02 ทั้งรักทั้งเกลียด

“กรี๊ดด พี่พรานอย่าทำหนูฮื่ออออ ปล่อยหนู!!”

“....”ชายหนุ่มไม่ได้สนใจคำร้องขอของเด็กสาวเลยแม้แต่น้อย

“ฮึกก อย่าทำแบบนี้พี่พราน ฮื่อออ ฮึกก”

“....”

“อืมมม”เขาประกบปากจูบเด็กสาวเพื่อให้เธอหยุดดิ้นและมีอารมณ์ร่วมกับเขา และในที่สุดเด็กสาวก็นิ่งสนิทไปทำเอาชายหนุ่มต้องผละจูบออกมาเธอดูเธอ

“พี่อยากทำอะไรก็ทำไปเลย แต่ขอให้พี่รู้ไว้ว่าต่อจากนี้หนูจะเกลียดพี่ตลอดไป”น้ำสีใสไหลล้นออกมาจากดวงตากลมโต เด็กสาวมองหน้าผู้เป็นพี่ชายด้วยความรู้สึกที่ทั้งรักทั้งเกลียดในเวลาเดียวกัน

“....”ชายหนุ่มจ้องตาของเด็กสาวนิ่งๆ

“ฮึกก เราพลาดแค่ครั้งแรกครั้งเดียวก็พอมันไม่สมควรมีครั้งต่อไป พี่ก็มีแฟนแล้วหนูไม่อยากขึ้นชื่อว่าแย่งแฟนใคร”

“....”

“อย่าทำแบบนี้กับหนูอุ๊บบ อื้มมม”

“อืมมม จ๊วบบ”ชายหนุ่มประกบปากจูบเด็กสาวอีกครั้งก่อนจะดันตัวเธอให้นอนราบลงกับพื้นห้องน้ำแล้วขึ้นคร่อมตัวเธอเอาไว้ เธอไม่ขัดขืนเลยเพราะรู้ว่าทำไปก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี ในเมื่อชายหนุ่มอยากจะรังแกร่างกายของเธอก็ปล่อยให้ทำไป

“ฮึกก ฮื่ออ ฮึกก”เธอเม้มปากแน่นพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ไม่ให้เล็ดลอดออกมา

“อืมมม จ๊วบบ”มือสากของชายหนุ่มเริ่มลูบไล้ไปตามบั้นท้ายของเด็กสาวเลื่อนขึ้นมาถึงอกใหญ่ของเธอ

“ฮึกก หนูเกลียดพี่”

“เธอเกลียดพี่ไม่ได้หรอกเพราะพี่เป็นผัวของเธอ”พูดจบชายหนุ่มก็ดึงกางเกงผ้ายืดที่เด็กสาวใส่อยู่ออกไปจนร่างกายของเธอเหลือเพียงชุดชั้นในที่ปกคุมจุดสงวนอยู่ จากนั้นก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกอย่างเร่งรีบแล้วแทรกตัวเข้ามาหาเด็กสาวอีกครั้ง

ปักก!!

ชายหนุ่มดันแก่นกายใหญ่เข้ามาในร่องแคบของเด็กสาวครั้งเดียวสุดลำโดยไร้สารหล่อลื่นมันทั้งเจ็บและแสบมาก เพราะครั้งแรกที่เธอมีอะไรกับชายหนุ่มมันก็หลายเดือนผ่านมาแล้วและเธอกับชายหนุ่มก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันอีกเลยจนกระทั่งวันนี้ คราวที่แล้วมันเกิดขึ้นจากความเมาและความผิดพลาดของทั้งสองแต่ครั้งนี้ชายหนุ่มตั้งใจให้มันเกิดขึ้นเพราะไม่ต้องการให้เด็กสาวไปยุ่งกับผู้ชายคนไหน

“อื้ออ...อื้มมม”เธอกัดริมฝีปากอย่างแรงจนมีเลือดซิบออกมา พร้อมกับใช้เล็บจิกลงบนแผ่นหลังแกร่งอย่างแรงจนมีเลือดสีแดงสดติดซอกเล็บเธอมา

“แน่นจัง อ่าาาส์!!”ชายหนุ่มครางออกมาอย่างพอใจ โดยไม่สนใจเลยว่าคนใต้ร่างจะรู้สึกเช่นไรที่ถูกกระทำอย่างนี้

“....”

“ไม่ต้องร้องนะ พี่จะมอบความสุขให้เธอเอง”ชายหนุ่มเลื่อนมือมาปาดน้ำตาออกจากแก้มนวลให้กับเด็กสาวก่อนจากก้มลงมาประกบปากจูบเธออีกครั้งแล้วขยับส่วนล่างเข้าออกอย่างเนิบนาบเพื่อให้ร่องของเธอปรับสภาพเข้ากับลำกายใหญ่ของเขา

“อืมมม”เสียงครางในลำคอของชายหนุ่มยังคงเล็ดลอดออกมาอยู่ตลอดเวลา ส่วนล่างของเขากำลังขยับเข้าออกตามอารมณ์ในตอนนี้มันเริ่มแรงมากขึ้นเรื่อยๆจนเด็กสาวไม่สามารถกลั้นเสียงอันน่ารังเกียจนั้นได้

ตรับ ตรับ ตรับ ตรับ

“อื้อ ๆ ๆ อื้มมม”

“อืมม ครางออกมาคนดี ครางออกมา”ชายหนุ่มดันตัวเองให้อยู่ในท่าที่สบายแล้วเลื่อนมือไปบีบคอของเด็กสาวไว้อย่างหลวมๆ จากนั้นก็กระแทกเข้าไปอย่างรุนแรง

“ฮึกก อื้อ ๆ ๆ”เธอเม้มปากเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองเปล่งเสียงครางอันน่ารังเกียจออกมาให้ชายหนุ่มได้ยิน

“อึกกก อ่าาาส์ ซี๊ดดด”ร่างแกร่งกระตุกตัวเกร็งพร้อมกับปลดปล่อยน้ำคาวเข้าไปในท้องของเด็กสาวจนหมด จากนั้นก็ถอดลูกชายออกจากร่องของเธอไป

“....”ทันทีที่ถูกปล่อยตัวให้เป็นอิสระเด็กสาวรีบลุกขึ้นนั่งคว้าเสื้อผ้าที่ถูกฉีกออกแล้ววิ่งออกไปจากห้องน้ำทันทีชายหนุ่มพาเธอมาที่ห้องของเขา

เธอรีบวิ่งกลับมาที่ห้องของตัวเองแล้วปิดประตูลงพร้อมกับล็อคประตูเรียบร้อย ร่างเล็กทรุดนั่งลงตรงหน้าประตูอย่างหมดแรงพร้อมกับร้องไห้ออกมาจนสะอึกสะอื้น

“ฮึกก ฮื่ออ หนูเกลียดพี่ หนูเกลียด!!”เธอพยายามใช้มือถูคราบสกปรกที่ชายหนุ่มทิ้งไว้ตามร่างกายของเธอออกจนเป็นรอยแดงขึ้นมา

ผู้หญิงที่ภายนอกดูแข็งแกร่งฉะฉานอย่างเธอใครจะไปรู้ว่าข้างในเธออ่อนแอขนาดไหน ตั้งแต่แม่ของเธอเสียชีวิตไปเธอก็รู้สึกเหมือนขาดอะไรไปความสุขของเธอมันขาดหายไปตั้งแต่วันนั้น ที่เธอยิ้มออกมามันไม่ใช่รอยยิ้มของความสุขแต่มันเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความทุกข์เธอไม่อยากจะแสดงความอ่อนแอออกมาให้ใครได้เห็น เธอพยายามที่จะทำให้คนรอบข้างของเธอรับรู้ว่าเธอเป็นคนแข็งแกร่งขนาดไหน

บางคนมองว่าชีวิตของเธอมันเหมือนหนูตกถังข้าวสาร น่าอิจฉา เธอโชคดีอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ในความคิดของเธอมันไม่ได้ถือว่าโชคดีเลย เธอไม่ได้ต้องการเงินทองหรือสมบัติที่มากมายมหาศาล แต่เธอต้องการใครสักคนที่รักเธออย่างจริงใจเหมือนกับแม่ของเธอเพราะขาดแม่ของเธอไปแล้วเธอก็รู้สึกว่าไม่มีใครรักเธออีก

“แม่จ๋า...ทำไมแม่ถึงไม่เอาหนูไปอยู่ด้วย ทำไมแม่ใจร้ายทิ้งหนูให้อยู่คนเดียวแบบนี้”เด็กสาวก้มหน้าร้องไห้น้ำตาไหลออกมาเป็นสายธาร

ปัง ๆ ๆ “เจ้าขา!”

“ฮึกก ออกไป!! หนูไม่มีอะไรจะพูดกับพี่อีกแล้ว”

“ยาคุมอยู่หน้าห้องนะ อย่าลืมออกมากินล่ะ”ชายหนุ่มพูดมาแค่นั้นก่อนที่เสียงจะเงียบหายไป

เวลาต่อมา

ร่างบางนั่งเหม่อลอยอยู่บนเตียงโดยที่ไม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าหรืออาบน้ำ ยาคุมที่ชายหนุ่มบอกว่าอยู่หน้าห้องเธอก็ไม่ได้ออกไปเอามากิน ดวงตากลมโตเลื่อนลอยมองไปด้านหน้าเหมือนกับคนไร้สติ นึกย้อนไปถึงการกระทำของชายหนุ่มที่ทำกับเธอ เด็กสาวสัญญากับตัวเองเอาไว้ว่าจะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแต่แล้ววันนี้มันกลับเกิดขึ้นอีกครั้ง เธอจะรู้สึกอย่างไรถ้ามีคนอื่นรู้ว่าเธอและพี่ชายมีอะไรกันถึงจะเป็นพี่ชายไม่แท้แต่ทั้งสองก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กมองยังไงก็เหมือนพี่น้องแท้ๆ แถมชายหนุ่มก็มีคนรักอยู่แล้วด้วยแต่กลับมามีอะไรกับเธอ

ตุบบ!! ร่างบางหมดสติลงไปเพราะพิษไข้กำลังเล่นงานเธอเข้าแล้ว