3 เจอแม่ชี

"คุณวันเสาร์นี้ ไปวัดเป็นเพื่อนแม่หน่อยนะ ที่วัดเขาทำโรงทานจ้ะ ไม่ถึงเที่ยงก็กลับแล้ว"

คุณประไพรเอ่ยบอกลูกชายคนโตบนโต๊ะอาหารค่ำของวันที่ครอบครัวบริรักษ์ไพศาลอยู่กันพร้อมหน้า ไม่ว่าจะเป็นไตรวิทย์กับภรรยา หรือไตรฉัตรกับภรรยา ขาดก็แต่เจ้าพัฒน์กับหนูมิลินที่ไปเรียนต่ออยู่อเมริกา

"ครับ"

ไตรคุณได้แต่เหลือบสายตามองมารดาแล้วก็ขานรับเบาๆ ส่วนน้องชายอีกสองคนตักข้าวเข้าปากอย่างพยายามกลั้นรอยยิ้ม จนเขาต้องส่งสายตาเขียวๆ ให้น้องชาย

"ได้เจอแม่ชีหรือยังพี่" ในที่สุดไตรฉัตรน้องชายคนสุดท้องของบ้านก็อดใจไม่ไหวต้องเอ่ยถาม

"อยากจะเจอมั่งไหมล่ะ" ไตรคุณเอ่ยถามน้องชายสีหน้าไม่สบอารมณ์เท่าไรนัก

อีกด้านของห้องเสื้อ La Long

ละอองรัก ที่กำลังเตรียมคอลเลกชันซัมเมอร์ปีนี้ก็ยังวุ่นวายกับชุดที่พนักงานยังตัดเย็บไม่ได้อย่างใจ

"ต๋อง บอกให้ช่างเก็บรายละเอียดตรงนี้อีกนิดนะ" เธอเอ่ยสั่งน้องคนสนิท

"ได๋ค่า พี่ฝุ่น" เสียงจริตจะก้านของชายร่างเล็ก รีบคว้าเสื้อที่ถูกตีกลับเดินนวยนาดบิดเอวราวกับนางแบบบนแคตวอล์ก ละอองรักมองตามแล้วก็ได้แต่ยิ้มขำ ส่ายหน้าเบาๆ

"พรุ่งนี้พี่ไม่ได้เข้าร้านนะ จันทร์ เผื่อมีอะไรด่วนก็โทรหาพี่ได้" เธอหันไปสั่งลูกน้องสาวคนสนิทอีกคน

"พี่ฝุ่นจะไปปฏิบัติธรรมอีกหรือคะ" เด็กจันทร์เอ่ยถาม เพราะรู้ว่าเสาร์อาทิตย์เจ้านายมักจะไปวัดบ่อยๆ

"ไปทำโรงทานเฉยๆ"

ละอองรักเตรียมเครื่องดื่มสำหรับไปทำโรงทานที่วัด รถเอสยูวีสีขาวคันใหญ่ที่เธอพับเบาะด้านหลังลงหมด เพื่อวางลังเครื่องดื่มหลากชนิดทั้งลังเล็กลังใหญ่จนเต็มท้ายรถ ถอยรถเข้ามาที่โต๊ะ ที่ทางวัดจัดไว้ให้ เปิดท้ายรถได้ก็รีบจะไปยกลังเครื่องดื่มลง

หญิงสาวในชุดปฏิบัติธรรมสีขาวแขนยาวถึงข้อศอกกับผ้าถุงสีเดียวกันยาวกรอมเท้า ใบหน้าหวานไร้เครื่องสำอางมีเพียงครีมกันแดดกับแป้งฝุ่น ริมฝีปากก็เพียงเคลือบลิปมันป้องกันปากแห้งเท่านั้น เธอกำลังยกลังน้ำลงจากท้ายรถ

คุณประไพรที่อยู่โต๊ะข้างๆ กำลังเตรียมจัดขนมที่เตรียมมาจากโรงแรม ขึ้นวางบนโต๊ะหันไปเห็น หญิงสาวโต๊ะข้างๆ พอดี

"ตายแล้วหนูฝุ่น ทำไมยกเองล่ะลูก เจ้าคุณไปช่วยน้องหน่อย" คุณประไพรเอ่ยทักด้วยความตกใจที่เห็นคนตัวเล็กแบกลังขนาดใหญ่ลงจากรถ จึงได้ฟาดมือไปที่แขนลูกชายให้รีบเข้าไปช่วย เพราะทางนี้ก็มัวแต่วุ่นๆ จึงไม่ทันได้สังเกตโต๊ะข้างๆ

"ขอบคุณค่ะ คุณป้า"

ละอองรักรีบหันมายกมือขึ้นพนมขอบคุณ แล้วก็เลยไปถึงผู้ชายอีกคนที่กำลังจะเข้าไปช่วย ฝ่ามือที่ยกขึ้นแนบกันที่หน้าอกค้างไว้อย่างนั้น อาการตกใจจนเผลออ้าปากค้าง แต่เมื่อได้สติก็รีบหุบปาก ยิ้มน้อยๆ ให้ชายหนุ่มที่กำลังจะเข้าไปช่วยยกของ ไตรคุณเองก็ตกใจที่ถูกแม่ชียกมือขึ้นไหว้จนเกือบรับไหว้ไม่ทัน

"เดี๋ยวผมขยับรถให้ครับ" ไตรคุณเอ่ยบอกแม่ชี แถมยังพูดจาที่ออกจะนอบน้อมกว่าปกติ

"กุญแจอยู่ที่รถค่ะ" ละอองรักเอ่ยบอก ยืนมองคนตัวสูงที่ใส่เชิ้ตสีขาวดูผิดตากับเชิ้ตดำคืนนั้นอยู่พอสมควร เขาขับรถของเธอไปจอดให้ที่ลานจอดรถใกล้ๆ เดินกลับมาถึงก็ส่งกุญแจรถคืนให้ ละอองรักมองท่าคืนกุญแจของเขาด้วยรอยคิ้วขมวด พอเธอแบมือออกไปรับเขาก็จับปลายกุญแจค่อยๆ หย่อนใส่มือเธอ ราวกับกลัวมือเขาจะมาโดนตัวเธออย่างนั้นแหละ

"ขอบคุณค่ะ"

"เจ้าคุณ ทำไมทำท่าน่าเกลียดแบบนั้น" คุณประไพรกระทุ้งข้อศอกใส่สีข้างลูกชายตัวเองพลางเอ่ยกระซิบเบาๆ ส่วนเขาก็ได้แต่ขมวดคิ้วไม่เข้าใจที่มารดาเอ่ย

"ยังไงครับ"

"หย่อนกุญแจใส่มือน้อง ทำอย่างกับรังเกียจอย่างนั้นแหละ"

"ไม่ได้รังเกียจ ผมกลัวโดนเขา"

"น้องไม่ใช่พระ"

"แล้วแม่ชีไม่เหมือนกันหรือไงครับ"

"น้องไม่ได้เป็นแม่ชี แค่มาปฏิบัติธรรม"

"ใครจะไปรู้ เห็นใส่ชุดขาวแบบนั้น"

"แกนี่ เขาก็ใส่สีขาวกันทั้งงาน" คุณประไพรได้แต่เข่นเขี้ยวใส่ลูกชาย

เมื่อจัดขนมเรียบร้อยคุณประไพรก็เดินมาช่วยหนูฝุ่นจัดเรียงน้ำดื่มหลากหลายชนิดออกจากลังมาวางบนโต๊ะ

"นึกว่าหนูฝุ่นจะไม่ได้มาเสียแล้ว"

"ไม่ได้สิคะ รับปากไว้แล้ว พอดีออกจากบ้านช้าไปหน่อยค่ะ"

"วันนี้คุณแม่ไม่ได้มาด้วยหรือ"

"เปล่าค่ะ พอดีวัดข้างๆ บ้านก็มีงานพร้อมกัน ฝุ่นเลยต้องมาคนเดียว"

"พอดีเลย ที่ป้าว่าจะแนะนำให้รู้จักลูกชาย ไตรคุณ มานี่หน่อยลูก" คุณประไพรหันไปเอ่ยเรียกลูกชาย พลางทำหน้ายักษ์ใส่ไม่ให้หญิงสาวข้างๆ เห็น เพราะกลัวเจ้าตัวดีจะแผลงฤทธิ์

"รู้จักกันไว้ลูก นี่หนูฝุ่น ส่วนนี่ไตรคุณลูกชายป้าเอง" เธอต้องยกมือไหว้เขาอีกครั้ง ไตรคุณก็ทำหน้าประหลาดใส่อีกเช่นเคย เพราะรู้สึกแปลกๆ ที่มีแม่ชีมาไหว้เขา

"เห็นหนูฝุ่นแบบนี้ ทำงานเกี่ยวกับแฟชั่นด้วยนะ เปิดห้องเสือชื่ออะไรนะ คนแก่ก็ชอบลืม" ท่านบ่นตัวเองอย่างหงุดหงิดเพราะนึกชื่อไม่ออก

"ลา ลอง ค่ะ" ละอองรักเอ่ยบอกยิ้มๆ

"อืม ใช่ๆ ป้าเดี๋ยวนี้ขี้ลืม เนี่ยปีหน้าป้าว่าจะให้ห้องเสื้อหนูตัดชุดให้พนักงานที่โรงแรม"

"ด้วยความยินดีค่ะ"