ลูกสะใภ้ที่ไม่ได้รับเชิญ(3)
ชายหนุ่มทำท่าทางออดอ้อนในแบบที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อนตลอดสัปดาห์ที่อยู่ด้วยกันรวงข้าวรู้สึกแปลกใจแต่เธอก็เลือกที่จะผลักเขาออกไปให้พ้นตัว
“คุณกลัวผมทำอะไรหรือรังเกียจผมไม่อยากให้กอด”
น้ำเสียงของปฐพีจากที่ตอนแรกเป็นเชิงหยอกล้อเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงที่จริงจังและดูแฝงความเศร้าอยู่ในนั้นทำให้สาวร่างเล็กที่พยายามยันตัวจะลุกหนีอีกฝ่ายกลับต้องล้มเลิกและเปลี่ยนเป็นล้มตัวลงนอนข้างๆเขาเช่นเดิมแทน
“เป็นอะไรหรือเปล่าคะทำไมพูดจาแปลก ๆ ”
รวงข้าวสัมผัสได้ว่าสิ่งที่ปฐพีกำลังรู้สึกอยู่ตอนนี้มันคือความจริงเขาไม่ได้แกล้งมีความทุกข์หรือแค่เพียงทำให้เธอสงสารเพื่อที่เขาจะได้ทำอะไรกับเธอก็ได้ในคืนนี้ หญิงสาวจึงเปลี่ยนเป็นฝ่ายจับมือของเขามากอดเอวของเธอไว้แค่เพียงหวังว่าเขาอาจจะระบายความในใจอะไรให้เธอฟังบ้าง
“ธุรกิจกำลังมีปัญหาผมบริหารไม่ดีพนักงานที่บริษัทอาจจะไม่รับโบนัสตามที่ตกลงกันไว้”
ท่านประธานถอนหายใจเฮือกใหญ่เหมือนว่าสิ่งที่เขากำลังจะพูดต่อไปนี้เขาต้องใช้ความเข้มแข็งมากขึ้นกว่าเดิม
“คุณรู้ไหมบางครอบครัวเงินโบนัสมีค่ากับเขามากเพราะมันอาจจะหมายถึงการได้พาพ่อกับแม่ไปหาหมอหรือการมีเงินไปจ่ายค่าเทอมให้ลูก ๆ แต่ผลจากการขาดทุนในไตรมาสนี้ทำให้บริษัทขาดสภาพคล่องและผมเองก็ไม่รู้ว่าจะหาเงินที่ไหนมาจ่ายโบนัสให้เต็มจำนวนเท่าที่พนักงานทุกคนคาดหวังว่าจะได้ในสิ้นปี”
รวงข้าวเธอเข้าใจความหมายดีทุกอย่างเพราะเธอก็เคยเป็นพนักงานบริษัทและก็เคยหวังที่จะเอาเงินโบนัสไปใช้หนี้ให้กับพ่อดังนั้นเธอคือคนที่เข้าใจทุกอย่างดี ดีเสียกว่าที่ปฐพีเข้าใจลูกน้องเสียอีกเพราะมันคือชะตากรรมที่เธอเคยผ่านมาแล้ว
“สิ้นปียังมาไม่ถึงคุณยังมีเวลาคิดอีกมากหลับตานอนนะคะพรุ่งนี้เช้าฉันขอไปทำงานด้วยได้ไหมเผื่ออย่างน้อยในฐานะที่เป็นคนจนฉันอาจจะหาทางออกให้กับผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกันได้ถ้าคุณยังเชื่อใจฉันอยู่”
รวงข้าวคิดแบบนั้นจริง ๆ ตอนนี้เธอยังคิดหาทางออกให้กับปฐพีไม่ได้เพราะเธอยังไม่รู้ข้อมูลมากพอเธออาจจะช่วยจัดการเรื่องผลกำไรของบริษัทไม่ได้แต่เธอคิดว่าอย่างน้อยเธอก็อาจจะหาทางออกให้กับพนักงานที่กำลังจะได้รับผลกระทบจากการได้โบนัสน้อยลง
ค่ำคืนนี้ค่ำคืนของความรู้สึกที่อ่อนแอของชายหนุ่มที่เคยเข้มแข็งมาตลอดเพราะเขามั่นใจว่าทุกปัญหาที่เกิดขึ้นเขาสามารถต่อสู้กับมันได้และเขาไม่เคยคิดว่าท่านประธานใหญ่อย่างเขากับจะต้องมาขอไออุ่นความแข็งแกร่งจากภรรยาในนามที่เป็นเพียงแค่อดีตพนักงานบริษัทอายุน้อยกว่าเขาหลายปีแบบนี้
ความมืดของห้องบวกกับความอ่อนแอของจิตใจและ ความประทับใจที่ปฐพีมีให้กับหญิงสาวตั้งแต่วันแรกที่เจอกันเพียงแต่ชายหนุ่มไม่เคยคิดที่จะบอกความจริงเรื่องนี้กับรวงข้าวเพราะเขากลัวว่าเธอจะไม่ยอมรับข้อเสนอการเป็นภรรยาของเขาชายหนุ่มจึงเลือกที่จะแสดงท่าทางดูถูกเพื่อเป็นการบีบเธอให้ยอมเซ็นสัญญาแทน เวลานี้ข้อตกลงที่ทั้งคู่จะเป็นแค่เพียงภรรยาและสามีในนามเท่านั้นมันกำลังจะถูกพัฒนาขึ้นเมื่อหัวใจทั้งสองดวงกำลังมีความรู้สึกบางอย่างที่ตรงกัน
อ้อมกอดที่แสนอบอุ่นที่ปฐพีเองก็ไม่รู้ว่าว่าตัวเขาเองกำลังมอบให้กับหญิงสาวที่นอนข้าง ๆ เพราะตลอดเวลาที่รวงข้าวเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เธอได้รับการดูแลและเอาใจใส่จากชายหนุ่มที่เธอเพิ่งรู้จักได้เพียงแค่ไม่กี่วัน เขาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยและมีความสุขในแบบที่เธอไม่เคยได้รับจากครอบครัว พ่อของเธอมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นและตัวเธอเองก็ไม่ต้องจมอยู่กับความเครียดในแต่ละวันเหมือนเช่นเคยที่ไม่รู้ว่าจะหาเงินที่ไหนไปใช้หนี้แทนบิดา
หญิงสาวหลับตาปล่อยความฝันของเธอให้ลอยขึ้นไปอย่างสุดทางแต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้อิ่มเอมกับความสุขทุกอย่างก็หล่นวูบลงมาทันทีเมื่อเธอยังจำท่าทางและคำพูดของโฉมเฉลาแม่ของผู้ชายที่กำลังกอดเธอไว้แน่นได้มันทำให้เธอรู้ตัวว่าเมื่อไหร่ที่สัญญาจบลงทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาก็จะเป็นเพียงแค่อดีต ผู้ชายที่ดีและเพียบพร้อมอย่างปฐพีก็เหมาะกับผู้หญิงที่เพียบพร้อมทุกอย่างไม่ใช่เธอ
ภายใต้อ้อมกอดที่อบอุ่นและความแสนดีที่ปฐพีมอบให้กับภรรยาชั่วคราวมันมีบางอย่างซ่อนอยู่เพราะธานินทร์เพิ่งยื่นคำขาดให้ลูกชายมีทายาทให้เขาเร็วที่สุดเพื่อแลกกับธุรกิจที่กำลังแย่อยู่ของปฐพีเพราะธานินทร์ต้องการจะขายหุ้นทั้งหมดให้กับนักลงทุนชาวต่างชาติ