พันธะชังคุณหมอร้าย (ซีรีส์ แสนรักแสนชัง ลำดับที่ ๑)

64.0K · จบแล้ว
ณิการ์
31
บท
3.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

แต่งงานยังไม่ทันข้ามวันสามีก็ย้ายออกไปอยู่ข้างนอก เนี่ยเหรอชีวิตหลังแต่งงานของเธอ "อุรณา" ไม่เคยคิดว่าชีวิตแต่งงานตัวเองกับนายแพทย์หนุ่ม "พชรพล" จะเป็นแบบนี้ เขา 'ชัง' เธอเธอรู้ และเธอ 'รัก' เขาเขารู้แต่เขาไม่สนใจ +++++ “ทำยังไงดี ไม่อยากหย่าแล้วสิ” “แต่ฉันจะหย่าและปล่อยมือฉันด้วยค่ะ มันไม่เหมาะสม” “งั้นก็ฟ้องหย่าสิ และจะจับแล้วจะทำไม ก็นี่มือของเมียพี่” เขาตอบหน้าตาไร้อารมณ์แต่แฝงความเจ้าเล่ห์ไว้ในดวงตาดุดัน ส่วนอุรณาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงพูดออกมาแบบนี้ ก็ในเมื่อเขาต้องการมาตลอดนี่ พอจะ ‘หย่า’ ให้แล้วทำไมไม่ยอมล่ะ หรือเพราะเห็นว่าเธอ ‘ท้อง’ จึงเปลี่ยนใจงั้นเหรอ “เมื่อก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้วค่ะ กรุณาปล่อยมือดิฉันด้วยค่ะ” เธอดึงมือตัวเองออกจากอุ้งมือหนาของคนเย็นชา คำพูดเย็นชาของภรรยาที่ไม่ได้เจอกันนานทำให้พชรพลรู้สึกเจ็บจุกเล็กน้อย แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเดือดดาลหรือโกรธเธอเลยสักนิด แต่ตรงกันข้ามเสียมากกว่า เขาชอบที่เธอเป็นอยู่ตอนนี้มากกว่าเมื่อก่อนที่หวาดกลัวตัวเองและเชื่อฟังตัวเองทุกอย่าง “ตอนนี้ก็ใช่ทูนหัว” แล้วพชรพลก็ทำสิ่งที่อีกฝ่ายคาดไม่ถึงและไม่คิดว่าเขาจะทำก็เกิดขึ้น พชรพลโน้มหน้าลงไปใกล้แล้วใช้มือตวัดโอบลำคอระหงรั้งให้เธอแหงนเงยขึ้นหาตัวเองที่ก้มลงมาหาแล้วทาบทับบดจูบกลางงานโดยไม่สนใจสายตาของแขกเหรื่อในงานที่มองมา “อ่ะ...อื้อ เผียะ!” เธอดันหน้าเขาออกห่างพร้อมฟาดตวัดมือใส่แก้มสากของคนตัวโต “เดี๋ยวนี้กล้าตบหน้าพี่แล้วเหรอ เดี๋ยวนี้เก่งขึ้นนะ ไปคุยกันที่บ้านดีไหม หรือเปิดห้องคุยกัน เผียะ!” แล้วมือเล็กก็ตวัดใส่หน้าของคนหน้านิ่งอีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นเดินหนีพร้อมกับที่ขวัญพนัสเดินกลับมาพอดี ซีรีส์ แสนรักแสนชัง 1.พันธังคุณหมอร้าย (หมอฌอห์ณ & เนม) นามปากกา ณิการ์ (อีบุ๊กพร้อมโหลด) 2.วิวาห์ชังคุณหมอร้าย (หมอพอร์ช & พรีม) นามปากกา ขยาทิมาต (กำลังเขียน) ***คำเตือน : นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้นนะคะ ทั้งตัวละครและสถานที่บางที่เป็นเพียงแค่สิ่งสมมุติตามจินตนาการเท่านั้นค่ะ #คิดหื่นเชิญเสพ ณิการ์(ยักษ์)

นิยายรักโรแมนติกประธานคนต่ำต้อยผู้ชายอบอุ่นคนธรรมดานางเอกเก่งแต่งงานก่อนรักเลือดร้อน18+ดราม่า

บทนำ

บทนำ วิวาห์ขม

ใบหน้าเคร่งขรึมของสุภาพบุรุษในห้องทำให้เธอที่สวมชุดเจ้าสาวรู้สึกอึดอัดจนไม่รู้จะทำตัวยังไง เธอนั่งอีกฝั่งของเตียง เขานั่งอีกฝั่งของเตียง ตอนนี้พ่อกับแม่ของเธอได้ออกไปจากห้องแล้ว เพราะมันเป็นเวลาดึกที่คู่บ่าวสาวจะต้องอยู่ด้วยกันเพียงลำพัง

ด้านคนที่ใส่ชุดสูทสีดำเข้มใบหน้าเรียบตึงไร้อารมณ์เหมือนปกติที่เจอกัน และยิ่งเวลานี้อยู่ด้วยกันเพียงลำพัง และผู้หญิงประเภทที่ตัวเองเกลียดก็นั่งอยู่ข้างตัวเองอีกฝั่งของเตียง เขามองเธอในชุดเจ้าสาวสีขาวตัวสวย ยอมรับว่าวันนี้หล่อนสวย แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกประทับใจหรืออยากจะเข้าหา ปากหนาเม้มแน่นเป็นเส้นตรงแล้วลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

“คุณฌอห์ณจะไปไหนคะ?” เสียงเล็กถามพร้อมขยับตัวลุกขึ้นด้วย

“จะไปนอนห้องข้างๆ” เขาตอบสั้นห้วนแล้วเดินไปที่ประตู โดยไม่สนใจเจ้าสาวคนสวยของตนที่อยู่ร่วมห้องด้วย

ส่วนเจ้าสาวก็รีบสาวเท้าตามเจ้าบ่าวของตัวเองไปที่หน้าประตู พร้อมคว้าแขนแข็งแรงดึงรั้งไว้เมื่อเขากำลังจะจับลูกบิดประตูออกไปจากห้องตามที่บอก

“คุณฌอห์ณไปไหนไม่ได้นะคะ”

“มีเชือกผูกขาผมไว้เหรอถึงจะไปไม่ได้”

น้ำเสียงเย็นชาบวกกับสายตาแข็งกระด้างที่หันมามองทำให้เธอรู้สึกขยาดกลัวในอก แต่ก็ทำใจดีสู้เสือ ส่งยิ้มแห้งๆ ให้คนตัวโต

“วันนี้เราแต่งงานกันแล้วนะคะ”

“ผมไม่ได้โง่ ผมรู้ว่าเราแต่งงานและจดทะเบียนสมรสกันแล้ว”

เขาพูดพร้อมสะบัดแขนตัวเองเต็มแรงให้มือน้อยที่จับแขนใหญ่ตัวเองหลุด และมันก็ได้ผล

“คุณเองก็น่าจะรู้ดีว่าเราแต่งงานกันเพราะอะไร เราต่างคนต่างอยู่เถอะ พอถึงเวลาผมจะ ‘หย่า’ ให้คุณ ไม่นานหรอก คุณก็จะได้รับอิสระ”

น้ำเสียงเข้มเอ่ยทิ้งท้ายก่อนจะบิดลูกบิดประตูแล้วเปิดผลักออกไปนอนห้องข้างๆ ที่ให้เด็กรับใช้เตรียมไว้ให้ตัวเองก่อนหน้านี้

“ไม่! เนมไม่มีวัน ‘หย่า’ กับคุณฌอห์ณ”

แม้จะรู้ว่าเขาเกลียดชัง แม้จะรู้ว่าเขาไม่รัก แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้หรอก เพราะเธอรักเขา รักมาตลอด มันยากที่จะได้แต่งงานกับคนที่ตัวเองรัก แม้ว่าเขาไม่รักตอบ แต่ขอแค่ได้อยู่ใกล้แค่นี้ก็มีความสุขมากแล้วสำหรับเธอ