ดับ

………………………………………

"เด็กเดินยาอย่างเธอ เหมาะที่จะรับกรรมแทน"

“เด็กเดินยา”

เท้าที่สวมรองเท้าหนังเขี่ยไปที่ร่างเล็กที่นอนกุมท้องด้วยความเจ็บปวด

ผู้กองหนุ่มที่เคยชมว่าหล่อที่สุดในสามโลกยื่นมือรับเงินปึกใหญ่

"ผู้กอง ทำไมทำแบบนี้ ผู้กองอย่าเพิ่งไปเรียกรถพยาบาลให้ตัวเล็กก่อนได้ไหม”

ร่างสูงก้าวเดินเหมือนนายแบบหนุ่มโบกตั๋วเครื่องบินในมือไปมา

“ลาก่อนตัวเล็กชาติหน้าค่อยพบกันใหม่”

“ผู้กอง ผู้กองทำไมทำแบบนี้เราเป็นคู่หูกันนะ”ส่งเสียงตวาดดังแต่อีกคนไม่หันหลังกลับ

“เอาเป็นว่าฉันจะเขียนรายงานว่าเธอตายในหน้าที่ ส่วนฉันขอเวลาทำใจลาออกจากงานบ้าๆนี่ เงินที่พวกเขาให้ฉันคงพอจะบินไปชมภูเขาไฟฟูจิแล้วปั้นตุ๊กตาหิมะที่ญี่ปุ่นได้หลายปี”

“ผู้กอง ผู้กอง อย่าทำแบบนี้นะไอ้บ้า แกทำแบบนี้ได้อย่างไร อย่าเพิ่งไปอั๊กกกกกก”

ลมหายใจหลุดลอยเคว้งคว้าง ก่อนจะถูกดูดเหมือนอากาศธาตุเข้าไปยังอุโมงค์หลากสี หมุนวนจนมึนงง มึนงง สับสน เหมือนกับร่างกายเบาหวิวเป็นอากาศธาตุ

“อั๊กกกกกก”

“คุณหนูรอง คุณหนูรองฟื้นแล้ว”

เสียงเล็กๆ ของใครบางคนที่ตัวเล็กไม่คุ้นหูดังอยู่ใกล้ๆ

“รู้ว่าว่ายน้ำไม่เป็นยังกล้า พาตัวเองลงไปในน้ำ”

เสี่ยวจูปาดน้ำตา เจ็บใจกับคำพูดของจางอี้หลงที่ไม่ได้แสดงความห่วงใยหนำซ้ำยังตำหนิ

“ชินหยู ชินหยูน้องพี่ เจ้า เจ้า …โธ่น้องพี่เป็นข้าที่ผิดเองที่ปล่อยเจ้า ว่ายน้ำไม่เป็นยังลงไปช่วยพี่ เป็นข้าเป็นข้าชินเหอที่ทำให้เจ้าต้องตาย”

จางอี้หลงกอดรวบร่างบางของชินเหอที่ทรุดกายลงกับพื้นร้องไห้ปานจะขาดใจ

ตัวเล็กลืมตาขึ้นช้าๆ

“ฮูหยินของข้าเจ้าอย่าได้เสียใจไปเลยนางยังไม่ตาย”เอ่ยปากด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“เอ่อ คุณหนูรองแม้จะไม่เป็นอะไรมากแต่ทว่า ไม่อาจรักษาชีวิตหนึ่งในครรภ์ไว้ได้”

ชินเหอทรุดกายลงกับพื้น จางอี้หลงขมวดคิ้ว

“ท่านหมอท่านเข้าใจอะไรผิดไปหรือไม่”

“เอ่อ ท่านแม่ทัพ คุณหนูรองแม้ยังสาวทว่าครรภ์ที่อ่อนแอไร้การบำรุงเมื่อมีสิ่งใดกระทบกระเทือนอีกทั้งนางยังขาดอากาศหายใจไปชั่วขณะหรือว่าหยุดหายใจไปชั่วขณะจึงทำให้ไม่อาจรักษาทารกในครรภ์ไว้ได้ นางสูญเสียลูกไป”

ท่านหมอกล่าวด้วยน้ำเสียงปกติ

“โธ่น้องพี่เจ้าตั้งครรภ์ กับใครแล้ว..แล้ว โธ่ยังไม่ทันจะพบหน้าบิดา ก็มาตายตั้งแต่ในท้อง”

ตัวเล็กงงงันกับท่าทีของคนรอบกาย แต่ดึงสติไว้ ตั้งครรภ์แล้วแท้งแต่ทำไมไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร ขยับตัวมองรอยเลือดที่ไหลเปรอะกระโปรงยาว รู้สึกเหมือนแค่รอบเดือนมาปกติทั่วไป

อย่าอย่าเพิ่งพูด อย่าทำเป็นตกใจ ตั้งสติไว้จะทำเหมือนในซีรีย์หรือนิยายไม่ได้นั่นมันเกร่อไป

“น้องสาวของข้าเจ้าคงตกใจไม่น้อย อย่าเพิ่งพูดอะไรเลยเรื่องที่เจ้าลงไปช่วยพี่ และเรื่องลูกในท้องไว้เจ้า ดีขึ้นกว่านี้จึงค่อยหารือกันอีกที แค่นี้ก็ดีแค่ไหนพี่เขย..ช่วยเจ้าไว้ได้ทัน”

หยุดคำพูดเรื่องจางอี้หลงส่งต่อลมหายใจ ในเมื่อเห็นกับตาว่าสามีของตนส่งต่อลมหายใจให้กับน้องสาวอย่างไม่ลังเล หากช้าไม่กว่านี้ชินหยูนางคงไม่อาจมีชีวิตอีกต่อไป

“คราวหลังหวังว่าจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ข้าสัญญากับท่านลี่ว่าจะดูแลเจ้า แต่ดูสิ่งที่เจ้าทำเช่นไรจึงไม่รักตัวกลัวตาย ชินเหอนางว่ายน้ำเป็น แต่เจ้ากลับโง่งมคิดว่าเพียงเจ้าลงไปจะช่วยคนที่กำลังตกใจในน้ำได้หรือ”

ทั้งตำหนิและสั่งสอน หมอนี่เหมาะที่จะเป็นมนุษย์ผัว คำบ่นปนอยู่ในความห่วงใย

“ข้าไม่นึกว่าเจ้าจะว่ายน้ำไม่เป็นจึงเอาตัวรอดเพียงลำพัง พี่นี่ช่างแย่ปล่อยให้เจ้า ต้องเสี่ยงตาย”อีกคนก็ช่าง โศกสลดจนตัวเล็กอดคล้อยตามไม่ได้

“คุณหนูรอง พักเถิดเจ้าค่ะ เสี่ยวจูต้มน้ำขิง กับข้าวต้มร้อนๆ ให้”

มีเพียงเสี่ยวจูเท่านั้นที่มีหยาดน้ำตา อืมแกล้งหลับตาเสีย ไม่อยากจะพูดอะไร ก็ในเมื่อพี่สาวคนนั้นบอกว่ายังไม่ต้องพูด อีกอย่างยังไม่ทันได้สืบสวนสอบสวน บางที่เรื่องนี้อาจมีเงื่อนงำเห็นได้ชัดว่าเจ้าของร่างตายดับแนวไปแล้ว แต่ตัวเล็กกลับมาเข้าร่างของหญิงที่มองเพียงผิวเผินมีแต่คนห่วงใยนาง แล้วๆว่าแต่ว่าจะเข้าจะออกหรือจะอย่างไรกันแน่ หรือว่าจะต้องอยู่ในร่างนี้ตลอดไป