2

สองสตรีที่ว่าคือบุตรสาวของอนุในจวน อย่างอนุหงซิว จากบ่าวล้างเท้า มาเป็นอนุของท่านอัครเสนาบดี ช่างไม่ธรรมดาเสียจริง

ลู่ซินคุณหนูรองที่แต่งกายหรูหรา และลู่หรานในความทรงจำของลู่เมียนเปา ไม่เป็นมิตรกับสองคนนี้

"มีอันใด" น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยถามสองสตรี

"ข้ามาเยี่ยมพี่หญิงใหญ่เจ้าค่ะ" ลู่ซินเอ่ยขึ้นอย่างเนิบช้า

ตอแหล ในครั้งก่อนที่ลู่เมียนเปาคนเดิมจะผูกคอตาย สองคนนี้เป็นคนมายุแหย่ ให้ลู่เมียนเปาเสียใจจนผูกคอตาย เพราะต้องส่งตัวเข้าวังเป็นนางสนมฮ่องเต้

"คงจะมาดูสิ ว่าข้าตายรึไม่"

"พี่หญิงใหญ่เข้าใจผิดเเล้ว" ลู่หรานเอ่ยขึ้นแววตาที่มองพี่สาวคนโตหาได้มีความหวังดี

"กลับไป อย่ามายุ่งกับข้า"

"นี่ท่านช่างไร้ไมตรีกับเราสองคนนัก"

"ไร้ไมตรีอย่างนั้นรึ ห้าวันก่อน มิใช่พวกเจ้ารึ ยุยงให้ข้าผูกคอตาย"

ลู่ซินเป็นคนพูดขึ้นมาว่า ถ้าข้าเป็นพี่หญิง มิได้ใช้ชีวิตอยู่กับท่านแม่ทัพใหญ่ ข้าขอผูกคอตายเสียดีกว่า

เป็นเหตุให้เจ้าของร่างเดิมผูกคอตายอย่างถาวร ยังมีหน้ามาว่าหวังดีอีก

ลู่เมียนเปาคนเดิมใจเสาะสมชื่อ แต่ลู่เมียนเปาคนใหม่หาใช่เยี่ยงนั้น

นางสู้คน

น้องสาวลูกอนุทั้งสองคนชอบรังแก เอาเปรียบเจ้าของร่างเดิม เพราะนางอ่อนแอเกินไป

"พี่หญิง แต่ท่านก็ไม่ตายมิใช่รึ" ลู่ซินเอ่ยขึ้นเเล้วปรายตามองลู่เมียนเปา

"ในใจเจ้าอยากจะให้ข้าตาย แล้วเจ้าจะได้ครองรักกับท่านเเม่ทัพใหญ่ใช่รึไม่"

"พี่หญิงรองอุตส่าห์ห่วงท่าน" ลู่หรานเอ่ยขึ้น

ลู่เมียนเปาเผยอยิ้มน้อย ๆ

"ไสหัวไป"

"ท่านคิดว่า ท่านจะได้ครองรักกับเเม่ทัพเสิ่นรึ อีกหนึ่งเดือนข้างหน้า ท่านก็ต้องเป็นนางสนมฮ่องเต้เเล้ว" ลู่ซินยังคงพูดจาถากถางลู่เมียนเปามิหาย

ตุบ!!! ชั่วพริบตาเดียวนั้นร่างของลู่ซินตกลงไปในสระบัว

"กรี๊ด!!!!" เสียงกรีดร้องของสองพี่น้องดังขึ้น

ตามด้วยร่างของลู่หราน

ทั้งสองคนตกลงไปในสระบัว

"เย็นดีรึไม่ ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นดีนัก มันต้องโดนเยี่ยงนี้"

ข้ารับใช้ต่างกระโดดลงไปช่วยเจ้านาย ลู่เมียนเปาสาวเท้านำหน้าสาวใช้ของนางอย่างเสี่ยวชุย

นานแล้วที่นางมิได้ออกกำลัง ตะกี้นี้ ได้ใช้วิชาแม่ไม้มวยไทย จระเข้ฟาดหางถีบพวกนางตกน้ำ ในเมืองไทย นางได้เปิดร้านผ้าของตัวเอง ยามว่างก็จะเรียนมวยไทยไปด้วย

เสี่ยวชุยอยากจะขยี้ตารัว ๆ คุณหนูของนางเรียนวิชาป้องกันตัวตั้งแต่เมื่อใดกัน เดิมทีคุณหนูเป็นคนอ่อนโยน อ่อนหวาน หาใช่ชอบใช้กำลังตัดสินปัญหา

"เมื่อกี้นี้ ข้าเตะพวกนางงามรึไม่" ลู่เมียนเปาเอ่ยขึ้นอย่างยิ้ม ๆ

"คุณหนู ท่านเปลี่ยนไปนะเจ้าคะ"

"เพราะข้าอ่อนแอจึงทำให้สองคนนั้นเหยียบหัวข้า ต่อไป ผู้ใดดีกับข้า ข้าจะดีด้วยแน่นอน ผู้ใดร้ายกับข้า ข้าจะไม่ปล่อยมันไว้" แววตาที่เคยอ่อนโยนแปรผันเป็นแววตาที่แข็งกระด้างราวกับบุรุษ ชวนให้เสี่ยวชุยนึกกลัวเจ้านาย