที่หมื่นล้าน ฉันก็ไม่สนเพราะฉันนี้แหละ จะเป็นคิวที่ 1 พวกแกคอยดู” ประกายดาวเอ่ยสีหน้าแววตาอย่างเอาจริง ยัยนี่น่ากล้าดียังไงมาดับฝันว่าที่สามีในอนาคตฉัน

“นี้แก ผู้ชายกลุ่มนั้น พี่หมอภีมเป็นของดีของหายาก หนุ่มฮอต มอเราเลยนะโว้ย นี้แกเล่นของสูงเลยนะโว้ย” มายด์ได้แต่เตือนสติ ดูเหมือนว่าเพื่อนเธอตอนนี้จะเพ้อเจ้อ ฝันไปไกลถึงดาวอังคาร พุธ พฤหัส ศุกร์แล้ว พระเจ้ายัยดาวนางเป็นเอามาก

“จะสูงแค่ไหน ฉันจะปีนกำแพงขึ้นไปหาพี่หมอภีมของฉันเอง” ประกายดาวเอ่ยติดตลก

“ขนาดระดับลูกหว้า ดาวนิเทศ ลูกสาวรัฐมนตรี พี่แกยังนก หางแถวเป็นแค่ตัวสำรองกองเชียร์ รีดเดอร์ตัวจริงยังไม่ได้เป็นอย่างแก จะเอาอะไรไปมัดใจพี่หมอภีมภพ เดือนคณะแพทย์ได้ว่ะ ดาว” ปวดหัวกับยัยดาว ถึงว่าเมื่อหลายวันมานี้ นางจะไปกินแต่ก๋วยเตี๋ยวซอยรูหนู ที่ไหนได้นางจะเดินผ่านตึกคณะแพทย์นี้อีก ปกติคนกลัวผีอย่างยัยดาว นางไปเดินตึกนั้นที่ไหน พอจะมีผัวเป็นหมอก็เลิกกลัวผีขึ้นสมองแล้วนะ เพื่อนฉัน ปิ๊กได้แต่ส่ายหัวให้เพื่อน

“นี่ไง ที่ฉันจะเอาไปสู้เขา” ประกายดาวยื่นหน้าสวยๆ ให้ทั้งสองสาวอย่างมั่นอกมั่นใจ

“อะไรของแก”

“อย่าว่าแต่พี่หมอภีมเลย ฉันเป็นผู้ชาย อย่างแกดาวขอผ่าน”

“หน็อย...พวกเพื่อนบ้านิ แกล้งชมสักนิดให้มีกำลังใจหน่อยก็ไม่ได้”

“อยู่กับความเป็นจริงค่ะ เพื่อนสาว ถ้าฝันอยู่ แกก็ตื่นนะยัยดาว”

“ชิ... สายตาพวกแกแค่เข้าไม่ถึงความสวยของฉันต่างหาก ไงละ”

แกไปรู้จักจักแก๊งค์คนดังหล่อรวยฮอตอย่างพวกพี่ไทม์ พี่หมอภีมได้ไงอะ จากนั้นประกายดาวก็เล่าเหตุการณ์ในคืนวันนั้น

“พอแกลืมตาขึ้นมา แกก็พบเจ้าชาย เทวดา ใส่เสื้อกาวน์ มาช่วยแก”

“แน่นอน”

“บอกเลยค่ะ หมอภีมเทพบุตรของแก ที่แกกำลังฝันถึงอยู่นั้นมันแค่ความฝันค่ะ ชีวิตจริงคือ ใช้ผู้หญิงได้เปลืองมาก ยิ่งกว่าทิชชู่เปียกที่พวกแกเช็ดมือตอนนี้อีก สาวๆสวยๆ คณะไหน ตัวเด็ดๆ พี่หมอแกก็ฟันมาหมดแล้ว”

“แกก็โดนแล้ว งั้นเหรอ”

“เพี้ยะ ยัยดาว”

“อ้าว ก็เห็นแกเล่ามาอะนะ เป็นไง จุกปะ”

“ยัยดาว ไม่ใช่นะ แค่ได้ยินรุ่นพี่เขาเล่าต่อๆ กันมา”

“ไอ้เราก็นึกว่าโดนแล้ว เห็นแกเล่าได้เป็นฉากๆ นั้นน่ะดิ”

“ไง หรือแกไม่เชื่อ...”

“ฉันไม่เชื่อหรอก จนกว่าจะได้ลอง” พอดีฉันได้เป็นคนไม่อินกับสิ่งที่คนอื่นๆ เล่าต่อๆกันมานะ

“จะลอง...”

“ยากอะ แค่พูดเล่น”

“สาวสวยบริสุทธิ์ ขาวสะอาดอย่างฉันรับไม่ได้” มายด์เอ่ย

“จะกิน ของหมอเหรอคะ เว้นบ้างค่ะเพื่อนขา นั้นของสูง คนธรรมดาอย่างเราเอื้อมไม่ถึงหรอกแก”

“หล่อแบบพี่หมอภีม เว้นได้ที่ไหน นั้นน่ะหน้าพ่อของลูกฉันเลยละ อยากโดนหมอ ฉีดยา ว่าแต่พี่หมอภีมคนนี้จะใช้เข็มไหนฉีดน่า อยากรู้จัง” ยิ้มกริ่มเบาๆ

“ว้าย...แรดมาก” ปิ๊กจีบปากจีบคอ รับไม่ได้

“อยากได้ลูกหน้าหล่อๆ เหมือนหน้าพี่หมอภีมต้องทำยังไง รุก...สิคะ”

“ฉันจะเป็นลมกับยัยดาว ใครก็ได้พานางไปรับยาคลั่งรักที่ช่องฟิต ที หัวจะปวด” ด้านปิ๊ก ถึงยัยดาว นางจะพูดมากหน่อย แต่นี้ละค่ะ นิสัยจริงของเพื่อนฉัน ประกายดาวคนจริง รักก็บอกว่ารัก ชอบก็บอกว่าชอบ ไม่ตอแหล ยัยดาวคนจริง