ตอนที่ 1 พระเอกในจินตนาการ (2)

“เชิญค่า” เพลินตาร้องทักทายทันทีได้ยินเสียงโมบายหน้าร้านดัง ก่อนเธอจะชะเง้อมองเห็นว่าอีกฝ่ายยังยืนนิ่งหน้าเคาน์เตอร์ไม่ยอมขยับไปไหน จึงรีบหอบหนังสือที่เหลือกลับมาวางก่อน

ชายหนุ่มร่างสูงที่สวมหมวกแก๊ปและแว่นตาดำทำเอาเพลินตาถึงกับชะงัก ดูเหมือนจะมาปล้นมากกว่ามาเช่าหนังสือ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยิ้มต้อนรับ “สวัสดีค่ะ”

“ผมต้องการเช่าหนังสือครับ ต้องทำยังไงบ้างครับ”

“สมัครสมาชิกใหม่ ต้องเสียค่าสมัครรายปีห้าสิบบาทค่ะ ค่าเช่าคิดสิบเปอร์เซ็นต์จากหน้าปก เช่าได้สองวัน ถ้าเกินกำหนดปรับเท่ากับราคาเช่าและเป็นต่อวันต่อเล่มค่ะ” เพลินตาอธิบายพร้อมกับแอบมองลูกค้าใหม่ที่ยังเห็นหน้าตาไม่ชัดอย่างระแวงนิด ๆ

“สมัครครับ”

“งั้นรบกวนขอบัตรประชาชนและรบกวนกรอกรายละเอียดในแบบฟอร์มนี้ด้วยนะคะ” หญิงสาวหยิบกระดาษแบบฟอร์มและปากกาให้กับลูกค้าใหม่ จากนั้นก็ยื่นมือไปรับบัตรประชาชนของอีกฝ่ายมาถ่ายเอกสารเพื่อเป็นหลักฐานเอาไว้ และในจังหวะที่เธอหันมาจะเอาสำเนานั้นให้เขาเซ็น เธอก็ชะงัก ลมหายใจสะดุด

พระเจ้า!

มหาโจรเมื่อครู่กลายเป็นเทพบุตรไปแล้ว เพียงเขาถอดแว่นดำนั้นออกเผยให้เห็นใบหน้าอันหล่อเหล่า ฉบับไทย ๆ คือคมเข้มชวนใจละลาย

นี่มันพระเอกนิยายชัด ๆ

คิดก่อนจะยกบัตรประชาชนในมือขึ้นมาดู ตรงปก แม้ในบัตรจะหล่อไม่เท่าตัวจริงก็เถอะ “นักรบ” เพลินตาอ่านชื่อของชายหนุ่มแล้วอมยิ้ม ชื่อหล่อพอ ๆ กับหนาตาเลย สรุปดีไปหมด

“ครับ” คนที่กรอกแบบฟอร์มอยู่เงยหน้าขึ้นมาขานรับ เมื่อได้ยินชื่อของตัวเอง

“คะ” เพลินตาทำหน้างง

“ก็เมื่อครู่คุณเรียกผมไม่ใช่เหรอครับ”

“ฉันเรียกเหรอคะ” หญิงสาวชี้มาที่ตัวเอง

“ครับ”

คราวนี้เพลินตาถึงกับนิ่งไปก่อนจะยิ้มแหย ๆ คงเมื่อครู่เผลออ่านชื่อเขาดังไปหน่อย จะปฏิเสธว่าไม่ได้เรียกก็จะดูไม่ดี เดี๋ยวเขาหาว่าแกล้งหรือเปล่า จึงคิดหาเหตุผลมาแก้ต่างให้ตัวเอง “อ๋อ พอดีจะคืนบัตรค่ะ และรบกวนเซ็นสำเนาถูกต้องให้ด้วยนะคะ” บอกพร้อมกับวางกระดาษเอกสารกับบัตรให้ชายหนุ่มที่เคาน์เตอร์

ชายหนุ่มพยักหน้า แล้วก้มหน้าก้มตากรอกแบบฟอร์มต่อ ส่วนเพลินตาก็ขยับเก้าอี้แล้วทรุดตัวลงนั่งหยิบหนังสือที่อ่านค้างขึ้นมาอ่านต่อ พร้อมกับแอบปรายตามมองลูกค้าหนุ่มเป็นระยะ ๆ

และในขณะที่เธอแอบกรี๊ดอยู่นั้นเอง จู่ ๆ ก็มีเด็กโผล่หน้ามาข้าง ๆ เคาน์เตอร์พร้อมกับถามเสียงใสว่า “ไปเลือกหนังสือได้เลยไหมครับ”

เพลินตามองเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักอายุน่าจะราว ๆ ประถมสามแล้วหันไปมองหนุ่มหล่อตรงหน้า “เด็กมากับคุณเหรอคะ”

“ครับ”

“ได้เลยจ้ะ”

ทันทีที่ได้รับอนุญาตเด็กก็เดินดูหนังสือในร้านด้วยท่าทีตื่นตาตื่นใจ ด้วยความที่ชอบอะไรแบบนี้เหมือนกันไม่พูดเพลินตาก็รู้สึกได้

“เลือกดี ๆ ห้ามซนนะลูก”

ลูก!

คำคำนี้เหมือนสายฟ้าฟาดลงมากลางแสกหน้าของเพลินตา สุดหล่อมีลูกแล้ว พ่อหน้าตาดี ลูกออกมาหน้าตาดี แสดงว่าแม่ก็ต้องหน้าตาดีมาก ๆ แล้วเหมือนกัน หญิงสาววางหนังสือในมือพร้อมกับฟุบหน้าตามลงไปอย่างคนหมดแรง

“เอ่อ..คุณครับ...คุณ...” เมื่อเรียกเท่าไหร่อีกฝ่ายก็นิ่งเงียบเขาจึงยื่นมือไปสะกิด “คุณครับ”

“คะ” เพลินตาสะดุ้ง ก่อนจะหันมายิ้มแหย ๆ ให้กับผู้ชายที่เพียงแค่เจอกันแค่ครั้งแรกก็ทำให้เธออกหักได้ภายในเวลาไม่กี่นาที

“เสร็จแล้วครับ นี่เงินค่าสมาชิกครับ”

“ขอบคุณค่ะ เลือกหนังสือได้เลยนะคะ”

นักรบพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปหาเจ้าตัวเล็กที่ยืนเลือกหนังสืออยู่ “สายฟ้าเลือกได้ยังลูก”

“ยังเลยครับ เลือกไม่ได้ถูกใจไปหมด น้าช่วยสายเลือกให้หน่อยสิครับ”

น้า!

สรรพนามนี้ทำให้หัวใจห่อเหี่ยวของเพลินตาพองโตหันไปมองสองน้าหลานด้วยสายตาที่เป็นประกายแห่งความหวัง

ในที่สุด พระเอกของเธอก็ยังไม่มีลูก

บ้าไปแล้ว ดีใจราวกับถูกหวย