พลาด 7 | ปากหนัก

ลินิลนั่งอมยิ้มตลอดทางหลังจากที่จาฟาร์ปฏิเสธที่จะไปเที่ยวกับเพื่อนสนิทของเขา ทั้งๆ ที่เขามักจะให้ความสำคัญกับเพื่อนมากกว่าครอบครัวเสมอ หัวใจของลินิลอ่อนยวบยาบเมื่อนึกถึงการกระทำที่เปลี่ยนไปของสามี ขณะที่ในหัวก็ผุดภาพครอบครัวที่สมบูรณ์แบบขึ้นมา ครอบครัวสมบูรณ์แบบเป็นสิ่งที่สองรองลงมาจากความรักที่ทำให้ลินิลทนอยู่จนถึงทุกวันนี้ แต่อยู่ๆ ลินิลก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงรีบหันไปบอกจาฟาร์ทันที

“ก่อนจะถึงบ้านคุณแม่ ฟาร์ช่วยแวะร้านขายยาหน่อยได้มั๊ย”

“แวะทำไม ใครป่วย?”

จาฟาร์หันมาถามลินิลเพียงเสี้ยววินาทีก่อนจะหันไปสนใจเส้นทางข้างหน้าตามปกติ

“ไม่มีใครป่วยหรอก นิลแค่จะแวะไปซื้อยาคุมฉุกเฉินหน่ะ”

ลินิลตอบไปด้วยท่าทางเขินอายแล้วหันไปมองนอกรถ เธอไม่ได้กินหรือฉีดยามคุมมาสักพักแล้ว นับตั้งแต่จาฟาร์ไม่ค่อยกลับบ้าน และทุกครั้งที่เขากลับมาโดยไม่ทันตั้งตัว เธอก็จะใช้วิธีกินยาคุมฉุกเฉิน

“จะฆ่าลูกฉันหรือไง” จาฟาร์ถามเสียงเข้ม ไม่พอใจที่เมียจะกินยาคุม ส่วนลินิลก็มองหน้าสามีด้วยความไม่เข้าใจ เธอไม่ได้คิดแบบที่เขาพูดเลยสักนิด เพียงแค่คิดว่าเขาคงไม่อยากให้เธอท้องอีก และเธอเองก็ไม่อยากท้องตอนนี้ด้วย

“เอ่อ… ถ้าไม่กิน นิลอาจจะทะ...”

ลินิลพยยายามบอกเหตุผล แต่อีกฝ่ายกลับไม่สนใจแล้วพูดแทรกขึ้นมา

“ท้องก็ท้องสิ!”

สถานการณ์ภายในรถเงียบไปชั่วขณะ เมื่อจาฟาร์พูดออกมาอย่างนั้น ลินิลนั่งกุมมือแน่นขณะที่คิดอะไรบางอย่างอยู่ในหัว เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะบอกสามีดีมั๊ย

“ไม่อยากมีลูกกับฉันขนาดนั้นเลยเหรอ”

จาฟาร์ถามขึ้นมาเมื่อเห็นลินิลทำหน้าคิดหนัก ท้องกับผัวมันต้องคิดหนักขนาดนั้นเลยเหรอวะ! เขานึกหงุดหงิด

“ไม่ใช่อย่างนั้น แต่ว่านิลท้องตอนนี้ไม่ได้”

คำตอบของลินิลยิ่งทำให้จาฟาร์นึกสงสัยขึ้นไปอีก ท้องตอนนี้ไม่ได้ หมายความว่ายังไงกัน? 

“ทำไม?”

“นิลกำลังจะไปเรียนต่อ แม่กับพี่วินติดต่อมหาลัยให้แล้ว”

ลินิลตัดสินใจบอกไปตามตรง เพราะยังไงเขาก็ต้องรู้อยู่ดี 

“จะไปเรียน ถามความคิดเห็นผัวหรือยังวะ!”

จาฟาร์หัวร้อนพูดออกมาด้วยอารมณ์ดุดัน เมื่อในหัวผุดภาพของภรรยาใส่ชุดนักศึกษาขึ้นมาทันที นมใหญ่ๆ แบบนี้ผู้ชายคงมองตาเป็นมันแน่ๆ

“ไปได้ไงวะ! แล้วใครจะดูแลลูก”

“เรื่องนั้นฟาร์ไม่ต้องห่วงหรอก เวลานิลไปเรียน เนญ่าก็ไปเรียนเหมือนกัน นิลจะไปรับไปส่งลูกเอง”

จาฟาร์นิ่งไปชั่วขณะ เขาลืมไปว่าเนญ่าเข้าโรงเรียนได้สองปีแล้ว 

“แล้วถ้าวันไหนเลิกช้าหล่ะ ใครจะไปรับลูก”

ลินิลยิ้มออกมาทันที เพราะเรื่องนี้เธอก็ได้วางแผนไว้ล่วงหน้าแล้ว 

“ถ้าวันไหนนิลเลิกช้า พี่วินจะเป็นคนไปรับเนญ่าให้ แล้วถ้าวันไหนพี่วินไม่ว่าง พี่ดาวจะเป็นคนไปรับ ฟาร์ไม่ต้องห่วงนะ”

ลินิลอธิบายอย่างละเอียด ถึงแม้ว่าช่วงที่ลินิลไปเรียน จาฟาร์จะเรียนจบพอดี แต่เธอก็ไม่อยากรบกวนเวลาของสามี 

“หึ! จะไปให้ได้เลยใช่มั๊ย คงจะวางแผนไว้แล้วสินะ”

“ทำไมฟาร์ถึงไม่อยากให้นิลไปเรียนเหรอ”

ลินิลถามออกไปตามตรง เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอคุยเรื่องที่จะไปเรียนกับสามี หรือเขากลัวว่าเธอจะเป็นภาระของเขากันนะ เพราะตอนนี้เธอกับลูกก็ใช้เงินของเขาทุกบาท ลินิลนึกสงสัยอยู่ในใจก่อนจะพูดออกไป

“ฟาร์ไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายของนิลหรอกนะ นิลจะเรียนไปด้วย แล้วก็ช่วยพี่วินทำงานด้วย พี่วินจะช่วยเรื่องค่าเทอมให้นิล”

ลินิลยิ้มหวานให้สามีเพราะคิดว่าตัวเองทำถูกต้องแล้ว โดยไม่รู้ตัวว่าสิ่งที่เธอพูดออกมามันยิ่งทำให้สามีไม่พอใจแล้วคลั่งขึ้นมา แค่เรื่องที่เธอจะไปเรียนก็ปวดหัวมากพอแล้ว นี่ยังจะไปทำงานกับพี่ชายนอกสายเลือดอีก

หึ! ฝันไปเถอะ! ผัวก็มี จะไปรบกวนคนอื่นทำไมวะ! 

“อยากไปเรียนนักก็ไป แล้วไม่ต้องไปรบกวนคนอื่น วันไหนเลิกช้าก็โทรมา ฉันจะไปรับลูกเอง”

ลินิลไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน นี่เธอกำลังฝันไปใช่มั้ย ทำไมวันนี้มีแต่เรื่องไม่คาดฝันทั้งนั้นเลย 

“แล้วฉันก็อนุญาตให้เรียนอย่างเดียว อย่าคิดจะไปทำงานอีก ส่วนเรื่องเงิน... ถ้าขาดเหลืออะไรก็บอก”

คนอย่างจาฟาร์ไม่ยอมให้ใครพูดลับหลังว่าเลี้ยงเมียไม่ดี จนเมียต้องไปขอเงินคนอื่นใช้หรอกนะ

“เข้าใจมั๊ย” คนหัวร้อนกำชับเสียงดุ 

“เข้าใจแล้ว... ขอบคุณนะ”

แต่ลินิลกลับยิ้มจนแก้มจะแตก หัวใจก็พองโตราวกับคนมีความรักใหม่ๆ