บทที่ 5/2 ว่าที่เลขาคนใหม่

“งั้นคนที่ได้ขายหุ้นให้คุณทศพลไปแล้ว ในเมื่อไม่มีหุ้นในที่นี้หรือจำนวนหุ้นถูกลดลงไป ผมก็คงต้องปรับโครงสร้างตำแหน่งบอร์ดบริหารด้วย ฉะนั้นเดี๋ยวเจ้าหน้าที่ HR จะมาแจ้งพวกคุณเองว่าความสามารถของพวกคุณจะทำงานในตำแหน่งไหนได้ต่อที่นี่ แต่ถ้าคุณไม่สบายใจที่จะอยู่กับเราต่อ เชิญลาออกไปได้เลยครับ” ภาคินเสริมต่อ แววตาของเขาพร้อมจะฟาดฟันทุกคนที่ไม่ภักดีต่อบริษัท

ที่ห้องทำงานของภากร

สามหนุ่มนั่งหน้าเครียดเมื่อออกมาจากห้องประชุม ผู้บริหารเกินครึ่งในบอร์ด ปันใจเทหุ้นให้ทศพล และต่างสนับสนุนให้เขาขึ้นมาบริหารต่อแทนพาสกร ไม่เพียงแต่ตำแหน่งประธานบริหารในบริษัท แต่มันอาจส่งผลไปถึงธุรกิจอื่น ๆ ในเครือด้วยเช่นกัน

“มีทางเดียวเราต้องมีหุ้นรวมกันมากกว่านายทศ ฉันเตือนนายแล้ว ว่าให้ระวังพี่ชายนายคนนี้ให้ดี” ภาคินพูดขึ้นอย่างกังวล

“ถ้าเราเสียตำแหน่งประธานที่นี่ไป เราก็ยังมีธุรกิจอื่น เรายังไม่ล้มหรอก ส่วนที่ทศพลจะได้ไป ก็แค่ที่นี่รวมทั้งสัมปทานบางโครงการ และบริษัทรับเหมาทั้งหมดที่ทำงานป้อนให้เรา และก็…ท่าเรือที่ภูเก็ตกับที่กรุงเทพ” กฤตพูดเสริมขึ้นและทั้งสามคนก็ถอนหายใจยาวออกมาพร้อมกัน

“เห้อออ….นั่นเท่ากับสินทรัพย์เกินครึ่งนึงของที่เรามีเลยนะ” ภากรสีหน้าเครียดหนักกว่าเดิม

“อย่างน้อยพวกนายสองคนก็ยังมีโรงแรมที่เป็นชื่อของตัวเอง ที่ไม่เกี่ยวกับหุ้นตรงนี้อีกคนละ 2 โรงแรมนะ นี่ยังไม่รวมพวกคอนโดที่กำลังจะขึ้น แต่บริษัทผู้รับเหมาต่าง ๆ จะขึ้นตรงกับบริษัทแม่ของเราทั้งหมด เห้อออออ งานยากเลยว่ะ”

“ท่าทางพี่ชายนาย จะกินบนเรือนขี้รดบนหลังคาแล้วจริง ๆ ว่ะ” กฤตพูดพลางมองหน้าภากรอย่างเป็นกังวล

“ถ้าพ่อรู้มีหวังช๊อคแน่ หลานชายสุดที่รักกำลังจะเลื่อยขาเก้าอี้ท่าน” ภาคินออกความคิดเห็น

“อย่าเพิ่งให้คุณพ่อรู้ แต่เราคงปิดได้แค่ช่วงนี้ เอาไงกันต่อดีวะ นี่ถ้าพ่อไม่ยกหุ้นให้เจ้าสัวไปเราจะไม่ต้องมานั่งกังวลกับเรื่องนี้เลย” ภากรแววตากร้าวขึ้นเมื่อนึกถึงเจ้าสัวกับสิ่งที่เขาทำ

“เดี๋ยวฉันจะช่วยหาเงิน 3,000 ล้านมาคืนเจ้าสัวเอง ให้ยัยเมช่วยพูดกับแม่สามีคงไม่ยาก” ภาคินเสนอ

“เงิน 3,000 ล้านไม่ใช่ประเด็นอีกต่อไป ฉันเพิ่งกลับไปอ่านสัญญามา คุณพ่อบอกพวกเราไม่หมด สัญญานั่นมันจบลงตั้งแต่ไตรมาสที่ 2 แล้ว คุณพ่อหาเงินไปคืนทางนั้นไม่ทันเราเสียหุ้นตรงนั้นไปแล้ว” แล้วทั้งสามคนก็กลับมานั่งหน้าเครียด ทุกอย่างเงียบลงอีกครั้ง

“แกคิดว่าพี่ทศหาเงินจากไหนไปกว้านซื้อหุ้นวะ” กฤตถามขึ้น แล้วทั้งสามคนก็หันมามองหน้ากันอย่างคาดเดาคำตอบไปในทิศทางเดียวกัน

“หึหึ คนนึงอยากได้ตำแหน่งประธาน อีกคนอยากได้ท่าเรือไว้ส่งของผิดกฏหมาย อะไรมันจะเหมาะเจาะขนาดนี้” ภากรยิ้มหยันกับความเจ้าเล่ห์ของฝ่ายนั้น

“โป๊ะเชะ เดี๋ยวคงได้เห็นพวกตะกวดผสมพันธุ์กัน เข้ามาฮุบสมบัติของวงศ์เสวตแน่ ๆ ” ภาคินปากร้ายไม่เปลี่ยน

“ผสมพันธุ์กันงั้นเหรอ? หึ หึ อย่าหวัง ยังไงซะระหว่างฉันกับพี่ทศ ฉันก็ยังเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าอย่างแน่นอน เราต้องเอาหุ้นจากเจ้าสัวคืนมาให้ได้ก่อน เรื่องอื่นจากนี้ก็ไม่ยากแล้ว ฉันจะยอมเจรจากับฝ่ายนั้น” ภากรลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ผุดแผนร้ายมากมายในหัว

“ฉันให้คนไปสืบมาแล้ว วันนี้ตอนบ่ายพี่ทศจะไปพบเจ้าสัวที่โรงแรม A” กฤตพูดขึ้นพร้อมยื่นมือถือให้สองแฝดดูภาพที่เขาได้มา เป็นภาพที่ทศได้ไปเจอเจ้าสัวที่ผับเมื่อวานนี้

“แทนไทย เตรียมรถ!! ฉันจะออกไปหาหุ้นส่วนของฉันสักหน่อย”

ภากรยิ้มเจ้าเล่ห์มุมปาก ก่อนจะก้าวเท้าออกจากห้องทำงานของตัวเองไป โดยทิ้งให้น้องชายกับเพื่อนรักนั่งงงเป็นไก่ตาแตก ที่ไม่สามารถคาดเดากับความคิดของเขาได้ ว่าข้อเสนอที่เขาจะไปเจรจากับเจ้าสัวฌานคืออะไร นับวันชายหนุ่มก็มักทำเรื่องเกินความคาดหมายมากขึ้นทุกวัน